Vica; ik ben het volledig met je eens, ik zou het zelf niet beter kunnen verwoorden. Ik had het er onlangs nog over met een vriendin die enigkind is en ze vertelde me dat ze het alleen zijn als erg vervelend heeft ervaren in die zin dat ze nooit geleerd heeft om kwaad te zijn, of om in discussie te gaan. Als ik louter aan mezelf denk, dan houd ik het ook liefst bij één kindje, ik vind het eigenlijk prima zo voor mezelf, maar dan vind ik dit eigenlijk best egoïstisch van me, vandaar mijn keuze om het niet bij eentje te houden.
Wat een nare topic is dit zeg! En wat kunnen mensen lekker ongenuanceerd rondstrooien met veroordelen over een uber persoonlijke keuze, namelijk de hoeveelheid kinderen per gezin! Ik bern op pagina 4 maar gestopt met lezen.. - 1 kind zielig? - 2 niet gelukkig genoeg? - 3 altijd iemand achtergesteld?? Kom op zeg! Ik gs maar verder geen woorden aan vuilmaken. Sommige mensen zouden even moeten nadenken over de reinste onzin dat ze verkopen...
Adi, ik vind dit helemaal geen naar topic. Ik vind het juist goed dat vooroordelen worden uitgesproken, zodat ze aangewezen kunnen worden. En mensen er hopelijk wat van leren en wat meer open minded worden. Mano, dus jij wilt een tweede kindje, zodat JIJ je niet egoistisch hoeft te voelen? Dat begrijp ik niet. Kinderen krijgen doe je in de eerste plaats omdat je het zélf graag wilt! Wat nu als jouw dochter het helemaal niet kan vinden met haar brusje? Of je krijgt een ziek of gehandicapt tweede kindje, waar ontzettend veel aandacht naartoe gaat? Terwijl je je nu al compleet voelt! Een brusje is geen garantie op een leuker, beter leven of beter mens worden oid. Waarom zijn die enigkinderen jouw vriendinnen? Zijn ze echt zo verwaand, of zijn ze eigenlijk gewoon zelfverzekerd? Enigkinderen zijn idd vaak wat zelfbewuster, omdat ze meer gewend zijn dat mensen naar ze luisteren en omdat ze niet gepest worden in de veilige thuissituatie. Liever zelfverzekerd, dan onzeker! Ik heb liever dat mijn dochter een beetje egoistisch wordt, dan dat ze over zich heen laat lopen of geen 'nee' durft te zeggen. Een beetje egoisme vind ik juist goed. Wat zijn de kwaliteiten van jouw vriendinnen? Het zijn toch niet voor niets jouw vriendinnen! Delen ze hun gevoelens niet met jou? Enigkinderen zijn niet vaker eenzaam dan anderen. Ze zijn vaak wat beter in staat om zichzelf te vermaken, onafhankelijk. Is dat geen kwaliteit? Je kunt het wel ombuigen naar een negatieve eigenschap, maar het is maar net hoe je het bekijkt. Mijn dochter is vaak genoeg boos op mij, omdat ze niet altijd krijgt wat ze wil. Ik voorzie nog flink wat discussies in de toekomst hoor. Bovendien hoeft een enigkind toch niet in een gouden kooitje te leven? Kvd, psz.. daar leren ze ook delen en rekening houden met elkaar. Nodig vriendjes uit, onderneem dingen en zorg dat je kind veel met anderen kan spelen. Je kunt als ouders zoveel doen om te voorkomen dat je kind verwend en geisoleerd raakt!
Heb jij mijn 1e zin niet gelezen ofzo???? Er staat dat ik een enigskind niet zielig vind. Ik zou er zelf noooit voor kiezen. En dan daarbij, hoe durf jij mensen zo aan te vallen die bewust niet voor 1 kind kiezen en daar bovenop te gooien dat een enigskind gelukkiger is. Waardeloze bullshit en blijkbaar probeer je bij jezelf wat goed te praten. Sorry hoor schiet niet op met jou. Alle argumenten voor een 2e kind veeg jij van tafel met een dom onderzoek die NIKS zegt over kinderen individueel.
WTF???? Jij vind het goed zodat je mensen met andere vooroordelen als die van jou (want jij hebt overduidelijk ook een extreem vooroordeel) aan te kunnen vallen.... En anderen baseren hun mening op mensen in hun omgeving. Staat er gek genoeg ook steeds bij, maar nee dat zijn leugens???? Dat klopt niet???? Omdat jij een onderzoek kent dat meerdere kinderen ongelukkiger zijn? Ik weet het niet hoor. Maar veel enigskinderen die ik ken hebben persoonlijk gezegd dat ze zich zeer regelmatig eenzaam voelde. Ervaringsdeskundigen dus. En enigskinderen worden niet gepest vanuit de veilige thuissituatie? Ze hebben ook geen speelkamaraatjes binnens huis en als ze wat ouder zijn geen broer/zus band die erg fijn kan zij als je over dingen wilt praten die je niet met je ouders deelt. Over al jou vooroodelen valt ook wat positiefs te zeggen. JIJ bent hier diegene die met regelrechte vooroodelen komt EN anderen hierop aanvalt. Te zielig voor woorden. @Adi, er staat BIJNA bij die 3 kinderen he. Ik ken geen enkel gezin met 3 kinderen waarin 1 daarvan niet 'buiten de groep' valt. Maar ik weet heus wel dat die gezinnen er ook wel zouden zijn. Maar hier in de omgeving echt niet. Kan er niks anders van maken, maar goed. Dat stond er ook bij, in mijn omgeving! Ik ga geen woorden meer vuil maken aan dit topic. Bah wat een zielige mensen heb je soms.....
@vica: ik ben de oudere zus van een tweeling (en bovendien 5 jaar ouder).. dus relationeel gezien ben je altijd de buitenstaander. toch heb ik dat nooit gevoeld als "minder" eigenlijk. maarja.. ieder zijn eigen gevoel daarbij natuurlijk
Als je goed gelezen hebt; het is niet mijn mening dat enigkinderen gelukkiger zijn. Ik geef wel de voordelen aan. Het onderzoek is slechts ter ondersteuning, aangezien de heersende gedachte helaas nog steeds is dat 2 (of meer) kinderen beter is dan 1. Ik geloof niet dat het beter is, het is allebei prima. Ik vind het hebben van een goede relatie met broer of zus ook heel waardevol. Ik zeg alleen dat er geen garantie is dat je dit ook krijgt. En dat er ook een keerzijde mogelijk is. En als je puur alleen een tweede kind wil, omdat je denkt dat dat beter is of omdat je jezelf niet egoistisch wilt voelen, is dat in mijn ogen een verkeerde keuze. Een keuze op basis van onjuiste vooroordelen.
Mijn woorden worden blijkbaar verdraaid, waar lees je dat ik enigkinderen zielig vind? Ik zei dat we het zielig vinden als onze dochter alleen zou moeten opgroeien, dit is volgens mij niet hetzelfde! Dit is bovendien een eigen keus en een gevolg van persoonlijke ervaringen en daar is volgens mij niks mis mee. Ik heb zelf twee broers en twee zussen en vond het altijd geweldig om thuis te komen binnen die rumoerige warme en gezellige sfeer. Ik wil hetzelfde geven aan mijn kinderen, en omdat ik zelf geen enig kind had willen zijn. Ook al kom ik nu op deze leeftijd niet met alle 4 evengoed overeen, het was die samenhorigheid van toen ik kind was die me erg bijblijft. De ts wil goede argumenten voor een tweede kind, wel ik denk dat persoonlijke argumenten toch ook wel kunnen niet? Als jijzelf het bij één kindje wil houden, dan is dit prima toch? Maar daarom hoeft toch niet iedereen jouw mening te delen? Met alle respect trouwens hoor, overigens is het zo dat ik niks heb tegen enigkinderen, neem het woord vriendinnen nou niet te letterlijk. Een aantal van mijn vroegere schoolvriendinnen was enigkind en ik schoot prima op met hen!
Hoi Mary, Hier net bevallen van nr. 2 en een mooie dochter van 4 jaar. Ook hier veel gepraat voordat we aan een tweede begonnen. Maar bij ons zijn de angsten dus uitgekomen. Ons zoontje heeft een hartafwijking en een ernstige reflux. Een echt zorgenkindje dus. Het gaat nu gelukkig iets beter, maar veel in ziekenhuizen enzo geweest. Daarnaast ook veel tijd overdag kwijt aan de zorg voor hem. Onze lieve dochter krijgt dus chronisch aandacht te kort. En wij zijn wel echt weer aan huis gebonden en kunnen hem niet uit handen geven, omdat hij bijna niet eet. Man en ik krijgen er alleen wat in. Bij ons was dit dus ook een scenario waar we bang voor waren toen we voor een tweede gingen. Het is dus even zwaar en flink slikken. en stiekem wel eens gedacht waar zijn we aan begonnen. Het liep allemaal zo lekker. Heb het echt heel erg voor mijn dochter gevonden, zij is wel veranderd de afgelopen maanden. Ze kijkt wat ernstiger zeggen mensen in mijn omgeving. MAAR............ ik zou mijn zoontje voor geen goud willen missen! Mijn dochter is helemaal gek op hem, ondanks dat hij veel aandacht op eist. Ze vertelt iedereen die het wil horen hoe leuk haar broertje is en wil hem de hele dag beschermen. Het feit dat we het nog een keer mogen meemaken, zo'n kleintje opvoeden, geeft ons een heel gelukkig gevoel. Als ik kijk naar mijn twee kindjes dan ben ik ongelovelijk trots. Dus ondanks alle ellende, wallen, zorgen, stress, slapenloze nachten, enz enz is het mij meer dan waard. Voordeel bij een tweede is dat je je niet zo snel meer gek laat maken en weet dat bepaalde fases tijdelijk zijn. Dus ik geef geen advies. Je vriend heeft gelijk als hij even het doemscenario opnoemt. Aan de andere kant is het mij meer dan waard geweest! (heb zelf trouwens 2 zusjes die mijn beste vriendinnen zijn, maar ken ook genoeg mensen die niets met hun broer of zus hebben......) Succes met de beslissing! En bij mijn man duurde het ook wat langer voordat hij om was. Heb gewacht tot hij er gevoelsmatig weer helemaal klaar voor was.
Oh en ik begin nu pas met teruglezen, heb eerst even vanuit mijn persoonlijke situatie gereageerd. Maar ieder gezin is anders. Je maakt als partners een eigen keuze die goed bij jou en je kindje past. Je kunt veel voor- en nadelen noemen aan kleine en grote gezinnen. Volg lekker je gevoel. De één zal zeggen na 1 kindje, het is goed zo. Een ander gaat er voor 5! En eerlijk gezegd, 1 kindje, meerdere kindjes, je kunt van alles benoemen waarom het één beter is dan het andere, maar volgens mij valt en staat alles bij een goede opvoeding en liefdevolle ouder(s) die voor ze klaar staan. Daar worden kindjes volgens mij pas echt gelukkig van.
Meiden, ik heb het eea doorgelezen en ben een beetje geschrokken. Op zich heel mooi dat we met elkaar van gedachten kunnen wisselen en ervaringen kunnen uitwisselen. Maar hou er een beetje rekening mee dat dit gevoelige onderwerpen kunnen zijn en uiterst pijnlijk worden als er op de manier over wordt gepraat als gisteravond en vanochtend. Wijzelf hebben te maken met secundaire ongewenste kinderloosheid dus het komt een beetje pijnlijk binnen als er op deze manier met elkaar wordt omgegaan omtrent zo een delicaat onderwerp. Misschien met iets meer respect naar elkaar luisteren?
Blubberdeblubber (wat hormonale traantjes gaan hier over de bolle wangen), wat een herkenbaar stukje wat je zegt over je zus (al zijn onze ouders nog gezond en bij ons)! En wat ontzettend lief van jouw man.... Ik denk wel dat argumenten niet persé werken inderdaad. Tenminste, bij mij werkt het vaak averechts als ik iets echt niet wil en ik vind dat ik daar geen andere reden voor hoef te hebben dan dat het mijn gevoel is. Ik wil misschien graag een derde maar mijn man ziet dat niet zitten omdat hij al erg veel moeite heeft met 2 kindjes (hij had het al moeilijk met 1 kindje trouwens maar dat heeft ook een beetje met zijn instelling te maken). Tja, ik kan daar mijn ideeën en gedachten over hebben -en dat heb ik ook- maar als hij niet wil, wil hij niet. Zo heel af en toe pols ik eens subtiel maar vooralsnog is het niet aan de orde. Ik kan me er denk ik bij neerleggen, vooral omdat we al 2 kinderen hebben en ik er graag 2 wilde. Pas toen de oudste was geboren dacht ik: ik vind dit zoooo leuk, misschien wil ik er wel 3 als het me gegund is! Ik zou het er moeilijker mee hebben als het bij eentje was gebleven, dat wel...
Dank je wel Tokkel. Het is niet dat ik hier medelijden of id wil vragen want dit is een situatie waar wij nu eenmaal mee moeten dealen. Maar ik merk wel dat ik erg veel moeite kreeg met de toon waarop; alsof alles een keuze is en alles maakbaar is precies zoals je dat wenst. Ik kan me voorstellen dat dat voor jullie ook pijnlijk zou kunnen zijn. Daarnaast denk ik dat er voors en tegens zijn voor elke gezinssamenstelling en dat eea vooral afhankelijk is van hoe je er zelf instaat. wij zullen onze dochter waarschijnlijk doen laten opgroeien zonder broers of zussen en dat is niet wat we voor ogen hadden maar ws wel realiteit gaat worden. en nee, ik hoop niet da ik haar daarmee tekort doe... dat is mijn allergrootste angst uiteraard en dus probeer ik er rekening mee te houden. en ik hoop van ganser harte dat ze zal opgroeien tot een gelukkig en stabiel persoon en is dat niet wat we allemaal willen voor onze kinderen of ze nu enig kind zijn of 6 broers hebben. er zijn enig kinderen die er geen last van hebben gehad en er zijn enig kinderen die het als eenzaam ervaren. we willen graag van tevoren de uitkomst kennen maar ik denk niet dat we die kunnen krijgen en dat geeft mij soms onzekerheid. Die zullen we ook niet oplossen door elkaar op een vervelende manier proberen te overtuigen van onze meningen en voors en tegens
1 kind krijgen is prachtig 2 kinderen krijgen/hebben is prachtig 3 kinderen krijgen/hebben is prachtig ect. Mits je er goed voor kan zorgen. Wat kan je aan samen? Beter 1 kind waar je goed voor zorgen kan, dan 2 waarbij je altijd te kort schiet omdat het te veel is (op welk gebied dan ook). Wat werkt is persoonlijk en gevoelsmatig, dat is bij iedereen anders. Dus blijft het verschillend wanneer het kind 'gelukkiger' zal zijn. Daarbij hangt dat 'gelukkig' ook nog weer van het karakter af. De ene is van nature positiever ingesteld dan de andere, speelt allemaal mee. Dus wie, wanneer 'gelukkiger' is, hangt van zoveel samen komende factoren af, dat kan je van tevoren nooit zeggen.
Vlindertje, het spijt me als ik je gekwetst heb, dat is zeker niet mijn bedoeling. Verder denk ik dat als je de keuze hebt en je allebei nog een kind wilt, dat dit helemaal prima is. Net zo goed als je het niet doet. Of het lukt is een tweede. Beide hebben voor een nadelen, maar ik denk dat het enige wat telt is dat je het zélf wilt. En dat je blij bent met alles wat je dan krijgt en wat het je brengt. Je moet het niet als hoofdreden voor je kind(eren) doen. Je weet niet wat de uitkomst is. Tja en persoonlijk heb ik een hekel aan de heersende vooroordelen over enigkinderen. Ik heb me er in verdiept en ze kloppen niet. Persoonlijke ervaringen zijn geen afspiegeling van de hele werkelijkheid. Voordelen van enigkinderen zijn niet perse nadelen van 'niet-enigkinderen' en andersom. Dus daar hoef je je niet door aangevallen te voelen en dat is ook niet mijn bedoeling.
Je zet een ander op zijn plaats omdat die anders denkt dan jou, maar je komt zelf met geen redelijke argumenten. En sorry ik geloof absoluut niet dat een enigkind gelukkiger kan zijn, dit is evengoed een idioot vooroordeel
Ik heb een jaar gezeurd tegen mijn man over een derde kindje. Ik zei dat ik daar ontzettend gelukkig van zou worden. Niet praten over de nadelen van een kindje erbij, er kan altijd wat gebeuren. Eerst moest hij er niets van weten maar langzaam begon hij toe te geven. Hij heeft niet veel omgekeken naar de zwangerschap, dat vond ik soms jammer maar hij houdt van de kleine meid, net zoveel als van de anderen. Nu is de jongste ruim twee en is ze vaak driftig, dan kijkt ie me aan van´waar zijn we aan begonnen´. Twee kinderen zijn makkelijker dan drie en 1 kind is helemaal gemakkelijk. Ach, we voelen ons gezegend als we ze samen zien kroelen of ruzie maken. Ze leren veel van elkaar. Ik hoop dat ze later geen ruzie gaan krijgen en dat ze elkaar steunen.
Laten we het erop houden dat ieder kind gelukkig of ongelukkig kan zijn, onafhankelijk van de gezinssamenstelling. Persoonlijk vind ik dat je voor een tweede of volgende kindje wilt gaan, je dit voor jezelf doet en voor niemand anders. Wat ik ook belangrijk vind is dat beide ouders achter dat besluit staan. Want hoe graag ikzelf nog een kindje zou willen, als mijn vriend uiteindelijk toch nee zegt, zal ik me daarbij neer moeten leggen. Het enige wat ik hem kan geven is duidelijkheid over mijn wens en tijd..
Het krijgen van een kind, het goed verzorgen, het geven wat het nodig heeft, het opvoeden, is helemaal niet gemakkelijk vind ik. Ik denk zelfs één van de moeilijkste dingen die er zijn. Ik vind sowieso niet dat je over een mensenleven kan praten als 'makkelijk', want leven is gewoon niet makkelijk. Alleen al om goed met elkaar om te gaan kost al veel moeite als ik een beetje om me heen kijk. En wat is 'makkelijk', het ligt maar net aan de situatie, maar die kan met één kindje ook heel moeilijk zijn. Het voordeel van wat meer kindjes kan zijn dat de grotere kindjes het jongste kindje 'afleiden'. Zo zijn er inderdaad voor beide heel veel 'voors' en heel veel 'tegens' te bedenken. Volgens mij bestaat er niet een juist antwoord wat beter is over zoiets als dit.