Ik had van de week toch zoiets aparts... Ik kreeg een mailtje van een collega. Ik spreek haar niet vaak, en als ik haar spreek gaat het over het werk, nooit persoonlijk. Ze mailde dat ik er de laatste tijd zo stralend uitzag, en ze dacht dat ik zwanger was! En ze wilde weten of dat zo was. Ik vond dit zelf eigenlijk onwijs brutaal. Ik bedoel, áls ik zwanger zou zijn zou ik het na 12 weken aan al mijn collega's tegelijk vertellen, en echt niet vóór die tijd aan haar alleen. Iemand die ik eigenlijk amper ken. Daarnaast: zoiets vraag je toch gewoon niet? Voor hetzelfde geld ben ik al heel lang bezig om zwanger te worden o.i.d., en dan is zo'n vraag hartstikke pijnlijk. Maar mijn vriend zei: je kan het ook als een compliment zien, want ze vindt kennelijk dat je er goed uitziet de laatste tijd. Wat vinden jullie hier nou van? Ik heb haar nog niet terug gemaild, en eigenlijk heb ik daar ook geen zin in. En het stomste is nog: sinds dat mailtje ben ik nog aan het twijfelen geslagen ook, en voel ik ineens allemaal zwangerschapsdingetjes Nu ga ik dus morgen toch maar een testje doen, en dat allemaal door zo'n collega :x (het zal toch een giller zijn als ik wel zwanger blijk te zijn, en ZIJ dat als eerste heeft gezien... dan ben ik echt not amused!).
Ik zou het met een korrel zout nemen en meteen terug gemaild hebben van 'ik weet van niks dus wie weet!'. En wie weet heeft zij het wel als eerste gezien aan je. Ik zou het zoals je vriend opvatten en positief benaderen.
Beetje vreemd inderdaad. Als je idd bezig zou zijn en het heel graag wilt en het niet zo is, baal je natuurlijk enorm. Maar snap je man ook, het is natuurlijk wel een compliment! Ik hoop maar gewoon voor je dat je morgen een mooie test hebt (is wel je wens neem ik zo aan?!)
Nou nee, geen wens... ik ben er totaal niet mee bezig eigenlijk. Maar mocht het wel zo zijn, dan ben ik natuurlijk hartstikke blij.
Ik zou het, net als je vriend, ook als een compliment zien. En ik vind wat Nic1976 zegt een goede om terug te sturen!
Tja, wat moet je daar nu mee idd. Ik zou haar terug mailen.. bedankt voor het compliment, maar ik ben niet zwanger. En mocht je toch zwaner zijn , zou ik alsnog hetzelfde mailen. Het gaat haar immers nog niks aan, ze hoort het vanzelf een keer)
ik zal terug sturen, nee ben niet zwanger (althans niet dat ik weet) en jij? ben jij zwanger jij straalt ook of het inderdaad gewoon met een korreltje zout nemen en niet op in gaan
Ik vind het behoorlijk brutaal. Je vraagt toch niet iemand per mail of ze zwanger is? En dan zeker niet aan een collega die je amper kent. Ik begrijp je reactie wel en ik zou het mailtje negeren.
Misschien bedoelt ze het Inderdaad wel goed! Je kan toch gewoon wat simpels en leuks terugsturen? Zou er niet te veel bij nadenken!
Dit zijn echt van die dingen waar ik me bij afvraag waarom je je daar druk over kan maken. Ik zie het eerder als lief en als een stukje belangstelling.
Ik vind het niet brutaal. Beter dat ze het zo even aan je vraagt, dan dat ze naast je komt staan en hardop vraagt of je zwanger bent. Toen ik trouwens op mijn werk vertelde zeiden mensen ook al: dat dacht ik al aan je te zien. Best apart dat je dan zoiets uit schijnt te stralen.
Ja dat zei manlief ook al... zou ik dan toch zwanger zijn (hormonen ). Maar goed, ik heb net jullie advies opgevolgd en toch een keurig mailtje teruggestuurd met: bedankt voor het compliment, en wie zal het zeggen...? Kees kloost!
Ik denk dat ze het vraagt omdat ze het zo apart vind dat ze dat denkt.. En toch, na er over na te denken, het toch gestuurd heeft.. Wie weet zag ze het idd echt maar je zal vast niet zwanger zijn
Ik snap ook niet goed waar je je druk om maakt. Ze zegt iets heel aardigs over je en stelt gewoon een vraag. Soi. Wat is het probleem? Ik vind dat dat heus wel kan. Vind er ook niets brutaals aan.
haha dat is wel een goede. Ik ga ervanuit dat ze het vriendelijk bedoelde. Misschien wil ze wel meer contact met je en probeert ze het op deze manier?
Ik had dus een aantal weken geleden dat een collega zei, je lijkt wel zwanger, en dat bleek ook zo alleen wist ik het zelf nog niet.. Niet alle collega's weten het, maar schijnbaar ruiken mensen het
Mensen zijn nieuwschierige wezens helaas. Ikzelf heb normaal gesproken een klein buikje van mezelf. Niet overdreven, gewoon een buikje wat meer als de helft van de nederlandse vrouwen heeft. Ik ben door veel dames al ooit gevraagd of ik zwanger was. In mijn geval erg pijnlijk aangezien het 3 jaar en 4 mk/ma duurde eer deze tot dusver geslaagde zwangerschap er eindelijk was. In mijn geval dus erg pijnlijk dat ik er steeds mee geconfronteerd werd. Ik ben dan ook echt wel ooit uit mijn slof geschoten.
Ik vind dat je sowieso nooit aan iemand moet vragen of ze zwanger is, wanneer is die vraag nou leuk? Of het is niet zo terwijl je het wel wil, dan is het kwetsend. Of het is wel zo en je had het nog niet verteld dus dan gaat het de persoon in kwestie nog geen fluit aan. Of het is niet zo en je wil het ook niet en dan vraag je je af of mensen denken dat je bent aangekomen? Nee, ik vind het echt onbeschoft en begrijp niet dat mensen dit een normale vraag vinden om te stellen. Waarom denken mensen dat je het hen dan wel eerder zal vertellen als ze er naar vragen?
Pff superirritant zeg! Ik zou het ook niet echt trekken als iemand met wie je niet veel hebt zoiets brutaals zou vragen. Zelfs mijn beste vriendinnen zouden dat niet doen. Net als Annemiek heb ik vele miskramen meegemaakt (5) tot ik de zesde keer zwanger bleef, dus ook bij mij zou dit erg gevoelig liggen. Maar los daarvan: dat vraag je gewoon niet! Suus