Ik heb ook een goede bevalling gehad Om 00:00u. (ongeveer) begonnen bij mij de weeën, meteen erg regelmatig (om de vier minuten). Was niet echt pijnlijk, dus ik had in eerste instantie niet echt door dat het weeën waren. Maar toen het om kwart voor 2 nog niet over was, heeft m'n vriend de vk gebeld. Die kwam meteen en wilde kijken hoeveel ontsluiting ik had. Ze zei nog: het zal denk ik 2cm zijn, als je geluk hebt 3, want het is je eerste kindje, en je weeën duren nog niet zo lang. Dus dan ga ik zo nog even naar bed, en dan kom ik morgenvroeg weer terug. Maar ik bleek dus al 7cm ontsluiting te hebben. Meteen naar het ziekenhuis gereden (daar wilde ik bevallen). Daar aangekomen nog even weeën gehad (nog steeds niet echt pijnlijk, vergelijkbaar met menstruatiekramp), en toen had ik al vrij snel 10 cm ontsluiting. De vk heeft toen m'n vliezen gebroken, en daarna volgden de persweeën. Na een uur persen is onze kleine man geboren. Ben wel ingeknipt, maar heb daar helemaal niks van gevoeld. Na de geboorte van Milan ben ik gehecht. En twee uur later (na het nakijken van Milan, borstvoeding geven, douchen, plassen en wat eten) konden we weer naar huis. Ik kon meteen weer goed lopen, zitten, alles eigenlijk! Had helemaal geen last van m'n hechtingen, alleen bij het plassen prikte het een beetje. En afgelopen weekend (dus na 2 weken) hebben m'n vriend en ik weer seks gehad. Was wel een beetje eng natuurlijk, omdat het nog niet helemaal genezen is, maar het ging goed! Kortom: ik heb niks te klagen!
hier nog een goed verhaal! zelf vond ik het erg heftig, maar voor veel vrouwen heb ik een droombevalling gehad, dus zet ik hem er ook op: 00.00 weeen begonnen eerst een beetje menstruatiekrampachtig maar gingen al snel over in een weeenstorm. Meteen om de 2-3-4 minuten en ook vrij kang aanhoudend. Ik met de gedachte in mijn achterhoofd dat het nog wel een uur of 8 kon gaan duren, had dus niet in de gaten dat ik de vk maar moest bellen. Rond 01.00 werd het wel erg heftig en heeft mijn vriend de vk gebeld, die hoorde mij op de achtergrond gillen toen ik in een wee zat en ze zei zet haar maar onder de douche ik kom er gelijk aan. Dus ik naar boven, in de douche, waar om 01.15 mijn vliezen met een grote knal braken (dacht dat de baby er uit viel ) en meteen daarna kreeg ik persweeen. Heb deze 10 minuten in de douche geprobeerd tegen te gaan, daarna zei ik tegen mijn vriend ik moet naar het bed want de baby komt. Dus hij me drijfnat en naakt uit de douche en op bed getild, en ging kijken waar de vk bleef. Die kwam net aangelopen dus mijn man riep dat ze op moest schieten. Toen ze boven kwam om 01.30 en toucheerde, zei ze tegen mijn vriend bel meteen de kraamhulp want de baby komt eraan. Mij kalmeerde ze want ik was helemaal hyper en doodsbang... en nadat ze haar spullen had klaargelegd mocht ik dus meteen gaan persen dit begon om 1.40 en na een paar persweeen is onze kleine geboren om 01.47. Alles bij elkaar dus een bevalling van nog geen 2 uur! alleen enige nadeel was, de placenta wilde niet loskomen, maar bij de laatste poging en na wat wee opwekkend middel (grote prik in mijn been) en borstvoeding is hij gelukkig toch nog losgekomen met een hoop getrek en geduw.. had 2 hechtinkjes in mijn schaamlippen, hechten was ff vervelend maar viel achteraf best mee, had 200-300 ml bloed verloren en ging lekker alleen douchen en daarna kwam ik terug in een schoon bedje!
Ik kijk ook positief terug op mijn bevalling. Ook al wilde ik dolgraag thuis bevallen en is het uiteindelijk toch een medisch verhaal geworden... Om 1.15 braken de vliezen en 3 kwartier later begonnen de weeën. Rond 5 uur hebben we de VK gebeld en rond 6 uur was ze hier. Toen ze weer wegging werden de weeën langzaamaan wel heviger. Uiteindelijk ben ik om ongeveer 2 uur naar het ziekenhuis gegaan; de weeën zaten vooral op m'n heupen. Niet weg te puffen en de pijn zakte steeds maar heeeeeel langzaam. De ontsluiting schoot dan ook niet meer op (om ca. half 11 had ik 3cm, om 2 uur 4 cm!). Ik heb zelf bij de VK aangegeven dat ik graag naar het ziekenhuis wilde voor een ruggeprik. Zij was het hier meteen mee eens en heeft geregeld dat we zo snel mogelijk konden komen. Uiteindelijk is rond half 4 de ruggeprik gezet. Dit viel me 100% mee, ik had dat veel pijnlijker verwacht. Het werd meteen na een wee gedaan, zodat ik sowieso nog meer met die wee bezig was, dan met de prik. Het spul werkte super snel: de volgende wee voelde ik al bijna niet meer en dat is ook meteen de laatste wee die ik nog gevoeld heb... Nu ik kon ontspannen, ging de ontsluiting ineens ook een stuk beter: in een uur tijd van tussen de 4 en 5 cm naar bijna 9 cm! Ik geloof dat ik rond 5 uur volledige ontsluiting had, maar omdat ik toch nog de ruggenprik had, mocht ik vanaf toen voorzichtig een beetje mee gaan persen als ik wat voelde (de persweeën voelde ik wel een beetje, vooral een wat drukkend gevoel!). Zo hebben ze me een tijdje laten liggen, zodat het hoofd van de kleine zo diep mogelijk zou komen te zitten, voor ik echt mee zou gaan persen. door de ruggenprik had ik toch geen last van de weeën, dus dat was goed te doen! Rond 9 uur mocht ik eindelijk echt flink mee gaan persen (heb tussendoor nog weeënopwekkers gekregen, waarvan de dosis een paar keer is opgehoogd, omdat ze vonden dat er niet genoeg (heftige) weeën waren) en na 3 flinke weeën en een paar kleinere weeën is onze dochter om 21.09 geboren! Om een uur of 11 ben ik alweer zelf onder de douche gestapt; de ruggenprik was inmiddels genoeg uitgewerkt om weer op eigen benen te kunnen staan. Iets waar de verpleging wel een beetje van stond te kijken geloof ik, gezien hoe vaak ze bleef vragen of ik het écht zeker wist (de verdoving is pas ná de bevalling stopgezet, dus dat spul werkte ook tijdens het persen, heerlijk!) Ik heb geloof ik 2 hechtingen gehad in mijn schaamlippen. Één is er na 5 dagen uitgeknipt omdat die wel behoorlijk was gaan irriteren (knoopje zat op een vervelende plek), de ander is uit zichzelf opgelost. De 1e dag na de bevalling heb ik voornamelijk gelegen (met name vanwege vermoeidheid), maar de 2e dag kon ik alweer gewoon zitten (zelfs in kleermakerszit). Al met al is het misschien niet mijn droombevalling geworden, maar ik kijk er echt met een heel goed gevoel op terug. De ruggenprik is wat mij betreft echt een wondermiddel (en dat terwijl ik er voor de bevalling het liefst zo ver mogelijk vandaan wilde blijven!) en wat voor mij ook heel erg geholpen heeft, is het feit dat ik zélf heb kunnen aangeven dat het niet meer ging. Dat ik dus zelf de beslissing heb genomen en niet door een ander naar het zh gestuurd ben. Ik zou het op deze manier echt zo weer doen. Misschien nog wat eerder naar het ziekenhuis, maar verder... Dus ook met een tamelijk lange bevalling (20 uur vanaf het breken van de vliezen) die in het ziekenhuis eindigde, kan je er een positief verhaal aan over houden!
Hey Wen, nou komt tie...... Mijn eerste reactie na de bevalling: "zo, nog 10 meer...." Dus er is hoop! Ik was ook zo'n type wat me probeerde niet te druk te maken over de bevalling. Tot week 30 ging dat ook prima. Maar toen ging ik toch langzamerhand meer bevallingsverhalen lezen en de verloskundigenpraktijk kijken. Poeh, dat waren niet altijd fijne verhalen zeg. Ik had me voorgenomen om in het zotel te bevallen, want daar had ik alles (leesijnbestrijding) bij de hand. Maar naarmate de weken verstreken en alles prima ging in de zwangerschap neigde ik steeds meer naar een thuisbevalling. In week 38 besloot ik ineens dat ik thuis wilde bevallen. Alles in huis gehaald en afwachten..... Mijn bevalling ging prima. Ik kreeg vanaf 10.00 weeen die prima op te vangen waren. Vanaf 13.00 werden ze heftiger, maar toen had ik ook al 4 cm. ontsluiting. Vanaf 14.00 kreeg ik het even erg zwaar (van 8 naar 10 cm) en werden de vliezen doorgeprikt. Vanaf 14.45 mocht ik gaan persen. Wat wel even pijnlijk was, was het wegmaseren van de baarmoederrand, maar daarna was het weer persen. Na 45 min. persen was mijn mooie dochter er. Ik ben wel iets ingescheurd (4 hechtingen) maar daar heb ik niets van gemerkt. Ook daarna geen last gehad. Nee, al met al was het een fantastische ervaring en heb ik het niet echt heel zwaar gehad. Ik hoop dat jij ook zo'n voorspoedige bevalling krijgt! Succes en geniet van de zwangerschap (heb ik te weinig gedaan.....). Liefs
Ik sluit me aan bij jouw moeder......laatst een wortelkanaalbehandeling gehad....nee, dan toch echt liever bevallen. Heb je daarna gelijk iets wonderbaarlijks in de armen, dat kan ik van een wortelkanaalbehandeling niet zeggen.