zelf worstel ik al sinds mijn geboorte met overgewicht zo'n beetje. Ik was al een stevige baby die de hele dag door kon eten.. en dat probleem heb ik nu nog steeds eigenlijk. Mijn man heeft dankzij veel discipline en sporten geen overgewicht maar zo'n beetje de rest van zijn familie is wel stevig. Ik was er altijd vanuit gegaan dat ons kindje ook een dik propje zou worden; zo'n lekker spekkig kindje met dikke beentjes en vetrolletjes... die heerlijk allemaal lekkere hapjes zou willen eten de hele dag door. Maar hij is heel slank! En hij eet hele beschaafde porties en geen grammetje teveel. Hij weet precies wanneer hij vol zit en dan hoeft hij ook geen hap meer. Ik klaag niet hoor, het is natuurlijk heel goed dat mijn kindje geen gewichtsproblemen heeft. Maar ik vindt het zo vreemd, ik moet er nog steeds aan wennen als ik dat magere buikje zie waarvan je de ribben kan tellen. Zijn er meer vrouwen die dit herkennen? Of misschien juist andersom, dat je zelf heel slank bent maar een dikke baby hebt?
hoi, ik heb een meisje wat slank is maar wel veel WIL eten maar uiteindelijk zijn wij ouders er toch verantwoordelijk voor of dat veel is kijk dwingen kun je kindjes niet met eten maar een babykrijgt eten en die vraagt niet om nog een boterham die geven wij ouders mijn mening is dan ook dat mensen met overgewicht heus wel aanleg hebben om sneller dik te worden maar uiteindelijk echt anders eten dan slanke mensen mijn dochter wil ook de hele dag snoepjes en als ik haar laat gaan snoept ze 24/7 maar ik heb 2 snoepmomentjes om 10 uur en smiddags 3 uur en voorderest kan ze fruit krijgen het is net wat je een kind aanwend met eten wees blij dat je kind slank is en een rem heeft overgewicht is echt niet leuk voor kinderen hoor het belemmerd hun beweging enz. en je zegt de hele dag eten......lekkere hapjes maar dat is toch heel ongezond
Bij mij is het andersom. Ik heb al mijn hele leven last van ondergewicht, ik kan echt eten wat ik wil en ik blijf super slank. Toen mijn zoontje geboren werd was hij ook vrij klein, 2870 gram, maar dat begon al snel te veranderen. Met 4 weken woog hij al 5 kilo en met 6 maanden al bijna 9.5 kilo. Ik krijg dan ook regelmatig van mensen opmerkingen over het feit dat ik zo klein ben en mijn baby zo groot.
Hier andersom, ik ben zelf (normaal gesproken) erg slank, maar heb 2 achtponders gebaard. Zoonlief was - voornamelijk de eerste anderhalf jaar - ook vrij fors. Kwam m.n. door de borstvoeding denk ik. Hij is nu nog steeds erg lang, maar wel een heel stuk slanker. Babymeisje zit ook aan de bovenlijn qua gewicht en lengte.
hier ook, Gijs is een slanke lange baby! maar vind dat alleen maar fijn! alleen de opmerkingen zijn niet leuk heb al een paar keer een opmerking gehad in de trant van, goh gijs is helemaal niet dik he nee, maar tis nog wel mijn kind
Mijn dochter is ook slank... ikzelf helaas niet meer moet echt nog wel 20 kg af,... maar tot mijn 15/16e konden ze me ook door het lampenglas trekken... ( combi van puberen/ samenwonen/ zwanger en met been in gips,... grr. ) Linn geeft goed aan wat ze wel en niet wil eten,.. balans tussen ongezonde tussendoortjes ( snoepje ) en gezonde tussendoortjes ( fruit en plakje worst ) proberen we zooo lang mogelijk vol te houden!
Ik ben vrij slank, en mijn zoontje was bij een week te vroeg (ingeleid) 2950 gram. Nu is hij een baby die net boven de lijntjes zit..! Ik ben als baby altijd mollig (babyvet) geweest. Later toen ik ouder werd was ik dun. En ik ben nu nog steeds slank. Geluk denk ik... Wat fijn dat je kindje zo goed weet wanneer hij genoeg heeft. Hier heb ik volgens mij een grenzeloos ding...
ik was een hele dikke baby maar later echt superslank, bijna mager. Dus hoe ze als baby van 6 maanden en of een jaar zijn zegt nog niets over hoe hun gewicht later ontwikkeld Onze dochter was een lekker dikke bv-baby en nu graatmager. Wat je wel in de hand hebt is goed volgen als je kindje aangeeft niet meer te hoeven. en als ze juist onbegrensd zijn wel grenzen trekken.
Bij mij was het juist precies andersom... Als baby een magere krielkip, maar nu moet ik echt wel op m'n lijn letten! Ben niet dik (maat 38) maar kan zeker niet alles eten waar ik trek in heb...
Ik heb een bmi ergens tussen de 17 en 18 (eet als een bouwvakker!), terwijl mijn kinderen groot waren toen ze geboren waren, geen geweldige eters zijn en toch behoorlijk veel spekkies hebben. Mijn oudste is nu goed in proportie, maar die is 2,5 en rent dus de hele dag lekker rond. De jongste is bijna 11 maanden en heeft zo ongeveer dikkere bovenbenen dan ikzelf. Ik heb altijd gehoopt dat er wat kilo's zouden blijven hangen als ik kinderen zou krijgen, maar helaas, ik krijg dikke baby's en pik er zelf niets van mee! Tsja... wat doe je eraan... Meer dan gewoon gezond te eten geven kun je niet doen vrees ik, noch bij een dun, noch bij een dik kind.
Wij waren ook wel een beetje verbaasd met ons manneke. Ik ben klein en dik, mijn man gemiddeld en fors. Ons mannetje is erg lang en slank. Ik moet zeggen dat ik zijn lengte vreemder vind dan zijn gewicht. Ik was als kind namelijk wel slank.
Ons meisje is lang en volgens het CB "misschien zelfs aan de tengere kant voor haar lengte" maar ik vind haar gewoon normaal. Totaal het tegenovergestelde van wat ik was / ben. Ik ben klein en stevig... De bouw lijkt de van papa te hebben (gelukkig!!! ) alleen hebben wij wel een kindje dat ontzettend graag eet! Als ze ons ziet eten wil zij ook, als ze ziet dat wij iets anders eten dan haar wil zij haar eten niet meer maar dat van ons, als ze ziet dat er nog wat over is wijst ze dat ze het wil, als ze iets op tafel ziet dan wil ze dat ook hebben en ga zo maar door! Eigenlijk kan ze altijd wel eten.... Ik rem dit bewust af want ik wil niet dat ze ook zo'n stevig kind gaat worden zoals ik was (veel mee gepest ) en ik hou me gewoon aan de hoeveelheden die voor haar normaal zijn, en zorg dat er b.v geen extra eten op tafel staat, ze vind dat dan ook wel prima! Ook als ze geen eten ziet dan hoor je haar verder niet het is echt puur als ze het eten ziet.... Mocht ze nu uiteindelijk toch steviger worden dan maakt het me weinig uit, als ze straks nog meer gaan bewegen gaat het er vanzelf wel weer af en tenslotte kan je toch niet meer doen dan gezonde voeding aanbieden!
Hier een papa met flink overgewicht. Zelf heb ik de neiging om aan te komen maar met bv en koemelkvrijdieet wat afgevallen en een gezond gewicht (BMI 21/22) Dochterlief is iets te licht en qua lengte gaat ze nu iets onder het gemiddelde terwijl ik 1.78 ben. Hier krijgt ze alleen gezonde dingen maar ze eet vaak wel de hele dag door en veel fruit. Ik rem haar ook niet af omdat ze wel wat aan mag komen, maar ze krijgt dan een volkoren cracker of fruit buiten de maaltijden om. Ze drinkt verder water en thee. Ik wil haar gezond leren eten en zolang ze wel wat mag groeien, krijgt ze ook de hoeveelheden waar ze om vraagt.
Ik zelf ben als kind normaal geweest niet te dik niet te dun. Ben zes weken te vroeg geboren en woog net 1600 gram. Dat veranderde in mijn pubertijd en ben ik een volslanke dame geworden. 1.62 met gewicht 108 kilo gram. Mijn zoon was 3030 gram met zijn geboorte en was een normale baby en ook als peuter kleuter was hij niet te dik en niet te dun. Nu hij tien is moet ik zeggen dat het een stevige jongen is hij is 1.34 lang en is 41 kilo iets te zwaar dus. Hij is net als zijn moeder een lekker bek dus ik moet hier altijd opletten met wat ik in huis haal. Dochter was 3002 gram en is nu rond de 9.6 kilo en 78 centimeterlang dus ook een kleintje maar als ze maar een beetje op haa rmoeder en broer lijkt dan denk ik dat ze ok steviger gaat worden. Maar ik let zeker met de kinderen op wat ze eten want ik wens mijn kinderen niet toe wat ik heb. Te zwaar zijn is gewoon niet leuk en gezond. Hoop eerlijk gezegt niet als zij in de pubertijd gaat dat ze mijn gene ge-erft heeft maar die van haar vader.. Ik ging met net 11 de pubertijd in veel te snel maar wel gelijk een volledig dames lichaam inclusief borst omvang dd
Hee, hier nog een. Kom snel aan en moet veel moeite doen het binnen de perken te houden. Mijn oudste dochter is een lange slanke dame. Lengte +1 op de curve, gewicht -1 op de curve. Zal ze wel van d'r vader hebben die is lang en slank, maar die was als baby wel spekkig....
aangezien ik zelf behoorlijk overgewicht heb is het voor mij wel een angst dat mijn meisje ook aanleg heeft. BIj mij zit de aanleg om zwaar te worden ook gewoon heel erg in de familie. Nu was mij dochter een stevige baby maar is inmiddels heel gemiddels, gelukkig. Let er ook wel op bij haar, maar ja ben zelf ook een snoepkont en merk dus nu al dat mij meisje graag eet en het liefst lekkere dingen.... ojee. Zal dus zelf het goede voorbeeld moeten gaan geven, maar ja als het zo makkelijk was, ....
Ik herken het hoor, maar hier is het duidelijk waardoor het komt. Ik ben niet te dik, maar ik heb wel de neiging om hier en daar wat extra reserves te verzamelen zeg maar Mijn familie is ook niet overdreven dik, maar we zijn zeker niet slank en allemaal wat breder gebouwd. Mijn man daarentegen is mager en klein. Zijn moeder is ook klein en heel smal gebouwd, zijn vader wat langer maar ook zeker niet dik. Zijn broer is een lange lat en zijn zusje is heel mooi slank. Hij is ook de gene die vroeger nooit wilde eten, altijd met een paar happen genoeg, en nog steeds is hij een miezemuis met eten. Oftewel, mijn smalle, kleine meisje heeft de bouw van haar vader geërft. En voor een meisje vind ik dat niet zo erg, als ze mooi slank zou blijven straks. Ze is niet te licht, maar wel mager en klein, en idd van die ribbetjes, dunne beentjes. In combinatie met dat bolle peuterbuikje zou ze zo in een reclame voor een of andere organisatie tegen hongersnood kunnen Maar zo is ze gebouwd, en ze is hartstikke sterk en lenig! Een lekker fysiek kind, houdt van rennen en koprollen en rauzen. Ik vind dat juist wel leuk! Maar van mij heeft ze het dus niet