Nou eigenlijk is mijn man makkelijker en laat meer toe.. ik ben eigenlijk strenger. Misschien werkt dat wel averechts, maar ja, ik vind bepaalde dingen gewoon niet goed en wil hem niet overal zijn zin mee geven
Zou het ook kunnen dat je zoontje niet genoeg uitdaging heeft in zijn spel? Zit er veel variatie in en speelt hij ook wel eens met materiaal waar hij moeite voor moet doen (en toch leuk is). Puzzels maken met veel stukjes, knutselwerkjes maken die hem langer bezig houden, bijvoorbeeld een hele grote doos waar je een huisje oid van maakt of een ingewikkelde knikkerbaan bouwen. Het klinkt idd ook een beetje alsof het op jou en jouw reactie gericht is, negatieve aandacht is ook aandacht... Als zijn spel of speelgoed hem boeit, heeft hij jou minder nodig. Misschien eens samen met hem onderzoeken waar hij goed in is of wat hij echt leuk vind om mee te spelen...en misschien ook voor hem duidelijk maken wanneer je wel met hem samen kunt spelen en wanneer niet. Echt vaste momenten waarop je samen kunt ravotten, een boekje lezen, spelen en dus ook waarop hij even zelf mag spelen.
Ja ik denk dat dit idd een beetje het punt is.. Ik ben ook daardoor erg op zoek naar wat hij leuk vindt, maar durf niets meer te kopen omdat het elke keer na kort spelen niet meer boeiend is. Klei vind hij wel vaak leuk en speelt hier dan soms ook wel eventjes mee (zeg maar 5 minuten lief en dan verveelt het hem alweer langzaam aan). Puzzels vind hij ook redelijk leuk maar het hangt een beetje van het moment af. Misschien heeft iemand nog tips? Ik zou het gewoon heel fijn vinden, voor ons beiden, als hij ook thuis zich een beetje vermaken kan, en zelf af en toe even lekker kan spelen met iets
Mag hij ooit wel gooien met iets binnen? Mijn zoon heeft een lange periode gehad waarin er veel gegooid werd en wij zijn sterk gaan zitten op het 'alternatief': duidelijk de grens aangeven (niet gooien met), maar tegelijk een alternatief bieden: als je wil gooien dan mag je... In ons geval was dit met zachte ballen in de gang. Hij had nu eenmaal de sterke behoefte om te gooien, dat alternatief had hij ook echt nodig... En dan consequent zijn. Ik gaf altijd maar 1 waarschuwing en als het dan nog een keer gebeurde dan was het op de mat. In het begin heb ik daar erg in moeten 'investeren' eindeloos terugzetten maar door telkens dezelfde riedel te doorlopen is het kwartje wel gevallen. Als het 'te erg' werd, dan probeerde ik altijd naar buiten te gaan om wat energie kwijt te raken, of als het slecht weer was een 'wild' spelletje met mij op matras of trampoline. Als hij slecht zelf kan spelen, zou je dat met hem kunnen trainen mbv wekkertje? Dat hij dan 5 min (en later 10 min, 15 min...) bezig moet blijven en jou niet mag storen?
Als hij met klei speelt maakt hij al echt iets? Heeft hij ook allerlei spulletjes erbij, vormpjes enzo om mooie dingen te maken met de klei? Help je hem ook wel eens een beetje op gang? Vaak hebben kinderen ook een beetje een voorbeeld nodig wat ze kunnen doen of maken en daarom is samenspelen zo fijn. Zo kun je hem bijvoorbeeld ook vragen voor jou taartjes of koekjes te maken van klei. Als hij een mandje of bakje vol heeft kom jij even proeven, maar ondertussen ben je zelf met iets anders bezig. Zo wissel je alleen spelen af met wel af en toe aandacht. Complimentjes voor wat hij maakt tussendoor helpen dan misschien ook om het langer vol te houden...
Klei is hier ook leuk, maar na een tijdje gaat ze er soms ook mee gooien oid. Hier helpt het echt om af te wisselen. De ene keer geef ik klei met koekvormpjes, de volgende keer geef ik er sateprikkers bij etc. Uiteraard laat ik haar dan ook even zien wat ze er mee kan. Verder soms ook haar gang laten gaan met papier, schaartje, stiften, stempels, stickers. Heb je al een keukentje? Ook daarin kun je leuk spel stimuleren! Hamertje tik (de versie zonder spijkers) doet het hier ook goed. Kan hij alleen even in de tuin spelen? Even fietsen in de tuin bijv? Ik zou echt proberen meer in zijn spel te investeren. Want zoals hierboven gezegd werd, dat jij niet streng genoeg bent, dat hoeft echt niet zo te zijn. Het ene kind vermaakt zich nou eenmaal beter dan de andere en sommige kinderen hebben (nog) Veel sturing nodig bij het (leren) spelen.
Helaas hebben we geen tuin, dat zou echt een uitkomst zijn geweest denk ik.. Maar wel strand op loopafstand en speeltuintjes dus dat doen we wel. Als alternatief om te gooien geef ik hem wel een bal ja, soms gaat ie daar dan ook mee in de weer dus dat is dan een mooie afleiding. Bij zijn klei heeft ie wel verschillende spulletjes, maar misschien kan ik idd wat meer afwisselen en zijn spel wat meer stimuleren. Ik vraag hem wel regelmatig van maak eens een ster voor mama (hij heeft een vormpje met een ster) en die komt hij dan brengen (als ik bijv aan t koken ben). Nog meer tips voor jongetje van 2,5 die eigenlijk veel al gauw saai vindt? Ik zit ook te denken aan een kinderschaartje met wat andere knutsel spulletjes erbij dat vind hij ook wel interessant.
p.s. keukentje heb ik niet, en ben bang dat als ik dat nu nog aanschaf, hij er misschien niet zo veel meer mee zal spelen, zijn toch vrij duur
Wij hebben keukentje via Marktplaats gevonden en daar wordt volop mee gespeeld, hoewel ik ze daar ook wel eens vanaf heb moeten plukken (ze zijn er allebei al eens bovenop geklommen). Mijn dochtertje kon al vroeg met een schaartje overweg en dat is echt leuk. Stickers, stempels en ander knutselspullen zijn hier ook populair. Mijn zoontje van bijna 2 bouwt ook al zelf een treinbaan (zo'n houten rails) en kan zich daar ook best een tijd mee vermaken. Maar ook gewoon rijden met karretjes (liefst waar hij zelf in of op kan zitten) en spullen versjouwen. Mandjes, tasjes of bakjes vullen met speeltjes en van de ene plek naar de andere plek verplaatsen en er mee bouwen/ stapelen. Heeft hij iets van constructie speelgoed? Dublo, Lego, blokken, knex? Bij mijn ouders staat een hele bak met magneetjes, bolletjes en staafjes, daar maken ze ook al bouwwerken mee. Wel opletten geblazen want het is klein spul en magneetjes mogen ze nooit in de mond stoppen, is echt gevaarlijk met inslikken. Kinderen doen wat je doet...niet wat je zegt. Ze hebben echt een voorbeeld nodig.
Yoshua zit nu ook in een vervelende fase. Hij bijt, knijpt, slaat en gooit. Zeer vermoeiend. Ik merkte dat als ik het woordje "niet" gebruikte dat hij het juist ging doen. Nu zeggen we dus als hij bijt bv bijten is fout kusjes geven is lief. Het werkt de ene keer beter dan de andere keer, maar de aanhouder wint en het is al een stuk minder als een paar weken geleden. Ook het gooien wordt al minder. Afleiden nadat we hem gezegd hebben dat het niet mag werkt hier nog het beste. Als hij Door blijft gaan zet ik hem even op een stoeltje en moet hij blijven zitten tot ik weer bij hem kom (een minuut of 2 vanaf het moment dat hij blijft zitten).