Hallo allemaal, Gisteren is bij ons kleine mannetje bij een 32 weken echo ontdekt dat hij verwijde nierbekken heeft. Dat was al zo bij de echo van 20 weken maar toen gingen ze er van uit dat het met 32 weken wss wel normaal zou zijn, dat komt namelijk vaak voor. Bij ons dus helaas niet. Het linker niertje is het ergst verwijd, zit nu op 19,2 mm en de rechter op 7,4 mm. Ik weet eigenlijk niet eens of de rechter binnen de norm valt (echoscopist heft daar niks over gezegd). Linker is iig ruim verwijd. Medisch gezien heet dat dan hydronefrose oftewel een waternier, een nier die vocht vast houdt. Wss een obstructie aan de urinewegen (er loop urine terug naar de nier) Maandag de 19e hebben we een afspraak/echo bij de gynaecoloog en tot die tijd is het afwachten, juist dat vind ik zo moeilijk. Iedereen zegt maak je niet ongerust maar ja dat is makkelijker gezegd dan gedaan al snap ik wel dat het goed bedoelt is. 1 van de niertjes werkt wel goed als het goed is, want het vruchtwater is normaal qua hoeveelheid wat betekent dat meneer gewoon plast, dus dat werkt iig. Het wordt wss afwachten tot de bevalling, kleine moet wss aan de antibiotica en na een paar dagen wordt er een echo gemaakt en dan wordt er verder gekeken hoe of wat. Tenminste, dat denk ik, dat is wat ik lees op internet. Jaja, ik weet dat ik dat beter niet kan doen maar ik zit met zoveel vragen en dan ga je toch op zoek. Ik voel me ook een soort verraden door mijn lijf, ik heb hiervoor twee miskramen gehad maar dat heb ik een plaatsje kunnen geven door te denken dat de natuur ons heeft behoed voor een ongezond kindje en dan gebeurd dit. Maar ja, dat zullen de emoties en de hormonen wel zijn. Het is in ieder geval niet levensbedreigend maar fijn is anders natuurlijk. Vind het iig fijn om mijn verhaal hier kwijt te kunnen en als er ouders met ervaring zijn dan hoor ik dat uiteraard graag. Indien jullie nog tips of te stellen vragen hebben voor het gesprek bij de gyn dan hoor ik het ook graag! In ieder geval bedankt voor het lezen!
Zucht......ik vind het normaal dat je ongerust bent. Zeker als je 2 miskramen gehad hebt. Sterkte meid, dat is alles wat ik kan zeggen. Als je niet goed voelt, kan je hier altijd ff luchten. Ik heb hier geen ervaringen mee, maar ik was ook ongerust door de zwangerschapssuiker die ik had toen. Ik hoop dat alles uiteindelijk goed komt.
Wij hadden bij de 20 weken echo ook verwijd niertje, bij ons is dit met de 32 weken echo wel opgelost, maar de gyn heeft ons wel uitgelegd wat er aan de hand was, en het is inderdaad niet iets heel ernstigs, maar wat je zelf al beschrijft, jullie zullen minimaal 48 uur in ZH moeten blijven, kleintje krijgt gelijk antibiotica om blaasontsteking te voorkomen (dit is gevaarlijk voor die kleintjes) en ze gaan kijken waar de obstructie zit tussen het niertje en blaas en dit dus eventueel verhelpen. Zo is het ons uitgelegd. Hoop dat je toch nog van je laatste weekjes kan genieten, want het is dus een volkomen oplosbaar probleem! knuff!
Wij hebben van de week ook nog een echo gehad omdat bij de 20 weken echo het verwijd was. Dat is nu nogsteeds zo. 7,4 mm is ook verwijd. Het moet onder de 5 mm zijn. Bij ons zijn wel allebei de niertjes onder de 10 mm en dan doen ze niks. We hebben een brief gekregen dat we extra op moeten letten bij koorts enz. dat hij geen blaasontsteking krijgt maar verder doen ze er niks mee. Ik snap dat je je zorgen maakt, maar probeer niet te veel stress te hebben voor je kindje. Ik hoop dat de gyn jullie volgende week een beetje gerust kan stellen.
Dank jullie wel voor jullie reacties. Het kan alle kanten opgaan, idd de kant zoals babebabe beschrijft al past dat beeld wel meer bij een milde verwijding. De verwijding van bijna 2 cm valt helaas niet meer onder mild. Maar goed, het is gewoon een kwestie van afwachten al vind ik dat nu juist zo moeilijk. Maar ja, het is niet anders ....
Ten eerste sterkte en ik vind het helemaal niet raar dat je je zorgen maakt. Miss een hele rare gedachte en ik weet ook helemaal niet of het kan hoor, maar als je baby straks al gelijk antibiotica moet krijgen, kun je dat zelf dan niet voor de bevalling al krijgen zodat hij het van te voren ook al een beetje in zijn lichaampje heeft? Of gaat dat helemaal niet, probeer maar mee te denken hoor.
Hallo Miizwanger, Mijn zoontje (hij is nu vijf) heeft hetzelfde gehad. Ik was toendertijd ook rond de 32 weken toen ze bij een echo zagen dat hij een vergrote blaas had en bij een uitgebreide echo zagen ze dat hij ook verwijde nierbekkens had. Na de geboorte moest hij gelijk aan de antibiotica (die hij tweeenhalf jaar heeft gehad, maar voor hem was het gewoon een snoepje, en je bent al snel niets anders gewend) en heeft hij verschillende onderzoeken gehad die minder leuk waren. Nog voor zijn eerste verjaardag hebben ze hem geopereerd en bleek dat zijn urinewegklepjes (die zijn vaak verzwakt bij een reflux aan de blaas) gewoon goed waren. Wel hebben ze hem besneden en dat heeft bij hem alles opgelost. Hij heeft een plasgaatje die een beetje naar boven gericht is en hij plaste dus tegen zijn voorhuidje aan. Nu is het zo dat hij zijn plassert heel goed moet vasthouden, anders gaat het gewoon recht de lucht in . Als ik er op terug kijk is het me heel erg mee gevallen. Toen ik het hoorde tijdens mijn zwangerschap, zag ik allemaal erge dingen voor me, maar door de goede controle e.d. is het allemaal heel erg meegevallen. Je moet de kleine alleen goed in de gaten houden dat hij/zij geen koorts krijgt en dan gelijk naar het ziekenhuis en een ander kuurtje. Maar Finn ontwikkelde zich gelijk heel erg goed en was gewoon een normale, gezonde baby die alleen een iets andere gebruiksaanwijzing had en, zoals ik al zei, iedere dag een vreemd soort snoepje. Als je nog meer wilt weten kan je het me altijd vragen. Groetjes, Wilma
Ik heb ook geen antibiotica gehad tijdens mijn zwangerschap. Volgens mij komt dat door het volgende. De antibiotica is ervoor bedoeld om ervoor te zorgen dat er geen bacterien vanuit de blaas naar de nieren konden komen en een nierbekkenontsteking konden veroorzaken. Zolang de baby in de buik zit, zijn er geen bacterien in het vruchtater en dus ook niet in de blaas. Daarom is het volgens mij ook niet nodig. Groetjes, Wilma
Lieve allemaal, super bedankt voor jullie lieve reacties! @ Wilma, ik heb nu nog even geen vragen maar wellicht wel na het gesprek met de gynaecoloog, ik hoop dat je aanbod dan nog steeds geldt. Ik zal een update hier op de site zetten. Nogmaals: bedankt iedereen, het voelt goed dater mensen meeleven!!!
Je geeft maar een gil als je iets wil weten. En geniet vooral van je zwangerschap, want dat heb ik die laatste weken niet meer gedaan omdat ik me zo ongerust maakte. Zelfs als het een andere oorzaak heeft dan bij die kleine van mij, dan groeien ze er vrijwel altijd overheen. Ben nog vergeten te zeggen dat Finn nu een niertje heeft die minder werkt dan de andere, maar het andere niertje heeft de functie overgenomen en bij elkaar werkt het voor 100%. Mensen kunnen trouwens heel goed doen met maar een nier. We zijn dus vanaf tweenhalf jaar ook niet meer onder controle. Even iets grappigs. Finn was zes dagen toen hij een echo kreeg en zijn blaas was inderdaad heel erg vergroot. Zo erg zelfs dat de echoscopist vroeg of hij wel al geplast had, want daar twijfelde hij een beetje aan. Terwijl hij het zei begon Finn, die in zijn blote billen lag, te plassen. Zie dus vooral ook de leuke kanten in het begin. Groetjes, Wilma
Hahaha Wilma, dat is inderdaad grappig. Wij proberen het ook een beetje te relativeren door er grapjes over te maken hoor. Dat klnkt mss een beetje raar maar om de hele tijd in zak en as te zitten schiet ook niet op. Vind het wel moeilijk om nog te genieten maar moet dit uiteraard wel proberen, moet alleen nog even een manier vinden hoe. Ik kijk aan de ene kant uit naar de afspraak met de gynaecoloog maandag omdat we dan wss wat meer weten en we mss wat gerustgesteld worden maar aan de andere kant kijk ik er als een berg tegen op, mss worden we nog ongeruster. Maar goed, we zullen het wel zien!
UPDATE: goed nieuws!!! Vanochtend een uitgebreide echo gehad in het ziekenhuis en het ziet er naar uit dat het allemaal wel meevalt gelukkig! De niertjes (ook het sterk verwijde) zien er goed uit, geen tekenen van beschadigingen. Ook het nierweefsel (nierparenchym) en de nierkelken zien er goed uit. Het ziet er naar uit dat beide niertjes goed functioneren! Er zit wss een vernauwing van de nier naar de urineleider. Gyn heeft uitgelegd dat baby in de baarmoeder veel meer plassen dan daar buiten en wss kan d urineleider door de vernauwing de instroom niet aan. Daardoor is een soort 'filevorming' ontstaan. De drukdaarrdoor in het nierbekken viel hem mee, lijkt niet onder druk te staan, ook weer een goed teken. Hij denkt dat het mogelijk na de geboorte wellicht genormaliseerd is en dat er dus niets hoeft te gebeuren uiteindelijk. In het ergste geval moet hij aan de vernauwing geopereerd worden maar dat is dan een kleine ingreep maar de gyn gaat er niet van uit dat dat het geval is. Pffffffffffffff, ben zooooo opgelucht en gerustgesteld!!! Hoef pas over 4 weken terug en de bevalling kan indien en dan geen wijzigingen zijn gewoon thuis plaatsvinden. Maar was sowieso al van plan om in het ziekenhuis te bevallen. Waar het mij om gaat is dat het blijkbaar dermate meevalt dat een thuisbevalling gewoon een optie is. Dank allemaal voor jullie reacties en medeleven!!!!