Ik had me al psychisch voorbereid op deze mogelijkheid. De vorige keer kwam het door enkel een zeer lage PAPP-A waarde (1:138). En hoewel ze toen zeiden, dat dat per zwangerschap anders kon zijn, zei de verloskundige nu tijdens de echo, dat ze ondertussen wel zien bij vrouwen die voor een volgende zwangerschap terugkomen, dat die bloeduitslag dan weer laag is. De nekplooi zat ook tegen de bovengrens (nog wel onder de 3), dus zij waarschuwde me al. Vandaag telefonisch te horen gekregen, dat het risico op Down 1:136 geschat werd. Alleen kwam dat niet perse door een lage PAPP-A waarde, die was namelijk maar net iets verlaagd. Het kwam met name door de "ruime nekplooi" zei ze. Icm mijn leeftijd, ook al ben net 2 weken 36. Hoewel ik mij in eerste instantie helemaal niet zo druk maakte, valt het me nu toch even tegen. Met die lage PaPP-a waarde was ik namelijk bekend, maar nu blijkt het daar helemaal niet alleen om te gaan. En nu denk ik steeds: bij de vorige was er uiteindelijk niets aan de hand, hoe groot is de kans dat we nu weer geluk mogen hebben? Toch teveel het lot getart, waar ik in eerste instantie zo bang voor was om voor een 4e zwangerschap te kiezen? Donderdag gaan we voor de NIPT. Zijn er hier mensen die dit ook 2x hebben meegemaakt? 1:136 is nog steeds een zeer kleine kans. Maar toch..die serieuze toon toen ze het "slechte" nieuws brachten. De haast voor vervolgonderzoek. De vraag of ik nog behoefte had aan een gesprek. De wens dat ze hopen op een goede uitslag. Klinkt allemaal zo ernstig..
Hier geen ervaring maar dat klinkt vanuit het zkh toch allemaal vrij dramatisch zeg, alsof er je bijna een mening opgelegd wordt dat het toch vrij ernstig is. 1 op 136 is een mindere uitslag maar zegt nog niet zoveel. Heel veel succes met de NIPT. Wanneer krijg je daar de uitslag van? En tarten met het lot? Ik duim ontzettend dat het ook nu weer goed is en gewoon een combinatie van factoren is waarom dit de uitslag is
Ik voel me vandaag alweer wat beter. Had me niet zo moeten laten meeslepen door het gevoel voor drama van de dame aan de telefoon . Wat je zegt; het is gewoon een combinatie van factoren die op zichzelf niets ernstigs hoeven te betekenen. Ik weet eigenlijk niet meer zo goed, hoe lang het de vorige keer duurde voordat we de uitslag kregen. Iets van 10 (werk)dagen stond ervoor dacht ik. Bedankt voor het duimen.
Hoi Myo Ja ik heb dit 2x mee gemaakt 2014 Tijdens combinatietest een nekplooi van 3.6 gelijk door naar het ziekenhuis (bloed van mij hadden ze nog niet binnen) voor een vlokkentest. Uitslag: geen afwijkingen Ondertussen loopt hier een gezond jongetje van anderhalf Mei 2016 Weer gekozen voor de combinatietest. (Nu had ik m'n bloed af van te voren af laten nemen) Nekplooi was 3.3 maar met combinatie met mn bloed kwam er toch een verhoogde kans op down syndroom 1:24 Heb de nipt test gehad en 2 weken terug de uitslag gehad dat er geen afwijkende chromosomen zijn gevonden. Je denk dit niet 2 keer mee te maken maar zo zie je maar We zijn nu in verwachting van een meisje 💗
Bedankt voor je reactie! Wat fijn dat je een goede uitslag had. 2x . Hier nog in afwachting van de uitslag, maar ik heb goede hoop.
Inderdaad! Goede hoop blijven houden. Grootste kans is dat het ok is. Sterkte met wachten Laat je het weten?
Jazeker. Ik ben nog vol in afwachting van. Ik wil dit gewoon achter me kunnen laten. Het is allemaal zo dubbel.
Tot onze grote verbazing werd er vanmiddag al door de postbode een brief van het Erasmus op de mat gegooid. Geen afwijkingen gevonden 😀.
Fijn dat er niks aan de hand is! Ik denk dat je leeftijd ook zeker meespeelt. De kans neemt gemiddeld enorm toe als je ouder wordt, en met een iets afwijkende waarde aan een van de andere metingen wil de kans al gauw groter zijn. Een nekplooi van onder de 3 is echt nog keurig!! Ze kunnen in het ziekenhuis idd enorm dramatisch doen, dat heeft wel een reden. Stel dat er wel iets aan de hand is, hoe klein die kans ook is, dan wil je achteraf ook dat ze het serieus behandeld hebben. Ik heb het zelf ook meegemaakt toen er afwijkingen werden gevonden bij de 20 weken echo, terwijl de combinatietest wel goed was. Je hoort de vervelendste dingen voorbij komen, ze bereiden je op het ergste voor. (en soms lijkt het wel alsof ze gewoon dol zijn op drama en je een interessant onderzoeksobject vinden als er wat aan de hand zou kunnen zijn. Maar zo heb ik het toen ervaren. Ik heb uiteindelijk een gezonde dochter met een kleine hartafwijking, mocht je dat nog willen weten )