Jeetje wat een reacties lees ik hier.... Wat ik me nou afvraag he, meiden die een grote-eisen-lijst hebben voor het kraambezoek: vinden jullie de kraamvisite eigenlijk wel leuk? Want ik lees de hele tijd -dat ze maar kort mogen blijven, maar ook weer niet te kort -geen andere kinderen mee mogen nemen -de baby niet mogen vasthouden -niet mogen vragen hoe de bevalling was -niet mogen kijken wanneer het kindje BV/FV krijgt Niet lullig bedoeld hoor, ik vraag het me oprecht af? Anders laat je de visite toch niet in de kraamweek komen, maar een aantal weken later, dan voel je je zelf (waarschijnlijk) weer goed, je bent de nieuwe gezindszituatie iets beter gewend, enz. Als ik hier de reacties van sommige meiden lees durf ik al bijna niet meer op kraamvisite te gaan, bang om in de ogen van de kraamvrouw alles fout te doen
@ Giraf, de meesten laten de visite graag in de kraamweek komen omdat ze dan hulp hebben, verder zou ik me er niet te druk om maken als je iets "verkeerd" doet en niet door hebt dan kan jij er toch niks aan doen? Moeten ze het maar zeggen . Wij gaan dit keer gewoon goed aangeven wat we wel en niet willen, dat is wel zo eerlijk naar de visite toe. Alleen de 1e keer overvalt alles je zo dat je pas achteraf denkt, wat is me hier dan gebeurt? En daar ga je dan over nadenken bij een 2e en daarom is veel herkenbaar voor de meesten denk ik.
@Giraf, Ik vind het inderdaad niet zo leuk.. Vooral de mensen die dicht bij ons staan lijken het idee te hebben dat ik een melaatse ben en dat zij geen rekening hoeven te houden met mij en mijn op hol geslagen gevoelens in de kraamtijd. Daar zie ik echt tegenop en de eerste week laten we ook echt alleen onze ouders langskomen. Als onze vrienden langskomen vind ik dat wel heel leuk! Dat zijn niet voor niks onze vrienden, het is bijna altijd gezellig en ik voel me bij hen op mijn gemak.
Ik vond kraambezoek wel leuk hoor! Gewoon dagelijks even iemand, even trots mn kind showen. Vond het hier juist wel fijn om over de bevalling te praten, heb het op die manier kunnen verwerken. Wel is het fijn als mensen niet te lang blijven. Uurtje is prima. Na een paar weken in het weekend is wat langer niet erg. Maar waren er hier ook vrij makkelijk in en als wij s avonds op bed wilden, gaven we dat gewoon aan. Is ook geen probleem geweest. Hier gewoon koffie/thee met wat erbij en daar bleef het meestal bij en lijkt mij ook normaal voor kraambezoek. Wat in elk geval fijn is, is dat mensen bellen voor ze langs willen komen. Dan kun je zelf kijken wat je het beste uitkomt en zit je niet met een huis vol. Dan hou je het ook leuk. Voeden valt niet erg te plannen en heb ik me ook niet zo druk om gemaakt. Lag vooral veel in bed, kleine er naast, kon ik liggend voeden met dekbed er half over, niemand die wat zag en visite blijft ook niet te lang hangen als je in bed ligt. Overigens kon ik ook amper lopen en zitten dus het was niet voor niks.
Precies! Je kunt beter gewoon zeggen wat je wilt, dan dat je mensen ernaar laat raden.... Misschien heeft het kraambezoek wel helemaal niet door dat je moe bent, maar als je dat gewoon zegt is het gelijk opgelost toch. Het zou zonde zijn als je je kraamweek laat verpesten door het kraambezoek, je beleeft die week immers maar 1x (per kind dan he )
Wow, bedankt voor alle reacties al tot dusverre Tot nu toe was ik met name op kraambezoek als de kleine al wat weekjes oud was, soms 3 weken oud, soms 8 weken oud. Op basis van jullie reacties denk ik dat vooral die eerste weken gewoon om heeeeeel lief kraambezoek vragen, dat het de kraamvrouw en nieuwbakken papa niet te moeilijk maakt! Aangezien ik voor het komende jaar wel verwacht op kraambezoek te gaan bij zeer naaste familie, en dus in de eerste week ook al, ga ik jullie adviezen zeer ter harte nemen: Op tijd komen, niet langer dan een uurtje blijven, vragen hoe het met de mama en papa gaat en hoe de bevalling is verlopen, eventuele oudere kinderen ook volop aandacht geven (zit op zich nog in de leeftijdsgroep waarbij het meestal om het 1e kind gaat), en niet zomaar aan de baby zitten! En zeker niet met ongewassen handen Verder goed actief bezig zijn met aanvoelen hoe de moeder zich voelt, of het niet stressvol is voor de baby, en wellicht ergens mee helpen wanneer mogelijk (afwassen ofzo, niet met de baby, dat alleen op verzoek of als anderszins daar behoefte aan blijkt). Maar ik las in dit topic ook een boel grofheden zeg! Wat zijn sommige mensen slecht kraambezoek, als ik dat zo lees... Ik wil in mijn eigen kraamweek echt alleen (schoon)ouders en broers/zussen over de vloer, verder niemand. Geen tantes die zomaar ongevraagd mijn kind met spuug gaan oppoetsen ofzo!
Hahah, ja heel herkenbaar. Mensen die meteen goedbedoelde dingen gaan zeggen om ''alleen maar te helpen'' Mijn hormonen gingen alle kanten op. Super onzeker. En dan iedereen die een berg advies meeneemt..
Ik heb niet alles gelezen maar wat ik héél fijn vond en waar ik, nu ik zelf een kindje heb, op let is dat ik eerst mijn handen was voordat ik de baby aanraak. Ik vond het verschrikkelijk als mensen zonder handen te wassen aan dat prulleke van nog geen week oud gingen zitten en niet met warm drinken wanneer het baby-tje bij je op schoot is. En er niet heen gaan als je een koortslip oid hebt. Klinkt misschien heel logisch maar hier kwam een neefje met een koortslip op kraambezoek. Zijn moeder is notabene VK!
Nee, ik vind kraambezoek verschrikkelijk. Ik kon op mijn collega's na niemand. Overigens waren die wel leuk, omdat het om mij ging. Mijn eigen familie kwam niet, niemand van mij kant. En van mijn schoonfamilie iedereen. Ik kon niemand, omdat mijn man niets met hen heeft. Ze kwamen voor het kleinkind van mijn schoonmoeder, vroegen niet naar ons. Kwamen soms met schoonmoeder gewoon mee, terwijl mijn man ze nauwelijks kon, zoals buren of vrienden van zijn ouders. Als ik de baby terugvroeg, kreeg ik hem niet terug. Ze waren onbeschoft tegen ons. Het spijt me, maar bij deze komen alleen de mensen waar wij iets mee hebben. Collega's van mijn man die ik niet ken, zijn ook van harte welkom.
Ik denk dat je het beste kunt aangeven aan de ouders dat ze gewoon kunnen zeggen wanneer het ze teveel wordt. Als je mensen goed kent, doen ze dat vast wel en als je ze minder goed kent, dan moet je gewoon niet al te lang blijven. Zo zou ik het iig doen.
Ik zit nu nog midden in de kraamperiode. Ik heb een heftige bevalling gehad, niet per definitie zwaar, maar wel ontzettend heftig. Mijn man heeft naar alle kennissen/vrienden (veel uit onze kerk) een mail gestuurd met wat er allemaal mis ging tijdens en na de bevalling. De visite houdt hier ook echt rekening mee en dat waarderen we enorm. Mijn zussen vonden het niet leuk dat ze onze kleine man niet vast mochten houden, maar konden wel van hem genieten toen hij bij mijn moeder op schoot lag. Als mensen een zware/heftige bevalling hebben gehad, moet je dat gewoon aangeven en 99% houdt er dan wel rekening mee. Wat ook helpt als moeder zijnde: hou je kleintje gewoon in je eigen armen en laat het daar lekker liggen. Visite vraagt er dan ook niet om. Het is overduidelijk dat de kleine daar heerlijk ligt. Ondertussen is onze kleine man 3 weken oud en de kraamvisite mag nog steeds naar boven. Ik leef het grootste gedeelte van de dag ook nog boven, dus dat komt beter uit. Fijne kraamvisite vraagt inderdaad of ze hun eigen kinderen mee mogen nemen. Kinderen neem je niet automatisch mee, de nieuwgebakken ouders+baby hebben zo ontzettend veel meegemaakt, die zitten niet op elk kind te wachten. (op sommige kinderen wel, op sommige niet). Maar vooral eerlijk en duidelijk zijn als nieuwe ouders zijnde. Bij het maken van de afspraak moet je meteen duidelijk zijn dat het niet te lang moet duren (elke situatie is verschillend).
Weet je wat ik niet snap? Opa`s en oma`s ..zussen broers enz...als die zelf kinderen hebben weten zij toch als geen ander hoe je je veolt na zo`n bevalling? Waarom zijn hun meestal diegene die stom doen he.. Als mijn meiden later kinderen zouden krijgen weet ik heel goed wat ik moet doen .....
Daar zou je je nog eens in kunnen vergissen! Mijn ouders deden het altijd "zoals het hoort" toen hun kinderen geboren werden en ze kijken raar op nu wij het heel anders doen. Ze verwachten heel andere dingen..
Ik denk dat opa's en oma's en directe familie er zo vol van zijn, het voelt voor hen ook als iets van hen. Daarom lijken zij de gevoelens van de kraamvrouw soms te vergeten. Nu vind ik trouwens dat opa's en oma's ook wel bepaalde 'rechten' hebben hoor. Die mochten van ons ook direct langskomen en mijn zoontje vasthouden (anderen dus niet...). Het is ook hun kleinzoon en vind het dan wel egoistisch eerlijk gezegd als de opa's of oma's hun kleinkind niet direct mogen zien of vasthouden (mits er natuurlijk een normale en gezonde relatie is tussen ouders en grootouders en het kindje verder gezond is).
goed kraambezoek, in mijn ogen: goed je handen wassen bij binnenkomst, niet verkouden zijn. aandacht voor de moeder, de bevalling, aandacht voor de baby, niet vragen of je de baby mag vasthouden maar wachten tot het je eventueel wordt aangeboden. Complimentjes maken over de baby. Niet te lang blijven hangen. Aandacht voor de andere kinderen, aandacht voor de papa
Oef, lijkt me best vermoeiend als je niet te lang mag blijven maar ondertussen wel aandacht voor papa, mama, broertjes/zusjes, de baby moet hebben, complimenten moet maken over de baby, dat kan ik allemaal niet in 20 minuten hoor, en dan ook nog je beschuitje wegwerken en hete thee drinken **grapje, mocht iemand dit verkeerd opvatten**
Ik bedoel dan ook niet dat ze niet direct mogen langskomen natuurlijk Maar meer dat ze vaak erg claimend zijn......te vaak denken dat zij zelf ouders zijn geworden
Ja het is ook wel normaal dat je dingen anders doet.....wij doen ook dingen weer anders dan onze ouders toch? Ik bedoel alleen dat vaak ouders meer aandacht voor de baby hebben dan de rest.....niet alle ouders natuurlijk. Maar mijn moeder zag het als een kans om weer eens alles op haar te betrekken zo werd in genegeerd. Zeker ben je trots op je kleinkind......maar het is je kleinkind en niet je kind
Ja dit herken ik en ik zie daar ook weer erg tegenop.......voelt voor mij als "het gevecht" aan moeten gaan om zelf te mogen badderen met de baby, zelf verschonen dat soort dingen.