Bij mijn zoon was ik vanaf het begin stellig. Ik wil miet weten wat het geslacht is. Mijn man wilde het wel weten, maar is uiteindelijk helemaal overstag gegaan en wilde het niet meer weten. En het was een leuke verassing! Nu ben ik zwanger van de tweede, en hoewel we nog even de tijd hebben voor het überhaupt op een echo te zien is ben ik nu heel erg aan het twijfelen. Nog voor mijn zwangerschap zei ik ik wil het weten, ml zei, ik wil het niet weten, nu is het bij mij een welles nietes spelletje. Herkenbaar voor iemand? En hoe hebben jullie uiteindelijk de beslissing gemaakt? Dank je wel alvast
Bij mij ging het heel raar: ik wilde het altijd heeeeeel graag weten ( omdat ik graag wilde weten "wie"ik in mijn buik heb). Mijn voorgevoel was echter zo sterk dat ik 3 dagen voor de geslachtsbepaling met de telefoon in mijn handen heb gestaan om af te bellen. Ik wist immers al dat hij een meneertje was. Echter, omdat iedereen in mijn omgeving zei dat het een meisje zo worden en ik er een beetje narrig van werd dat mijn zoon telkens voor een dochter uitgemaakt werd, heb ik de geslachtsbepaling alsnog laten doen. Een zoon! Bij een eventuele tweede zou ik het ook niet meer weten. Ik zou het leuk vinden om het een verrassing te houden, maar aan de andere kant ben ik ook bang dat als ik het zelf eenmaal al denk te weten, dat het dan zo gek is bij de bevalling als het ineens anders is. Misschien helpt het om na te gaan WAAROM je het zou willen weten......
De waarom.... Goede vraag. Meer het praktische gedeelte. Moeten we meisjeskleertjes er bij gaan halen? Of hoeft dat niet persé. Ook wil ml heel graag een meisje, mede omdat ze dan vernoemd word naar zijn overleden moeder(al is hij ook heel gelukkig met een tweede mannetje hoor) Mochten we er voor kiezen om het geslacht te weten, dan wil ik het wel geheim houden voor de buitenwereld. Mijn gevoel zegt trouwens vanaf de positieve test dat het een meisje is. En ik wil die bevestiging nu meer hebben dan bij mijn zoon.
Ik ben nu zwanger van de derde.. Bij de eerste wilde ik het niet weten. Mijn vriend wel, maar ik wist zeker dat hij zich zou verspreken en ik wilde het liever een verrassing houden. Ik was helemaal verbaasd dat het een jongetje bleek te zijn bij de bevalling, haha. Maar wel heel mooi om het dan pas weten. Bij de tweede wilde mijn vriend het echt weten en hebben we het voor ons gehouden. Hoewel ik het wel heel leuk vond om te weten, vond ik het ergens jammer dat het niet tot na de bevalling een verrassing zou zijn. Maar omdat het dit keer een meisje is, kon ik wel los gaan op alles, haha. Nu dus zwanger van de derde. Dit keer willen we denk ik ook weten wat het gaat worden.. En heel misschien vertellen we het dan wel gelijk aan onze omgeving. Ik vond beiden leuk. Maar echt wachten tot de bevalling vond ik heeel speciaal. Als ik niet zo nieuwsgierig zou zijn, had ik er nu weer voor gekozen
Ik vond het wachten tot na de bevalling ook heel bijzonder, maar ik denk niet dat ik het nu nog kan volhouden. De eerste keer stond ik er 100% achter, en nu heb ik twijfels. Ik zou het weer heel bijzonder vinden om het pas na de bevalling te weten, maar ook om het nu al te weten.
Ik zou dat echt niet kunnen, veel te nieuwsgierig voor. Hier wisten we het met N. dan ook heel snel en ook bijndeze zwangerschap willen we het weten. Maakt het zoveel makkelijker met spulletjes en kleren kopen!
Bij onze dochter wilde we het niet weten. Echt wel leuke neutrale eerste pakjes kunnen kopen. We woonde in zo'n klein huisje dat ze bij ons op de slaapkamer in een wiegje lag, dus geen drukte over kleuren in het kamertje. En wat een fantastische verassing toen ze bij de geboorte een meisje bleek te zijn. In ons kraambed de mooiste en zoetste meisjeskleertjes gekregen. Nu wilde we het ook niet weten, maar we hebben zelf het piemeltje per ongeluk gezien bij de 20 weken echo op 1 van de filmpjes die we meekregen. En ik moet bekennen dat dit toch ook wel heel bijzonder is om te weten dat ons moppie een broer krijgt. Ik heb al leuke jongens boxpakjes gekregen. Het kamertje was al turqoise met wit gemaakt in ons nieuwe huis voor dochter. Dus als zij straks een kamer doorschuift kan dit prima voor ons knulletje. Ik ga er wel wat jongensachtigere schilderijtjes ophangen. Dus tja, hier met beide ervaring, en het heeft allebei wel wat.
Ik 'wist' ook al dat het een jongetje was, maar wilde dit wel graag even bevestigd krijgen. Anders heb je ook zo'n gek gevoel bij de bevalling als je al die tijd denkt dat je zwanger bent van een jongetje en het blijkt toch niet zo te zijn
Hahaha ja we hebben het toen we controle hadden bij onze eigen verloskundige gevraagd of ze even naar het filmpje wilde kijken omdat we een vermoeden hadden. Ze kon het vermoeden geheel bevestigen