Hallo allemaal, 2 maanden geleden ben ik met 20 weken bevallen van een lief klein perfect meisje. Van de ene op de andere dag had ik ineens buikkrampen gepaard met wat bloedverlies. Heb toen meteen het ziekenhuis gebeld en mocht meteen langs komen. Toen bleek dat ik al 4 cm ontsluiting had. Ben meteen opgenomen en kreeg weeënremmers. Helaas heeft het niet mogen baten en ben ik 2 dagen later toch bevallen van een levensloos meisje. Nu wil ik heel graag weer zwanger worden maar ben ik zeer angstig voor een volgende vroeggeboorte. Ik zit maar te piekeren en te malen. Heb er letterlijk slapeloze nachten van. Ik heb een nacontrole gesprek in het ziekenhuis gehad en de gyno geeft aan dat het waarschijnlijk een infectie is geweest. Ze hebben aan de moederkoek kunnen zien dat er tekenen van een infectie is geweest. Op mijn vraag wat voor een infectie het precies is geweest kunnen ze geen antwoord op geven. Verder hebben ze ook niets uit onderzoek naar urine en kweekje kunnen vinden. Ik heb gevraagd of ik een cerclage kan krijgen, want ik denk namelijk dat ik gewoon een zwakke baarmoedermond heb. Maar de gyno denkt niet dat ik weer een vroeggeboorte zal krijgen. Het antwoord van een eventuele infectie is niet bevredigend voor mij en ik ben echt doodsbang voor een volgende zwangerschap. Ik heb namelijk in de hele zwangerschap heel rustig aan gedaan, bijna geen huishoudelijke taken en halve dagen gewerkt omdat ik vroeg in de zwangerschap al HG had. Hoe denken jullie erover? Zijn er meiden die dit ook zo hebben meegemaakt en hoe is een volgende zwangerschap verlopen? Mama van een mooie Vlindertje
Wat vreselijk dat je je kindje bent verloren. En dan de onzekerheid over wat de echte oorzaak is geweest. Heel veel sterkte. Kunnen ze geen kweek maken uit weefsel uit de baarmoeder zelf? Als je al een infectie zou hebben gehad dan moet dat, lijkt mij, worden behandeld. Laat je niet wegsturen hoor met een onbevredigend antwoord. Desnoods naar een ander ziekenhuis. Misschien dat je meer reacties van vrouwen met een zelfde ervaring krijgt in het topic gezondheid.
Gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochter*, wat vreselijk dat jullie haar weer hebben moeten laten gaan. Ik kan me heel goed voorstellen dat je nu heel onzeker bent. Ik heb hetzelfde meegemaakt en heb toen het geluk gehad dat er bij het constateren van de ontsluiting direct gechecked is of ik een infectie had. Die was er toen niet, maar een paar dagen later, bij de geboorte, was het inmiddels één grote infectiehaard geworden. Wij zijn toen doorverwezen naar het dichtstbijzijnde academische ziekenhuis voor een plan van aanpak en dat is toen een cerclage geworden. Inmiddels heb ik 2 voldragen zoontjes gekregen. In jouw geval zou ik kijken met welk academisch ziekenhuis jouw ziekenhuis samenwerkt en hier een second opinion aanvragen.
Wat een verdriet, sterkte. Ik heb zojuist ook mijn verhaal gedeeld op het vlinderforum, bij mij is de vroeggeboorte met gebroken vliezen begonnen dus ik heb niet echt dezelfde ervaring. In jouw geval kan het misschien wel zo zijn dat je ongemerkt voordat je krampen kreeg al een tijdje wat ontsluiting had. Daardoor kunnen bacteriën opstijgen, maar wat ik van artsen heb begrepen zou je die dan ook terug moeten vinden in een uitstrijkje. Of het is andersom gelopen, en was er wel een beginnende infectie die de ontsluiting heeft veroorzaakt. Veel artsen willen pas een cerclage voor een zwakke baarmoedermond adviseren na 2x een verlies. Maar dat moeten afwachten is onmenselijk. Ik zou dus zoals Berte zegt idd naar een academisch ziekenhuis gaan voor een 2nd opinion.
Bedankt voor jullie reacties. Madelie ik weet niet of het nog mogelijk is om een kweek van de baarmoeder te zetten. Ik zal het bij mijn volgende afspraak wel vragen of het nog kan. Is wel een goede tip, dank je wel. Berte hebben ze toen niet moeilijk gedaan over de cerclage in het academisch ziekenhuis? Ben je ook voor een second opinion gegaan omdat ze dit niet in je eigen ziekenhuis wilde doen? Jeetje Neis wat vreselijk dat je dit 2 keer heb moeten meemaken. 1 keer is al teveel laat staan 2 keer. Ik wens je heel veel kracht en sterkte toe. Ze hebben wel toen ik in het ziekenhuis aankwam meteen een kweek afgenomen en ook mijn urine gecontroleerd en toen was er geen infectie te vinden. Daarom twijfel ik ook zo, denk namelijk dat als er inderdaad tekenen van infectie is gevonden dat het later is ontstaan. Ik heb nu wel een afspraak met een andere gyno staan die over de cerclages gaat en om te kijken wat de mogelijkheden zijn. Ik wacht het gesprek af en als ze daar toch moeilijk over doen dan ga ik zeker een second opinion aanvragen bij een academisch ziekenhuis.
Nee, in het academisch ziekenhuis deden ze helemaal niet moeilijk. Het tegenovergestelde eigenlijk, er werd mij daar verteld dat ik het zonder cerclage waarschijnlijk niet zou redden om de zwangerschap lang genoeg te dragen. Het streekziekenhuis heeft mijn zwangerschappen verder begeleid en stond wel achter het idee van een cerclage, maar ik wilde graag de cerclage laten plaatsen door iemand die er veel ervaring mee had en niet door iemand die het een paar keer per jaar deed. Ik vind het vreemd dat ze zelf geconstateerd hebben dat je initieel geen infectie had en nu zeggen dat het toch door een infectie kon komen. Ik hoop voor je dat die gynaecoloog waarmee je gaat spreken een plan van aanpak voor je kan maken waarmee je weer durft te denken aan een volgende zwangerschap. Sterkte.
Eens met Berte, als je uiteindelijk voor een cerclage gaat - laat die dan plaatsen in een academisch ziekenhuis. Zelfs daar is het een ingreep die niet dagelijks of wekelijks voorkomt, maar ze door de jaren heen wel zeer ervaren specialisten hebben.
Lieve vlindertje, Gecondoleerd maar ook gefeliciteerd met dit mooie meisje. Je bent toch pappa en mamma geworden. Mijn verhaal is zoals ik dat nu kan lezen redelijk soortgelijk. Tijdens weekendje weg in belgie had ik sochtends bloedverlies en savonds begonnen de krampen. Ben de volgende dag om 14.00 bevallen van een prachtige zoon. Ik was 21 weken en een dag... Ook bij mij is er geen oorzaak gevonden. Ik ben nu weer zwanger en ben nu 27 weken.. Ook ik was superbang en waren en zijn ook erg angstige weken... Ik heb geen cerclage omdat zwakke bm niet was aangetoond. Een cerclage brengt nml ook risico's met zich mee.. Vergeet dat niet. Bij mij zijn ze bij week 14 begonnen met inwendige echo's en het opmeten van de baarmoedermond.. Ze denken nml als je bm mond korter wordt ze t op tijd zien en alsnog een cerclage kunnen plaatsten. Ook ben ik met week 16 begonnen met proluton spuiten. Is progesteron die je wekelijks krijgt toegediend tot week 36.. Ik loop in academisch ziekenhuis en ondanks m'n angsten en twijfels over die cerclage die ik eigenlijk wou Ben ik zeer tevreden.. Al kom je elke dag zullen ze je nog helpen en gerust stellen.. Als je nog vragen hebt of ervaring wilt uitwissen mag je me gerust een pb sturen.. Veel sterkte met dit verlies en neem je tijd.. Ook erg belangrijk.. Gr Den
Helaas herken ik jullie verhalen. En inderdaad de woorden waar ik zelf nu ook zoveel aan heb: gefeliciteerd met jullie meisje en gecondoleerd met dit verschrikkelijke verdriet. Vorige week rond deze tijd zat ons meisje nog veilig in mijn buik. Vanavond laat zal het een week geleden zijn dat ze is geboren. Uitslagen zijn er nog niet, al denkt het ZH niet direct aan een infectie. Ze kunnen me ook niet vertellen of om mysterieuze reden de weeën zijn begonnen of dat de oorzaak bij mijn baarmoedermond ligt. Ook ik was een weekendje weg, buikkrampen en bloedverlies en eenmaal in het ZH bleek ik 2 cm ontsluiting te hebben. Ik kan me nu nog lang niet voorstellen dat ik een volgende zwangerschap aan durf. Wat is cerclage? Is dat het 'bandje' waar verschillende dokters en VK mij over vertelden de afgelopen week?
Jeetje Evia, Ook idd voor jou gecondoleerd en ook gefeliciteerd..... Wat een heftige tijd is dit voor je... Voor ons nu bijna een jaar geleden maar voelt soms als gister.. Verhaal heel herkenbaar.. Ook jij mag natuurlijk als je er behoefte aan hebt of vragen of ervaringen wilt wisselen een pb sturen.. En ook voor jou, neem je tijd hiervoor.. Dit is een heftige periode.. En je kindje blijft voor altijd bij jullie wat de buitenwereld ook vind. Hopelijk heb je veel lieve mensen om je heen om je deze periode door te helpen.. Veel sterkte voor jullie allebei..
Jeetje Vlindertje wat een verdrietig nieuws om te lezen. Nu bijna 3 jaar geleden heb ik een ongeveer gelijke situatie meegemaakt. Ik ben met 20 weken zwangerschap van een tweeling opgenomen in het ziekenhuis in verband met bloedverlies en buikpijn. Bij aankomst in het ziekenhuis had ik 3 cm ontstluiting en een uitpuilende vruchtzak. Een aantal dagen later ben ik bevallen van zoon en dochter. Ook ik heb aan de gynaecoloog gevraagd of ik een cerclage nodig had, dit dacht hij van niet omdat het een tweeling zwangerschap betrof en omdat ik ook buikpijn had gehad. Uiteindelijk heb ik toch een sec. opinion gevraagd bij een academisch ziekenhuis ook zij dachten niet dat ik een cerclage nodig had. Maar als ik het zelf graag wilde kon ik hem wel krijgen. Uiteindelijk heb ik toch besloten het toch te doen. met 19 weken heb ik een cerclage gekregen. Met 24 weken en 3 dagen een extra controle gehad ivm bloedverlies mijn baarmoedermond was toen nog gesloten. En met de reguliere controle van 25 weken was mijn baarmoedermond open tot aan de cerclage. Ik ben dus in een paar dagen van een baarmoedermond lengte van 3,2 cm naar helemaal open gegaan. Wat was ik blij dat ik voor de cerclage ben gegaan, want ik heb inmiddels bewezen dat ik een slappe baarmoedermond heb. Als ik de cerclage niet had gehad, was mijn zoon rond 24 a 25 weken geboren geweest. Uiteindelijk heb ik het met de cerclage kunnen redden tot 34 weken. Ik zou je aanraden bij twijfel een sec. opinion te doen!! Alleen jijzelf kan opkomen voor jezelf! Heel veel sterkte en succes!
Wow Pluisje, wat heb jij een moedig besluit genomen! Jij laat zien hoe belangrijk het is om als moeder je eigen beslissingen te maken.
Hoi iedereen, Verschrikkelijk dat jullie dit ook hebben moeten meemaken. Ik ben mama van 2 dochters* en 2 pluisjes. In 2010 ben ik mijn dochters kwijtgeraakt. Na dochter 1 hebben ze een cerclage geplaatst op 15w maar die heeft het op 24w begeven maar dat kwam omdat mijn gyn destijds nalatig was. Bij het zetten van de cerclage heeft hij een verouderde materiaal gebruikt, veel te laag geplaatst en hij heeft me nooit extra op controle laten komen,.... In 2013 heb ik 2 miskramen gehad en ben ik in januari van dit jaar geopereerd omdat er endomertiose was vastgesteld. In juni mijn eerste iui gehad omdat de endo zeer actief was en het al terug aan het komen was en daar ben ik nu 20w6d zwanger van. Sinds de meiden is dit mijn 3de gyn (heb ik nu sinds April). Hij is super. Ben op 13 weken gestopt met werken (bij mijn 2de zwangerschap ben ik ook gestopt met werken). Nu is er ook een cerclage geplaatst (op 13w1d) die is veel hoger geplaatst omdat mijn baarmoederhals volledig verweekt is . Heeft de gyn geconstateerd bij het zetten van de cerclage. Hij had in heel zijn carrière dit nog niet veel meegemaakt. Ik krijg een 2 wekelijke controle en lig grootste deel van de dag in mijn bed. Kom er alleen uit om te koken, naar toilet te gaan en om de vaatmachine uit te halen. Het is ontzettend zwaar en vooral nu. Ik nader de 22w6d en de 24w. Ik hoop door met jullie hier te schrijven dat ik me wat beter ga voelen want af en toe zie ik het niet meer zitten.
Beste vlindertje20, het is echt bizar om dit bericht tegen te komen. Op 20 september dit jaar is mij hetzelfde overkomen. Ik was net geen 24 weken zwanger en out of the blue kreeg ik weeën en bloedverlies en werd ik opgenomen in het ziekenhuis. Ook ik kreeg weeënremmers en deze sloegen goed aan, 2 dagen later bleek ik een infectie te hebben en moest ik stoppen met de weeënremmers en snel daarna ben ik bevallen van een mooi meisje. Helaas ook veel te vroeg en heeft zij het niet gered. Ben een paar weken geleden in het ziekenhuis geweest voor een controle afspraak. Pas in december kan er worden beoordeelt of ik in aanmerking kom voor een cerclage bij een 2e zwangerschap. Persoonlijk denk ik zelf dat ik een zwakke/korte baarmoedermond heb, sinds ik 2 jaar geleden een lisexcisie behandeling heb gehad. De arts heeft mij verteld dat er een kleine kans is, dat dit de aanleiding was voor een vroeggeboorte. Ben hier enorm boos over....waarom is mij dit toen nooit verteld dat er een verhoogd risico is....waarom was er geen strengere controle ivm mijn geschiedenis.... Het antwoord was: dit gebeurd niet bij een 1e zwangerschap, die extra controle in het ziekenhuis tijdens de zwangerschap. Pas bij een 2e.... Oh dus je moet eerst deze vreselijke tijd doormaken, voordat ze je serieus nemen?? Maar ik kan jouw onzekerheden zo goed begrijpen, angst bij de volgende zwangerschap. Ik neem aan dat ook jij in behandeling blijft in het ziekenhuis? Dat stelt jou misschien een klein beetje gerust...
Bedankt voor al jullie reacties. Vreselijk om te lezen dat er zoveel vrouwen zijn die dit helaas ook hebben moeten meemaken. Ik had om een gesprek gevraagd met de arts die de cerclages plaatst. Inmiddels heb ik het gesprek gehad. De arts heeft de hele situatie met mij doorgelopen en heeft alle resultaten bekeken. Daaruit heeft hij geconcludeerd dat mijn bevalling met 20 weken niet veroorzaakt is door een infectie. Er was een GBS bacterie aanwezig, maar niet voldoende dat het mijn weeen en ontsluiting heeft veroorzaakt. Hoogstwaarschijnlijk heeft het toch aan een zwakke baarmoeder gelegen, wat ik ook al die tijd heb vermoed. Er is besloten om bij een volgende zwangerschap met 14 weken een cerclage te plaatsen. Ik moet zeggen dat ik erg opgelucht was na het gesprek. Ben nog steeds erg angstig, maar het idee dat ik straks als ik weer zwanger ben een cerclage krijg geeft me wel een stukje rust. Ik zal natuurlijk pas echt gerust zijn als ik een gezonde levende baby in mijn armen heb. Maar nu durf ik wel weer voor een volgende zwangerschap te gaan. Zo zie je maar weer dat je soms echt op je strepen moet staan en aandringen. Deze arts vond het namelijk niet raar dat ik een cerclage wil hebben bij mijn volgende zwangerschap. Terwijl de eerste arts van mijn nacontrole het niet nodig vond.
Fijn vlinder dat je een goed gesprek heb gehad. Vorige jaar Bij 16 weken zijn wij ook uit het niets onze zoon verloren. Voelde me niet lekker, moe en niet fit. Maar ach ben zwanger, druk geweest etc. De volgende dag heel iets bloedverlies. Dat zat me niet lekker en de volgende dag de verloskundige bezocht. Die heeft me gerustgesteld en de kleine deed het goed. Nog diezelfde nacht braken m'n vliezen, 3 dagen later is onze zoon geboren. Bij ons is wel gebleken dat ik een ernstige infectie had. Nu een jaar later hebben we een gezonde zoon gekregen met een voldragen zwangerschap. Wil hiermee zeggen dat er echt hoop is op een goede zwangerschap. Alle goeds voor de toekomst! Luister naar je gevoel, dan zit het goed!
Vlindertje20 heb je er een goed/veilig gevoel bij dat je bij een volgende zwangerschap een cerclage kan krijgen? Je schrijft dat je opgelucht was na het gesprek en na die waarschijnlijke conclusie, vandaar mijn vraag. Ik heb morgen een gesprek met een gynaecoloog, weet niet wat voor een gevoel mij dat zal geven. Maar ik ben benieuwd hoe je kijkt naar de risico's bij een cerclage? En hoe gaat het nu? Voel je je rustiger nu je meer duidelijkheid hebt over een eventuele volgende zs?
AnitaP, fijn om te lezen dat het bij een volgende zwangerschap ook weer goed kan gaan. Zulke verhalen geeft mij toch weer hoop. Evia, hoe is je gesprek met de gynaecoloog gegaan? Ik was erg blij en opgelucht te horen dat ik de volgende keer een cerclage krijg. Mijn gevoel zegt namelijk dat ik echt voor de cerclage moet gaan. Ik heb er echt heel goed over nagedacht, constant de voors en tegens afgewogen. Ik ben me er van bewust dat het plaatsen van de cerclage risicovol kan zijn, maar dan denk ik ook weer dat ik vertrouwen moet hebben in de arts die het zal plaatsen. Daarnaast heb ik ook veel succesverhalen gehoord wat mij ook een beetje vertrouwen geeft. Ondanks alles merk ik dat ik toch nog erg angstig ben dat het een volgende keer mis gaat. Ik pieker toch nog erg veel. Maar het weerhoud mij niet om weer proberen zwanger te worden. Ik denk dat ik pas echt blij en opgelucht zal zijn als ik straks een gezond babytje in mijn armen heb.
hoi iedereen, vlindertje, fijn dat je de volgende keer een cerclage krijgt. Dat gaat echt het verschil geven hoor vooral in combinatie met véél rusten en een goede opvolging. De angst zal na een tijd afnemen en op een gegeven moment ben je er weer klaar voor om aan een nieuwe zwangerschap te beginnen. Het piekeren zal helaas dat altijd blijven. Zoals jezelf zegt, je zal pas blij zijn als je een gezond kindje in je handen hebt! Ondertussen ben ik 27w1d zawanger en het gaat super met mijn zwangerschap. Mijn baarmoederhals is gedurende mijn zwangerschap al gemiddeld 4 cm. Psychisch is het wel moeilijk maar hoe verder ik raak hoe meer vertrouwen ik er in krijg en hoe meer de kleine me schopt ook
@Anneenmarie > wat fijn dat het zo goed gaat, hoop dat je er op jouw manier van kunt genieten? @Vlindertje > Ik ben inderdaad bij de gynaecoloog geweest en het enige wat ik van haar heb gekregen is vertrouwen dat ik bij een toekomstige zwangerschap erg goed onder controle gehouden word. Maar mocht ik bij een volgende zwangerschap weer onder de 24.5 weken weeën krijgen, ben ik net zo kansloos als 8,5e week terug. Dus of ik daar iets aan heb? Volgens haar is een cerclage namelijk geen optie voor mij, omdat het niet duidelijk is of bij mij de baarmoedermond is begonnen of dat het de weeën waren. Naar haar idee waren bij mij de weeën eerder dan de ontsluiting en dan zou een cerclage gevaarlijk zijn. Dat maakt ze op uit mijn verhaal, verder heeft ze geen enkele (medische) reden om dat aan te nemen. De artsen in het ziekenhuis waar ik bevallen ben zeiden daarentegen dat ik de volgende zwangerschap vast iets van een cerclage zou krijgen, ter geruststelling. Gingen zij er dus wel vanuit dat het de baarmoedermond was? In januari ga ik terug naar dat ZH met mijn vragen. En in januari heb ik ook een afspraak met een kinderarts in Nederland die zich veel bezig houdt met veranderen van beleid rondom vroeggeboortes. Ik ben benieuwd wat daar uit gaat komen.. Mocht ik ooit weer zwanger zijn, dan ga ik gewoon van elk ziekenhuis uitzoeken wat het beleid is. Zover ik weet zou ik op dit moment het beste bij Leiden aan kunnen kloppen als ik 23 weken ben en weeën krijg. Het ZH waar ik bevallen ben of het ZH uit mijn eigen woonplaats houden 24.5 aan. Zelfs al ben je 24.4, dan mogen ze volgens beleid niets. Al zal de ene gyn daar wee anders in staan dan de ander en misschien toch weer helpen, maar op dat geluk ga ik nooit meer hopen. De kans is aanwezig dat bij mij de weeën een volgende zs weer te vroeg beginnen, omdat er geen oorzaak bekend is waarom de weeën zijn gestart, het leek in ieder geval geen infectie te zijn. Dus ja. Ík weet eigenlijk niets. De gynaecoloog wilde me wel volgend jaar terug zien als we denken klaar te zijn voor een volgende zs. Dan konden we samen kijken wat er eventueel gedaan zou kunnen worden. Maar naar haar idee dus absoluut geen cerclage. Weet nog steeds niet wat ik daarvan denk..