Wij zijn eind vd week verhuisd en verhuizen doet opruimen. Mijn vader is bijna 10 jaar geleden overleden. In die tijd ben ik 5 x verhuisd en heb ik veel van hem meegesjouwd. O.a 12 dozen met lp's en cd's.deze zijn al een tijdje verkocht, het was niet mijn hobby . Kleding, wat andere hobby spullen en uiteraard foto's en video's. Ik heb nu nog een doos met goede lp's maar ook zijn platen speler. Maar ook die staat eigenlijk al die tijd achter het schot. Neerzetten wil ik eigenlijk niet want ik vind het niet mooi.. het is absoluut niet mijn stijl. Wegdoen vind ik moeilijk... De foto's en video's uiteraard bewaard dat wil ik een keer ( ooit) Op de computer zetten en dan weg doen. Hoe hebben jullie dit soort zaken aangepak? Überhaupt met spullen van vroeger, daar heeft mijn man ook nog 3 dozen van.
Ik zou kijken of je dit kunt verkopen en je hiervan bijvoorbeeld een mooi sieraad kunt aanschaffen wat je wel draagt.
Zo heel veel spullen heb ik niet meer van mijn ouders. Fotoalbums heb ik wel nog en vast nog wel wat kleine dingen, maar dat is het ook wel. De herinneringen zitten in mijn hart.
LP's zijn weer in opkomst. Mijn oom is vorig jaar overleden met een enorme collectie LP's, die hebben ze aan een muziekhandel verkocht. Het is verdrietig, maar wat moet je verder met al die spullen. Zou een paar persoonlijke dingen houden, de rest verkopen of naar de kringloop doen.
Mijn man heeft inderdaad veel film, geluids en beeldmateriaal gedigitaliseerd van zijn overleden ouders. Daarnaast hebben we ook veel tastbare herinneringen: 2 opgezette dieren, een trompet en tuba, rotan stoel, veel kleine spulletjes. Vooral zoontje hecht hier aan en man uiteraard ook. Dochter heeft de opgezette dieren op haar antieke bureau gezet en ik heb de rotan stoel in mijn bibliotheek gezet. Her en der hangen dingen aan de muur. Zo zijn er overal in huis wel herinneringen te vinden. Vanuit mijn ouderlijk huis heb ik dan weer nauwelijks herinneringen, een paar dingetjes in de vitrinekast in mijn bibliotheek, waar ook wat herinneringen van grootouders van beide kanten staan
Hier exàct hetzelfde! Vader is 16 jaar geleden overleden en heb ook nog steeds curverboxen vol LP's en de platenspelers! Plus alle fotoalbums die mijn ouders hadden. Staat in het atelier achter in de tuin. Doe er volstrekt niets mee, maar weggooien kan ik ook niet . Heb indertijd met het ruimen van het ouderlijke huis wel van mijn hart een steen gemaakt en al mijn schoolgerief van 1e kleuterklas tot laatste jaar hogeschool weggegooid. Had nog elke cursus daar staan... ondertussen dik spijt van natuurlijk, maar ik had gewoon de plek niet toen om mee te nemen... Ook voor mezelf kan ik moeilijk afstand doen van bv kleding, ook al past die niet meer of is het allang niet meer "age appropriate "
Kun je niet 1 grote doos pakken en daarin wat spullen doen? En wat er niet in past, wegdoen? Dan heb je toch een soort van herinneringsdoos, maar niet oneindig veel spullen.
Lastig is dat hé.. Ik zou de platen speler en wat goede lp's bewaren. Zoals eerder gezegd is het weer in aan het raken en wie weet wat het in de toekomst nog doet. Weggooien kan altijd nog. En uiteraard foto's etc digitaliseren,zodat deze nooit verloren gaan. Maar ook dan zijn mij de papieren versies nog steeds waardevol.
Spullen die je na een verhuizing in een foos op zolder zet en die je pas de verhuizing erna weer ziet.... wat heb je daaraan? En wat heeft je overleden geliefde eraan? Als aan iets een mooie herinnering kleeft. Of je bent eraan gehecht, dan krijgt het een plek in je interieur. Die spullen bewaar je. Spullen die je blijkbaar niet wil zien gaan weg. Verkopen of kringloop of stort.
Toen wij opa en oma hun huis kochten is het meeste gewoon weggedaan. Enkel de bruikbare spullen zijn bijgehouden. Alle tantes en nonkels zijn komen zien, en hebben meegenomen wat ze wouden, maar dat was eigenlijk niet zo heel veel. Rest is naar de kringloop en het containerpark gegaan. Ik hou liever 5 dingen met echte herinneringen aan hen bij dan een paar dozen die dan in de kelder staan. Ik heb oma haar kristallen Taartplateau, en een stuk oldschool sunlight zeep (echt vraag me niet waarom haha ) en van opa heb ik wat van zijn werkgerief (hij had altijd koeien en een moestuin). Oja en ik heb onderzetters gemaakt met de tegeltjes uit de oude keuken. Als je vb veel kleding hebt, eventueel een plaid van (laten) maken met allemaal lapjes van de favoriete kledingstukken.
Ik gebruik met veel plezier de breinaalden van mijn oma, een fotolijst uit het huis van mijn opa en de deegroller en het juwelenkistje van de oma van mijn man. Onze ouders leven gelukkig nog, maar ook daarvan zou ik liever een paar dingen bewaren met mooie herinneringen (en bv de sieraden van mijn moeder verdelen onder de 4 dochters en 7 kleindochters) en de rest aan een goed doel geven, dan te veel bewaren.
Ik heb mijn beide ouders niet meer. Ook geen broers of zussen dus hoef niets te delen. Ik heb van "vroeger" 1 bananendoos met spullen. Daarin oa fotoalbums, trouwboekje van mn ouders, hun sieraden in een doosje, wat spulletjes mbt de hobby's en een kenmerkend overhemd van mn vader. Ook de sleutels van mijn ouderlijk huis heb ik daar nog in. Alles in 1 doos. De rest heb ik weg gedaan of gegeven.
Mijn vader is recent overleden en ik merk dat ik niet echt behoefte heb aan spullen. Kleding gaat gewoon weg. Fotoalbums wil ik wel graag: die wil ook zeker houden want dat geeft mij zoveel troost om te zien wat hij wél heeft kunnen doen. Maar die gaan ook niet in een doos. Lp's zou ik verkopen en dan er iets voor terugkopen als herinnering. Mooiste is als je 1 doos overhoudt.
Behalve foto’s en enkele dingen waar ik echt herinneringen aan heb, bewaar ik zo min mogelijk materiële zaken. Mensen zitten in mijn hart en herinneringen, dat is voor mij voldoende. De spullen die ik van hen bewaar, krijgen een mooie plaats, want die wil ik kunnen zien of ik wil er op z’n minst goed bij kunnen.
Ik heb begin dit jaar mijn ouderlijk huis leeggeruimd, geen familie verder om mee te delen. Ik heb 1 bananendoos over met waardevolle spullen die ik nog moet zien te verkopen als ik zin heb. En 1 doos met aandenkens: fotos en brieven en een paar kleine beeldjes om vast te houden, die doos blijft. Lps hebben we allemaal weggedaan. Ik heb 1 vaas die ik mooi vond in onze woonkamer gezet, als aandenken. 15 jaar geleden heb ik het huis van mijn opa en oma leeggeruimd en toen heb ik eigenlijk meer gehouden. Mijn opa had mooie houten timmermans -kisten, die heb ik beschilderd en later gebruikt op de babykamer. Dus dat kan ook nog, dat je iets creatiefs ergens mee doet.
Ik zit net te denken. Van mij oma heb ik 1 oud gebutst pannetje. Ik kreeg het van haar toen ik op kamers ging. Niet lang daarna overleed ze. Dat heb ik nooit weg kunnen doen. Van mijn vader heb ik niks. Wel heb ik het (lege) wijnflesje bewaard van de rode wijn die ik dronk nadat we hem hebben uitgestrooid (samen nog een glaasje drinken was ons ding). Dat staat op de kast naast zijn foto. Van schoonvader hebben we veel spullen. Het appartement moest leeg, dus het was weg, naar andere familieleden of meenemen. Spullen met praktische waarde en een vleugje nostalgie (grote spiegel, secretariaat) of praktisch en mooi (gordijnen ) puur nostalgisch en mooi (een oud stoeltje en enkele beeldjes) Het is fijn om die spullen om me heen te hebben. Ik houd ook wel van de mix modern/antiek die ons interieur heeft gekregen. Maar bij het uitzoeken hebben we wel heel kritisch gekeken. Wat past bij ons, en wat niet. De oude leunstoel (nog van oma b geweest) was voor mij een nogo. Groot lomp lelijk ding. Ook zijn er wat items meegekomen uit nostalgie die bij een volgende opruimronde alsnog weggaan omdat ze bij nader inzien toch geen plekje hebben gekregen.
Man en ik hebben beide een kist met herinneringen van onze ouders. De sieraden van mijn ouders heb ik laten omsmelten tot een nieuw sieraad. Die bewaak ik met mijn leven. Verder hebben we een aantal planten en bomen uit hun tuin gehaald en in onze tuin gezet voordat het huis in de verkoop ging. Hier hecht ik echt waarde aan.
Ik heb praktische spullen van mijn oma (soeplepel, botervloot etc). Verder heb ik van 2 truien die voor mij echt 'oma' waren een knuffeltje laten maken. Mijn broer en mijn moeder hebben dat ook gedaan. Sieraden heb ik allemaal laten restaureren en draag ik zelf. Ik heb heel lang een soort 'schuldig' hoekje op zolder gehad. Daar stonden dingen waarvan ik het niet mooi vond maar er ook geen afscheid van kon nemen. Een plantenbak die bij mijn opa vandaan kwam maar niet in ons huis past (en ook nooit gaat passen) etc. Voelde me er schuldig over dat het daar stond en ik er niks mee deed, maar ook schuldig om het zo af te danken. Heb die spulletjes uiteindelijk op marktplaats gezet en er anderen blij mee gemaakt. Bij de echt oude spullen ook de geschiedenis mee gegeven, vond iedereen heel leuk. Daardoor kon ik er beter afstand van doen.
Ik heb een klein doosje met spullen van mijn overleden vriendinnetje en mijn so is 2 jaar geleden overleden en daar hebben we behoorlijk wat spullen naar huis meegenomen, maar we hebben nu al veel spullen uitgezocht en weggegooid. Ik ben sowieso heel erg van het weggooien, ik hou niet van rotzooi en ook niet van iemand anders. Herinneringen zijn foto's en sieraden, de rest vind ik overbodig.
Ja, dit heb ik ook. Mijn moeder heeft (gelukkig) vrij snel na het overlijden van mijn vader al zijn kleren weg gedaan. Jaartje later hebben we de zolder opgeruimd (mijn vader bewaarde alles, we kwamen loonstrookjes tegen uit de jaren '70). Alleen goede en bruikbare spullen zijn bewaard, mijn man heeft nu bijvoorbeeld de fiets van mijn vader.