Hallo allemaal! Ben eventjes weg geweest omdat ik op de een of andere manier even me helemaal met mezelf bezig wilde houden... Net alles bijgelezen, jullie hebben veel mee gemaakt! Hier is nog helemaal geen enkel teken die duidt op dat de miskraam er aan komt... niks noppes nada. Geen bloedverlies, geen pijn... zucht Ik zou vandaag 12 weken zijn en dus het blije nieuws kunnen vertellen. Heb het wel ff moeilijk. Even een recapp vrijdag 30 oktober had ik mijn 1e echo en daarop was te zien dat het vruchtje niet meer leefde. Op de maandag daarna contact gehad met de vk. Zij stelde voor om als er een week later nog niks was gebeurd, weer even contact op te nemen. Dat was dus gister. Tijdens het gesprek heb ik voorgesteld om maar een gesprek met de gyn aan te gaan om het eea te bespreken. Een paar uur later belde ze me terug: je kan of vrijdag terecht of nu meteen! Nou, een gesprek is een gesprek, dus dan maar meteen dacht ik zo. Dus op naar het ziekenhuis. Gelukkig was manlief net vroeg thuis gekomen van zijn werk, dus hij kon meteen mee. En dan zit je ineens in een stroomversnelling voordat je het weet. Eerst een echo gehad en dat allerlaatste beetje hoop wat je toch hebt zien verdwijnen. En voordat ik het wist had ik ineens een afspraak voor curretage morgen ochtend..... aaaaaaahhhhhhhhh Dat is ineens wel heel erg snel.... Vervolgens moet je in een sneltreinvaart het hele ziekenhuis door: bloed prikken, opname regelen, een gesprek met de anesthesist... Pfff dat was een heftig dagje. Aan de ene kant dacht ik: nee, dit is te snel! Maar aan de andere kant ben ik er ook wel klaar voor. Ik heb me de afgelopen anderhalve week volledig in het verdriet begraven om alles te voelen en mee te maken. En omdat er echt nog helemaal geen teken is dat er iets gaat gebeuren, is het denk ik wel tijd. Ik heb heel erg behoefte aan een stap zetten, doorgaan (hoe moeilijk ik dat ook vind). Sorry voor het lange verhaal!
@ kirrebir, ik snap je helemaal als je mijn verhaal hebt gelezen dan weet je waarom. Ik weet zeker dat je voornamelijk opluchting zult voelen ondanks dat er heus wel een traaantje zal vallen. Sterkte morgen, ik hoop voor je dat je er net zo weinig last van zult hebben als ik vorige week heb gehad...
Tigger, ik heb net je verhaal gelezen... wat heb jij in een achtbaan gezeten, zeg! Niet normaal meer! Wel fijn te lezen dat je zo opgelucht bent na de curretage. Ik zie er behoorlijk tegenop. Vooral de narcose lijkt me doodeng (ik heb het niet zo op naalden)... Dus op zich is het wel goed dat ik zo snel terecht kan en niet nog eens dagen kan piekeren over wat me te wachten staat!
Ik heb het ook niet zo op naalden, en voor de narcose was ik ook het bangst. Toen ik eenmaal was aangesloten op het infuus (altijd een probleem met prikken bij mij) en even later op de operatietafel lag kreeg ik een neuskapje met zuurstof en tijdens de uitleg over de narcose spoten ze het in mijn infuus, heb er dus nix van gevoeld en na 2x inademen werd het zwart voor mijn ogen. Toen werd ik wakker gemaakt en binnen 10 min. zat ik rechtop en had ik honger. Komt helemaal goed, veel sterkte!
Hallo meiden, Even snel een berichtje van het werk, ik heb niet alles terug gelezen. Hoe is het met jullie? Het bloeden bij mij is zo goed als over. Nog wel een klein beetje bruin verlies, maar dat hoort er bij hè. Wij hebben gisteren geschilderd in huis, en wat geeft dat een heerlijk gevoel zeg. Ik merk aan mezelf dat ik sowieso veel beter in mn vel zit dan afgelopen week. Ik vond het zelfs niet erg om te gaan werken vandaag. @ Kirrebir: je kan al snel voor een curretage terecht. Aan de ene kant fijn dat je zo snel terecht kan, dan kan je dit hoofdstuk sluiten en je miskraam gaan verwerken. Zolang het vruchtje nog in je buik zit is dat erg moeilijk heb ik gemerkt. Ik wil je heel veel succes en sterkte wensen voor morgen! @ Tigger: ik heb je verhaal hier op het forum gevolgd. Hoe is het nu met je, na je curretage? Zo en nu weer aan het werk!
@ Suzy Het is heel moeilijk te voorspellen hoe een mk verloopt. Ik lees net ook dat Ano echt een week lang last had van weeen. Zelf had ik dit alleen op de avond van de mk zelf en dat was heel goed te doen. Ik heb zelf al een zoontje van 16 maanden, dat was mijn 1e zwangerschap, de mk de 2e. Misschien ervaar je zo'n mk ook anders als je al eerder bent bevallen en je een beetje bekend bent met de pijn die daarbij hoort. Toch was de mk heel anders dan ik had verwacht. Het was niet extreem pijnlijk, maar het deed wel een beetje pijn, toch was het bij mij heel goed te doen. Ik heb vooraf 5 dagen bloedverlies gehad, dit was niet extreem. De dagen na de mk was het bloedverlies heftiger. Inmiddels heb ik alleen nog wat licht bruinverlies en denk dat het vandaag de laatste dag is. Ik was bijna 12 weken zwanger, maar ook daarover valt weinig te zeggen, het kan zijn dat het bij jou nu snel begint of dat het nog even uitblijft. Je weet het niet. Lastig he. Ik hoop dat je er een beetje uit gaat komen, misschien kan je vk of gyn de grootste twijfel wegnemen? Sterkte weer, ik wou dat ik je kon helpen. @ Kirrebir dat is inderdaad heftig. Heel veel sterkte morgen. Er wordt aan je gedacht. @ Ano Tja, als je in een zo'n stad woont raak je er aan gewend he. Waarschijnlijk is het hetzelfde als bij ons. Toeristen vinden het prachtig, maar wij vinden het heel gewoontjes. @ noukje Hier ook enkel nog wat bruinverlies, hoera! Leuk dat je zo opvrolijkt van het schilderen. moet ik ook maar gauw mee beginnen dan. Ik heb besloten toch maar even te wachten met zwanger worden. Allemaal door die stomme vaccinatie tegen de mexicaanse griep. Vind het al moeilijk genoeg te beslissen of ik mijn zoontje nou wel of niet moet laten inenten. Ik denk het wel, die bizar heftige zeldzame bijwerkingen zullen hopelijk echt heel zeldzaam zijn. En wat zijn de consequenties van het niet laten inenten en deze griep oplopen? Ik vind het erg moeilijk. Als ik weer zwanger zou raken, moet ik dus ook gevaccineerd worden vanaf 4 maanden. Ik weet niet of ik dat risico moet nemen. Ook over mijn zoontje twijfel ik enorm. Ik ga maar eens met mensen in mijn omgeving praten, hoe zij hierover denken en wat ze met hun kinderen gaan doen.... Bah, wou dat het weer zomer was en die stomme griep achter ons lag. Wat een rotperiode...... Hoe denken de moeders hier erover?
@ April: wat fijn dat het bloeden bij jou ook al een stuk minder is geworden. Ik vind het ook moeilijk om een keuze te maken voor wat betreft het enten van mijn dochter. Ik heb gelezen dat mocht een klein kindje (tot en met twee jaar geloof ik, pin me er niet op vast) aan de beademing moeten vanwege de mexicaanse griep, het kindje in de toekomst last kan krijgen van longproblemen. En tsja, dat wil je toch ook niet op je geweten hebben.. het is en blijft een lastig besluit. Ik stel er mn zwangerschapswens in elk geval niet voor uit. Eerst maar eens zwanger zien te raken en wie weet is de mexicaansegriep over 2 maanden wel weer voorbij. Ohja nog een vraagje aan alle meiden hier: hebben jullie na je miskraam een zwangerschapstest gedaan om te zien of het HCG uit jullie lichaam verdwenen is?
Hoi, hoi, Hoe is het hier? Ik heb even terug gelezen..... Als ik het zo lees ziet iedereen onzettend op tegen het moment van de echte miskraam, maar eigenlijk si daarna iedereen opgelucht dat het gebeurt is, en dan komt het emtionele stukje van verwerking. Blijkt het toch weer echt moeilijk te zijn. Ik vind dat ook wel echt herkenbaar! Nu ik een paar weken verder ben, bijna 3 om precies te zijn merk ik wel dat ik me weer steeds beter ga voelen. Het klinkt misschien gek, maar ik voel me echt zoveel beter als ik niet zwanger ben, die hormonen, grrrr. Niet dat ik het daarvoor zal laten maar toch! @ano, wat zielig dat je dit jaar ook nog je hondje in hebt moeten laten slapen. Wat voor hondje had je? Maar als ik het goed begrijp heb je er meerdere, want ik heb ergens gelezen dat je ze uit ging laten...? Ook aan het verven.....leuk en fijn dat het af is! @noukje, ik heb ook zo'n zin om het gezellig te maken in huis, alweer zo'n goed teken dat het echt beter gaat..... Fijn dat de bloedingen bijna voorbij zijn.Ik heb geen zwangerschapstest meer gedaan daarna om het hcg te meten, heb ze ook niet meer in huis! @april, hoe is het? Zijn de bloedingen voorbij? Zie dat jullie ook gaan klussen in huis, leuk! Even de zinnen verzetten...... Ik vind het ook moeilijk hoor met die vaccinatie. Hoorde gister dat allekids onder de 4 worden geent, ik twijfelde enorm. Maar een vriendin van me zij, beter bv een onvruchtbaar kind later dan nu een dood kindje..... Ik ga zelf aan dat er misschien wel consequenties aan zouden zitten voor later met als voorbeeld onvruchtbaarheid. Toen dacht ik weer dat ik het wel moest doen.......Ik stel een zwangerschap daarvoor niet verder uit, je kan gewoon behandeld worden net als ieder ander en wordt vanaf 28 wkn pas in het ziekenhuis behandeld. @allemaal, geloof dat ik ook aan de banner moet, al weet ik echt niet wanneer ik ongi ga worden. Na het stoppen met de pil werk ik keurig na 27 dgn ongi. Ga nu dus maar voor de cyclus van de boekjes en dan zien we wel. het blijft natuurlijk wel een oefenronde! @ feline, jeetje volgens mij hebben we allemaal huiskriebels..... Fijn dat het bloeden zo weinig was. Wordt er nog wel gecontroleerd of je alles kwijt bent? @suzy ik heb een curettage gehad, vond het persoonlijk lichamelijk erg meevallen hoor! Ik heb alleen de eerste dag paracetamol ingenomen..... Maar geestelijk is het wel zwaar, ik had geen keuze! Ik heb mijn lichaam bijna 2 wkn de tijd gegeven en helaas ging het niet vanzelf. Ik had wel gelijk de afspraak gemaakt, dacht we zien wel. In ieder sterkte met je beslissing! @kirrebir, heel veel sterkte morgen! Hoop voor dat het ook voor jou mee zal vallen..... Ik ga even een banner erop zetten voor de leuk! Liefs Tamar
Ook ik heb zin om dingen in huis aan te pakken (ondanks dat de mk nog niet achter de rug is), alleen ben ik zo klaar met het huis waar ik nu (al 11 jaar) in woon! Hier gaat het 'm niet meer worden. Wij zijn al een tijdje op zoek naar een nieuw huis, maar nog zonder succes. Ik had hier al zo veel verdriet mee gemaakt en nu dit ook nog eens er bij... Tijd voor een schoon "schip"! Als we ons maar richten op het positieve: nu hebben we iets meer tijd om iets nieuws te vinden, voor een baby is hier eigenlijk echt geen plek. Ik hoop dat jullie huizen allemaal super mooi worden! Op naar een schoon, fris en nieuw jaar voor ons allemaal.
@ Noukje Nou, ik zei dat het enkel nog bruinverlies was en ik moet gewoon mijn mond houden, want er kwam dus net weer helderrood. Wat betreft de kinderwens en mex.griep. Eigenlijk was ons oorspronkelijke 'plan' pas in het nieuwe jaar voor een 2e kindje te gaan, maar plots was ik dan toch zwanger (natuurlijk niet helemaal plotseling, want we hadden niks gebruikt, je hebt van die momenten dat je nét niet op tijd de condooms weet te pakken). Daar waren we erg blij mee, dus geen probleem. Ja en nu helaas de mk en andere privéproblemen, ik ben even aan het eind van mijn Latijn emotioneel. Ik denk dat ik mezelf even wat rust moet geven en er weer voor 100% voor moet gaan en zo voelt het nu nog niet. Ik heb het gevoel nog niet in balans te zijn. Ik denk dat ik die mex.griep alleen maar als excuus gebruik, maar er eigenlijk gewoon nog niet aan toe ben.
@ Tamar Hahaha, ja zo voelt dat hier ook. Niet zwanger ben ik een vrij 'normaal' denkend mens en kan de dingen helder zien, eenmaal zwanger ben ik aanvoerder in het leger der hormonen. Wat betreft de kinderwens, zie hetgeen ik hierboven schreef. Ik zou wel een 2e willen, maar heb steeds het gevoel diep van binnen dat ik er nog niet helemaal aan toe ben. Na de mk komt dat gevoel weer opspelen en wat ik al zei, ik denk dat ik nu ieder dingetje als excuus aanvoer om nog te wachten, terwijl ik het eigenlijk zélf gewoon nog niet helemaal wil. En wat betreft het inenten van mijn zoontje, wacht ik nog even af tot het zover is. Voor die tijd zal er vast wel weer wat meer over bekend zijn. Toch fijn even hier te kunnen kletsen met andere vrouwen en ervaringen en meningen te delen. Ik werk niet, dus krijg niet zoveel input als de werkende dames hier. Sterkte voor iedereen.
Over werk gesproken: hoe hebben de werkende dames de mk beleefd ivm werk? Kregen jullie veel begrip of juist niet? Zijn jullie lang thuis geweest?
@ Noukje oh ja, ik heb nog een paar zw.testen liggen. Ik wil wel even controleren hoor wat het aangeeft nu. Of kan ik dan beter nog even wachten? Ik denk dat dit de laatste dag is van het bloedverlies (denk ik dus al 2 dagen) en intiem zijn met mijn man doe ik pas als het bloeden een aantal dagen is gestopt en áls ik er zin in heb, ehum. Gaan jullie nog St. Maarten lopen morgen met jullie kinderen? Ik denk dat ik dat wel ga doen, enkel bij de buren, maar wel zo spannned voor mijn zoontje. Mag ie alleen het snoep niet opeten, haha. Beetje lullig, maar ja, wij geven hem nog geen snoep. misschien zijn onze buren ook wel van die gezonde types, volgens mij wel.
@april, wij doen niet aan sint maarten, ik heb wel snoep voor eventueel buurtkinderen gehaald, met halloween had ik zo weinig Vind mijn dochter er ook nog wel jong voor, ze is 2! @kirrebir, ik ben in totaal anderhalve week thuis geweest, ben precies na een week weer gaan werken. Achteraf vond ik het snel, maar het gaf wel afleiding. Was ook snel moe.
@ tamar Mijn zoontje is 16 maanden, maar die 4 huizen langsgaan met een lichtje in het donker lijkt me voor hem gewoon heel leuk. Wat ik al zei, wij zijn geen voorstanders van snoep, dus dat komt wel goed.
Hij zal het zeker leuk vinden....Idd als je het snoep doseert komt het vast goed...... Deed je dat vroeger zelf ook? Ik ben er niet mee opgegroeid!
@ ja wij zijn er wel mee opgegroeid. Ik vond het erg leuk. Ik verdeelde mijn snoep vaak stiekem met een vriendinnetje die niet mee mocht doen vanwege haar religie. Ben er wel vrij vroeg weer mee gestopt, omdat ik mezelf veel te stoer vond voor zoiets. Ik herinner me vooral dat ik het als peuter/kleuter erg spannend vond. Om eerlijk te zijn hbik na de afgelopen weken ook wel even behoefte aan wat vrolijkheid. Zei jij nou dat jullie wel Halloween vieren? Woon je in Nederland? Halloween lijkt mij echt geweldig leuk. Helaas is het hier niet iets wat gevierd wordt.
Ik vier ook geen halloween, maar er kwamen hier een paar buurtkinderen aan de deur met halloween! Grappig, nu snap waarom je zo vroeg begint! Als kind wordt je er snel te groot voor! Ik woon gewoon in Nederland hoor, haha
@ haha, ik dacht misschien ben je Amerikaanse ofzo. En inderdaad, als mijn zoontje net zo 'stoer' blijkt als papa en mama (papa was ook helaas al snel kind-af) moeten we het er mat zijn allen maar flink van nemen. Ik gun ons zoontje heel veel plezier in zijn leventje als kind. Hebben wij ook gehad, maar toch een beetje te vroeg groot geworden door omstandigheden. Dus kom maar op met die lampionnen, sinterklaas, kerstbomen en paashazen.......
Natuurlijk, zelf ben ik ook net een kind als het om sinterklaas gaat! Heb alles alweer gepland kado's zijn binnen en al ingepakt! Nu nog loodjes trekken met de fam en ik ben er klaar voor! Onze dochter noemt hem kabouter sinterklaas! Hahaha