Ik lees ook wel eens oude topics over dit onderwerp, en dan is het zo bijzonder als je in het onderschrift leest dat ze toch nog een kindje hebben gekregen. Hopelijk kunnen wij ons onderschrift ook ooit aanpassen. Jouw onderschrift is wel behoorlijk heftig Sandra. Speelt dat ook nog mee voor je man? Ik kan me voorstellen dat jullie geen zorgeloze zwangerschap in het vooruitzicht zouden hebben. (Ik weet natuurlijk niet precies wat jullie verhaal is)
Nee klopt abrikoos ik heb nooit een zorgeloze zwangerschap gehad. Heb zowel bij 21 weken zwangerschap en bij ruim 18 weken een kindje verloren en ook nog twee miskramen gehad. Mijn man is ook bang dat het nog eens misgaat en dat we weer veel verdriet hebben. Terwijl ik juist het gevoel heb dat het vat goed gaat en ik misschien een keer een beetje kan genieten van het zwanger zijn.
Wat vreselijk dat jullie dat zelfs 2 keer mee hebben gemaakt Ik kan me voorstellen dat je nu na een aantal jaar het gevoel hebt dat je nog eens bewust wilt genieten van een zwangerschap. Maar ik kan me voorstellen dat je man daar heel anders in staat. Zij maken een zwangerschap natuurlijk heel anders mee. Ik heb dit ook een beetje (absoluut niet te vergelijken met jullie verdriet!) Ik ben 2x heel misselijk geweest. De tweede keer nog erger dan de eerste keer. En doordat ik nog een kleintje rond had lopen heb ik er echt niet van kunnen genieten. Achteraf denk ik dat ik tijdens en na mijn zwangerschap een depressie heb gehad. Ik had bijvoorbeeld (nu achteraf gezien) moeite met de hechting met mijn dochtertje (vanuit mij dus). Terwijl ik bij mijn oudste echt een aantal maanden op een roze wolk heb geleefd. Dat was zo'n heerlijk gevoel. Dat zou ik graag nog eens meemaken. Maar de kans is groot dat ik ook nu (haha, hoor mij praten) plat ga van de misselijkheid. Ik hoop alleen dat ik het dan wat beter trek als de oudste twee naar school zijn. En dat ik dan dus ook wat meer kan genieten van een kleintje.