Zijn er hier meer moeders die soms het gevoel hebben dat ze het allemaal fout doen en geen goede moeder zijn. Ik heb dat de laatste tijd heel veel. Onze zoon is nu 8 weken en overdag een hele slechte slaper. Hij komt maar moeilijk in slaap en slaapt nooit lang. Met heel zelden een uitzondering. Nu weet ik dat hij gebaat is bij regelmaat en rust en dat probeer ik zoveel mogelijk te bieden, maar ik vind dit erg moeilijk. Ik doe hem wel altijd om een uur of 13.00 vaste prik boven op bed en savonds na de laatste voeding tussen 19.00 en 20.00 Na die voeding valt meneer altijd wel in slaap en slaapt dan ook de hele nacht door! Maar overdag lukt het gewoon niet, nu ligt hij te huilen op bedje wel met tussen pozen maar toch. Ik voel me zo slecht als ik dat doe. Hij huilt de laatste tijd ook veel meer en lijkt minder tevreden. Ik weet niet of hij meer moet slapen of ik hem vaker op bed moet leggen, of juist minder vaak...................... Ze zeggen dat een baby maar een uur wakker kan zijn en dan moet slapen, maar ik vind dit erg lastig, want dan moet hij continu op bed en dat wil meneer dus niet. Ik zou zo graag anders willen en had me het moederschap eerlijk gezegd niet zo voorgesteld. Soms denk ik waar ben ik aan begonnen en dan voel ik me ontzettend schuldig..................................... Help!
Herken het heel erg!! voelde me ook een slechte moeder, maar dat ben je niet hoor, het zijn voornamelijk de hormonen, het wennen aan een nieuw wezentje in je leven, en dan is het de eerste weken ook nog eens zwaar. Mijn ventje sliep ook amper overdag, dus ik genoot soms helemaal niet meer en wou gewoon even rust aan mijn hoofd, en dan voelde ik me weer een slechte moeder. Nu geniet ik elke dag van mijn ventje, het went en het wordt allemaal rustiger. Nu slaapt hij heel goed overdag !! Dat had ik nooit verwacht.. Soms wordt hij 's nachts nog wakker..maar dan komt hij gezellig bij ons in bed, ook niet zo erg Tip, als je merkt dat je echt even aan het eind van je latijn bent en hij wil niet slapen, ga gewoon lekker even wandleen, vaak slaapt de baby dan goed en kan jij even tot rust komen. Natuurlijk is rust en regelmaat belangrijk, maar af en toe wandelen kan echt geen kwaad hoor
Ik weet precies hoe je je voelt en toevallig was mijn dochter ook 8 weken toen ik het niet meer zag zitten. Ik wist ook dat ze moest slapen maar ze deed het ook niet! Ze was duidelijk wel moe maar zodra ze in bed lag ging het mis. Ik was toen voor controle op het consultatiebureau en de vpk zei dat mijn dochter overprikkeld was. Ik kreeg het advies dat we ons toch te moesten proberen te gaan houden aan een rust en regelmaat schema. Ik kreeg een boekje mee inbakeren brengt rust van Ria Blom en ik kreeg het advies voor het boekje Regelmaat geeft rust van Ria Blom. Dat boekje was daar uitgeleend dus ik heb het zelf besteld. En met dat boekje als leidraad gaat het nu, ruim 3 weken later echt super goed. Je moet als je er aan begint even niks plannen zeker de eerste week niet. Dat je echt elke dag constant hetzelfde doet. En ik maakte het kamertje eerst niet donker, daardoor kon mijn dochter niet in slaap vallen. Nu gaat het verduisterende rolgordijntje dicht en ze slaapt goed in. Het is even doorbijten en je kan het bij elk kind toepassen. Ik kan je 2 boekjes aanraden: Regelmaat brengt rust van Ria Blom www.debakermat.nl Baby in een ritme van Stephanie Lampe www.ikbenmama.nl Echt als dit is gelukt dan voel je jezelf een heel ander mens en kan je genieten van je kindje! En je bent echt GEEN slechte moeder!
Neee je bent echt geen slechte moeder. Wel heel herkenbaar hoor. Je wilt het allemaal goed doen en het is soms zo moeilijk. Daarbij de hormonen, mss ben je nog erg moe. Het is allemaal niet gemakkelijk. En ook heel logisch dat je wel eens denkt 'waar ben ik aanbegonnen'. Ik denk dat 90% van de mama's dat wel eens denkt of heeft gedacht. Voel je niet schuldig hoor.
Ik dacht het vooral tijdens de weeën! Achteraf weet je wel dat het beter gaat. De vraag is alleen wanneer. Hier ook moeilijke momenten hoor, lijkt me logisch. Mijn dochter ligt het liefst bij mij, anders gaat ze heel snel huilen. Is zwaar, want ik-tijd bestaat nu helemaal niet meer, soms is douchen al een hele opgave . Maar je bent geen slechte moeder hoor!
Hier werkt dat ouderwetse ria blom gedoe juist helemaal niet! Bij mijn oudste maar blijven proberen en elke keer bleek het niet te werken, resultaat: ontevreden kindje en gefrustreerde moeder. Je kunt het proberen, maar mocht je kindje er geen baat bij hebben, stap er vanaf en volg je kind! Als hij niet wil slapen wil hij niet slapen. als hij direct na de voeding wil slapen laat hem dan slapen. En je hoeft je echt niet schuldig te voelen. idd iedere moeder denkt wel eens waar ben ik aan begonnen
Heel herkenbaar! Je wilt het graag goed doen maar je weet niet hoe. We hebben er ook geen gebruiksaanwijzing bij gekregen... Ons meisje was 2 weken geleden ook echt oververmoeid en overprikkeld, alles geprobeerd en niets werkte. Ze sliep alleen als ze bij ons in de armen lag, maar dan nog deed ze alleen hazeslaapjes. We hebben toen ook het boek van Ria Blom gekocht (regelmaat en inbakeren) en dat heeft hier zoveel rust gebracht! Onze dochter is zoveel meer tevreden dan voorheen, slaapt veel beter en huilt veel minder. 's avonds is er zelfs geen huiluurtje meer! Je hebt met het boek een plan van aanpak en dat is wat ik echt miste.
Inderdaad herkenbaar, je wilt toch graag alles goed doen. Dan is het logisch dat je af en toe onzeker bent. Mijn dochter wilde de eerste weken ook niet slapen overdag, ik kon nog vaak niet eens zelf eten! Wat bij mij veel heeft geholpen is de puckababy slaapzak, zodra ik die in huis had, was het gelijk een wereld van verschil. Ze was toen een week of zes en opeens sliep ze tussen de voedingen vaak wel drie uur!
Het valt wel te proberen... Een vriendin van mij is 2 weken na mij bevallen en heeft ook wat tips uitgeprobeerd en vooral het slapen met het oppikken van de signalen op tijd helpt bij haar kindje. En volgens mij is het niet willen slapen, maar sommige kindjes moeten een handje geholpen worden om zover te komen dat het lukt.. Want mijn dochter geeft nu heeeeeeel goed aan als ze het zat is. Mokt dan wel even als ze in bed ligt maar gaat dan lekker slapen.. Ik zeg altijd maar niet geschoten.....
Niet één kindje is het zelfde en er is daarom ook niet één bepaalde manier waarop 'het moet'. Ik heb zelf de eerste poe.. ik denk dat eerste 8 weken vooral uren lang naar mijn kind gekeken. Hij was de hele dag heerlijk bij mij, op mijn buik, in de draagdoek, in de wagen. Zo leerde ik hem heel erg goed kennen. Maar dan nog, ook iedere dag is anders. Nu na 5 maanden slaapt mijn zoon erg goed, maar af en toe ook wel eens een dag waardeloos. Kleine baby's zijn niet elke dag op het zelfde tijdstip moe, dus altijd om 13:00 in bed leggen werkt vaak helemaal niet. Het is voor een kleintje helemaal niet rustig en regelmatig als hij naar bed moet als hij niet moe is. En een gestresste moeder is helemaal niet rustig. Ik zou zeggen, luister naar je hart, i.p.v. naar adviezen van anderen. Dan ben je altijd de beste moeder van de wereld.
inderdaad heel herkenbaar en zo frustrerend als je kleine niet wil slapen. Bij mij hielp het om tot rust te komen als ik zelf met de kleine op bed ging liggen (wel even loslaten dat er nog andere dingen in huis moeten gebeuren anders lig je je alleen maar te ergeren) De klein sliep lekker en ik werd rustig door naar hem te klijken als hij zo lekker lag te slapen bij mij dan deed ik vast iets goed als moeder. Mijn zoontje sliep ook al na een paar weken de nachten door en sliep dan overdag heel weinig (per slaapje max 3 kwartier en 3 keer per dag) gek werd ik er van, maar alleen maar omdat ik vond dat ik vanalles moest doen en daar door zijn korte slaapjes niet aan toe kwam, pas toen ik dat los liet werd ik voor mijn gevoel een goede moeder. Ik doe alles volgens een bepaalde volgorde op een dag maar niet op dezelfde tijdstippen ik let gewoo op mijn ventje, hij wordt 's ochtends zelf wakker en of dat nu om 6 uur of om 9 uur is daarna gaat mijn 'rooster' in en let ik op de signalen als in de oogjes wrijven en gaapen, daardoor deed mijn zoontje al snel nog maar 2 slaapje per dag maar wel langer waardoor ik 'meer vrijheid' leek te krijgen (in theorie slaap hij bijna even lang) en dat was voor mij als persoon weer erg fijn. mijn tip laat het los je hoeft niet de perfecte moeder te zijn je kindje heeft behoefte aan jou en aan jouw regels en daarin moet je vooral je eigen gevoel volgen en goed naar de signalen van je kindje luisteren en dan ben je de beste moeder die je kindje zich maar kan wensen zonder al te veel moeite te hoeven doen (en dat besef komt waarschijnlijk vanzelf hoor er komt straks een omslagpunt en pas achteraf besef je dat je die omslag toen gemaakt hebt)
Wat ik deed was zodra de kleine wakker werd, voeden, knuffelen, spelen en zodra hij/zij moe werd in bed leggen en even 10 minuutjes de tijd geven om in slaap te vallen. Dat laatste is heel moeilijk maar bij Emma hielp het heel goed. Na precies 10 minuten was ze stil. En verder het huishouden en andere dingen los laten. In het begin is het met zo'n kleintje lastig maar na een tijdje krijg je de signalen door en leer je je kindje kennen. Komt wel goed.
Vergeet ook niet dat baby's geen klok kunnen kijken, ze hebben nog geen tijdsbesef. Regelmatig is voor hen dus als je ze altijd in bed legt als ze moe zijn, maar niet als je ze altijd om 13:00 (bijvoorbeeld)in bed legt. Soms zijn ze dan niet moe, soms wel. Daar is voor hen weinig 'logisch' aan.
Bedankt allemaal voor de lieve reacties. Het is nu ook weer mis, hij is duidelijk moe, rode oogjes veel gapen en in de ogen wrijven en jengelen. Maar in de wieg begint meneertje meteen te huilen. Ik ben soms bang dat ik hem te laat in zijn bedje leg. We zullen zien, in de weekenden gaat het meestal wel goed. Volgende week contact met het consultatie bureau dus we zullen horen. Ik vind het wel moeilijk.......................... want het gaat duidelijk niet goed. Een kind wat overdag bijna continu wakker is en niet in bedje wil slapen en dan in de avond zo oververmoeid is dat hij als een blok in slaap valt en dan heel lang slaapt. Het lijkt me niet gezond, hij is naar mijn idee ook zo vaak ontevreden door de vermoeidheid. Ik laat hem nu 10 minuten huilen en dan ga ik hem in bedje tot rust te krijgen en dan weer 10 min en dan weer tot we op 30 min zitten en huilt hij dan nog, dan maar bij mij op buik slapen hoor. Anders weet ik het ook niet, hij moet niet oververmoeid raken.
Ik vind het trouwens heel lastig om hem op bed te leggen bij signalen van vermoeidheid. Hij word namelijk ochtends wakker rond 6 uur en is dan ongeveer een uurtje wakker en slaapt dan tot half 9. Hij heeft dan nog geen honger en dus gaan we naar beneden en was ik hem enzo. Wanneer hij dan flesje krijgt valt hij tijdens of meteen na de fles in slaap en dan laat ik hem vaak bij mij liggen. Dit duurt dan 1 uurtje en dan begint de ellende vaak. Dan wil het slapen nergens meer, behalve bij mij op de buik of in de wandelwagen en de draagdoek.
Slechte moeder nee natuurlijk ben je geen slechte mama. Dat over het laten huilen meis je bent echt niet de eerste en zeker ook niet te laatste die er niet tegen kan. Als het je zo tegenstaat. Ga het dan niet forseren. Wat ik hier deed met nummer twee. Met nummer een is alles mislukt maar dat is een ander verhaal. Te eerste. Hou vaste tijden voor je zelf en je kindje aan. S morgens wakker fles/bv. Dan even wakker verschonen knuffelen zoals ik al lees bij jou. Dan is hij wakker rond 9 uur dan idd even lekker verschonen badderen spelen en dan rond een uur of 11 fles/bv en weer naar bedje. Word hij wakker rond 13.u of later dan flesje verschonen spelen en na een uurtje 1.5 weer naar bedje brengen. Zing bekende liedjes leg hem in de slaapzak of baker hem in en breng hem dan weer naar bed. Als die wakker word rond 17. uur flesje verschonen spelen en dan kijken of het al bed tijd is voor de nacht. Zo ja doe hem wederom in badje/of douche. En geef hem de laatste fles/bv. Of je geeft nog een late voeding rond 23? Dat weet ik natuurlijk neit Kortom probeer regelmaat voor je zelf en kindje te maken. Dat misschien slapend weg gelegd moet worden maakt toch niet z.n verschil? Daar bij laat het huishouden voor wat het is. Erger je er niet aan. Doe het op de momenten dat het uit komt en anders samen met je man s avonds. Vergeet zelf niet te eten te drinken. Als hij wel slaapt pak je rust. Ga tv kijken internetten wat lezen. Doe even waar jij zelf dan zin hebt. Even me time pakken. Werkt alles niet. Vraag je man/moeder/schoonmoeder of wie dan ook. Dat ze eens een middagje komen om op te passen. En dat jij even me time kan pakken. Een kindje krijgen is anders dan je ooit dacht. Je leven veranderd 190 graden. En woord nooit meer als voor heen. Daar bij krijg je er veel voor terug. En je vooral niet schuldig voelen over gedachten die je hebt. Het pas geleerd. Gedachten heb je. Maar dat maakt je niet meteen schuldig toch p.s de gedachten dat baby.s slapen heb ik al op gegeven met nummer een. Je hebt baby.s die zo mak zijn als maar kan maar je hebt baby.s die pfff tja je weet het zelf al. Ergens vind ik het een fabel baby.s moeten slapen tja maar wanneer en hoe lang. Snap jij het nog. Nou ik ook niet en met ons miljoenen andere moeders niet.
Vandaag gaat het heel goed Ik ben rustig en zit goed in mijn vel, komt ook omdat mijn man thuis is denk ik Eward heeft vanochtend tussen 10 en 11 geslapen en hij ligt nu al vanaf 13 uur geslapen! Helemaal super! Ben benieuwd hoe het morgen en de rest van de week gaat!
Ook vandaag gaat het tot nu toe goed! Ik doe niet eens de dingen heel anders, maar denk anders. Ik denk dat, dat bij mij en Eward een groot punt is. Ik kan nogal stressen en piekeren en dan wil ik teveel van hem. Eward voelt die onrust bij mij en wordt dan zelf ook onrustig. Ik probeer dat nu los te laten. Zeg tegen mezelf elk half uurtje slaap die gepakt word is mooi meegenomen! Dat zeg ik ook tegen Eward en ik denk dat hij voelt dat ik rustiger ben en gaat dus makkelijker slapen! Hopelijk is dat het gewoon, dan hoef ik niet vanalles uit te vinden