Nog 9 weken te gaan of Nog 69 dagen klinkt al minder... Ik ben er zoo klaar mee en kan niet wachten tot de kleine er is..veilig en gezond in mijn armen gaan we vanuit dan.. 5 ziekenhuisopnamen met erge uitdroging..31 wk zwanger en 16 kilo afgevallen..bekkeninstabiliteit..nu weer teveel vruchtwater..waardoor de buik nog zwaarder hangt aan de spieren onder mijn borsten ooh en dat wordt steeds ondraagelijke de pijn en vermoed dat dat het is of toch mijn ribben..hopen dat mijn kleine jongen nu wel zo blijft liggen...vanaf begin af aan in stuit gelegen nog nooit gedraait en sinds vorige week eindelijk gedraait maar nu hopen dat het zo blijft want door teveel vruchtwater heeft hij nog steeds makkelijk de ruimte...Ik vind het zwanger zijn niks aan..het resultaat uiteraard wel want hou nu al zoveel van mijn mannetje..maar het zwanger zijn is niet voor mij weggelegt.. Nog meer vrouwen die echt aan het aftellen zijn en nog 9 wk ongeveer moeten...
ik moet nog 10 weekjes en kijk ook uit naar dat frutje in mijn armen. ben er nog niet zo klaar mee als jij, maar het geweldig-ik-ben-zwanger-gevoel beleef ik ook niet zo hoor!
Hier ook nog negen weken te gaan tot de 40 weken en ik kijk er naar uit! Tegelijkertijd vind ik het ook nog wel even lekker zo, alle aandacht voor mijn oudste jongen en ik word goed verwend door mijn man . Ik heb wel veel last van mijn bekken, kan wel lopen maar niet al te snel.. en volgens mij kom ik deze keer ook niet onder de aambeien uit . Vreselijk. Ik til natuurlijk ook teveel met een dreumes van 12 kilo die nog niet zelf de trap af kan lopen enzo. Maar als ik dan nu kijk naar dat lieve jongetje wat nu op mijn buik ligt te slapen.. zijn armpjes eromheen en zijn hoofd erop, dan is het me alles waard. Dat doet hij trouwens bijna nooit meer dus ik zit even te genieten .
Herkenbaar. Het gemauw van (vreemde) mensen die alsmaar "geïnteresseerd" zijn en/of commentaar leveren (grote buik, je ziet niks blablabla), het gewaggel, de extra kilo's: genoeg waar ik klaar mee ben. Maar het getrappel van de kleine, het geluk wat ik voel als ik gewoon samen met m'n vriend op de bank zit en als ik in het kamertje aan het rommelen ben met z'n kleertjes en spulletjes is dat het wel allemaal waard hoor! En over 9 weken (officieel, ik denk dat-ie iets eerder komt) dan komt het grootste cadeau natuurlijk!
Ik tel ook mee af..ook de laatste negen weken ingegaan ongeveer. WOrdt ingeleidt ivm zwangerschapssuiker in week 38 ws. Ik ben ook geen zwangerschapstype haha..ook BI al erge sinds week 11. Harde buiken sinds week 20 waardoor ik verplicht moet rusten. Spuit sinds een week insuline ivm zw diabetes. Heb hashimoto wat tijdens de zwangerschap extra gecontroleerd moet worden.. Vind het fantastich om de kleine te voelen, maar kan niet wachten tot hij gezond en wel in mijn armen ligt.
Ja ik ben het ook wel zat aan het worden... vooral steeds de opmerkingen "je wordt wel dik he" "zijn het er geen twee?" "en krijg je meisje of jongen" (terwijl je al 100 x zei dat het een jongen wordt maar ja krijg je als je met dementerende werkt... En ook nog eens maagpijn, ontzettend moe, en last van mn rug...
Wow dat kan ik mij voorstellen! Tjee wat heb jij een was lijst! Allemaal sterkte met de laatste loodjes!
Ben ook aan het aftellen hihi.. 9 weken en paar dagen nog te gaan. Tot nu toe geniet ik er nog van en dacht net nig: goh, wat zal ik mijn buik straks missen. Hopelijk komt er weer snel een tweede en hopelijk net zo'n fijne zwanferschap. -.-
Ik tel ook mee af! Hier nog 67 dagen geloof ik.En ben het zwanger zijn ook wel zat. Is mijn 3e zwangerschap maar de eerste keer BI en het valt niet mee. De andere kinderen 4 en 6 jaar blijven ook vragen wanneer de baby kom! Hier lag hij dwars half in stuit. Nu helemaal in stuit. Hoofdje boven billen beneden.Wil ons Kleine kereltje knuffen .De andere kids hier ook. Wachten met smart op hem.
Yep, hier ook (31+1)! Maar die ellende die jij doormaakt is mij gelukkig bespaard gebleven, fiets er eigenlijk heel makkelijk doorheen. Vind t eigenlijk gewoon gezellig, vooral nu ukje een groot deel van de dag in de weer is! Natuurlijk wil ik ook grààg weer eens plat op mijn buik liggen en mis ik mijn taille wel eens, zit ik af en toe flink met maagzuur en sta ik op als een bejaarde, maar ik heb geen echte redenen tot klagen
Heel herkenbaar...... Hier echt aan t aftellen ook... Zwangerschap is voor 2ex zwaar, omgeven door angst, zware BI, bankarrest vanwege harde buiken en placenta half voor uitgang(die nu weg is) Ik kan echt niet wachten tot mn ventje gezond en wel op mijn buik ligt en alle ellende voorbij is...
Mag ik ook meedoen? Ik moet nog iets minder dan 5 weekjes! Ben er niet helemaal zat van of zo, maar zou het wel fijn vinden om weer een platte buik te hebben en mn lichaam weer terug te hebben, maar ik verlang er vooral ergggg naar om mn frummeltje nu nou eindelijk es te zien!
Ja hier ook! Het loopt hier ook niet echt supersoepel maar geen echte klachten zoals bi enzo gelukkig. Maar toch ben ik er ook wel klaar mee hoor, maar we zijn er bijna!
Hier nog 10 weken en ben ook echt met aftellen begonnen. Ik heb eigenlijk de hele zwangerschap al geen echte klachten nu ook nog steeds niet, maar merk wel dat het allemaal wat zwaarder begint te worden. Buik gaat me ook steeds meer in de weg zitten en dat ik niet alles meer kan, is soms best wel frustrerend. Maar geen reden tot klagen. Ik kijk echt uit naar de dag dat ik m'n kleine ventje vast mag houden.
Wat fijn zeg ff kunnen klagen.. Hier de eerste 11 weken heel ziek geweest. Misselijk, misselijk, misselijk met als gevolg zo slap dat ik van de trap en al viel. Vanaf 15 weken veel rugklachten en met 17 weken al minder werken en met 21 weken al moeten stoppen met werken. Sinds 22 weken nu ook BI erbij en daar heb ik toch wel heel veel last van. Vorige week bij de bekken fysio geweest en die heeft mijn bekken wat recht gezet en en bekkenband gegeven. Deze heb ik nu dan ook om maar het helpt niet echt. Heb heel veel pijn als ik iets doe en auto rijden gaat ook bijna niet omdat dat zoveel pijn doet. Bij mijn dochter ging ik de zwangerschap veel makkelijker door en vond ik het vooral alleen maar leuk. Nu zie ik het ook wel anders en daar schaam ik me een beetje voor. Ik weet dat er zoveel mensen zijn die alles er voor over zouden willen hebben om zwanger te kunnen zijn en ik ben ook echt heel gelukkig dat we weer zwanger zijn en als de kleine er straks zal zijn dan is alles het waard maar nu is het soms toch best zwaar dat thuis zitten de hele dag en niks kunnen. Ik moet over 2 weken weer naar de vk en krijg dan jammer genoeg voor het eerst een andere vk te zien. Wilde eigenlijk eens informeren hoe het zit met inleiden als je zoveel last hebt van BI. Wil alleen niet overkomen als een zeikerd dus vind het wel lastig aangezien ik haar voor de eerste keer ga zien. Nou meiden succes allemaal nog heel ffies!
hier ook aan het aftellen...ik heb er super veel zin in.....tot nu toe fijne zwangerschap gelukkig...op wat kleine kwaaltjes na dan....succes allemaal met de laatste loodjes!
Nog 8 weken te gaan en een enorm dubbel gevoel erover! Van de ene kant kan ik niet wachten tot ze er is. Vind het wel mooi geweest. Heb de eerste 16 weken alleen maar overgegeven, bijna het zkh ingemoeten vanwege uitdrogen. Daarna last van mijn bekken en nu al sinds 27 weken thuis ivm extreme harde buiken. Ik wil haar gezond en wel in mijn armen hebben! Maar van de andere kant...... Vind ik het nu nog te leuk! Haar voelen hikken, zachte schopjes, gemene trappen wat dat betreft ben ik nu nog niet klaar met zwanger zijn!
oooh hier ook aan het aftellen! nog zo'n 10 weekjes te gaan!! Ben met 10 weken opgenomen geweest ivm ernstige uitdroging, was al vanaf de 5,5 week heel misselijk, en begon steeds minder te eten(doordat het daardoor erger werd) na mijn opname is het eten niet beter geworden en leef ik op licht verteerbaar spul (geen avondeten niets meer bah) Veel misselijk nog, en de bijkomende kwalen.. Heb morgen een echo om te kijken of de placenta voor de uitgang weg is spannend! Al met al geniet ik heel erg van de kleine meid die trapt, beweegt, draait en reageert op ons.. dat ga ik missen!! maar mijn lichaam wil niet meer door het weinig eten en misselijk zijn.. alles kost inspanning en vergt veel van mn lijf.. Ben dus blij als ik weer mn eigen een beetje terug krijg!! Met als afsluiter natuurlijk ons wonder!!! Ik begin erg nieuwsgierig te worden.. Dus... aftellen!!