Hoi meiden. Ik wist dat het eraan zat te komen, maar gisteren kwam dan het hoge woord eruit. Vriendje is bang voor de bevalling en dan niet gewoon zenuwachtig maar hij is bang voor ziekenhuizen (moet in het ZH bevallen), bang voor bloed etc. Ik weet niet zo goed wat ik nu moet doen. Hij heeft al eerder therapie ervoor gehad maar dit werkte niet. Hoe kan je hem toch zo rustig mogelijk krijgen? Zijn er meer meiden die hier mee te maken hebben gehad? Zijn er boekjes, oefeningen of wat dan ook die hem in ieder geval een beetje rustiger kunnen maken? Hij wil er erg graag bij zijn, maar er ook niet te veel mee bezig zijn voor het zover is - dit maakt hem nog nerveuzer.
Mijn vriend was ook echt bang voor de bevalling, werd vorige keer ingeleid en ja dat moet in het ziekenhuis. Daar heeft ie echt onwijs gestressd en tegenopzien. Tot kotsen aan toe. Maar toen het infuus eenmaal gezet was en de weeen begonnen was die eigenlijk helemaal niet meer met ze eigen angst bezig. Misschien dat je eens langs de tuinen kan gaan of een homeopaat voor rustgevende middelen?
We willen eigenlijk niet aan de 'middeltjes' omdat hij sinds vier jaar er vanaf is, na zo'n 10 jaar medicijnen te hebben geslikt, maar misschien is iets van de Tuinen geen slecht idee. Ik ga gewoon elke reactie aan hem laten lezen en dan hopen dat er iets tussen zit waar hij achter staat. Bedankt voor jouw reactie!
Misschien van te voren een keer gaan kijken in een verloskamer om te zien hoe dat is. Ik zou het ook zeker melden bij de gyn of de vk zodat ze er rekening mee kunnen houden. Verder goed proberen te kijken waar hij nou bang voor is en waar hij niet bang voor is, dan kun je daar specifiek verder mee gaan. Je zou bijvoorbeeld met de vk of de gyn kunnen bespreken hoe het straks ongeveer zal gaan (bij bevallingen weet je het natuurlijk nooit zeker) en dan kan hij aangeven waar hij wel en niet mee om kan gaan. Oefeningen om rustig te worden zijn er genoeg, bijvoorbeeld meditatie-oefeningen (ademhalings-meditatie bijvoorbeeld, dan concentreer je je een paar minuten alleen op je ademhaling). Een andere optie is om toch nog een keer bij een psycholoog langs te gaan specifiek voor omgang met de bevalling. succes! ps: zag net de andere reactie: als homeopathisch middel zou je valeriaan druppels of sintjanskruid kunnen gebruiken, verder kan rescue remedie (bach bloesem) helpen.
Ik heb ook een ziekenhuisfobie, maar toen ik toch naar het ziekenhuis moest bij de bevalling had ik er eigenlijk geen problemen mee. Behalve dat ik tijdens het hechten (keizersnede)vroeg nu mag ik zeker niet vanavond naar huis. De gedachte overheerste dat het voor mijn kindje was. Dus misschien heeft je vriend er ook minder last van als het voor de geboorte van jullie baby is. Ook hoeft hij de eventuele zooi helemaal niet mee te krijgen. Er zitten zoveel mannen bij het hoofdeinde en op die manier kan hij je toch steunen zonder dat hij geconfronteerd wordt met het bloed. En als het goed is ziet het er echt helemaal niet zo erg uit. Ok er is wat zooi, maar geen slachthuis taferelen. Misschien is het toch een idee als je hem toch uitlegt wat er ongeveer gebeurt tijdens een bevalling. Dan weet hij ook waar hij aan toe is en dan is er geen angst voor het onbekende. Ook kan het helpen als je uitlegt wat hij precies kan doen. Zoiets als helpen drinken, de bidon/beker weer bijvullen, washandje natmaken en je voorhoofd deppen. Al laat je hem de salsa dansen zodra je 5 cm ontsluiting hebt helpt het al dat hij wat concreets te doen heeft in plaats van zich zorgen te maken. Veel succes!
Dankjewel Rosao, ben zeker van plan dit aan de VK te melden vandaag. Lijkt me ook goed als ze dit weet en ik neem aan dat zij ook wel vaker met mannen heeft gewerkt die deze angsten hebben. Hij had inderdaad wel baat bij de ontspanning oefeningen van de zwangerschapsyoga, maar het benadrukt ook weer voor hem dat het eraan te zit te komen. Ik denk dat ik sowieso niet meer hard op ga aftellen alhoewel hij ook wel weet wanneer we uitgerekend zijn natuurlijk...Nogmaals bedankt voor de goede tips.
Dank je Devy, wat een fijne reacties allemaal. Zo kan ik hem in ieder geval laten lezen en zien dat hij niet de enige is. Ik zat ook al te denken om zo'n kleedje over je knieeen te laten leggen zodat hij er ook minder van mee krijgt... Wil hem er zo graag bij hebben, maar wil ook niet dat hij daar de rest van zijn leven last van heeft.
Misschien helpt het voor hem ook om op te schrijven wat hij denkt te verwachten? Mijn man heeft een soort van draaiboek gemaakt met stappen van de bevalling. Niet omdat hij er bang voor is, maar omdat hij dan wat meer controle over de situatie denkt te hebben en om ook iets te doen te hebben. Misschien is het voor jouw vriend handig om de verschillende scenario's op te schrijven? Bijvoorbeeld waar hij gaat zitten (aan je hoofdeind want dan zie je minder), hoe hij zich met jou bezig kan houden ook als een soort afleiding van wat er nog meer gebeurt, wat er anders kan gaan dan hij denkt (want een bevalling is natuurlijk nooit te voorspellen helaas). En inderdaad, bespreek dit dan met de verlos want die hebben hier echt ervaring mee hoor!
He Meis Vervelende situatie. Met dit soort angsten helpt het in ieder geval niet om ze uit de weg te gaan maar juist om ze op te zoeken. Laat je vriend inzicht krijgen waar hij precies bang voor is. Wat kan er gebeuren? Zijn die gedachten wel zo reeel? Vaak met angsten is met bang om controle te verliezen. Vervelend, want met een bevalling heb je juist weinig controle. Kan natuurlijk geen kwaad om jullie goed voor te bereiden. Wat kun je verwachten van de bevalling? Mss samen een zwangerschapscursus zodat hij zich tijdens de bevalling voor 100% op jouw kan richting en hij weet wat hij voor je kan doen, dan is hij niet zo met zijn eigen angsten bezig. Daarnaast zou ik aanraden gewoon samen een naar het ziekenhuis te gaan, mss naar de voorlichtingsbijeenkomst. Kleine stapjes. Net als met vliegangst, of angst voor kleine ruimtes. Een ding: uit de weg gaan, maakt de angst alleen maar erger. Confrontatie dus... Succes! Ik hoop dat jullie samen een prachtige bevalling beleven!
Hoi hoi, Misschien zou een sessie bij een NLP coach een optie zijn voor je vriend. Ik heb zelf de opleiding gedaan en mensen die NLP coach zijn kunnen met een vrij simpele techniek je vriend van zijn fobie af helpen. Het lijkt heel 'simpel' maar de methode werkt echt heel goed. Een of maximaal twee sessies zouden genoeg moeten zijn om hem blijvend van zijn fobie af te helpen. Ik zou echt adviseren; zoek een NLP coach in de buurt van jullie woonplaats en probeer het eens. Angsten zitten altijd in het onderbewuste opgeslagen en kunnen daar ook weer weg worden gehaald. Veel succes! groetjes mamatoB
Hoi, Zou het zeker met je gyn of vk bespreken! ik denk dat aan hte hoofdeinde zitten al een hoop helpt. Misschien ook vooraf afspreken wat zijn 'taak' is als jij ligt te puffen (washandjes, handje vasthouden, je lief toespreken, (schoon)ouders tussentijds op de hoogte houden of verzin iets anders). Dan kan hij zich daar op richten en heeft hij het gevoel iets te kunnen doen en 'controle' te hebben. Ik ben het met flipper eens dat hij moet gaan onderzoeken waar hij precies bang voor is en waar het vandaan komt. Heeft het met zijn eigen medicatie-verleden te maken of is er iets anders? Verder maak ik me wel zorgen over jou: je maakt je meer zorgen om of je vriend het trekt dan om jezelf tijdens de bevalling.... Jij hebt al je energie voor jezelf nodig en zult iemand aan je zijde moeten hebben die jou kan steunen (en niet andersom!). Misschien overwegen om nog iemand bij de bevalling aanwezig te laten zijn?
Mijn vriend zag er ook enorm tegenop. Als hij een druppel bloed ziet, trekt hij al wit weg. De bevalling van mijn zoontje is niet geweldig verlopen en mijn vriend heeft heel wat te voorduren gekregen m.b.t. bloed e.d. maar hij heeft er geen moment moeite mee gehad. Op het moment zelf heeft hij er gewoon helemaal niet bij nagedacht, maar gewoon gedaan! Bevalling werd uiteindelijk zelfs een keizersnede en in de OK heeft hij zich ook super gehouden! Ben echt trots op hem. Bij mijn vriend hielp het heel erg om hem te informeren over hoe en wat. Heb bij de bibliotheek een boek gehaald met foto's van kindjes in de baarmoeder en net geboren kindjes (met bloed, huidsmeer e.d). Dat heeft bij hem heel erg geholpen. Hij vond het heel erg meevallen. Gr. Marieke
Ik heb ook een vriend die vreselijk opziet tegen de bevalling (evt een ziekenhuis, bloed, ik kapot van de pijn), maar wij gaan samen de cursus Samen Bevallen doen. Dat is volgens mij een hele goede voorbereiding! Ik weet dat onze 'docent' ook individueel les komt geven als je dat wil, dus dat is misschien gezien je gevorderde zwangerschap een idee? De site is www.samenbevallen.nl Ook kun je een doula inschakelen. Zij is een ervaringsdeskundige op het gebied van bevallingen en kan dus de bevalling richting jou en je vriend helemaal begeleiden, terwijl de verloskundige zich dan bezig kan houden met de 'medische' kant! Zie ook www.doula.nl succes en een goede bevalling alvast!
Hoi Hoi, Mijn man is ook altijd vreselijk bang voor ziekenhuizen, hij kan niet tegen de lucht en viel meestal flauw als we bij iemand op visite gingen. Daarom had ik aan mijn schoonmoeder gevraagd bij de bevalling aanwezig te zijn om eventueel voor hem te zorgen, maar dat bleek helemaal niet nodig. Op het moment van de bevalling was hij zo met mij bezig dat hij geen tijd had om zich druk te maken om zichzelf. liefs Veertje