mooi geschreven hoor..... ginny heb jij stugge eicellen? of is dat dan belle? als je dat hebt dan is assisted hatching wel een idee misschien..
Nee ik heb stugge eicellen...ik heb Belle's verhaal wel overgenomen maar aangepast met mijn persoonlijke dingen Ja tijdens de 1e IVF kwamen ze erachter dat ik stugge eicellen heb omdat we geen bevruchting hadden. Dat is opgelost door de ICSI, maar volgens mij zijn mijn eicellen ook niet allemaal van geweldige kwaliteit...de meeste van mijn eitjes kunnen niet bevrucht worden omdat ze niet goed (rijp) genoeg zijn voor de ICSI.
weet je wat assisted hatching is? dan word de stugge eiscil al geopend als voorbereiding op de innesteling... misschien een idee voor de toekomst... het is je dan al wel eerder gelukt, maar alle beetjes helpen toch?
Maar dat doen ze toch op de reeds bevruchte eicellen, dus op de embryo's? Dus dat ze de emmy's die ze terugplaatsen "openen" zodat het zich makkelijker/beter kunnen nestelen?
ja klopt.... dus als ze eerst icsi doen en daarna de assistedd hatching dan vergroot het misschien je kans
Wat kan die Belle het toch mooi verwoorden he. Weet je Ginny, hoe gek het ook klinkt, jij helpt mij door een proces wat je niet zomaar 'even' kan afsluiten als je het grote geluk hebt toch na alle ellende zwanger te zijn geraakt. Oja, in het begin dacht ik echt: alles is vergeten, maar nee zo werkt het niet. Door alles wat jij meemaakt, voel ik zo de pijn die jij nu voelt. Door de mooie woorden van Belle, weet ik precies wat en hoe ik toen dacht. Een miskraam heb ik gelukkig nooit meegemaakt, maar helaas wel alle andere ellende. In mijn dromen 's nachts komt het op dit moment allemaal terug. Ik ben overdag super labiel (oke, hormonen zullen ook wel een rol spelen), maar tel ook zeker, vooral nu, mijn zegeningen. Ik hoop zo verschrikkelijk hard dat jullie ook zwanger mogen raken en dat het natuurlijk goed blijft gaan. Dan kunnen jullie dit afschuwelijke proces ook gaan verwerken en hopelijk achter jullie laten. Voor mij zal het spannend blijven tot het moment dat ik mijn kinderen gezond en wel in mijn armen heb en wie weet wat er daarna nog allemaal los komt. Iig, dank dat jullie er gewoon zijn. Even een heel erg ego berichtje op jouw topic, sorry hiervoor, maar ik wilde laten weten dat jullie dus ook iets doen voor een ander. Het is niet alleen dat we jullie steunen, maar jullie steunen mij ook in zekere zin. Meiden: geef NOOIT op! Ginny, heb je het boek: je kunt je leven helen, van Louise Hay al gelezen? Wie weet helpt het ook jou bij de komende poging in oktober. Je hebt nu tijd om met wat er in staat aan de slag te gaan mocht je geinterreseerd zijn.
Es, ik vind het fijn dat je me steunt en ook fijn dat ik/wij jou ook steun geven. Ik merk toch in mijn nabije omgeving, dat mensen niet begrijpen hoe ik me voel, omdat zij dit (gelukkig) niet hebben meegemaakt. Daarom ben ik zo blij met dit forum....ik hoef het aan jullie niet uit te leggen of me te verontschuldigen als ik me rot voel en even aan mezelf denk. Een dikke knuffel en een pluim voor alle meiden hier....we zijn sterk en we zijn kanjers! Ps. Es...ik ken dat boek niet....heb jij het liggen?
Jij bent een kanjer Ginny. Ook al ben ik niet veel hier te vinden op het moment, denk ik wel altijd aan de meiden en ik lees ook altijd wel even mee. Knuf voor jou en R. En een lik van Stitch aan Diesel. Groetjes Vier
Hoi Ginny, Ik sluit me aan bij de woorden van Essie. Ook ik zal nooit vergeten wat deze voorgaande periode met alle onzekerheden met mij persoonlijk heeft gedaan. Het is inderdaad een achtbaan van emoties en ik denk er eigenlijk elke dag aan wat een groot wonder het is als het dan toch mag lukken. Ik gun het werkelijk iedereen die in deze gekke MMM zit. Ik hoop met heel mijn hart dat het grote geluk wat jullie zo graag willen ergens op jullie wacht! Die hele MMM is een onderdeel van mijn leven geworden en raak ik denk ik nooit meer kwijt. Heel veel sterkte komende tijd en ik denk aan je. xxx Daffie
Thanx meiden! Doordat ik zelf zwanger ben geweest en de goeie verhalen van jullie hier lees, hou ik hoop en blijf ik erin geloven dat onze tijd ook komt...we moeten geduld hebben al hoop ik wel dat ons geduld niet al te lang meer op de proef wordt gesteld!
Hey Ginny, we liepen al redelijk gelijk op met de behandeling, maar ik merk nu ook in het verwerkingsproces dat we ongeveer gelijk lopen. Ik herken veel van wat jij schrijft. Het ene moment denk ik met volle over tuiging: het komt allemaal goed, onze tijd komt wel. Maar andere momenten komt de angst weer de kop opsteken. Ik heb vrolijke momenten en verdrietige momenten. Verder ben ik erg op zoek naar, wat ik nog zou kunnen doen om het anders te laten verlopen. Terwijl ik eigenlijk met mijn verstand wel weet dat het tevergeefs is. Het is voor je weggelegd of niet. Jij moet ook morgen weer werken he? ik ook. Ik heb eerlijk gezegd nog niet zo`n zin. Jij dan? Net als de vorige 2 zomervakanties, hebben we deze vakantie wederom veel tegenslagen en verdriet gehad. Ik merk dan toch dat we niet echt kunnen opladen. De energie is nu al op, en dan moet je nog beginnen. Ik hoop dat je een leuke werkdag hebt morgen. Wat doe je eigenlijk als ik vragen mag? Je vroeg volgens mij laatst wanneer wij weer beginnen, of was jij dat niet? Ik heb op het moment nog geen idee. Het ZH heft nog niet teruggebeld over een datum. Maar wie weet, starten we weer samen in oktober. Ik hoop het echt. Dikke knuffel van mij, liefs Hope
Hoi Hope, We lopen inderdaad behoorlijk gelijk op....ook qua gevoel en verwerkingsproces. Ik moet morgen idd ook weer aan de slag...meteen ook een nachtdienst Ik werk als receptioniste/telefoniste in het ziekenhuis trouwens En ook hier inderdaad weinig energie...heb ook echt geen zin om weer aan het werk te gaan. Heb het ook niet echt meer naar m'n zin de laatste tijd, maar goed...komt ook wel weer goed. Ja dat was ik die vroeg wanneer jullie weer gaan beginnen. Ik moet m'n menstruatie van september doorbellen, dat verwacht ik over 2 weken. En dan op dag 21 beginnen met de decapeptyl...dus dat zou over 5 weken zijn. Hoop dat we dan ook weer gelijk opgaan, maar dan beide met een goed eindresultaat
Zo m'n vakantie zit erop en m'n 1e werkdag (nachtdienst) heb ik ook al gehad. Ik zit gelukkig een stuk beter in m'n vel als vorige week en heb ook alweer helemaal zin in een nieuwe poging. Rond 20 september moet ik ongi worden en dan op CD21 beginnen met de decapeptyl. Dus voor nu nog even rust aan m'n koppie en body en daarna vol gas er tegenaan
wauw dat gaat al weer snel gebeuren dan ginny... geniet nu lekker van het nisk doen op dat gebied en laad jezelf lekker op.. dan kan je er straks weer vol goede moed tegenaan! succes!
Ik ben jaloers op je.... Ik wil ook een nieuwe datum, dan kan ik verder. Nu is het maar hopen dat ze eens bellen. Ik ben bang dat ze me vergeten zijn. De vorige keren belde ze al na 1 week, en daar rekende ik nu ook op. Maar het is al 1,5 week geleden en nog niets Ik wacht tot donderdag, en anders bel ik zelf Ik ben wel blij dat jij beter in je vel zit. Liefs Hope
Mooi Ginny en wat fijn dat je alweer een datum hebt om naar toe te leven. Ik ga je weer volgen en hard voor je duimen natuurlijk! Gr Flam
goed dat je weer kunt starten Ginny... ik wil je heel veel succes wensen en hoop dat je nu EINDELIJK eens wat geluk mag hebben ( en nog veel belangrijker ook HOUDEN). fijn dat je een datum hebt, heel veel succes veel liefs Jose