Ik wil zo graag een hondje... Mijn lieve jack russel is anderhalf jaar geleden helaas na 13 jaar overleden... wat heb ik daar een verdriet van gehad. Maar ja... ik heb 2 kids en ik lees hier zo vaak dat mensen juist hun hondje dan wegdoen... En ja die haren, ik ben niet zo schoonmakerig... dus wordt het hier dan geen mega troep? En wat doe ik in de vakantie met het hondje??? Twijfel, twijfel, twijfel... Ik denk dat het voor de kids en mij wel heel leuk is maar is het misschien een domme beslissing om nu voor een pup (ik wil perse een pup, durf geen volwassen hond met 2 kids) te kiezen? Ik werk niet dus tijd heb ik in principe wel...
ik heb ook voor dezelfde keuze als jou gestaan ook niet aan het werk ook twee kids maar we hebben in december toch voor een pup gekozen en nog steeds geen spijt wij als gezin hebben veel plezier van hem ook een klein hondje kruizing chihuahua maar het is een ontzettende schat zou hem voor geen goud willen missen meer. Moet wel zeggen dat hij wat moeite heeft met zindelijk worden en dat daar wel wat tijd in gaat zitten maar het wordt steeds beter. Ik zou zeggen probeer eens alle voor en nadelen voor jezelf op een rijtje te zetten?
Wij hebben ons hondje moeten laten inslapen in december 2009. Het was echt verschrikkelijk. We missen haar nu nog steeds. Maar inmiddels toch wel een ander hondje hier in huis hoor. In december 2010 is hij bij ons gekomen als pup. En ik werk wel en toch gaat het heel goed. Wij hebben een kruizing tussen een shih tzu en een malthezer. Dit ras haart bijna niet uit, en staat er bekend om dat ze goed met kinderen kunnen. En dat is ook zo. Het is echt een superschat en onze kinderen zijn dol op hem.
Je hebt al een hondje gehad, dus je weet hoeveel werk en tijd het kost een pup kost natuurlijk veel meer tijd dan een volwassen hond omdat die alles nog moet leren.. Denk dan ook dat je die beslissing echt alleen zelf kunt maken, alle voordelen tegen de nadelen op een rijtje zetten en dan een keuze maken.. Wij hebben nu sinds 7 maanden ook een hondje, een jack russeltje. We kregen haar als pup en het heeft echt wel een half jaar geduurd voor ze goed zindelijk was enz. Ik ben ook thuis, dus ik heb de tijd er ook voor maar het heeft toch meer werk gekost dan ik had verwacht. Mijn andere hondjes waren heel snel zindelijk maar met haar heeft het wel eventjes geduurd. Zou haar nu echt voor geen goud meer willen missen, ze past echt in ons gezinnetje en dochter en zij zijn echt de beste vriendjes . Maar ik heb ook geen problemen met een oppas, mijn moeder heeft haar zusje dus we nemen haar altijd mee naar mijn moeder toe en mijn moeder wil ook altijd wel oppassen.
Ik had toen we nog 1 dochter hadden een kleine hondje, daar had ik bijna geen werk aan... toen die is overleden , ben ik na 10 dagen naar het asielgegaan, omdat daar een herderpup zat. Dat werd dus de onze... Na 1half jaar werd onze 2e dochter geboren en hij heeft haar van het begin af aan al opgenomen in *zijn* roedel en ik heb dr rete veel werk aan. en onze herder is ook langharig dus echt veel haar als hij in de rui is, en hij loopt met regen heel de vloer onder, en hij moet altijd mee op vakantie. Hij is ook niet erg sciaal naar andere honden toe, maar voor ons is hij echt megalief, en op de camping staan er altijd heel veel kinderen omheen omdat hij zo lief is En ik zeg met heel mijn hart ik zou hem niet meer kunnen missen, en neem de zooi op de koop toe!! Dus mijn advies is Gewoon doen!!
Ik zeg doen Een hond kan zoveel liefde geven. En die ene keer extra stofzuigen zal je er vast wel voor over hebben toch?
Ik heb een yorkshire en die verharen ook niet en als ze wel verharen alleen in dotten.. (vroeger hadden we al een york en hadden mijn ouders gekozen omdat ik allergies was voor konijnen enzo en voor een york dus niet!) Ik vind het geweldig en ook mijn dochter! Het is ook wel goed voor kids toch een verantwoording (bijv helpen eten geven of helpen uitlaten) mijn dochter is pas 2 maar vind vooral uitlaten fantastisch haha wel als ze vast zit dan want als ze even los mag lopen is ze het er niet meer eens
Precies, zo denk ik er ook over. Wij hebben sinds december ook een pup, en ik heb nog geen moment spijt gehad. (Ik zat eerst ook te twijfelen of we het wel moesten doen). Het is echt een schatje. En voor de vakantie hebben we een huisje gehuurd, dus ze kan gewoon mee.
als jij er genoeg tijd voor hebt gewoon doen! En zoals iemand al zij zet de voor en nadelen even goed op een rijtje NIet dat het beestje na een half jaar of zo al weer weg moet ik had 3 honden.. toen ik zwanger was heeft mijn teef puppies gekregen (ben een hobby fokker, met stamboom en alles) dit was 1.5 weken voordat ik beviel (niet echt goed uitgekiend haha) ze kreeg 3 puppies en 2 verkocht en 1 is gebleven... ze zou wel verkocht worden maar ze groeit zo mooi uit dat het echt een aanwinst is voor onze kennel!!! En dit gaat goed, oke op dit moment krijgen ze iets minder aandacht maar zodra de kleine wat ouder is komt dat helemaal weer goed!
Wij wilde ook graag een hond maar twijfelde ook wel een beetje. Dit omdat onze kids groter worden en nu naar school gaan, en allerlei sporten er naast hebben en dat dus al een geren en gevlieg is. Naast de vakanties gaan we ook regelmatig een dagje weg en dat is dan ook niet meer zo makkelijk. NU hebben we afgelopen zomer een leen hond gehad. Mijn vriendin ging met vakantie en we hebben haar hond twee weken in huis gehad. We hebben er mega veel plezier van gehad, echt zoals ik het verwachtte maar het heeft ook veel werk gekost, vaker stofzuigen, het plannen van het uitlaten tussen het rennen en vliegen door en niet zo maar even een dagje weg kunnen.... Ik ben dus blij dat we het op deze manier geprobeerd hebben, hoe graag we het ook zouden willen.... om dit moment past een hond niet in ons drukke gezinsleven.
Ieder beestje wat je neemt kost tijd, geld en aandacht...van hond tot parkiet van goudvis tot kat alle beestjes die je neemt verdienen aandacht en liefde! Net zoals kinderen Denk er goed over na voor je eraan begint en ik hoop dat je een goede keuze zult maken! En in een asiel zitten ook lieve hondjes die prima met een gezin samen kunnen...pup is leuk maar wordt ook vanzelf groot... Wij (ik en mn vriend)hebben 3 katten en mn moeder heeft 2 jack russels alles komt uit het asiel bij ons...onze dibbes kat is inmiddels 19 jaar oud (uit het asiel gehaald met 15 jaar) en ze doet het nog prima...theemutsje is een heerlijke knuffelkont en een aanvulling op ons gezin Dus ga toch ook eens kijken bij het asiel...vaak zitten daar ook puppy's wellicht een ideetje... Succes!
bob ik wil echt geen hond uit het asiel. Je weet toch niet wat er mee gebeurd is. Ik heb een zoontje van net 1 en een dochter van 2,5. Ik wil dat die hond gewoon er in meegroeit...
thalina. Ik doe een hond sowieso niet na een half jaar weg. Al zou het me tegenvallen. Dat is tegen mijn principe. Alleen als de hond echt agressief zou zijn en mijn kids zou bijten (wat je grotendeels zelf in de hand hebt denk ik dan maar) ging ie weg. Voor de rest heb ik het principe, als je er voor kiest moet je er voor zorgen. En als je er minder tijd voor hebt of het valt tegen dan kan je zo een beestje niet gewoon maar weg doen. Het is een gezinslid. Ik doe mijn man en kids ook niet weg als ze even niet zo lief zijn
hey deb! leuk een hondje! je weet hoe het is met een hond, dus dat gedeelte hoef je niet over na te denken. pup heeft idd vel tijd nodig en moet zindelijk worden. je kan ook voor een 1jarige kijken. die zijn (hoop ik voor ze ) al zindelijk, hebben redelijk de basis regels al geleerd en heb je toch nog een jong hondje.Wat vind je hubby ervan? hoe denkt hij erover? Succes met beslissen!
Ik heb 2 Chihuahua's en die kunnen goed alleen zijn en als er kinderen komen zijn ze super lief, ze weten niet eens wat bijten is en je kan ze ook heel makkelijk overal mee naar toe nemen. Ik zou ze voor geen goud meer willen missen en weet ook niet wat ik moet doen zonder honden in huis.
Ik vind het persoonlijk wel een verrijking ondanks het werk. Ook voor onze kinderen, ik zie gewoon dat ze leren er op de juiste manier mee om te gaan en dat ze niet bangig zijn zeg maar, ik vind het een leuk gezinslid binnen onze familie en een toevoeging aan de opvoeding van onze kinderen.
als klein meisje kochten mijn ouders ook een hond (golden retriever). ik vond het heerlijk. spelen met de hond, uitlaten, borstelen. ondanks dat mijn ouders natuurlijk verantwoordelijk waren en alles in de gaten hielden was het voor mij en mijn broer soms net alsof wij de verantwoording hadden. zeker toen we wat ouder werden. ik was dan ook kapot toen ze op 13 jarige leeftijd overleed en al is dat bijna 10 jaar geleden, ik mis haar nog regelmatig als ik bij mijn ouders thuis kom. Ik betrap me er soms nog steeds op dat ik haar onbewust toch nog zoek, niet elke keer maar soms opeens weer. ik ben ook onwijs dol op onze eigen hond, en sinds enkele dagen hebben we een tweede pup in huis. het is echt een verrijking in het huis en ik hoop dat onze kleine er ook net zo blij mee is als ik vroeger op onze golden retriever als we op vakantie gaan (doen we niet vaak, manlief houdt er niet van), gaat ze naar mijn schoonouders en anders naar mijn ouders. hun passen ook op onze twee katten trouwens met een dag uit passen ze ook met liefde op. daar staat wel tegen over dat wij ook op hun hond passen als hun op vakantie gaan of een dag/weekend weg zijn. het kost wat tijd, zeker het opvoeden, maar ik vind het meer dan waard.
Onze hond is 2 jaar geleden overleden. En ook hier kriebelt het weer voor een puppy, maar ik wil eerst uit de luiers zijn, denk zelf dat het wat praktischer is omdat je anders ook met de slaapjes van de kinderen zit en dan zul je zien moet net de pup uitgelaten worden. Of zijn er hier meiden met een andere ervaring?