Nee, dat valt wel mee. Ik denk dat ik meer "last" heb van de Pregnyl die ik moet spuiten voor de IUI. Dan heb ik 2 dagen last van opvliegers, moe, chagerijnig ... Het is meer dat ik iedere avond het spuitje moet klaarmaken en op een vaste tijd moet zetten. Het feit dat ik die spuiten moet zetten, dat staat/stond me tegen. Dan wordt je helemaal zo met je neus op de feiten gedrukt ... Dus als iemand tegen me zegt "zet het een beetje van je af" ... zou niet weten hoe met een alarm die 's avonds om 8.30 afgaat ... Nou hoef ik het nu niet te spuiten natuurlijk, ook dat is heel dubbel nu. Ik ben "blij" dat dat stomme alarm niet afgaat, aan de andere kant baal ik als een stekker (en dat is nog zachtjes uitgedrukt), dat ik nu 3 maanden "on hold" sta zeg maar. Maar goed, het is niet anders, dus ik ga me er nu overheen zetten Heb jij wel bijwerkingen van de duphaston?
goedemorgen lieverds: Moet er even iets uitgooien: Had verkeerd geteld en dacht gister 1 dag over tijd te zijn, temp bleef al paar dagen tussen 36.9 en 37.5...Rugpijn en beetje pijnlijke(.)(.), weinig buikpijn Helaas...vanochtend toch bloed...heb huilend mijn moeder opgebeld, nu gaat het wel weer btje. Vorige maand 3 dg alleen beetje bruinverlies. Heb bijna 2 jaar moeten discusseren met mannetje wel/niet stoppen met de pil. Nu wil hij het eindelijk ook( in onze directe vrienden/kennisenkring 9!!zwangeren waar ik slecht mee om kan gaan) en hoop ik er elke keer zo op. Weet dat ik echt nog niet zo lang bezig ben, eind nov 08 gestopt met pil en voel mij x=sinds maart pas goed. Erg ziek geweest van het ontpillen. Sorry voor mijn lange zeurverhaal maar thuis weinig begrip voor dit verdriet. Hij denkt dat ik de weg naar zwanger worden "niet emotioneel aankan" Vandaag alle afspraken afgezegd lekker dagje thuis voor mijzelf, morgen weer positief! liefs
@ evenstar, ik ben inderdaad blij dat ik nu clomid kan gebruiken. Het werd me vorig jaar al aangeboden toen er pco werd vastgesteld, maar ik wilde toen nog even wachten met gelijk zulke medicijnen @ suzy, ik kan me je dubbele gevoel goed voorstellen. Hopelijk gaan de maanden snel voorbij! Ik heb de eerste paar keren duphaston heel erg last gehad van bijwerkingen. Vaak werd ik zo misselijk dat ik niet meer normaal kon functioneren. Nu heb ik het in maart gebruikt en toen viel het reuze mee. Geen bijwerkingen en na 7 dagen begon de ongi door te zetten. Inmiddels zit ik op dag 3. Het enige waar ik nu last van heb is pijnlijke tepels, maar dat merkte ik de avond nadat ik net 1 pilletje in had genomen, dus dat kan volgens mij nooit daarvan komen. Als het mee zit begint maandag de ongi. Zal wel 'grote opruiming' worden, want de laatste ongi's waren allemaal zo licht terwijl het normaal altijd heel erg is juist. @ helena, wat balen dat je ongesteld bent geworden meid. Kan me voorstellen dat je gister toch goeie hoop had. Jammer dat je thuis geen begrip krijgt. Hopelijk verandert dat nog.
Hee meid, wat jammer Ik schrik een beetje van de reactie van je vriend, vindt hij het niet jammer dan? Ik vind dat echt een rotopmerking, om te zeggen dat je dit niet aankan, wat een onzin zeg. Als hij een beetje zou rondneuzen op een forum als dit, dan zou hij er al snel achter komen dat bijna elke vrouw het heel spannend vindt om hier aan te beginnen. Het speelt zich niet af in zijn lijf, ik denk dat hij het zich maar heel slecht kan voorstellen hoe dit voor je is. Sorry ik word er bijna plaatsvervangend boos van Heel goed dat je lekker een dag voor jezelf neemt. En op naar de volgende ronde
OK, eerst er even iets uitgooien over het forum... Ik hoop niet dat ik alweer een bericht dubbel plaats... Bij mij is de site de laatste dagen ontzettend langzaam, en geeft om de haverklap een error, en dan verdwijnen er weer berichten, en opeens staan ze er toch maar dan natuurlijk dubbel op.... Zo, en nu naar jouw Helena... Ik snap helemaal hoe je voelt, en kan alleen zeggen kop op meid...met goede moed een nieuwe ronde in... Je mag hier op het forum altijd lekker klagen en Bij mij was het afgelopen week-end ook weer raak met de En liep er gisteren nog over te klagen en te Dat was toen ook te veel voor mijn vriend... Hij is er heel nuchter in, en kijkt alweer uit naar de volgende rond... Hij zegt gewoon, het komt wanneer het moet komen... Gelijk heeft hij natuurlijk wel, maar wij hebben dit kl**te gevoel, en zitten met onzekerheid of we wel gezond zijn of niet... (ik zelf ben een beetje bang PCO te hebben, maar we dwingen ons het eers nog een tijdje zo te proberen...) Succes meid...geniet van je vrije dag, en we [-o< [-o< allemaal voor de volgende ronde...
@heleena! hey is niet leuk om dat aan te moeten horen. net als de vriend van la femma nikita is die van mij ook heel nuchter... maar vandaag liepen er mensen met baby langs en zei hij 'zie je ons al gaan?' toen dacht ik, volgens mij ben jij er nu meer mee bezig! maar ook ik vind het lang duren en de teleurstellingen erg groot. iedereen is maar zwanger behalve ik (en degene op dit forum). word er zelfs beetje onzeker van! maar meiden, ik probeer positief te blijven! onze tijd komt echt, ik ben er heilig van overtuigd! kus voor iedereen en na de duivels, op naar de volgende ronde!!!
Hoi meiden, pffff, ik moet hier ook even wat kwijt hoor.... Ik ben nu inmiddels bijna 1,5 jaar bezig om zwanger te worden, maar tot op heden nog niets gebeurd. Nu ik al bijna halverwege de dertig ben, begint mijn omgeving (en met name mijn collega's) vragen te stellen of ik niet eens met kinderen zou beginnen en dat het anders egoistisch is als ik laat moeder wordt...etc... Ik wordt daar nu echt een beetje gek van en ben bang dat ik een keer echt uit mijn dak ga.... maar goed... Nu was er een collega die het toevallig over kinderen had en gelijk "even" aankondigde (heel nonchalant) dat augustus wel een mooie maand zou zijn om zwanger te worden, dus begint ze in augustus voor haar tweede kindje! Waarschijnlijk had ze op haar eerste kindje niet lang hoeven wachten. Dit deed best pijn om te horen, want ik ben al 1,5 jaar bezig voor een eerste kindje. Ik kan dit verder ,dan alleen mijn vriend ,aan niemand kwijt, maar ik hoop dat ik eerder met zwangerschapsnieuws mag komen dan zij. Het kan me soms zo'n pijn doen dat mijn grootste wens nog steeds niet is uitgekomen. Nu zit ik weer in de afwachtfase en eind van de week hoop ik op een mooie test. Dit moest ik echt ff kwijt... Groetjes, Natasha
Natas, mensen nemen het ZO voor lief he! Alsof het bij iedereen zo makkelijk gaat! Na anderhalf jaar, is het dan niet een idee om misschien naar de HA te gaan? Heel frustrerend lijkt me. En mensen moeten ophouden zich op deze manier te bemoeien met anderen, wat triest gewoon. Grrr. IK DUIM VOOR JE MEID! En strooi hier wat HcG voor je rond.
Ik moet er ook weer ff wat uit gooien hoor! Heb ik net de fustratie van dat mijn vriend steeds weg is in mijn vruchtbare week een plaatsje gegeven, komt hij met het bericht dat hij ineens geen haast heeft met kinderen (omdat hij nu teveel met zijn werk bezig is) VRE-SE-LIJK zal ik zeggen, vind het niet leuk, maar ja.. wat kan ik er aan doen? ik blijf wel van de pil af, want zoals het nu gaat wordt ik voorlopig toch niet zwanger! En hebben we eens drie weken samen (vakantie) dan is het wel de eerste week waarop ik vruchtbaar ben en mijn vriend er niet is:x
Godsamme zeg, wat een leuke actie van je vent om nu opeens te bedenken dat hij toch niet zo'n haast heeft. Grrr. Nee, je kan iemand niet dwingen om meer te willen zeg maar- maar ik vind wel dat je met hem moet bespreken dat dit niet zomaar beslissingen zijn die je als stel neemt. En dat het dus voor jou heel rot is dat hij opeens geen haast heeft. Dat maakt het toch heel onevenwichtig verdeeld; jij wilt het zo graag, en hij niet even graag. Ideaal is het wel iets waar je samen je best voor doet! knuff
OW meid...veel sterkte hoor... Dat is idd, niet zo leuk, en idd. gewoon van de pil afblijven, als de kans de komende tijd toch niet zo groot is... Wie weet, wie weet... SUCCES, en KOP OP...
Meiden! Bedankt voor jullie steun. Ik baal hier ook ontzettend van!! Alleen ik snap hem ook wel weer... Hij zit met zijn onzekerheid over werk in. Hij is bang dat ie t kwijt raakt en hij wil absolute financiele zekerheid. Ik ga ook zeker niet meer aan de pil, heeft dus toch geen 'nut' en gelukkig vraagt mijn vriend dat ook niet van mij. Alleen ik vraag me af of zijn belang voor werk te houden belangrijker is dan mijn verdriet hierom. (we hebben t al besproken en zo kwam het op mij over). Liefs!
Hey meiden, Ik kom hier ook ff m'n gal spuien als jullie het niet erg vinden Wij gaan inmiddels de 11e maand in, was gister 10 maand geleden dat ik de laatste pil heb genomen.. En heb zo'n donkerbruin vermoeden dat ik een dezer dagen wel weer ongi word, dus dat is ook niet echt humeur bevorderend. Dus dan wordt het hopen dat vriendlief in ronde 9 dan eindelijk een keertje raak schiet, en dat die ronde niet zo lang duurt als deze duurde.. Afgelopen dinsdag net een lang gesprek gehad met em over dat ik er toch best wel moeite mee heb dat het zo lang duurt en dat ik er geen lol meer in heb en alleen om af te zijn van die onzekerheid geneigd ben om maar weer gewoon aan de pil te gaan ofzo.. Ja, dan komt er geen kind, maar dat gebeurt nu ook niet, dus wat is het verschil? Weet ik zeker dat ik niet loop te stressen over alle kwaaltjes en of ik wel of niet zwanger zou kunnen zijn! Toen begon ie ook nog over hoe het financieel zou moeten, hij maakte zich daar zorgen over.. Dus toen heb ik maar ff gezegd dat ik ook weer aan de pil kan en dat we over een paar jaar verder kijken, zegt ie zo mooi, 'ja, dan hebben we hopelijk wat meer geluk en is het binnen een paar maanden raak'. Ja, GVD, dat gaat werken! NOT!! Maar uiteindelijk toch maar besloten dat ik niet weer aan de pil ga, want ja, dan gebeurt er helemaal niks, en we zijn nu bijna een jaar bezig, dus dan wil ik ook die weken afwachten en dan maar de MMM in, om er achter te komen wat er loos is.. Dus wij zijn ons mentaal aan het voorbereiden dat het niet meer gaat lukken in de komende 10 weken, en dat het dus gewoon simpelweg niet gaat lukken om op de natuurlijke manier zwanger te worden. En om ons heen wordt de een na de ander zwanger binnen een paar maanden, 2 vriendinnen zijn al bevallen, 2 andere meiden die ik ken zijn ook hoogzwanger en een andere vriendin dacht dat ze zwanger was geraakt door de pil heen, maar dat bleek achteraf toch niet zo.. Toen ze me dat vertelde wilde ik wel even door de grond zakken! En het is niet zo dat ik het andere mensen niet gun, maar ik vind dat wij nu wel even een keer aan de beurt zijn! En natuurlijk de meiden hier ook! Gister was m'n temp weer flink gedaald, dus hoopte dat ie vanmorgen weer mooi hoog zou zijn, maar is nog verder gezakt.. Dus nu is het gewoon weer wachten tot ik ongi word... *AARGH* En voor we naar de HA kunnen moeten we eerst een andere HA opzoeken, want we zijn verhuisd en we wonen te ver weg voor de huidige.. 10km.. Dus dat ga ik volgende week maar vast ff doen, en dan misschien alvast vragen of een doorverwijzing mogelijk is, of anders ff bloedonderzoek enzo.. Ben bang dat die MMM onvermijdelijk is geworden voor ons. En dan moeten we ook nog op kraamvisite binnenkort, nee, daar zitten we op te wachten! Nouwja, we zullen maar ons best blijven doen... In ieder geval is het fijn dat hier de mogelijkheid is om even je hart te luchten! Allemaal veel succes! Liefs!
Hier ben ik wéér met mijn verhaal.... *zucht* Sinds een week geeft mijn vriend wisselende signalen af. Wat moet ik hier nu mee? Ik heb dus al verteld dat hij zijn werk even belangrijker vind als mijn zorgen over een beebje. (van zijn werk is goed afgelopen, hij hoeft zich nergens druk over te maken). Alleen ik heb dus gisteren een testje gedaan (omdat ik ook al drie dagen errug moe ben) en die was nega. Dat vond hij jammer. Ik heb m gisteren nogmaals eens duidelijk gemaakt dat ik het erg graag wil, en hij weet dat het een grote wens van m is, maar hij zegt dat hij er niet zo'n haast mee heeft. Ik heb m dus duidelijk gemaakt dat het bij mij niet zozeer de haast is, maar de wens... Nu afwachten wat het verhaal nu weer met zich mee gaat brengen...
Hopelijk gaan jullie er vlug terug volledig voor Ingrid. Ik heb ook juist een pauze van 2 cyclussen achter de rug (owv nieuwe job) en na mijn maandstonden (die ik elk moment verwacht) gaan we er weer voor. Ik weet hoe dit voelt dus ik hoop echt dat je hem "overtuigd" krijgt en hij inziet hoe belangrijk dit is voor je! Succes ermee!
(hij heeft deze reden wel eens eerder gezegd, vanwege financiën en dat snap ik dan ook wel) maar ik heb m daarvan weten te overtuigen dat je ook over 5 jaar ineens op straat kan komen te staan. Toen had ik m overtuigd, en ik ga gewoon net zolang door tot hij er gek van wordt
Groot gelijk Ingrid . Ik heb vaak de indruk dat de stap moeilijker te nemen valt voor mannen. Zij denken er vaak meer rationeel over na en voelen die drang (om het zo maar even te noemen) niet zo sterk waardoor ze langer blijven twijfelen... . Maar goed, wij zijn er om ze over de streep te trekken hé . Klinkt een beetje alsof ik mijn man heb gepusht en hij tegen zijn zin heeft toegegeven maar is niet zo hoor! We willen er nu alle terug 100 % voor gaan na mijn regels. En hopelijk volg jij vlug!
Balen van je vriend, mijn man heeft zowat nog meer "haast" dan ik, hij zat me de afgelopen maanden gewoon de pushen, dus kan me niet voorstellen hoe frustrerend dat is...