Hallo Ano, Ik heb afgelopen week precies hetzelfde meegemaakt zoals je nu omschrijft. Ik probeer via internet meer te weten te komen over rouwen na een miskraam...vandaar dat ik me vandaag pas voor het eerst heb aangemeld. Ik was 5 weken zwanger toen ik pas ontdekte dat ik zwanger was. Toen heb ik met 6 weken mijn naaste familie ingelicht je bent dan helemaal blij. Op Zaterdag ik was zo'n 7.5week begon ik wat te vloeien bruin heel donker ongeveer een streep dit kan van de innesteling komen wist ik. Daarna werdt de kleur en de hoeveelheid bloed meer en lichter, ook zaten er stolseltjes/sliertjes/slijm in. Ik wist al meteen dat dit niet goed was en de pijn in mijn borsten nam wat af. Ook had ik de dagen van tevoren een rotgevoel huilerig beetje depressief terwijl ik dat normaal nooit ben. Ik ben maandag meteen naar de huisarts gegaan deze heeft me doorverwezen naar de gyn. daar zagen ze op de echo dat het vruchtje 5 weken was terwijl ik inmiddels 8 weken zou zijn. Als je dan logisch gaat denken dan besef je dat het niet klopt met de tijd. Dat is een heel harde klap in je gezicht. Ik heb daarna heel veel gehuild en veel verdriet gehad. Mijn man trooste me en zei dat het allemaal wel goed zou komen en toch zei mijn intuitie dat het niet goed ging. Op diezelfde dag ben ik het vruchtje verloren en heb gelukkig veel steun van mensen om mij heen gehad. Ik heb het bewaard en later begraven in de tuin samen met mijn man. Het vervolg van mijn miskraam ging als volgt: De bloeding bleef nog even doorgaan en is heftiger dan je gewone menstruatie normaal ben ik 3 a 4 dagen ongesteld dit duurde echt nog een week lang. Het verlies van sliertjes en stolseltjes duid meestal aan dat je lichaam zich aan het "schoonmaken" is. Ik heb eigenlijk geen pijn gehad maar wel toen ik 5 weken was toen dacht ik dat het bandenpijn ofzo was maar achteraf denk ik dus van niet. Het verschilt heel erg of je pijn hebt of niet. Ik heb nadat ik het vruchtje was verloren wel meteen een gevoel van leegte gehad. Ook ben je ineens niet meer zwanger, dat is een heel raar gevoel, ik denk ook niet dat dit uit te leggen is tenzij je het zelf hebt meegemaakt. Elke keer als ik bloed zie in mijn maandverband dan denk ik het is een "stukje kind". Ik hoop voor iedereen die dit meemaakt dat er mensen in je omgeving zijn die begrijpen wat het is om zoiets mee te maken je hebt echt een rouwproces en dat heeft tijd nodig. Helaas vergeten veel mensen om je heen dat na 1 a 2 weken weer. Zijn er hier mensen die dit gevoel met mij kunnen delen? Dat zou ik namelijk zeer fijn vinden. Groetjes Nienke
@ Nienke Wil je sterkte wensen. Ik kan me indenken dat je emotioneel een heel heftige tijd hebt meegemaakt en dat dat niet iets is wat je zo even naast je neer kunt leggen. Nogmaals heel veel sterkte. Dames, ik kom net terug van de vk en met een raar verhaal. Op de echo was nu wel een vruchtje te zien van een week of 8. 2 weken terug was er enkel een leeg zakje te zien ter grootte van een zakje van 5 weken. De vk zond het ook moeilijk er iets zinnigs over te zeggen, omdat ons verhaal en dus onze berekening aan zou geven dat ik nu 11 weken zou zijn en volgens deze echo dus 8. Of mijn berekening is compleet fout of er is iets anders aan de hand. Hij gaf aan dat het mogelijk is dat er vorige keer iets gemist is op de echo. Nu vraag ik me af of het vruchtje leeft of niet, lijkt mij wel want anders had het de afgelopen 2 weken niet kunnen groeien, nietwaar? Of ze hebben hem echt gemist en het zat verstopt en het leeft nu wel of niet. Dubieus blijft, dat gerekend vanaf de 1e dag van mijn laatste ongesteldheid ik nu toch echt 11 weken zou moeten zijn. Wie snapt het nog? Morgen ga ik een afspraak maken bij een echocentrum voor een inwendige echo, dus dan hoop ik uitsluitsel te krijgen. Misschien iemand hier met een soortgelijke ervaring?
hoi, April,Ik ben benieuwd hoe het afgelopen is maar neem morgen nog wel evenn kijkje. En ik ben ook niet zon geduldig persoon Nienke,Ik wil je eerst veel sterkte wensen. Het is echt n verschrikkelijk iets om n miskraam mee te maken. Ik snap je gevoel van leegte. Ik heb daar nu ook nog af en toe last van. Dan bedenk ik me ineens raar dat ik nu ineens niet meer zwanger ben. En ik had ook net als jou iedereen in de omgeving al op hoogte gebracht. Gewoon omdat ik zo blij was en mijn mond niet kon houden. En soms vind ik het wel te doen om het uit te leggen maar er zijn ook dagen dat ik het er eigelijk niet over wil hebben. Hoe is dat bij jouw?? Wel mooi dat je het begraven hebt in de tuin. Heb je nog last van bloedverlies of is dat al over??? En ook wat je zegt van dat mensen het na 1 week weer vergeten zijn. ook mij valt dat op al zijn er wel n paar mensen zoals ouders en schoonouders en n goede vriendin van mij met wie ik er goed over kan praten. En gelukkig ook met mijn vriend. Hoop dat jij dat ook hebt? Er zijn ook wel mensen (waaronder n vriendin die zwanger is)en die ontloopt me nu. Maar dat intereseert me eigelijk vrij weinig.Zegt meer over die mensen dan over mij denk ik dan.
Oh ik zie nu net na mijn verhaal dat je al wat geschreven had. Heel raar verhaal. Je hoor ook weleens toch dat het zich later innesteld. Wie weet is dat het. Zou wel leuk zijn. Had de vk een echo gemaakt?En het hartje klopte?
Ja, nu was er op de echo wel een vruchtje te zien, maar nog geen hartactie, maar hij gaf aan dat dit ook niet altijd zo goed zichtbaar is. Hij zag wel iets, maar durfde niets met zekerheid te zeggen. Vreemd he, duimen draaien dan maar.
ja mijn duimen draaien hoor. Ik hoop echt voor je dat alles goed is. Maar je krijg geen spoedecho?? Dus dat word nog even n spannende week.
Dank je voor het duimen draaien. Ja, ik hoop snel terecht te kunnen voor een echo. Dit is wel spannend nu. Ik ga nu toch stiekem hopen op een goede afloop, zou geweldig zijn, maar ik ben toch nog wel erg bang voor een negatieve afloop.
Logisch toch dat je dat hoop. Zou ik ook hebben hoor. Het geeft toch goede hoop ook al vind je het vreemd. Ben benieuwd spannend!!
Hallo meiden! @ Nienke: jij ook veel sterkte meid. Ik merk ook dat mensen om me heen een mk niet als zo heftig ervaren. Ik kon me voorheen ook moeilijk bedenken hoe zoiets nou voelt. Maarja een beetje medeleven van mensen om je heen is wel heel erg prettig. @ April: huh? Wat een raar verhaal! Begrijp ik nou goed dat je een uitwendige echo hebt gehad? Met 8 weken moet er al echt hartactie te zien zijn op een echo. Ik hoop dat je snel een echo hebt en dat deze positief is. Pff nu weet je helemaal niet meer hoe je je moet voelen?! Sterkte meid! @ Ano: hoe voel jij je? --------------- Hier zet het bloeden helemaal niet meer door. Het rode slijmverlies is zelfs een heel stuk minder dan gisteren. Ik ga morgen maar weer gewoon werken. Ik hoop dat het dit weekend komt.. en anders op naar de volgende afspraak bij de gyn voor een behandelplan.
@ noukje Tja, wie zal het zeggen. Ik heb een uitwendige echo gehad en moet nu voor een inwendige een afspraak maken om uitsluitsel te geven. De apparatuur van mijn vk is ook niet het meest geavanceerde echo-apparaat die je je kunt bedenken. Dat gaf hij zelf ook aan. Ik hoop dat alles goed blijkt te zijn, maar ik blijf voorbereid op het ergste. (daar loop ik nu toch al 2 weken mee) Jij ook weer sterkte he. We blijven elkaar elke dag weer moed inspreken, vind het toch wel fijn dit te kunnen delen met de dames hier.
hoi, April en al n afspraak gemaakt??? Hoop dat je snel terecht kan. Noukje,WAt n gedoe dat het komt en weer weg gaat. Wanneer is je afspraak bij de gyn?? Hier gaat het wel weer beter heb de dipdaagjes weer achter de rug. En net als wat april zegt ik vind het ook wel fijn om het hier te delen met vrouwen die weten wat het is om dit mee te maken. Aangezien er niemand in mijn omgeving is die hetzelfde mee hebben gemaakt.
@ ano Ja ik kan morgenmiddag terecht. Ik ben op van de zenuwen. Ik ga maar evengoed uit van het ergste scenario. pfff, wat een gedoe zeg....gelukkig weet ik morgen meer. Dan is er in ieder geval defintief duidelijk of het vruchtje in leven is of niet.
Oh gelukkig al snel. Spannend ben echt benieuwd. Hoop dat het goed is hoor. Kan me voorstellen dat je op ben van de zenuwen. Je hoort in n korte tijd zo veel tegenstrijdige dingen. Maar de duimen draaien weer hoor.
Hallo meiden, Nou vandaag is het bloeden weer meer geworden Ik voelde het echt lopen zeg maar (sorry!). En nu net is het weer minder geworden. Helaas zet het dus niet echt door. Volgende week donderdag heb ik een afspraak bij de gyn. En denk dat ik nu toch wil gaan voor een curretage. @ April: ik hoop dat je een goede echo krijgt. Wie weet zeg, zou toch wel helemaal super voor jullie zijn! Sterkte met vandaag en vanacht. Hoelaag heb je morgen je afspraak? @ Ano: fijn dat je dip achter de rug is. Wil je een cyclus afwachten voor jullie er voor gaan of wil je deze ronde benutten? Oh en ik vind het ook erg fijn om hier met jullie te kletsen. We weten van elkaar precies hoe het voelt en dat is voor een buitenstaander soms toch moeilijk in te schatten. Voor jullie allemaal sterkte!
noukje,Jammer dat het weer niet doorzet. Maar zou nog kunnen komen. De eerste paar dagen was bij mij ook heel verschillend dan weer erg dan weer even minder. Ik kwam net n gedichtje tegen zal hem even hier neerzetten. Ik vond het wel mooi. Had iemand geschreven op n miskraam forum Mijn gevoel . Heel even mochten we weten dat je in mij groeide, Even wisten we dat er een nieuw leven bloeide. Heel even was er een groter gezinnetje in aantocht, Heel even was het belangrijk wat ik wel en niet eten voor jou mocht. Heel even dat gevoel van niet een, maar twee. Heel even was ronder worden oke. Heel even mocht de wereld het wel weten, Heel even deed ik dagelijks mijn buikje strelen en meten. Heel even was je het geluk in ons leven, Heel even konden we onze ouders het idee van opa en oma geven. Heel even, maar echt heel even, Wilde je, maar mocht je blijkbaar niet leven. Heel even, maar voor ons, ons hele leven, Zul je ons van daarboven ons al je liefde blijven geven.
@Ano Snif, ik kan dat niet zonder tranen lezen hoor, daar kan ik helemaal niet tegen. Wat mooi, Ano, snif. @Noukje, ik hoop voor jou dat je dit snel achter de rug hebt. Het kost geestelijk en lichamelijk een hoop energie. Sterkte weer. Morgen rond een uur of 1 ben ik aan de beurt. De hele dag was ik optimistisch, maar nu denk ik toch weer dat het hoogstwaarschijnlijk mis is. Ik vind het alleen zo raar dat er 2 weken terug niets te zien was en dat het nu dus gegroeid is. Dat betekent dan toch dat het leeft of in elk geval geleefd heeft de afgelopen 2 weken? Anders kan het toch niet groeien? Tja, maar dan die 3 weken verschil tussen mijn berekening en die van het echo-apparaat, is ook wel erg groot he. Het voelt heel raar, zo heen en weer geslingerd te worden. Ben zo onzeker en bang. Ook al was ik gewend geraakt aan het feit een mk te gaan krijgen, gisteren kreeg ik toch weer een beetje hoop. Morgen weet ik het zeker..........
Hoi, hoi, Het was even stil van mijn kant, ben weer gaan werken en dat koste veel energie! Maar het ging best redelijk en gaf de goede afleiding. @april, als ik het zo lees is er dus nog hoop! Zal voor je duimen..... @ano, wat een mooi gedichtje! Ik laat twee hartjes aan de binnenkant van mijn trouwring graveren. @noukje, het is zeker fijn om "lotgenootjes" te hebben, het lijkt bijna of mensen die het zelf hebben meegemaakt het beter begrijpen. Ik had dat trouwens ook wel bloedingen maar die zetten niet door, vreselijk irritant! Ik hoop dat je snel een knoop door kan hakken, die "wachtfase" is verschrikkelijk je kan niet voor of achteruit! @nienke, Ik kan me goed voorstellen wat je bedoelt, voor heel veel mensen gaat alles gewoon door! Maar dit rouwproces heeft meer tijd nodig dan een paar weken. Door er hier over te praten kan ik het wel steeds beter een plekje geven, ook al ben ik soms nog best emotioneel! Sterkte! Dikke knuffel
tamar,Fijn dat het werken weer gaat. Dan heb je zeker wat afleiding,thuis blijf je er toch meer aan denken. April,Kan me voorstellen dat het moeilijk is. Ben echt benieuwd..VEEL SUCCES.
Helaas, geen wonder voor ons. Het vruchtje is niet ouder geworden dan 7 wkn en 5 dagen. Wel fijn dat we er nu zeker van zijn. Geen onzekerheid meer, enkel afwachten tot de mk op gang gaat komen, hopelijk snel en voorspoedig, maar ja daarin hebben we ook geen keuze. Bedankt voor jullie steun, het is fijn met jullie te kunnen delen. Ik ben nu zeker de laatste in het rijtje? Iedereen heeft , geloof ik, in ieder geval al bloedverlies gehad, toch? Sterkte weer allemaal!