Vorig jaar zijn we na een zwangerschap van 20 weken onze dochter verloren doordat haar hartje in mijn buik gestopt was. Uiteindelijk bleek dat zij een ontwikkelingsachterstand had en dat er ook verschillende lichamelijke afwijkingen aanwezig waren. We kregen te horen dat de afwijkingen een foutje van de natuur waren en dus dikke pech. Wat een pijn om je zo gewenste kindje te verliezen. De kinderwens bleef erg groot en we waren erg blij toen we weer snel zwanger waren, maar tegelijk was er ook angst. We kregen extra echo's ter geruststelling en wat waren we opgelucht toen we bij de 20 weken echo hoorden dat ons kindje 'gezond' was. Helaas sloeg 4 weken later het noodlot toe voor onze zoon toen de bevalling veel te vroeg op gang kwam. De weeenremmers konden de bevalling niet voldoende afremmen en onze zoon is 1,5 uur na de bevalling overleden. Wat hebben we genoten van onze kleine man, maar zo machteloos dat we niets voor hem konden doen en dat we hem moesten laten gaan. Onze kinderwens is nog steeds intens groot en de liefde die ik voel voor onze kindjes zou ik niet willen missen maar de pijn door het verlies/gemis is onbeschrijfelijk hard.
Ontzettend heftig zeg, heel veel sterkte. Neem de tijd om te rouwen. En ik hoop dat jullie over niet al te lange tijd alsnog een mooi voldragen wondertje in jullie armen mogen hebben.
Vreselijk.....heel veel sterkte. Ik hoop dat jullie in de nabije toekomst wel een gezond, mooi, lief en voldragen kindje mogen krijgen.
Sterkte meis. Zo oneerlijk en dat dan nog 2x mee moeten maken! Hoop dat jullie in de toekomst een mooi gezond en voldragen kindje mogen krijgen!
Wat afschuwelijk zeg...wat ontzettend oneerlijk. Ook ik wil je (jullie) heel veel sterkte en kracht toewensen.
Ik weet precies hoe je voelt. Ook ik benn helaas mijn dochter verloren met 22+ 4 dagen en 5 jaar eerder een jongen omdat deze een goeiachterstand had van 4 weken. Ik wens heel veel sterkte!
Verschrikkelijk om dit 2 keer mee te moeten maken Heel veel sterkte en neem je tijd om dit verlies te dragen
Wat vreselijk om dit niet 1 keer, maar maar liefst 2 keer mee te moeten maken. Heb er geen woorden voor...sterkte!
Jeetje zeg. Wat een verdriet. Ik wens jullie heel veel kracht toe. Hopelijk hebben jullie veel steun aan elkaar en veel lieve mensen om jullie heen. Dit heb je zo nodig! Fijn dat je het hier deelt. Misschien helpt dit je ook bij de verwerking. Ik vond het wel heel prettig om hier mijn verhaal te kunnen doen.
Ik vind het heel erg voor jou en je man wat jullie is overkomen. En wil jullie sterkte wensen met dit verdriet. Ook hoop ik dat jullie in de toekomst een goede zwangerschap tegemoet gaan en mogen gaan genieten van het ouderschap.
Wat vreselijk zoiets. Heel veel sterkte in ieder geval. Gaan ze nu dan testen op genetische afwijkingen dan, om dit een 3e maal te voorkomen? hoop dat je het nooit meer hoeft mee te maken om je kindje te verliezen.