Ook ik heb een heel goede band met mijn moeder (en met mijn vader ook, maar die band is anders). Ik vertel haar veel (niet alles), maar toen ik voor het eerst gezoend had heb ik haar de volgende dag gelijk gebeld (ik woonde al op mezelf, was een laatbloeier)!!! Ik was goed voorbereid op het ongesteld worden en op een zondag (1ste paasdag) was het dan zover. De avond ervoor al buik en rugpijn gehad, dus verplicht warme melk en een kruik. Toen ik zag dat ik ongesteld was liep ik de slaapkamer van mijn ouders in (die sliepen nog). Ze werden wakker en ik zei: "het is feest hoor." Ze snapte het gelijk Toen ik wat ouder werd zei ze me dat ze graag als een vriendin voor me wilde zijn. Ik zei haar dat ik dat niet wilde, vriendinnen had ik genoeg en ik heb maar 1 moeder zei ik toen. Dat vond ze volgens mij wel fijn om te horen en toen was het goed. De band met mijn vader vind ik ook heel speciaal. We deden eens een spelletje (Knowing me, knowing you) waarbij je vragen moest beantwoorden over een ander. Toen kwam de vraag wie vroeger mijn held was. Iedereen dacht aan een bepaalde artiest (Madonna en Michael Jackson) en ik antwoorde Papa!!! Die stond en staat nog steeds op een voetstuk
Hej Nathalie.... Ik word er al helemaal emo van hoe je dat verteld.... Ik zou er ook alles aan doen om een super goede band met mijn dochter te krijgen... Tot nu toe gaat dat goed haha... Ik heb zelf ook zo'n goede band met mijn moeder! Heerlijk te weten dat je altijd iemand hebt om op terug te vallen...
Ik heb een enorm goede band met mijn moeder. Ze is dan ook nog best jong, denk dat dat wel meespeelt. Ik kan haar alles vertellen en overal is discussie over mogelijk en ze staat overal open voor. Ik weet zeker dat ik altijd terecht kan bij haar en dat is een heel veilig gevoel
Ik heb wel een goede band met mijn moeder (met mijn vader ook trouwens) maar is ze wel echt mijn moeder en geen vriendin ofzo! Mijn moeder weet echt niet hoeveel bedpartners ik heb gehad want het zijn er meer dan dat ze denken Over dat soort dingen werd niet gesproken, daar heb ik mijn vriendinnen voor. Net zoals wilde stapavondjes met veel drank en drugs dat weten mijn ouders ook niet en ik vind ook niet dat ze dat hoeven te weten. Sommige dingen horen gewoon bij je jeugd en geloof mij nou maar dat je ook een hoop niet van je ouders weet en dat is goed zo! Naar mijn zoontje zal ik wel vrijer in bepaalde dingen zijn maar dat komt omdat ik dat allemaal zelf hebt meegemaakt in mijn jeugd dus dan kan ik er ook echt over meepraten. Ik zie mijn ouders trouwens elke week en daar eet ik dan ook 1 avond en ik kom regelmatig een andere keer nog langs. Maar ik bel niet dagelijks, alleen als ik wat te vertellen of te roddelen heb.
Ik heb wel een goede band met m'n moeder, maar het is beter geweest. Er zijn nu een paar dingen waar ik niet helemaal achter en dan heeft dit met name betrekking op mijn zus. M'n moeder zorgt nog steeds voor m'n zus terwijl ze al 33 is! En er zelf een potje van heeft gemaakt. M'n moeder zorgt al jaren voor m'n zus, en het is nu zelfs zover dat m'n zus weer volledig bij m'n ouders woont. Ik ben van mening dat m'n moeder haar los moet laten net als ze jaren geleden bij mij heeft gedaan toen ik op m'n 18de moeder werd. Misschien ben ik er zelfs wel boos over dat ik toen zelf wel alles moest zien te regelen en er voor m'n zus met haar 33 jaar alles gedaan word.Het doet me best pijn. Helaas staat dit ons nu in de weg, en dat weet m'n moeder ook en ik merk dat mijn moeder dit ook wel probeert goed te maken, ze laat me de laatste tijd vaak weten dat ze trots op me is. En dat is natuurlijk harstikke lief van haar! Hoop dat het ooit weer word zoals het was...
Ik heb een goede band met mijn mama.. Ik woon bij mijn vader.. Met hem is de band ook super goed.. maar inderdaad wel anders, sommige dingen kun je gewoon alleen met mama bespreken.. Qua ongesteldheid.. ik werd dat pas toen ik 17/18 was.. Vanaf mijn 15e was ik al aan de pil en eigenlijk vond ik het heel normaal dat het kwam.. (de vrouwen in de familie allemaal laat, zo rond 16 jaar).. We gingen wel taart eten.. Ik bel zo'n 2x per dag met mama.. Maar ze inderdaad wel echt een mama en niet mijn vriendin..
Ik heb een hele goede band met mijn moeder, ookal zijn we best verschillend. Als kind ben ik een paar keer heel erg ziek geweest (darmrotatie, hersenvliesontsteking, botvliesontsteking). Mijn moeder wist altijd wanneer er iets niet in orde met mij was (ookal zei HA dat het gewoon een griepje was, mijn moeder vertrouwde het niet en het bleek hersenvliesontsteking te zijn). Mijn moeder zegt dat ze altijd die 'telepatische' band met haar gehouden heb. Als er iets met me aan de hand is, dan weet ze het gelijk, zonder dat ik wat heb verteld. Ook belde ze een paar weken voor de bevalling dat ze over onze toekomstige dochter had gedroomt (ze zei al gelijk dat het een meisje zou worden) en dat ze in haar droom Lilly heette. Ik probeerde niets te laten merken, maar dit was dus inderdaad de naam die we voor onze dochter hadden uitgekozen en aan niemand hadden verteld! Ik hoop dat ik ook zo'n goede band met mijn meiden zal krijgen!
ik had een goeie band met mijn moeder. ik vertelde veel maar niet alles. daar had ik mijn vriendinnen voor. en die vriendinnen hebben mij ook super opgevangen na het overlijden van mijn mams. mijn moeder was blij dat ik op eigen benen stond dat ze ziek werd. en jaaaaa ik mis die telefoontjes en jaaaaa ik mis gezellig winkelen en ook af en toe kibbelen. dus geniet maar heel veel van jullie moeders. nu ben ik zelf een mama en heb een dochter en o wat hou ik zielsveel van dat kleine meisje
dat heb ik ook met mijn moeder. We spreken elkaar altijd een paar keer per dag. En meestal het eerste gesprek is tussen 07.0 uur en 08.00 uur sochtends. Mijn moeder is ook atlijd vroeg wakker en ja ik ook met reneetje. Ze is vandaag meegeweest naar het ziekenhuis omdat rené buisjes moest. Ze woont trouwens 5 min met de auto bij me vandaan en gaat minimaal 3 keer in deweek een bakkie doen. erg he......
ik heb ook een super band met moeder.. we delen alles.ik vertel eigenlijk alles aan der.mijn vader trouwens ook. nu zijn wij wel opgevoed met de gedachten dat we over ALLES konden praten met ze en dat is erg fijn.. ik werd bij mijn tante voor het eerst ongesteld toen ik 11 was..ik heb haar idd geroepen.maar was ook al voorbereid.. heel anders ging het bij mijn moeder toen ze ongesteld werd bij gaar werd alleen verteld dat ze er maar maandverband voor moest stoppen en dat ze bij je jongens uit de buurt moest blijven.. ze snapte er natuurlijk geen bal van...
Ik heb een hele hechte band met mijn moeder, maar net als Angela2009 ook zegt, het is wel mijn moeder en geen vriendin In mijn 'wilde' jaren heb ik heus wel dingen gedaan of beleefd waarvan ik dacht dat het maar beter was als ze niet alle details wisten, maar in grote lijnen wisten ze er altijd wel van. Nu vertel ik in principe wel gewoon wat er in mijn leven gaande is. beleef niet meer zo van die dingen die mijn ouders zouden kunnen schokken Ik woon in het buitenland, maar spreek toch vrijwel dagelijks met mijn moeder. Dat vind ik gezellig en we hebben ook best vaak goede gesprekken. Ik hoop dat mijn dochters later net zo over hun ouders denken als wij over de onze (mijn man heeft ook een goede band met zijn ouders), dan hebben we het goed gedaan Liefs Elea
Mijn moeder is mijn beste vriendin, heb echt een enrom hechte band met haar. We spreken elkaar meerdere keren per dag en ze is ook een van de redenen dat wij snel weer naar Brabant gaan verhuizen want ik mis haar te erg. Toen mijn moeder ziek werd dacht ik ook echt dat mijn wereld verging en die verging op dat moment ook....ik denk dat als mijn moeder niet bovenop was gekomen ik erbij was gaan liggen. Kan en wil me geen leven zonder haar voorstellen. Ben ook zo gelukkig dat alles weer goed is met haar en dat we weer vooruit kunnen kijken. Zal mijn moeder altijd op handen dragen want dat heb ik in mijn jongere jaren te weinig gedaan. Mam zal ook zeker bij de bevalling zijn, zonder haar beval ik niet hahah..... Ze wist zelfs eerder dat ik zwanger was dan mijn man
ik ben echt hecht met mijn mams. kan haar alles vertellen , zij had mij ook helemaal voorbereid over de ongesteldheid en als het zover was dat ik maar even naar haar moest komen. nou ja inderdaad op een vakantie op mijn 15 jarige leeftijd opeens bloed in broekje naar mijn mams toe rennen voor een maandverband en ging weer verder spelen hahah. nu ook kan alles zeggen over mijn teleurstelling verdriet bij mijn miskraam en dat we pre seed gaan gebruiken om het een duwtje in de rug te geven en over mijn man zijn ziekte. eergisteren was mijn moeder nog hier en hebben we samen het huis schoongemaakt en geklets en heeft ze mij heerlijk verwend met een maaltijd mmmm lekker. ben nog echt haar kleine meid maar kan alles zeggen wat ik wil ook als ze irritant gedraagt hahahah
Ik was 9 toen ik voor het eerst ongi werd dus ja, dat vertelde ik wel aan mn moeder ja Verder zijn mijn moeder en ik ook erg goede vriendinnen, maar ik vertel haar niet alles meer. Mijn man heeft dat overgenomen