ik kwam een week voordat ik onder narcose zou moeten erachter dat ik zwanger was, we waren heel blij. heb toen meteen dokter gebeld en moest meteen naar de verloskundige bellen. zo gezegt zo gedaan. 1 week later bij de verloskundige kregen we de eerste echo (inwendig) de verloskundige dacht dat het ongeveer 7 weken ver moest zijn maar daar bleek het nog maar 4,5 weken te zijn en ze zag een cyste zitten en kon ook niet goed zien of het een buitenbaarmoedelijke zwangerschap was. Dus naar de Gyneacoloog. eerst bloedprikken dag later naarg yneacoloog en ja een bloeding het vruchtje was verplaatst. verder alles onduidelijk! 1 wwek verder weer bloedprikken en weer naar de gyneacoloog. alles was goed cyste kon geen kwaad geen buitenbaarmoederlijke zwangerschap hartje klopte! alleen afwijking aan de baarmoeder. helaas 2 weken later was het toch dood geen hartje! maar nu 5 weken na de echte bloedverlies en de echo verlies ik nogsteeds bloed terwijl de gyneacoloog heeft gezien dat ik schoon was. ik weet het even niet meer
Hoe lang geleden heb je het vruchtje verloren? Bloed je al 5 weken constant en is het oud bruin bloed of helder? Heb je veel buikpijn? Bij teveel zorgen kan ik je verder maar één advies geven en toch weer het ziekenhuis of de verloskundige bellen! succes!
Ik heb ook een aantal weken gebloed (geen vruchtje gezien) en nu is het eindelijk over. Het verschilt echt per persoon. Heelveel sterkte en bel anders gewoon even naar je vk of gyn !
hallo ik ben ook heel erg onzeker geworden of ik het wel allemaal wil. ik wil heel graag kinderen maar moet eerst dit een plek geven. dit is gewoon rot en voel me weer heel onzeker en misschien nog wel meer dan voorheen x Daisy
ik weet precies hoe jij je voelt, heb gister te horen gekregen dat het vruchtje er niet meer is met 7wk zw. ben er ook kapot van dit is zo onwerkelijk. en de pijn is onbeschrijvelijk. mijn advies is ook geef het een plekje, voordat je gelijk aan een nieuwe zw begint. een miskraam is niet niks. wens je echt heel veel sterkte. mensen beseffen die dit niet kennen niet hoe pijnlijk dit kan zijn. andrea
Ik begrijp ook hoe je je voelt. Ik heb vorig jaar een miskraam gehad. Wil wel heel graag kinderen, maar als ik op een gegeven moment denk dat ik zwanger zou kunnen zijn, soms heb je dat gevoel even, raak ik helemaal in de stress. En het is echt raar, maar soms ben ik dan een beetje opgelucht als ik toch weer ongesteld word! Gek toch? XX