Gisteren deed ik even snel boodschappen en daar was een moeder met drie kinderen. 2 jongens en 1 meid. Ik zag dat de kinderen niet heel rustig waren en lekker wilde keten. De moeder bleef ondanks de drukte heel positief en betrok ze zo goed bij het doen van de boodschappen, dat de kinderen en vooral de jongens er super enthousiast van werden. Ook de andere mensen in de winkel vonden het erg schattig. Oké, nu moet ik zeggen, het was een hele voorstelling en daardoor best gewaagd van de moeder. Maar het werkte. Hoe vaak zie je wel niet van die gefrustreerde ouders die steeds bozer worden op hun kind, het kind wordt ook steeds bozer waardoor ze in een vizuele cirkel belanden. Later stond ze voor me bij het afrekenen, de kids weer druk rennen tot moeder ze riep. Ze vroeg aan de cassiëre 3 tasjes, deed de spullen erin en de kids mochten uitzoeken welke tas ze zouden dragen. Nou, wat een lol hadden ze en wat was de moeder positief. Nu is hier de tweede op komst en soms denk ik weleens, hoe moet ik dat in godsnaam gaan organiseren. Je hebt soms die doemscenario's in je hoofd van die negatieve ouders en chagrijnige gezichten met onhandelbare kinderen. Dit heb ik dus maar even opgeslagen. Weer wat geleerd.
Klopt duchess, daar dacht ik dus ook meteen aan. Maar ja, breng het dan nog maar eens in de praktijk. haha
Ik zag laatst ook een vrouw in de supermarkt, op zaterdag, twee kids lopend, 1 in de winkelwagen en 1 in een draagzak. En dat ging ook allemaal heel goed, nou petje af hoor.
ja je kan er beter iets positiefs van maken dan dat je tegen je kind gaat schreeuwen hier maken we er ook altijd een feestje van altijd leuk liever kinderen die er lol in hebben dan dat ze gefrustreerd zijn hihi
M'n vriend doet het trouwens wel super met Martijn met boodschappen doen. Hij betrekt hem er echt bij, echt lief.
Nee joh, ik worstel er ook mee hoor. Het ligt echt aan hoe je kids zijn en wat voor humeur je zelf hebt. Als ik moe ben kan ik ook veel minder hebben.
Ik betrek mijn zoon er altijd bij. Heeft zijn eigen karretje, en "schrijft" thuis zijn eigen briefje. Kan niet schrijven maar dan is hij bezig met een pen en briefje en schrijft van alles op (op zijn manier): melk, koffie, augurken enz. Briefje gaat mee naar de winkel en dan doet hij ook boodschappen. en samen zoeken we de spullen op. dan naar de kassa en mag hij helpen het op de band te leggen e.d. en later weer in de kar. Werkt echt heel goed! Boodschappen doen is nooit een probleem hier, zoonlief vind het altijd geweldig en helpt op zijn manier mama
tijdje terug was het hier ook echt een chaos, het boodschappen doen. Ik doe alle boodsdchappen zelf en was totaal gestressed met mijn zoontje die om de haverklap begon te huilen wanneer ik even stilstond en een rennende peuter door de winkel. Nu mijn zoontje wat ouder is heb ik me wat meer kunnen gaan richten op mijn dochter, ik 'durf' nu zelfs lopend met haar door de winkel met de kleine in de kinderwagen. The Keyword is: Positiviteit. Zelfs al ligt ze jankend op de grond met een zak m&m's.. positief benaderen, niet boos worden en gezellig doorgaan met boodschappen doen.. en vooral maling hebben aan de andere mensen die boodschappen doen en niet snappen dat jij niet volledig uit je plaat gaat tegen een dwarse peuter.
Ik voel me ook af en toe net een attractie zoals ik tegen Lucas praat in de supermarkt. Eindeloze woordenstroom en ook eindeloos positief (tenzij hij mijn briefje opeet, mag niet van mama). Veel mensen vinden dat blijkbaar vreemd... Hij helpt mama met briefje 'lezen', fruit op de weegschaal leggen en weer terug in de kar, bij de kassa alles op de band leggen, etc. Hij speelt altijd dezelfde spelletjes met de kassières, zwaait naar de andere kindjes, benoemt alles wat hij ziet, hij vindt het geweldig! Maar idd... nu is nr. 2 op komst en dan vraag ik me ook maar weer eens af hoe ik dat straks ga doen ! Het voorbeeld van zo'n mama doet dan idd goed! Zie je wel dat het wel kan? Het ligt alleen aan je eigen instelling, je kunt dan gewoon niet binnen 3 minuten door de winkel gecrosst zijn voor je wekelijkse boodschappen. Als je de tijd neemt, lukt er een heleboel met kids!
grappig zeg! ik zie die techniek idd ook wel vaak bij super nanny. hier ook wel eens eindeloos positieve moeders in de supermarkt.... petje af hoor!
Ik probeer mijn zoontje ook altijd te betrekken als ik boodschappen doe. Hij mag, bij een kleine boodschap, het rolmandje trekken en wacht dan braaf als ik de boodschappen in zijn mandje doe. Maar soms als hij al een dag heeft en het hem allemaal te lang duurd en allemaal krijs en jankt in de wagen dan is de positiviteit ver te zoeken net zoals mijn geduld.
Altijd leuk om te zien! Beter dan gefrustreerde moeders die hun kinderen afsnauwen. Alhoewel iedereen wel eens een slechte dag heeft. Hier heeft de oudste ook altijd een eigen karretje,en heb ik hele verhalen met hem. Wat gaan we nu halen? Waar gaan we dat voor gebruiken? Waar staat dat? En we spreken voordat we gaan winkelen thuis af dat hij zich netjes gaat gedragen en goed moet luisteren. Als hij zich gedraagt dan mag hij altijd wat leuks en lekkers uitzoeken voor thuis. Misschien iets van omkoping ( ) maar het is amper een drama met boodschappen. En als het een drama is, dan spreek ik hem ook direct in de winkel er op aan. En als hij echt niet luistert en woest wordt, dan zet ik hem gerust in de winkel in de hoek, even een time out en rustig worden. De keren dat ik dat heb gedaan ( 3x? ) kreeg ik wel eens een rare blik, maar daar schijt ik op.
Meestal krijg je die 'vervelende' kinderen doordat je er zelf even geen zin in hebt om er een 'feestje' van te maken in de winkel.. dat hebben we allemaal wel eens niet en dan willen we gewoon even snel! boodschappen doen..
Bij ons gaat het meestal ook erg gezellig, maar ja je hebt er wel eens van die dagen tussen zitten GElukkig heb ik dat niet zo vaak... Ik doe ook sven spullen laten pakken, helpen met pinnen ect ect. SVen gaat zelfs liever boodschappen met mij doen als met zijn vriendjes buiten blijven spelen???
Nog meer goede tips gelezen. Maar inderdaad, soms heb je je dag niet en soms kan een kindje ook te ver gaan hé. Daar ben ik het wel mee eens. Als ze lekker doorgaan met treiteren en je staat er zelf nog lekker positief bij te lachen dan is het natuurlijk ook een keer klaar. Maar knap om te zien dat de kids niet eens de kans kregen om ineens iets vervelends te doen o.i.d. want ze had overal trucjes voor. Ik kan daar soms best jaloers op zijn. van die georganiseerde en altijd positieve moeders die er ook nog eens altijd op en top uit zien met 3 kinderen. Dan loop ik daar met kind in de kar door de winkel heen te sjeesen, moet ik echt ALTIJD een plastic tas kopen omdat ik mijn boodschappentas structureel vergeet, 9 van de 10 x moet ik nog wisselen voor een karretje. Thuis ben ik dan nog de helft vergeten. En kom ik er al kijkend in de spiegel achter dat mijn mascara ergens onder aan mijn wangen hangt, want o ja, ik had me vanmorgen opgemaakt maar daarna in mijn ogen zitten wrijven. Julien vermaakt zich altijd kostelijk in de winkel, die zorgt er altijd voor dat hij publiek heeft. dus in dat opzicht valt er nog veel te leren voor mij haha.