Gisteren een goed gesprek gehad met mijn mannetje! Als we in april 2007 nog niet zwanger zijn dan gaan we naar de arts voor een test. We gaan dan kijken of het aan ons ligt of dat er best een mogelijkheid is dat we samen zwanger kunnen worden. Ik vond het best moeilijk om er over te beginnen, want hij wil in ieder geval niet de mmm in. Ik heb me daar van af het begin af aan bij neergelegd en sta daar nogsteeds achter. Ik was alleen bang dat hij zich ook niet wilde laten onderzoeken. Ik wil graag uitsluitsel hebben omdat we als het echt niet kan zonder hulp (mmm) we misschien wel adoptie gaan overwegen. We zien allemaal wel hoe het komen gaat, ben in ieder geval blij na ons gesprek van gisteren. Marian
Uuuuuuuuhhhh: APRIL 2007? gewoon een vraagje hoor maar ik zie dat je in ronde 15 zit. Dan besluit je 10 maanden te wachten? Als je binnen een jaar nog niet zwanger bent geraakt en naard e HA stapt, wordt je volgens mij bijna altijd doorverwezen naar de GYN omdat er dan vaak een rden is waarom het niet lukt. Wil je echt nog zo lang wachten?????
Inderdaad als je zo graag een kindje wilt, zou ik ook nu al naar de huisarts gaan, je zit al in ronde 15!!! Heel veel succes en hoop dat je maar snel zwanger mag zijn
Marian, Als je het er toch al samen over gehad hebt om de testen te laten doen, waarom zou je jezelf dan nog langer in onzekerheid houden? Of is er een reden waarom jullie nog bijna een jaar willen wachten hiermee? Groetjes kit
In april 2007 is het precies twee jaar geleden dat ik gestopt ben met de pil. Waarom twee jaar wachten en niet nu al naar de dokter? Ja, dat is gewoon een gevoel.... Misschien denken we over een paar rondes wel, laten we nu maar gaan, maar zoals het er nu bij staat wachten we nog ff. Misschien schiet hij wel raak binnenkort! Het is niet echt uit te leggen waarom we nog willen wachten, komt op sommigen misschien een beetje vreemd over, omdat de wens toch erg groot is, maar we hebben geduld, we wisten van te voren dat het erg lang zou kunnen duren en het misschien zelfs helemaal niet wil. We zijn er daarom wel een beetje op ingesteld, dat is misschien wel de reden waarom we het geduld nog op kunnen brengen. We willen heel erg graag een kindje samen, maar zijn ons ook heel goed bewust van het feit dat het niet iedereen gegund is om er zelf een te dragen. In een echte onzekerheid voelen we ons niet, ja, af en toe heb ik een dipje, maar we weten, onze tijd komt ooit! Ik hoop dat ik het zo een beetje goed heb kunnen verwoorden..... Marian
nou meid , als jullie samen een goed gesprek hebben gehad , en jij bent blij na dat gesprek ...kan ik het alleen toejuichen ...super dat jullie er op deze manier uitkomen ..en samen beslissen tot wanneer jullie proberen spontaan zwanger te raken voor dat jullie een arts gaan bezoeken ... knuf en ik blijf voor je duimen meid ...asjuh
Ik zou ook sneller gaan. Wij zijn pas in ronde vier, maar mijn man gaat zich, als er weer niets is, in ieder geval volgende maand laten testen. Wellicht een beetje vlug, maar dan weten we in ieder geval waar we aan toe zijn. Elke maand een teleurstelling terwijl je niet weet of er iets aan de hand is is slopender dan dat je het wel weet, voor ons in ieder geval, dan kan je weer verder met je plan trekken.
ik kan je heel goed begrijpen marian en ik vindt het wel heel knap van je dat je nog zo lang kan wachten maar misschien wordt dat lange wachten wel snel beloond (wij hebben ook 3 jaar gewacht en toen pas naar de huisarts gegaan) en dan wordt je ook nog niet gelijk door gestuurd hoor dus berijd je daar wel alvast op voor want dan mag je eerst nog eens een half jaar je temp opnemen en dan gaan ze eerst kijken of je wel een eisprong krijgt en als ze daar niet uit kunnen komen (de huisarts) dan sturen ze je pas door naar de gyn(was bij mij zo hoor) dus als je nog niet aan het tempen ben doe dat dan eerst en schrijft het op en bewaar het goed want dan kan je het mee nemen naar de huisarts als je ga meis heel veel succes en sterkte met het wachten maar ook jou droom zal ook in vervulling gaan
knap van jullie dat jullie dat geduld kunnen opbrengen, het zal voor jullie ergens ook mischien wel iets symbolisch hebben?? en ach je leeftijd heb je in ieder geval mee toch... ik hoop in ieder geval van harte dat het jullie gegund is ook een kind ter wereld te mogen brengen en hopelijk nog voor jullie besluiten de mm in te gaan.... heel veel succes
ik heb een heel goede en begripvolle ha maar ik denk niet dat mijn ha ons na 4x proberen al door zou sturen om mijn man te laten testen... btw als je man (idd) gelijk getest mag worden, laat jij je dan ook testen of??? het komt op mij nu eerlijk gezegd een beetje zo over alsof je er al vanuit gaat dat het (mischien wel) aan je man ligt??? (bedoel ik niet verkeerd hoor) terwijl het eventueel ook mischien bij jou zou kunnen liggen (maar waarschijnlijk aan geen van beide en toch geduld op moeten brengen net als ieder ander).... succes in ieder geval
Nou, mijn man heeft een medische indicatie en wil dat voor de zekerheid laten controleren, hij heeft namelijk naast een andere medische indicatie op z'n 16de een gedraaide bal gehad en toen hij werd geopereerd waren er verklevingen. Dit zegt uiteindelijk niets over je vruchtbaarheid want je hebt altijd nog een bal, maar kan wel een medische indicatie zijn. Vooralsnog ben ik niet bang dat er iets met mij is want heb een keurig regelmatige cyclus en met ovultesten en tempen weet ik dat ik een eisprong heb. Als het aan mij ligt is er dan dus iets diepgaanders aan de hand. Even het zaad laten testen is dan dus wat minder ingrijpend. Wij zijn niet meer de jongsten, mijn man heeft een medische indicatie en als we de mm in moeten dan kunnen we dat maar beter eerder dan later weten. Dat wij nog niet zwanger zijn in die vier ronden vind ik niet raar, maar vind het wel prettig om te weten dat en geen "obstakels" zijn om zwanger te worden. Maar ik klanme wel goed voorstllen dat Marian wil wachten. Ik zou ook niet zo nodig hoeven testen als er geen reden was om enige echte zorg te hebben ookal is MArian al even bezig. Haar man wil niet de mm in dus je hebt er niets aan om het te weten.
Dat is dan wel weer mooi dat je aan de hand daarvan toch iets eerder wat kan laten onderzoeken. Maar goed je geeft zelf al aan dat je denkt dat er bij jou niks aan de hand is en waarschijnlijk ook niet bij jou, dus dan zal het vandaag of morgen ook voor jullie hopelijk raak zijn mei... Wij wachten daarentegen ook nog heel even af, bij beide zwangerschappen direct in verwachting geraakt,en nu hadden we het idee dat het ook dit keer zo zou zijn, maar helaas pindakaas nu dit keer niet zo snel als vroegermaar ja ook ik ben geen 25 meer..... Deze week maar weer ff afwachten anders op naar de volgende ronde...
Meid ik herken het helemaal. Bij ons was het net andersom, mijn man wilde de mmm in en ikke niet. Wij hebben ook 20 maanden gewacht (had wel een miskraam achter de rug) nu ben ik blij dat we de mmm in gegaan zijn, maar ik wilde het toen nog niet, ik was er niet aan toe en nu wel. Ik snap het helemaal van je vriend ik kan je 1 raadt geven als je hebt afgesproken april 2007 moet je niet pushen om het eerder te doen werkt averechts, althans bij mij was dat, mijn man accepteerde het dat ik nog wilde wachten. Nu zeg ik waren we maar eerder gegaan maar ik was er niet aan toe en nu wel. heel veel succes en ik hoop dat jullie de mmm niet in hoeven liefs fredje
echt wel, wat dat betreft heb ik ook zoiets van het zal nu toch ook wel de leeftijd een beetje zijn die mee gaat spelen dat het nu niet direct gelijk raak is... we gaan zaterdagochtend vroeg weg naar zandvoort, doen we ieder jaar eind juni ongeveer, dit jaar iets eerder omdat we zondag 5 jaar getrouwd zijn...zaterdag is mijn nod dus ja of we gaan zwanger naar zandvoort en dan is het dubbel en dwars feest (zonder borrel) of we gaan niet zwanger naar zandvoort dan is het evengoed feest maar dan met borrel... liever natuurlijk zonder borrel dat snap je wel..
Hé Marian, ik heb je berichtje en de reacties gelezen, maar wel met jouw eerdere verhaal (NOD juli) in mijn achterhoofd. Velen vragen zich af waarom jullie zo lang wachten, maar misschien moet je ook vertellen dat je man al een keer door de mmm geweest is en wat zijn ervaringen daarvan waren. Dan snappen ze wellicht beter waarom je een goed gesprek gehad hebt en waarom je nog even wilt wachten. Ik wens je heel veel succes en het is heel erg goed om er eens over te praten.Mijn man en ik doen dat helaas niet, want zodra ik over zwanger worden begin denkt hij dat ik geobsedeerd ben en kapt hij het onderwerp af. Het is wat hem betreft leuk als ik zwanger wordt, maar ik moet er ook weer niet al te veel moeite voor gaan doen en de mmm is uberhaupt onbespreekbaar voor hem. Mijn onzekerheid na bijna 9 maanden van proberen snpat hij ook niet. Liefs Loeki2
JA leuk! Dat had je inderdaad al in een ander draadje geschreven. Ik hoop dat het zonder borrel is! @Loekie: ik had tussen de regels door al begrepen dat Marian d'r man niet wil en waarom, dus ik begrijp dat nu ook waarom ze willen wachten. Ik had overigens ook hetzelfde met mijn man gehad wat jij hebt. Die heeft me de eerste twee maanden telkens toegebeten als ik het over het onderwerp zwanger worden wilde hebben dat "we het toch gewoon rustig aan zouden doen en gewoon zouden kijken wanneer het gebeurde!" Toen ik hem vertelde dat ik daar verdrieitg van werd en omdat ik gewoon nerveus was dat hij door zijn verleden wel eens niet vruchtbaar zou zijn en dat ik niet streste over dat zwanger worden maar wel of alles goed zou zijn met ons en dat ik mijn lichaam gewoon goed wilde begrijpen (hij vond tempen en ovutesten werkelijk belachelijk), begreep hij me veel beter en bood hij meteen aan om zich laten testen om mij niet onnodig in de zenuwen te laten zitten. Praten heeft dus geholpen. Ik ben ook blij dat MArian ook zo'n goed gesprek heeft gehad.