hallo allemaal, ik ben afgelopen week begonnen met mijn nieuwe baan, best een commerciele zware functie, maar dichter bij huis en uitdagender. ik werk 3 dagen in de week. nu na de eerste twee weken ben ik een beetje onzeker. alles is zo ongestructureerd en als ik dan dingen aangeef die mijns inziens anders zouden kunnen of verbeterd kunnen worden dan heb ik het gevoel dat men daar niet echt op zit te wachten... pfff heb het ook gewoon nodig dat iemand even tegen me zegt dat het goed gaat en dat gevoel heb ik nu helemaal niet... wordt hier zo onzeker van, mijn nieuwe baas is ook zo'n warhoofd, echt van de hak op de tak zeg maar. mijn man zegt dat het gewoon nog even wennen is allemaal en dat het straks allemaal anders wordt, maar op dit moment baal ik gewoon ff en twijfel ik of ik wel weg had moeten gaan bij mijn oude baan... groetjes..
Dat kan je zeker een onzeker gevoel geven. Maar wat deed je zelf als je een nieuwkomer binnen kreeg en die droeg nieuwe dingen aan? Na verloop van tijd zal je je wel meer thuis gaan voelen. Kan je al niet proberen om het voor jezelf wat meer gestructureerd te maken het werk? Succes. Groetjes Tamara.
Sorry dat ik het zeg, maar als ik ergens een hekel aan heb zijn het wel nieuwe collega's die meteen gaan lopen roepen wat er allemaal anders en beter kan. Als je ergens nieuw bent word je het snelst in de groep opgenomen als je de eerste tijd gewoon een beetje met de 'flow' meegaat. Maar ik snap je gevoel wel...ik vind het altijd doodeng om met zulke nieuwe dingen te beginnen. Ik hoop dat je snel gewend bent, en dat je geen spijt hebt van je keuze!
Je in een nieuwe baan eerst wat op de achtergrond houden werkt vaak het beste. Gewoon aanpassen, en pas na een tijdje je eigen aanpak wat meer laten zien. Geef het wat tijd, dan leer je iedereen ook kennen en gaat het vast beter! En als je van structuur houdt kun je toch in ieder geval je eigen werk gestructureerd doen, met lijstjes enzo... Succes!
en het leuke is, nieuwelingen hebben juist vaak hele goede ideeen en als je langer zit dan heb je daar geen zin meer in.. (desalnietamin hou ik me ook meestal even op de achtergrond).
Meisje, heel herkenbaar. Ik ben van de zomer ook gestart in een nieuwe baan. Mijn collega doet enorm haar best om me alles uit te leggen, maar na weken praten heeft ze nog niets wezenlijks gezegd, dus ik raakte best wel gefrustreerd. Het liefst had ik even die hersencellen waar haar info in zat gedownload naar mijn brein, want ik werd echt niets wijzer van haar. Tot ik een extern persoon aan de lijn had. Die kon mij in een half uurtje meer duidelijk maken dan mijn collega in een maand. Ik haal nu dus mijn voeding bij externe partijen, die snap ik wel. Dus mijn advies: zoek andere bronnen en probeer je eigen weg te vinden. Een warhoofd kan in de war raken als je ineens vanalles wilt veranderen, dan verliest hij de grip. Mijn collega is juist een controlefreak, die kan ook niet tegen veranderingen. Hoe ik het doe: Ik spreek mijn verbazing uit over dingen zonder daar enig oordeel in te leggen of stel vragen "goh, wel bijzonder dat... krijg je dan niet dat ... " zodat ze er zelf over na gaat denken. Zelf er een beetje onder blijven zitten (tegenovergestelde van de betweter). Pas als ze het zelf als probleem ziet met mogelijke oplossingsrichtingen gaan komen. "misschien kunnen we wel iets van... ". Dan is ze blij dat er iemand is met een idee en is ze blij met mij (geloof ik) al maak ik haar leventje dus wel wat ingewikkelder met mijn vragen. Dat inwerken (niet alleen van feiten maar ook om leren gaan met een rare collega) duurde bij mij een maand of 3. Nu snap ik dat ik we elkaar niet snappen en pas ik daar mijn werkwijze op aan. Blijft lastig, natuurlijk, maar goed. Veel succes!