Is misschien makkelijker met voeden dat rooming zoals je het noemt, maar wij hebben ook gekozen voor meteen slapen op de babykamer.... en de deur dicht vanwege de katten, maar babyfoon dichtbij. ik slaap erg licht en hoor elk kikje, maar kan me voorstellen dat sommigen niet alles horen. Maar vanzelfsprekend is het niet dat een kindje bij de ouders op de kamer slaapt. Is maar net waar je voor kiest...
Ik was met een heleboel kennisen en vrienden tegelijk zwanger en ongeveer gelijk bevallen. Ik ken helemaal niemand die het pas geboren kind op de ouderlijke slaapkamer liet slapen. Ik wel en ik was zo verrast dat wij de enige waren. Giulian heeft tot ong 5 maanden bij ons geslapen. De wieg heeft trouwens bijna de hele zwangerschap in de slaapkamer gestaan om te zien hoe de kat erop reageerde. Toen Giulian een paar maanden oud was mocht de kat ook weer bij ons op de slaapkamer slapen.Is altijd goed gegaan. De hond heeft al die tijd bij ons geslapen. Dit is zo'n bizar verhaal, dat je nog wel 100 als als als kunt verzinnen. Dat doen de ouders van dit kindje ook en dat is vreselijk genoeg! Het ergste is dat er ook altijd mensen zullen zijn die vraagtekens bij de ouders zullen houden. Ik heb t verhaal gelezen van een wiegendood zaak. Die arme ouders zijn (natuurlijk) ondervraagd, omdat er altijd een onderzoek komt bij de dood van een baby. En het was hartverscheurend hoe zij dat ervaren hebben, want als ouder leg je denk ik altijd de schuldvraag bij jezelf en als het door anderen ook (tijdelijk) gedaan wordt, is het drama compleet. Die mensen zijn hun kind kwijt en ervan uitgaande dat ze dezelfde gevoelens en verwachtingen hadden als ik (daar ga ik altijd vanuit), is het niet eens onder woorden te brengen zo erg.
Ik ga er ook gewoon vanuit dat het een vreselijk tragisch ongeluk was.. alleen als je zelf op het punt staat om je eerste kindje te krijgen, of als je al een kindje hebt, begin je daarover na te denken.. Ik heb gewoon mijn gedachten opgeschreven, het is verschrikkelijk.. maar ook onvoorstelbaar dat zoiets kan gebeuren. Ik hoop voor de ouders dat ze rust mogen vinden, hoe en wat er ook gebeurd is. Als het een ongeluk was, maar ook mocht het anders zijn. Ik wil geen vingers gaan wijzen, alleen dit schoot me te binnen, en moest het van me afschrijven.. wilde graag weten hoe andere mensen hier over dachten, en zoals verwacht, ieder zijn eigen mening.. Groetjes Kalush