Goedkoop vind ik helemaal niet erg, ik hou van goedkope dingen, maar dingen wat ik niet zou gebruiken of aan zou doen vind ik jammer, Mijn schoonmoeder haalde voor de kinderen altijd alles enorm goedkoop en vaak uit Duitsland, ik vind de kleding en schoenen niet mooi en de schoenen wil ik graag voor de kinderen van echt leer zeker in de winter. Ik deed de kinderen dus nooit die dingen aan... Gebruikte het hooguit als bijv pyjama of voor als ze naar het bos gingen, Ik weet dat mijn schoonmoeder het niet breed heeft en op veel dingen moet bezuinigen...ik heb het haar dus eerlijk verteld, dat ik het jammer vind dat ze op die manier eigenlijk toch heel duur uit is, Ze kocht bijvoorbeeld voor 8 euro een broek bij de wibra voor de kinderen terwijl bij de terstal voor 10 euro vaak broeken in de aanbieding zijn die ik veel mooier vind. En mijn zoon veel mooier zitten, Voor onze kinderen kocht ze schoenen van 20 euro.... Terwijl ze in de sale voor 25 euro schoenen kon kopen bij een echt goede schoenenzaak en dan waren het merken als red rag,develab en rondonelli, ja het is een paar euro duurder..., maar het word de kinderen dan wel aangetrokken, speelgoed laat ze nu meestal aan mij over want ook daar kan ik vaak de koopjes wel in vinden en dan koopt ze het zelf. Ja ze vond het even pijnlijk om te horen dat we het de kinderen aantrekken omdat zij het gekocht heeft en niet omdat wij het mooi vinden, maar nu is ze er heel erg blij mee dat de kinderen de kleding en schoenen ook werkelijk dragen en het ook mooi vinden en er met het speelgoed ook werkelijk gespeeld word dat ze die maximale 5 euro extra er graag voor over heeft. Het is erg leuk voor oma als ze een jurk voor onze dochter gekocht heeft en we zijn bij oma en die heeft visite en de visite zegt wat een mooie jurk heb je aan... En onze dochter zegt dat vol trots dat ze die van oma heeft. ( overigens al heel vaak aangegeven dat oma echt geen kleding voor de kinderen hoeft te halen dat we dat liever zelf doen maar heel af en toe vind oma het gewoon leuk ) Punt is iig... Ik denk dat je beter kunt zeggen dat het spul niets is en dat je liever hebt dat de kinderen bijvoorbeeld een snoepje of koekje krijgen met 2 euro erop geplakt voor in hun spaarpot dat ze zelf kunnen kiezen dan dat ze 2 euro uitgeeft aan iets dat eigenlijk regelrecht in de prullenbak beland want dat is dan ook gewoon jammer
Het gaat mij vooral om de intentie van de gever, heeft hij/zij een beetje moeite gedaan om echt iets uit te zoeken wat bij de jarige past of wat deze leuk vindt. 😊 Ik heb 1000x liever geen cadeau dan een prul wat uit de kast getrokken is, maar ik heb ook 1000x liever één mooie roos van een paar Euro (ben dol op rozen/bloemen) dan dat iemand een fles whiskey uit de kast trekt van Eur 100,- terwijl ik dat dus nooit drink. Ik heb sowieso een hekel aan 'uit de kast van een grote hoop getrokken cadeaus', ik doe dat NOOIT en ga altijd gericht op zoek voor iemand en neem dan de tijd om uit te zoeken wat diegene leuk zal vinden. Dat voorbeeld van die Sinterklaas dvd voor het kindje terwijl Sint allang voorbij was bvb.....het zou niet bij mij opkomen. Als iemand genoeg te besteden heeft en gewoon te gierig of lui is om iets fatsoenlijks te kopen dan ben ik er ook snel klaar mee. Die persoon of hun kind krijgt dan het jaar daarop iets soortgelijks terug. 😜
Op zich maakt het mij ook niks uit, maar ik krijg inderdaad van bepaalde mensen soms dingen die in principe regelrecht de prullenbak in kunnen. ECHTE rommel waar ik niks mee kan... dat vind ik pas zonde van het geld Deze mensen zijn van het soort "hoe meer, hoe beter" (ook met sinterklaas) en leveren dan in op kwaliteit, zo zonde... dan liever 1 cadeau waar ik iets aan heb dan een stuk of 7. Op een gegeven moment puilen mn kasten gewoon uit van dat spul haha. Ik heb ooit ook eens een pakketje badschuim ed gekregen die mijn schoonzus ook ooit op haar verjaardag had ontvangen... mja. Dikke laag stof er op en de doos was al eens open gehaald. Dat vind ik gewoon raar Ondankbaar ben ik zeker niet, maar echt oprecht blij word ik er ook niet van, sorry.
Je interpretatie dan denk ik Nogmaals, ik denk niet dat het om waarde gaat Een goed uitgezocht cadeau van 2 euro kan net zo mooi zijn (en soms nog mooier) als een cadeau van 15 euro (waar je dan misschien ook wel niet eens wat aan hebt) En please, betrek het niet op jezelf (bijstand, uitkering of whatever) algemeen bedoeld... ik vind een cadeau van 15 euro voor een kind ook geld zat en ik heb gewoon een baan hoor.
Het gaat mij ook helemaal niet om wat een cadeau waard is maar of je gedacht hebt aan de jarige. Pennywafels als iemand daar helemaal weg van is zijn toch prima dan!
Oo wat erg! Hier wordt ook vaak een cadeau gegeven met het prijsje er nog op. Vind ik zelf heel gek maar opzich geen probleem maar 25 cent? En hoezo verkoopt ze iets wat ze LEENT van jou?
Ik ben enkel opmerkzaam op dit topic geworden door mijn ervaring dit weekend bij het verjaardagsfeestje van onze dochter. Ja, ze hebben mijn dochter van 5 gevraagd wat ze wou hebben en natuurlijk weet ze niet hoeveel vaak iets kost. Dus zij vroeg er maar op los van Barbie, duplo en lego... pfff... krijgt ze het ook nog! Ben toch ook geschrokken hoeveel mensen soms uitgeven voor een kinderfeestje! Voor mijn schoonouders geven we ook veel uit, mijn ouders geven we vaak niks, maar zij krijgen dan met kerst dan weer van mij en mijn broer samen weer een mega cadeau en dat weten ze ook. Bij onze allerbeste vrienden geven we 15,- per persoon uit, maar ook enkel maar als het gevierd wordt. Dat weten we ook van elkaar.
Iets kan goedkoop zijn, maar perfect bruikbaar voor langere tijd. Of een echt mooi / handig cadeau. Maar goedkoop en gewoon je reinste "rommel" (dat na 2 dagen kapot is of waar je niets mee bent). Nee, dank je ... koop dan maar gewoon niets en hou die centen bij. En eerlijk? Ik zit hier voor een deftig cadeau toch echt wel snel aan 25 à 30 euro. Voor dichte familie vaak meer. Maar ik geef dat met veel plezier eraan uit en moet er geen boterham minder voor eten.
Ik ben zelf opgevoed met het idee dat het er toe doet dat iemand de moeite heeft genomen iets passends uit te zoeken. Kapot of uit de kast gegrepen (las hier ergens kattensnoepjes terwijl je geen kat hebt haha) vind ik ook not done. Maar de prijs? Dat maakt mij echt niet uit en ik schrik ook best wel van de reacties, als zoveel mensen zo denken hebben ze dat over mij ook ongetwijfeld weleens gedacht. Ik probeer altijd iets passends te kiezen en als dat dan toevallig op tien euro komt vind ik het eigenlijk wel best, het wisselt gewoon, ligt eraan wat ik tegenkom. En sommige cadeaus die we geven zijn zelfgemaakt (kaarsen, zeepjes, omslagdoeken bijvoorbeeld) en dus behoorlijk goedkoop. Je zou bijna bang worden om iemand iets te geven
Ik sta met mijn mond vol tanden over hoe ondankbaar sommige zijn. Maar 5 euro... Wees dankbaar en meet je dankbaarheid niet aan de prijs van wat je krijgt. Je bent vrienden en familie.
Zelfgemaakte cadeautjes vind ik het mooiste wat er is! Iemand die liefde en tijd gestopt heeft om iets speciaal voor mij te maken Daar word ik nou blij van niet van en envelop met geld. Die zegt mij hier ik had geen tijd voor je om iets uit zoeken voor je.
Nou ja ik vind het verhaal van Kim11 bijvoorbeeld wel heel cru.. Het gaat inderdaad om het gebaar, en als het gebaar duidelijk is: 'ik geef je wel iets maar ik doe er geen moeite voor en geef er niets aan uit' terwijl jij met alle zorg en liefde wel iets passends, moois of bruikbaars uitzoekt dan gaat er toch wel iets scheef lijkt me. Een cadeautje vertelt je ergens ook wel een beetje wat je waard bent voor diegene. Een oningepakt pakje kwartet van 25 cent met prijssticker er nog op is gewoon erg onattent en gemakzuchtig. Edit: Even wat meer gelezen. Maar het ligt ook allemaal aan de context hè. Wie het is bijvoorbeeld, maakt al uit; beste vriend, willekeurige vriend, hechte familie of verder weg? En wat is diens budget? Ik bedoel, als ik weet dat iemand weinig geld heeft: nevermind, kom lekker langs en je krijgt een stuk taart. Een cadeau is echt niet per se nodig. En als er toch een cadeau komt, dan zijn die heel goedkoop vaak ook gewoon goed, mits het past bij de ontvanger en op z'n minst is ingepakt. Dat is toch het hele idee van een cadeautje. Een cadeautje dat overkomt als een 'moetje' vind ik echt flauw, terwijl geen cadeautje dan weer geen probleem is. Het gaat om het idee dat je erbij krijgt als ontvanger en dat kán gewoon confronterend of kwetsend zijn. Hm, ik kan het niet zo goed uitleggen/verwoorden, sorry.
Ik vind ook wel dat sommigen echt ondankbaar over komen (misschien niet zo bedoeld). Er wordt gesproken over 'rommel' en 'prullen' maar ik vraag me dan af of mensen ook aangeven wat ze wel of niet leuk vinden. Ik stel zelf vaak pakketjes samen met meerdere kleine dingen en heb nooit teruggekregen dat iemand het maar prullen vindt, maar als ik dan lees dat bijv een windlichtje als prul wordt gezien schrik ik best. Bovendien het gaat toch om het idee/gebaar? Nu heb ik ook wel mensen in mn omgeving die achteraf gaan kijken wat een kado ongeveer waard is, dat vind ik zo onbeschoft. Daarom koop ik tegenwoordig vaak in de uitverkoop of aanbieding vast enige maanden vooruit. Laatst bij de kruidvat 75% korting op alle afgeprijsde artikelen incl speelgoed. Heb vast wat speelgoed in huis gehaald voor verjaardagen die er aan komen. Meestal geef ik ca 10 tot 15 euro (eigenlijk alleen kinderverjaardagen), maar als ik een duur kado in een goede aanbieding heb dan zal ik er minder aan uitgeven. Tweedehands geef ik alleen in overleg, heb er zelf geen moeite mee, het gaat om het idee. Van kennissen voor zoons 1e en kraanauto gehad waar 1 stukje miste en het al maanden 1 van z'n favoriete speeltjes. Voor wat betreft ongeschikt speelgoed: als iemand had kunnen weten dat het ongeschikt is (kinderen in dezelfde leeftijd) ja dan zou ik ook niet blij zijn, maar zou het dan ook wel (op een nette manier) aangeven dat het kind er nog wel echt te jong voor is.
Dit dus.. ben zelf best royaal met cadeaus. Maar ben hierin wel selectiever geworden omdat sommige mensen zich wel erg makkelijk er af maken. Probeer zelf wel altijd creatief te zijn. Bijv. Geld kinderfeestje ook leuk verpakken met bijv pennensetje, mooi lintje en kaartje er aan. Oog wil ook wat!
Wat me wel irriteert is bv een kant van de familie. Wij vragen altijd wat ze willen hebben en dan is het geld of een bon ofzo. Nou prima. Wij krijgen altijd een nutteloos cadeau en dat is niet vanwege de financiën. Een buitenlantaarn ofzo, terwijl ze weten dat we dat niet gebruiken en zo gaat het al jaren. Jammer vind ik dat. Niet genoeg om er iets van te zeggen, maar wel jammer en zonde van hun geld.
Och joh, het kan nog veel gekker hoor. Dat kwartet was het eerste cadeautje in 10 jaar. Terwijl ik voor hun heel veel boodschappen heb gedaan, haar huis opgeruimd heb omdat het zo'n puinhoop was dat de kraamverzorgster zeker weten het AMK zou bellen. En ik kocht ook altijd gewoon nette cadeautjes, iets wat ze nodig hadden en wat ze leuk vonden. En de prijs, daar keek ik niet zo naar. Maar dat kwartet, ja daar zakte mn broek wel van af. Dat was echt de druppel. En dan een jaar later nog raar opkijken omdat ik gezegd had tegen haar buurvrouw (die ook hielp met opruimen en het spuugzat was met de houding van madam), dat ik haar eigenlijk helemaal geen vriendin vond. Ze waar diep beledigd. Haar probleem. En die lodger draagzak..... Dat was iets wat ik al wist toen ik het aan haar leende. Maar toch ben je dan teleurgesteld als het gebeurd, juist omdat het ik het haar zo op het hart gedrukt had. Maar goed, ik zie en spreek ze bijna nooit mee, en ik mis eigenlijk helemaal niets! Over de 5 of 15 euro kwestie....... Wat maakt de prijs nou uit? Het gaat om de liefde en aandacht waarmee iets is gekocht. Ik krijg ook weleens cadeautjes dat ik denk wat moet ik ermee, MAAR als ik dan bij die mensen de trotse blik in hun ogen zie omdat ze zo hun best gedaan hebben, wie ben ik dan om een cadeautje minder mooi te vinden? Zou het niet uit mn strot kunnen krijgen, en ik zou al helemaal niet iemand daar minder voor aankijken. Uitzonderingen zoals in het geval van de kwartet daargelaten
Mee eens. Goedkoop is prima, ik vind de moeite het belangrijkste. Kreeg een keer een fles badschuim en de mededeling erbij dat ze die al een jaar in de kast had staan, tja dan mag je het wat mij betreft ook zelf wel houden...
Even over dit; Zodra jij 750 euro aan een cadeau uit kan geven, vind ik niet dat je kunt zeggen dat je er van staat te kijken hoe weinig men uitgeeft aan cadeaus. Hier in huis kunnen we goed leven van wat we verdienen, maar de bedragen die jij noemt zijn echt wel voor gezinnen die boven de "normale" normen kunnen leven. Voor heel veel mensen is wat jij noemt heel veel geld. Het is dus niet echt iets om je over te verbazen denk ik, eerder iets waar jij als persoon niet bij kan omdat je het niet kent ( maar dat geeft niet )