Ik ben nog vroeg, dat weet ik, onze zoon is pas 3. Maar we zijn al een beetje begonnen met rondkijken in de buurt en iets buiten de buurt. Ik twijfel gewoon heel erg. Iedereen zegt dat je je gevoel moet laten spreken als je een school bezoekt, maar ik weet gewoon soms niet wat dat dan is. Hij zit nu op een peutergroepje van een montessorischool en dat bevalt heel goed. Nadeel is dat de school ruim een kwartier fietsen is en ik grote wegen moet oversteken. Alleen naar school fietsen kan dus heel lang niet. En ik denk toch stiekem aan hoe dat is als er een 2e mag of gaat komen. Lastiger dus. Het montessoriprincipe spreekt me aan, omdat kinderen worden gestimuleerd hun eigen weg te volgen en dat ze aan het einde van de streep dus weten waar hun interesse (en kracht) ligt. Dat is iets wat wij zelf gemist hebben in een basisschool. Aan de andere kant vraag ik mij af of mijn zoon met zijn zachte, meegaande, aanpassende karakter wel om kan gaan met zo veel zelfstandigheid en verschillende leeftijden in 1 klas. Verder zitten hier om de hoek nog openbare basisscholen, een katholieke, een christelijke, een jenaplan en een vrije school. - Jenaplan vond ik een geweldige school, maar valt dan toch af vanwege locatie/afstand. En ondanks dat het christelijke geen sterk onderdeel meer van het onderwijs is, wordt er wel gebeden in de klas. Dat vind ik toch wat eenzijdig. - Vrije school valt af omdat ik de visie toch wat vind afwijken van hoe wij als gezin in de maatschappij staan. - De scholen om de hoek hier vind ik vrij 'stads', groot en minder 'knus'. Net ben ik bij een school op 5 min fietsen geweest. Katholiek, maar niet praktiserend. Gewoon een openbare school. Ik had een hele fijne indruk van de onderbouw klassen. Er hing een fijne sfeer. Maar ook hier vraag ik mij af of ons kind wel tot uiting komt in een regulier systeem. Er is ruimte voor individuele aanpassing van de lesstof, maar dat is niet zo flexibel als bij bijvoorbeeld montessori of jenaplan. Goh, wat een lastige keuze. Wie herkent onze vraagtekens? Wie van jullie heeft een kind die is vastgelopen in het onderwijs? Of wie zit zelf in het onderwijs en kan mij wat tips geven?
Ik vind het ook een lastig vraagstuk waar ik telkens op terug kom. Ik vraag mij af of de manier van leren eigenlijk al duidelijk genoeg is voordat een school begint. Zelf kom ik van Montessori onderwijs. Wat ik niet leuk vond deed ik ook eigenlijk niet en later is het mij nooit meer gelukt om aan te passen aan klassikaal onderwijs. Waar ik nu naar kijk is de veiligheid in scholen. Hoe er om gegaan wordt met pesten ed. Ik denk dat veiligheid belangrijker is voor de ontwikkeling dan vrijheid. Het leren doen van dingen die minder leuk zijn vind ik ook belangrijk. Dat kom je nog vaak zat tegen op latere leeftijd. Mochten het tempo te hoog liggen is er altijd nog ruimte om bij andere scholen te kijken. Ligt het tempo te laag kan ik nog op zoek gaan naar verrijkingsstof.
Zo vroeg ben je niet. Bij de school van mijn dochter ben je waarschijnlijk nog net op tijd. Op de school waar ik werk ben je veel te laat en kan je als nummer 20 op de wachtlijst. Kijk naar de schoolgidsen en de scholen waar je een goed gevoel bij hebt, maak je een afspraak voor een kennismakingsgesprek. De scholen waar je geen goed gevoel bij hebt vallen dan al af. Na de gesprekken kies je de school met het beste gevoel. Zk heb ik het gedaan en ben het nu weer aan het doen ivm onze verhuizing. Heel succes met kiezen en wacht niet te lang meer.
Inderdaad bij alle scholen langs gaan voor een kennismakingsgesprek. Sommige ouders kiezen de school die volgens hun het beste bij het karakter van hun kind past, maar ik vraag me dan altijd af hoe ze dat doen bij nummer 2 en evt. 3. Als die nou een totaal ander karakter hebben, breng je ze dan allemaal naar een andere school? Ik zou persoonlijk de school kiezen die in mijn ogen de beste voorbereiding biedt op 1. het voortgezet onderwijs en 2. de maatschappij. Wij wonen buitenuit en de dichtstbijzijnde openbare (bewuste keuze) school is op 3 km, daar zit onze oudste op. Andere scholen op 4 en 6 km afstand. Is 10-15 min fietsen en voordat ze alleen kan... ja dat duurt nog wel even. Wij hebben gekozen voor de dichtstbijzijnde omdat ik dat het liefste heb. Een reguliere school die volgens mij een prima, fijne school is. Had ik dat gevoel niet, dan had ik verder gekeken.
Hier hadden we keuze uit drie scholen en dachten dat het de openbare school ging worden. We zijn toch maar alle open dagen afgegaan en toen kwamen we erachter wat men bedoelt met het "op je gevoel afgaan". De leermethodes kwamen vrijwel overéén maar op de eerste school waren we er met 10 seconde al achter dat dat 'm niet ging worden, de openbare school werd goeie tweede maar de christelijke school gaf het beste gevoel...en mooi meegenomen dat het ook de dichtstbijzijnde school is.
Probeer of je ouders te spreken kunt krijgen? Wij hadden (verhuizing naar andere stad) 2 basisscholen in de buurt. De ene was openbaar en een optie als ik de website bekeek. Maar uit verhalen van ouders bleek dat het handelen heel anders ging dat bijv een pestprotocol zou vermoeden. De andere school had hele goede scores, katholiek maar niet sterk aanwezig. Klonk als een goed verhaal, tot ik hoorde dat het een streberige sfeer had waarbij zwakkere kinderen echt achtergesteld werden, ook deels door leraren. Kinderen van rijkere ouders werden anders behandeld dan arme kinderen.. Nu vallen wij niet onder arm en we zijn hoger opgeleid, maar dat wilde ik niet voor mijn kind.. Toen kwamen we buiten de wijk terecht. Daar bleek de Montessori voor ons ook een klik te geven. Het principe sprak ons aan, ook wat ik miste als kind zijnde. En mijn verlegen oudste liep daar zo de klas in ipv aan mijn broekspijp te hangen.. De school zat op zo'n 2,5 km fietsen. 1 erg druk kruispunt en langs een drukke weg. Dat was qua zelf fietsen niet snel gegaan. De 2e locatie waar hij vanaf groep 3 heen ging was nog minder veilig qua fietsen. Nu zijn we verhuisd halverwege groep 4 en inmiddels zit de oudste in groep 6. Nu ook wederom gekozen voor Montessori op dik 2 km. 1 groot kruispunt, drukke weg en een onhandig stuk met parkeerplekken. Mijn oudste fietst nu pas zelf naar huis als het nodig is. Maar meestal sta ik er toch wel voor de jongste. Ik fiets dus 2 keer per dag dat stuk, en ik heb het er echt voor over. Het onderwijs heeft mijn oudste echt de ruimte gegeven om ook sociaal-emotioneel te ontwikkelen en daarmee af en toe cognitief te laten zitten. Om op andere momenten zijn honger naar kennis te voeden en sneller vooruit te werken..
Je zegt het niet het gevoel te hebben maar bij een van de scholen dus wel. Ik zou kijken naar vriendelijkheid, openheid, gevoel van de school en de sfeer. Wij zijn al eens langs scholen gelopen, en 2 zagen er gezellig uit en1 had helemaal geen werkjes van de kinderen hangen. Binnenkort gaan we denk ik maar eens oriënteren, er zijn geen wachttijden en hebben geen haast aangezien onze uk nog maar 2.5 is. We kijken naar de lesmethodes, pest protocol, maar ook wat ze doen met kinderen die niet mee kunnen komen of juist heel goed zijn.
Een kwartier fietsen is niet zoveel toch? Zo te horen ben je er tevreden over. Wij hebben net gekozen voor eenzelfde soort school, op 10 minuten afstand. Er zitten 2 scholen dichterbij maar die vinden we gewoon minder geschikt. Ik heb wel even getwijfeld, gewoon omdat er zoveel in de buurt zit hier. Maar iedereen die buiten de stad woont (of in een andere wijk), moet volgens mij al snel een kwartier fietsen
Het ligt eraan. Voor ons was het wel echt een factor. Een kwartier fietsen de verkeerde kant op is een half uur extra op de fiets s ochtends, en daarmee de onmogelijkheid om zelf mijn dochter naar school te brengen op werkdagen. als ik haar nu bij het opengaan van de deuren naar school breng, ben ik nog op tijd op mijn werk. Als ik een school verder weg had gekozen, moest de gastouder haar naar school brengen.
Nou ik werk nu niet, en mijn partner brengt dl met de auto. Volgend jaar start school later, dan komt hij of later op z'n werk, of ik. Wij laten schoolkeuze niet afhangen van ons werk (je zou zomaar over 2 jaar een andere baan kunnen krijgen).
Dat moet maar net kunnen. Ik heb gewoon om half 9 overdracht, die wacht niet. Manlief heeft wisselende maar wel heilige begintijden en brengt als hij kan, maar soms moet hij om 6 uur al weg. Je kan moeilijk je werk aanpassen aan de school 😉
Ik wil iig een paar overwegingen mee geven: - laat je niet afschrikken door het bidden op school. Ik ben niet gelovig opgevoed maar heb wel op een protestantse school gezeten. Puur omdat mijn ouders het een hele fijne school vonden. (En in de wijk wat fijn is met sociale contacten) En ja wij kregen godsdienstles, zongen sjalom chaverin e.d. en er werd ook gebeden ja. Ondanks dat ik niet gelovig ben vond ik dit toch een fijne interessante ervaring - montessori klinkt leuk, maar wat ik ervan in de praktijk zie valt hrt vies tegen. Op de school zelf werkt het allemaal perfect en klopt het, maar het toepassen op het voortgezet onderwijs en de rest van de maatschappij blijkt toch net ff anders te werken. - mijn kinderen zitten nu dus op een gewone openbare school. Maar wel 1 waar goed naar het kind gekeken wordt en waar ze goed in de gaten hebben waar een kind behoefte aan heeft. Dus ook op een school die niet "bekend" staat om een bijzondere kijk op onderwijs (zoals jenaplan, montessori, vrije school) kan een kindje goed gedijen.
Moeilijke vraag toch wel. Toen ik binnenstapte vond ik de sfeer fijn. Er is veel aandacht besteed aan 'gezelligheid'. De lokalen zijn knus ingericht met nagenoeg alleen natuurlijke materialen. De kleuterklas vond ik in eerste oogopslag heerlijk. Overal spelende, creërende kinderen, speelgoed en werkjes. Maar ik zag ook dat er minder structuur in zat dan dat ik gewend ben op onze peutergroep. Heel druk vooral en veel rondslingerend speelgoed dat bleef liggen na het spelen. Toen we verder door de school liepen zag ik dat er juist veel klassikaal les werd gegeven waar iedereen min of meer de aanwijzingen van juf volgden. Het zag eruit en voelde alsof kinderen daar in een aangenaam wolkje zitten van plezier en leren. Heel mooi, maar toch voelde het een beetje alternatief voor mij. Ik sta heel erg open voor andere denkwijzen, zoals jullie vast wel eens in mijn posts lezen, maar in dit geval leek hun aanpak toch meer af te wijken van ons eigen huishouden dan ik verwacht had. Vooral toen ik begreep dat toneel en handenarbeid een van de pijlers zijn van dit onderwijs. Ik weet niet of ik zo'n prominente rol van deze vakken belangrijk vind voor mijn zoon. Verder lees ik met aandacht jullie reacties. Dat ga ik morgen nog eens doen Jullie omschrijven rake punten.
Scholen zijn door de jaren heen natuurlijk allemaal veranderd. Het stramme onderwijs wat wij zelf hebben ervaren komt zo te horen niet vaak meer voor. Ik merk nu dat mijn keuze voor alternatief onderwijs wel op die ouderwetse gedachte gebaseerd is. Het is zeker goed om de optie voor normaal, openbaar onderwijs open te houden. Mag ik vragen op welke manier ze bij jou kinderen op school daar ruimte voor creëren? Ik bedoel het inspelen op hun behoeftes?
Dat is wel wat we doen. De gewone 'kantoorbaan'mensen die wij kennen, brengen meestal om de beurt de kinderen weg. Werkgevers begrijpen wel dat kinderen naar school gebracht moeten worden. En voor dringende vragen ben je altijd mobiel bereikbaar. Indien nodig werk je einde dag wat langer door. (Maar als je eigenlijk 7 dagen in de week bezig ben met je werk, ook 's avonds vaak nog thuis, dan heb je ook wat meer vrijheid om je werkdagen doordeweeks in te delen).
Dan is jouw praktijkvisie vrij beperkt Kinderen leren op een montessorischool o.a. goed zelfstandig werken incl. werk plannen etc. Daarmee komen ze juist ook prima uit de voeten op regulier voortgezet onderwijs en op bijvoorbeeld de universiteit. Hier in de stad is ook een montessori lyceum, dus indien gewenst kunnen ze doorstromen. Staat al jaren prima aangeschreven en de leerlingen halen ook hoge scores. Dus ik weet niet wat je bedoelt met 'toepassen in de rest vd maatschappij' ? Ze leren gewone schooldingen hoor. Alleen de manier van werken is wat zelfstandiger.
Onderling verschillen scholen ook, of je nu voor regulier onderwijs kiest of Montessori, Vrije school etc. Natuurlijk is hun onderwijs gebaseerd op bepaalde richtlijnen, maar de uitvoering kan sterk verschillen. Zo spreekt Montessori mij wel aan, maar vind ik de Montessorischool in deze woonplaats drie keer niets. Natuurlijk zijn er ook prima Montessorischolen, alleen jammer genoeg niet hier. Ook de mate waarin aandacht aan het geloof wordt besteed verschilt per school. Daarom zou ik gewoon alle opties open houden en het liefst ouders spreken met ervaring op de scholen die je aanspreken.
De "nieuwere" soorten onderwijs zijn een soort hype aan het worden. Niet negatief bedoeld maar onbewust krijgen de "gewone" scholen zo een slechtere naam. Op onze school is er zowel aandacht voor het gemiddelde kind, een kindje dat meer hulp nodig heeft en ook voor kinderen die allemaal wat sneller door de stof heen gaan. Klassen van max 25 kinderen, wat tegenwoordig echt klein is blijkbaar. Dus wat meer tijd voor het individuele kind. Er wordt goed gekeken naar het karakter van het kind wat natuurlijk meespeelt in de manier van werken of de schoolprestaties.