Hallo mede moeders en vaders, Ik heb de laatste tijd ontzettend veel last van schuldgevoel richting mijn twee kindjes. Ik zal even bij het begin beginnen. Ik heb een zoontje van 15 maanden en een dochtertje van 5 maanden. Het was niet helemaal zo gepland, maar we waren enorm blij verrast met de komst van ons meisje (en nog steeds!!). Mijn zoontje was ongeveer 7 maanden toen ik er achter kwam dat ik (dus tijdens de zwangerschap van mijn meisje) zwangerschapssuiker had. Nou, het was een ellende! Ik was MOE!!!! Zo ik ben nog nooit zo moe geweest. Ik had pieken en dalen in mijn suiker en daarbij was ik dus na mijn eerste bevalling na 5 weken alweer zwanger. Ik heb normaal een heel sterk goed gebouwd lichaam, maar met alles er bij was het echt nrt even te zwaar eigenlijk. Daarom sliep mijn zoontje toen gemiddel 1/2 keer per week bij zijn opa en oma. Ook was hij daar dus 2 dagen per week en 1 dag ging hij naar de opvang. Daar voelde ik me al vreeeeselijk over. Maar goed ik KON gewoon echt niet meer. na de geboorte van mijn dochtertje, moesten we 3 weken in het ziekenhuis blijven, omdat ze niet goed at en slap was. Achteraf bleek ze spruw te hebben en haar suiker was niet stabiel. Daarna had ik de zorg van 2 kindjes fulltime. Ik wilde zo zo zo graag en ik vind het echt zo enorm leuk! Maar het lijkt net of mijn lichaam het opgeeft. Pfeiffer er bij gekregen en ja toen was het echt klaar. Nu gaan mijn kindjes 1 dag pw naar opvang en 2/3 dagen naar opa en oma en ze slapen ook gemiddeld 1x per week daar. Ze hebben het daar fantastisch, maar toch merk ik dat ze het liefst bij mij zijn. Allebei. Dat verscheurt me aan alle kanten. Maar ik ben zo vreselijk moe dat het gewoon niet gaat. Nu vraag ik me af of het misschien niet te verwarrend/te veel/te onregelmatig is voor ze en of dit schadelijk kan zijn voor onze band of voor hun vertrouwen in mij, hun zelfvertrouwen of hun gevoel van veiligheid en ontwikkeling. Ik vraag veel, omdat ik er echt heel erg mee zit. Ik zou echt heel erg graag eerlijke meningen, tips of feiten willen horen. Niet om mij gerust te stellen, maar wel om me te helpen hierin, omdat ik het ALLER BESTE wil voor mijn kinderen. Groetjes
Het is wel veel. Maar om hoeveel uur gaat het? De hele dag of is het maar een paar uurtjes dat is ook al een verschil Naar dat je je zo slecht voelt. Beterschap
Nou ze gaan 'sochtends rond 9u naar opa en oma en zijn dan om 19u weer thuis. Behalve als ze dus blijven slapen en dat is dus ong 1x per week.
Het is niet per definitie slecht. Maar ik zou er wel zo snel mogelijk naartoe werken dat ze in ieder geval weer alle nachten thuis slapen en alleen naar de opvang gaan als er ook echt niemand thuis is/het ook echt nodig is.
Dat zijn echt wel hele lange dagen. En wat doe jij dan? Bijslapen? Of? Nogmaals, ik begrijp dat je heel moe bent (dat zijn alle moeders de eerste maanden, en bij jou zal het nog een stap meer zijn) maar ik zou dit toch echt gaan afbouwen zo gauw dit enigszins mogelijk is.
Wat vervelend dat jij bovenop je lichamelijke vermoeidheid ook nog eens met dat schuldgevoel te maken hebt. En ik denk dat het laatste zeker niet nodig is. Sterker nog: het is zonde van je energie om je schuldig te voelen en ik denk dat jij alle energie die je maar hebt, goed kunt gebruiken! Ga eerst eens bij jezelf na: zou het anders kunnen? Ik denk dat het antwoord op dit moment 'nee' is, als ik je verhaal zo lees. En als het niet anders kan, dan kan het niet anders. Dus hoef jij je ook niet schuldig te voelen. Je doet -net als het overgrote deel van de ouders- je best. En meer kunnen we niet doen. Volgens mij zijn er net zoveel onderzoeken die bewijzen dat het heel gunstig is voor kinderen om naar een kdv te gaan, als onderzoeken die beweren dat het ongunstig is. En de waarheid zal zoals meestal wel ergens in het midden liggen. Ik ben er van overtuigd dat kinderen heel veerkrachtig zijn en over het algemeen ook erg flexibel. Wel denk ik dat het goed is om in de gaten te houden dat er ook wat stabiliteit is. Opa en oma zullen dat sowieso wel bieden. (ik neem tenminste niet aan dat ze elke maand een andere opa en oma hebben ) Ik zou wel in de gaten houden dat ze op het kdv ook steeds dezelfde leidster(s) hebben. Ik bracht onze zoon ook regelmatig naar mijn ouders tijdens de zwangerschap en de weken erna omdat ik zo verschrikkelijk moe was. Of ik vroeg mijn vader om bij ons te komen spelen. Maar ik was dan meestal zelf wel in de buurt. Dus ik zat of lag dan gewoon thuis of bij mijn ouders op de bank. Zo had ik de rust, maar hoefde onze zoon mij niet te missen. Misschien is dat ook een mogelijkheid voor jou? Hoewel het dan soms lastig is om dam toch te blijven zitten hoor. Maar als je dat zo afspreekt went het snel genoeg.
Het heeft niks met de eerste maanden na een bevalling te maken. Dat weet ik zelf ook wel dat iedereen de eerste maanden moe is. Het is nu een vermoeidheid die niet tegen te gaan is. Verder doen mijn gewrichten echt pijn en mijn lijf zit helemaal vast. Zelfs de osteopaat vroeg wat ik in godsnaam had gedaan. Dus ja, bijslapen, me schuldig voelen terwijl ik op de bank lig, omdat ik me niet voort kan bewegen. Ik ben altijd een fanatieke hockeyster geweest en heb nooit ergens last van gehad, dus het verschil met moe en wat ik nu voel weet ik ook wel. Op welk gebied is het denk je niet zo goed voor ze??
Dankjewel tupp. Dat is inderdaad ook waar ja dat het fijn voor zr is dat ze die ene dag op kdv wel dezelfde leidster hebben. En ja haha altijd dezelfde opa en oma. Weet je het lukt inderdaad op het moment ook echt totaal niet. Maar, omdat ik zelf ook nogal druk ben is het zo moeilijk om dan thuis stil te zitten. En soms ben ik ook bang dat het de angst is om weer zo geconfronteerd te worden met het feit dat ik het nog geen 2 u volhoudt alleen, dat ik ze maar gezellig naar opa en oma laat gaan. groep
Ohja en is er iemand die weet waarvoor dit niet altijd even goed is en waar mijn kindjes eventueel mee kunnen struggelen door deze situatie? Dan kan ik zorgen dat ik daar op welke manier dan ook meteen aan ga werken. Pff help.
Mijn kinderen gaan standaard 3 dagen per week naar het kdv. 2 collega's werken 4 dagen en hun kinderen gaan dur 4 dagen naar kdv en/of opa/oma. Dus of het slecht is? Nee ik denk het niet. Nu is jouw situatie wel anders, maar ikd enk dat je naar het totaal plaatje moet kijken. Jij zult een betere moeder zijn omdat jouw kindjes die dagen weggaan, dan wanneer ze in deze situatie fulltime thuis zouden zijn. Probeer ze op de dagen dat ze wel thuis zijn aandacht genoeg te geven. En zorg voor nu dat je zo snel mogelijk beter wordt, dus werk aan je herstel. Daar hebben je kindjes uiteindelijk het meest aan!
Ach meid, laat je toch geen schuldgevoelens aanpraten! Je kindjes zijn echt niet slecht af hoor. Wij werken allebei fulltime, mijn dochter gaat 3 dagen naar de onthaalmoeder en 2 dagen naar de oma's. En ze is echt een heel vrolijk en gelukkig kind. Jij hebt nu je rust nodig. Je kindjes hebben niets aan een zieke mama die doodmoe is en niets kan verdragen. Dan zijn ze toch beter af op een plek waar ze voluit kunnen spelen? Ik zie het altijd zo: mijn dochter heeft nu vier plekken waar ze geliefd is, vertroeteld wordt en steeds weer nieuwe dingen leert. Wat kan daar nu fout aan zijn?
Slecht nee hoor. Maar ik snap je gevoel wel. Jij zit maar thuis te "niksen" terwijl een ander voor je kind zorgt. Hoe moe ziek zwak ik ook ben ik kan dat echt niet. Maar dat is per persoon verschillend. Maar ipv op de bank te liggen zou ik lekker in bedje liggen. In de ochtend je eten klaar maken en misschien lichte huishoudelijk werk en dan klaar dan kan je gewoon niks meer doen en heb je ook meer rust. Komt je man dan ook pas om 19u thuis ?
Inderdaad, ik werk normaal ook 32 uur, dus ook hier veel opvang. Dus ik geloof niet dat het perse slecht is. Mijn advies is dus ook, denk nu even aan je eigen gezondheid, zodat je snel weer zelf of samen met opa/oma voor ze kunt zorgen.
Ik vind het persoonlijk heel erg veel en zeker omdat ze nog zo klein zijn en nog 1 dag in de week niet thuis slapen. Tot 19 uur zijn echt wel lange dagen. Dat vermoeide e.d. herkent iedereen denk ik wel, bij de 1 erger dan bij de ander, maar uiteindelijk zijn het jullie kindjes en zul je toch wel moeten.
Vind het persoonlijk wel veel.... Heb zelf in de opvang gewerkt en merk aan de kinderen die vaker dan 2 keer in de week kwamen toch wel gemis van ouders.... De vermoeidheid ken ik wel, ben zelf chronisch vermoeid en dat is erg zwaar.....24/7 moe...en kan dus ook niet meer werken... Positieve aan Pfeiffer je komt er vanaf, maar hoe dan ook....wat ik vooral doe is zodra de kleine op bed ligt zelf ook rustig, de dag gewoon doen wat kan en gaat het niet dan niet...jammer! Maar vind het hoe moe ik ook ben, met mijn zoon lekker op de grond zitten spelen ook ontspannen. Mij raade ze aan hem 1 dag voor mijn rust weg te brengen, maar ik kan het niet...gaat zo tegen mijn gevoel in omdat ik thuis ben.... Wat ook mij is geleerd ook toen ik jaren geleden Pfeiffer had...blijf niet in de vermoeidheid hangen! Probeer wel dingen te ondernemen en te doen! Sterkte en succes!!
Mijn dochter zijn allebei het eerste jaar 3 dagen naar de opvang geweest van 7 tot 19 uur. Ze hebben nergens last van
Ze gaan max 4 dagen per week weg? Veel kindjes gaan 4 dagen per week naar de opvang of oma en opa dus slecht is het niet. Misschien kan je als de kindjes weg zijn ook op een dag koken voor enkele dagen? Dan heb je ook meer rust als de kindjes thuis ziin en kan je het misschien terug schroeven nasr 3 dagen ipv 4? Dylan is een een tijdje 1 keer per week bij oma en opa blijven slapen (van 9 maanden tot 12maanden) omdat ik s'avonds werkte en het is een beetje zielig om hem dan uit zijn slaap te halen en in de auto te vervoeren dus sliep hij 1 keer per week bij oma en opa en hij vond dat heel erg leuk, werd lekker verwend. Hij was dan daar van 16u en de dag erna ging ik rond 11u naar mn ouders lekker eten en dan kleintje weer mee naar huis. Maar is het misschien geen idee als oma en/of opa 1 of 2 halve of hele dagen naar u thuis komen? Dan heb je ook wat rust maar je kindjes zijn wel lekker bij u thuis.
Volledig eens met Shakes hier Laat dat schuldgevoel vooral varen. Kindertjes zijn heel flexibel en passen zich prima aan de situatie, en als jij er uiteindelijk weer helemaal bovenop bent kan je weer gaan kijken of dingen wil/kunt gaan veranderen. Succes!
Dit ik zou ook zorgen dat de nachten weer allemaal bij jullie zijn. Ik vind het erg veel. Ik snap dat het zwaar is echt ik weet wat pfeiffer kan doen. Maar jullie zijn de ouders. Ik zou persoonlijk toch mijn schouders er onder zetten. Jullie zijn ook met zijn 2 dus afwisselen kan ook.
Bedankt voor de lieve berichten. Dat helpt zeker en ook heel erg bedankt voor de adviezen. Wel grappig om te lezen dat de meningen zo verschillen he. wel jammer dat sommigen zeggen schouders er onder zetten... heb he mijn bericht niet gelezen? Wat denk je dat ik aan het doen ben? Met 1 kindje op een kleed is idd ontspannen, maar met 2 kindjes van onder de 15 maanden is niet ontspannen. Ik heb ALLES al geprobeerd en ik wil zo ontzettend graag. Ik snap derreactie dan ook niet van: het zijn toch jullie kindjes? Ja precies! Daarom voelt het zo verschrikkelijk. Waarom zou ik dit bericht anders plaatsen? Ik heb liever dat je dan zegt waarom je denkt dat het niet goed voor mijn kindjes is ipv over mij te oordelen. Het gaat me namelijk om mijn kinderen!