Ze zijn 12 als ze naar de middelbare school gaan. Ze kunnen letterlijk nog alle kanten op. Begrijp me niet verkeerd, ik vind het heel belangrijk dat een kind op het juiste niveau komt, maar met 9 jaar kan ik mij daar persoonlijk dus echt nog niet druk over maken. Ik heb dus 2 op het vwo en mijn jongste heeft net een 3 op begrijpend lezen, een 2 op rekenen en de rest 1tjes gehaald op de cito groep 6. Nu zegt dat wat mij betreft nog niks, maar als zijn scores zo blijven, zou ik hem zeker niet op het vwo willen hebben. Hoort hij dan gewoon simpelweg niet thuis. Hier was uitstroom overigens overwegend vmbo of lager. Ze maken toch wel nieuwe vrienden op de middelbare school. Je kunt dingen zoveel benadrukken als je wilt, maar uit je berichten proef ik toch wat anders en ik denk dat je kinderen dat ook heel goed aanvoelen. Er is niet 1 manier om ergens te komen he? En niet iedereen hoort op dezelfde plek. Wellicht is jouw dochter wel veel beter op haar plek werkzaam in de verpleging bijvoorbeeld, dan als dokter. Beiden belangrijk.
Het lijkt mij ook zonde om door het niet kennen van wat signaalwoorden het maar te laten. Nee je hoeft niet overal goed in te zijn. Maar bij sommige dingen leer je het toch prima door wat extra te oefenen. Niet tegen heug en meug, niet tot drammends aan toe. Maar gewoon even vanaf de basis opnieuw oppakken hoe je een tekst aanpakt lijkt me heel nuttig. Ik ben altijd (relatief) slecht geweest in begrijpend lezen. En wat zou ik het fijn hebben gevonden dat iemand me op de basisschool al had uitgelegd hoe ik dat nou moest doen. Op de middelbare school voor alle talen niet of nauwelijks voldoendes voor leesteksten. Altijd opgehaald met grammatica. Op de universiteit na 2 jaar geleerd hoe je met een tekst om moet gaan.
Iedereen wil denk ik het beste "eruit" halen, maar als je dat gaat forceren, blijf je bezig. Stel je gaat oefenen en dan scoort ze volgende keer een III. Dan ga je weer oefenen want wie weet zit er wel een II in en het zou zonde zijn wanneer dat er niet uit komt, enz, enz. Op school worden de vaardigheden toch ook geoefend?
Mocht ze "op het VMBO belanden" dan is daar ook niks mis mee, en als er HAVO inzit komt dat er toch vanzelf uit. Misschien niet direct, maar er zijn meer wegen die naar Rome leiden. Hoe de uitstroom van de rest van de klas is boeit natuurlijk niks. En dat kinderen daar een verkeerd zelfbeeld van zouden krijgen dat ligt er natuurlijk maar helemaal aan hoe daarmee omgegaan wordt. Dat veel ouders er zo over denken ben ik helemaal met je eens. Dat is helaas wat er zo ongelooflijk mis met onze maatschappij is.
Dat proef je toch echt verkeerd hoor!! HeleMaal eens! maar on topic: iemand ervaring met oefenen thuis? Signaalwoorden etc?
Ik zou googelen op de methode die ze gebruiken en kijken of je een overzicht van de signaalwoorden in groep 6 kunt vinden. En dan ze eens doornemen. Als je daarbij het idee hebt dat ze geen idee heeft waar ze het over hebt daar een oefening bij vinden. En dan gezellig kopje thee en wat paaseitjes erbij en lekker beetje oefenen.
Ik zou vooral eens oefenen met de manier van vragen stellen in de cito. Daar schijnen best wat kinderen moeite mee te hebben. Mijn oudste vond het ook soms lastig, zijn leraar gaf toen ook dat hij uit moest gaan van het meest simpele antwoord, ook al voelde dat voor hem te simpel. Hij is nogal van het doordenken namelijk.
ja precies maar wij hebben natuurlijk nog nooit een Cito gezien en weten ook niet wat ze lastig vindt….
Zou het voor haar zelfbeeld dan niet juíst goed zijn als ze eens kan ervaren hoe het is om goed te zijn in dingen en positieve ervaringen op kan doen? Tuurlijk kun je nu gaan pushen en trekken ed en dan gaat ze misschien naar een hoger niveau en dan? Moet ze dan op die manier haar schoolperiode doorlopen en blijven ervaren dat het haar meer moeite kost ed? Of is het dan niet juist goed om een ander niveau te doen en misschien soms ook te ervaren dat je ergens beter in bent dat je omgeving of tenminste vergelijkbaar? Ik begrijp het dilemma heel goed, hoor, en ik denk dat stimuleren ook geen kwaad kan. Maar dan spelenderwijs en niet geforceerd en pushen, Haar zelfbeeld is absoluut erg belangrijk, ik denk alleen dat er wat dat betreft meerdere mogelijkheden zijn en dat het goed is om af te wegen wat in haar belang is en wat 'zwaarder weegt'.
Vraag eens op school of je een oud boekje mee mag of een kopie kunt krijgen. Dan heb je een idee wat ze vragen.
Alleen is een II niet persé havo, zoals iemand al schreef. En als het goed is telt er veel meer mee dan alleen CITO. Ik zou dus ook kijken naar hoe ze het op methodetoetsen en 'gewoon in de klas' doet en niet alleen de resultaten, maar ook naar werkhouding, doorzettingsvermogen, enz. Als het goed is, neemt de leerkracht dat ook allemaal mee. En houd er rekening mee dat de kinderen ook twee 'Coronajaren' achter de rug hebben, ik zag dat hier echt wel terug in de resultaten. En ook qua beleving, bij mijn dochters ging de middelbare 'pas' in groep 7 echt leven en werd hun instelling anders. Ik denk dat dat dat ook heel logisch is eigenlijk.
Oh ja, daar ben ik ook bang voor. Maar dat dat zo is maakt het nog niet per se een goede graadmeter. Er heerst daardoor vooral een prestatiecultuur waar heel veel kinderen zich niet in thuis voelen. Dat vind ik pas zonde. En het beste voor een kind wil iedereen, maar bij veel ouders is dat dan blijkbaar met focus op de cognitieve ontwikkeling. En die wordt weer direct gelinkt aan een niveau wat daarbij zou moeten passen. Helaas wordt dan vergeten dat sociaal emotionele ontwikkeling, werkhouding, doorzettingsvermogen en toch zeker ook welbevinden misschien nog wel veel belangrijker zijn. Dus al die II-tjes wijzen helemaal nog niet naar een havo niveau. Daar komt veel meer bij kijken. Maar ik val dan ook behoorlijk buiten de boot tussen al die ouders die het met jou eens zijn. Mijn oudste dochter heeft mavo afgerond, cognitief had ze havo gekund, maar daar zou ze doodongelukkig zijn worden. Nu is ze bijna klaar met een mbo opleiding. 18 jaar oud en binnenkort een opleiding op zak én de mogelijkheid tot doorstuderen. Alles ligt nog open voor haar. En dus heb ik een gelukkig en zelfverzekerd kind met kansen genoeg, ook al heeft ze geen havo gedaan. Niks zonde aan wat mij betreft. Mijn jongste dochter kreeg mavo advies. Maar wij hebben dat advies aan laten passen naar kader. De meester had in de 20 jaar dat hij groep 8 had, nog nooit meegemaakt dat ouders een niveau lager wilden. Dus ja, ik weet dat wij in de minderheid zijn . Maar mijn dochter heeft naast haar cognitieve capaciteiten nogal een rugzak en mavo zou een hel worden. Voor haar en voor ons. En nu doet ze het fantastisch. Ze haalt hoge cijfers, heeft meestal haar huiswerk op school al gemaakt en werkt zelfs vooruit, ze helpt andere kinderen in de klas en ze doet inmiddels 2 vakken op mavo niveau. Je moest eens weten wat dat voor haar zelfvertrouwen doet. Voor ons zoveel belangrijker dan welke toetsscore dan ook. Dan heb ik er ook één ook het vwo. Maar zij is een strebertje. Harde en georganiseerde werker en ze wilde zelf zo graag naar het vwo. En grappig genoeg is zij de enige in ons huis die ik ooit extra heb laten oefenen. Maar dat was op haar verzoek. Ze had de maximale score gehaald bij het oefenen van een oude cito eindtoets op school. En bij de echte eindtoets wilde ze geen lagere score halen, dus moest er even geoefend worden met werkwoordelling Niemand heeft hier een issue met de verschillen in de niveaus in ons gezin. Ik denk juist doordat ze allemaal op hun plek zitten en niet aan bepaalde verwachtigen hoefden te voldoen. Ze hebben dus ook akle drie een andere middelbare school uitgezocht. Maar goed, ik zou als ik jou was dus vooral naar het totaalplaatje kijken dan alleen citoscores en uitstroomniveau. Het juiste niveau vind je pas door naar dat totaalplaatje te kijken.
Als ze op school al extra aandacht er voor krijgt zou ik het thuis verder met rust laten Blijkbaar heeft ze er moeite mee en word er aandacht aan besteed en dat is toch prima Omdat jullie vwo hebben wil niet zeggen dat zij dat ook kan of moet
Nou, ik snap wel dat je dat wilt oefenen. Want soms kom je met wat 1 op 1 uitleg in een half uur verder dan op school. Er is niet altijd tijd op school voor begeleiding, ze hebben 2 jaren onderwijs achter de rug waarbij de leskwaliteit niet optimaal was en sommige kinderen durven er niet om te vragen enz. Waar werken ze op school mee, Nieuwsbegrip? Dan zou ik de juf of meester om oude teksten vragen, zelfde als met Cito. En dan ga je gewoon uitleggen hoe je zoiets stap voor stap aanpakt. Lees de vragen eerst door, dan weet je waar je op moet letten, markeer signaalwoorden en leg uit wat signaalwoorden zijn. Vertel welke antwoorden vaak in welk deel van de toets te vinden zijn zoals de titel, de laatste alinea enz. En ze stellen vaak dezelfde vragen, kijk of je dochter ontdekt welke vragen dat zijn. Zoiets hoeft helemaal niet veel werk te zijn of tijd te kosten en net als een ander al zei, ongeacht het niveau wat je gaat doen, zulke dingen zijn gewoon altijd handig om te weten.
Ten eerste dat jullie vwo hebben wil dus echt helemaal niet zeggen dat jullie dochter dit ook heeft. Ik lees veel dat jullie haar willen helpen, dat is natuurlijk heel erg fijn maar wil jullie dochter ook geholpen worden? Klinkt misschien raar maar als ze dit zelf niet wil dan is het natuurlijk trekken aan een dood paard met als resultaat dat zowel jullie als jullie dochter gefrustreerd raakt.
Dan ben je dus voornamelijk aan het oefenen op het maken van een toets, in plaats van dat je daadwerkelijk leesbegrip ontwikkelt.