graag een tweede, vriend niet, wie nog??

Hallo,
Ik ben een fiere mama van 33, heb een dochtertje van bijna 18 mnd, en ik wil zo graag nog een tweede baby.
Zowel omdat ik graag nog eens zwanger wil zijn, als voor mijn dochter een speelkameraadje (ze is zot van kindjes) en vooral omdat ik liefde genoeg heb voor twee

Mijn vriend vind het nu al druk genoeg, heeft me een tijdje aan het lijntje gehouden, me het idee gegeven dat hij er nog eens over zou nadenken, nu heeft hij in de week laten verstaan dat hij absoluut geen tweede meer wil, ik vind dit zo erg.

Ik zoek nu lotgenoten, waar de man ook voet bij stuk houd, maar ik hoor ook graag verhalen waar de man uiteindelijk is bijgedraaid.
Ik wil zeker geen ongelukje creeëren, want een baby moet volgens mij door 2 gewenst zijn.
Ik ben 24u /dag bezig met mijn kinderwens, het maakt me echt ongelukkig, al mijn energie steekt erin, ik word er moe van. Mijn droom naast me neerleggen lukt echt niet

 

Niemand die hetzelfde meemaakt of meegemaakt heeft????

 

Nee, hier niet. Eerder andersom. Ik wil (nog?) geen 2de. Mijn man wil dat eigenlijk wel, maar accepteert het wel.
Vervelend dat jullie niet op 1 lijn zitten, lijkt me heel frustrerend.

 

@happy, tjee lastig zeg!!!
ik kan er wel een beetje over mee praten.
2maanden geleden gooide ik het balletje ook omhoog bij mijn man en toen kreeg ik een sneer dat hij het zo wel prima vond en dat hij eigenlijk nog niet wist of dat er uberhoud wel een 2 kindje kwam. Terwijl ik altijd heb gezegd dat ik 2 of 3 kindjes wilde!!
Nu zitten wij niet in een ideale situatie omdat wij een huis aan het bouwen zijn.
Ik was er ontzettend mee bezig en heb mijn man uiteindelijk een brief geschreven en alles heel duidelijk uitgelegd waarom voor mij en onze zoon een 2 kindje zo belangrijk is. (ben zelf enigstkind namelijk).
En heb deze gegeven toen ik ging sporten.
Ik kreeg toen een sms met daarin het volgende antwoord: Hij wilde wel graag een 2e kindje maar wist nog niet wanneer, en dat hij wel wil dat ons zoontje een broer of zus krijgt!!!
Er stonden nog veel meer dingen in die brief waardoor deze heel personlijk werd. Toen ik dus thuis kwam hebben we een potje zitten janken samen.
Dus wij gaan wel voor een 2 kindje maar wanneer weet ik ook nog niet. Soms roepen we gaan er nu voor en anders pas over een half jaar. Maar ach je moet de natuur ook een beetje zijn gang laten gaan toch??

dus een tip: misschien een brief aan je man schrijven en hem deze alleen laten lezen zodat hij geen weerwoord hoeft te geven en er over na gaat denken.
succes meis, want weet echt wel hoe het voelt!!!!

 

Hoi,

heel erg herkenbaar helaas.... Ik heb een zoontje van een jaar. Mijn man heeft vanaf het moment dat mijn zoontje geboren is, gezegd geen 2e te willen.
Vind het zelf enorm lastig. Van binnen word ik er erg onrustig. Mensen in de omgeven weten het en vragen hem er naar. Daar word hij alleen maar stugger van (nou, als ze zo zeuren gebeurd het al helemaal niet!).

Een paar weken terug heb ik besloten het even te laten rusten. Hij weet hoe ik erover denk en andersom....
Hopelijk draait hij nog bij.

groetjes MamsieM

 

@rensje, bedankt voor je reactie, ik heb enkele maanden geleden ook een brief geschreven met mijn gevoelens in, ik had hem op tafel gelegd , wanneer ik vertrok naar mijn werk, mijn vriend was daar toen ook erg van aangedaan, ook wij hebben samen liggen te janken. Hij heeft me toen eerlijk verteld dat voor hem een tweede niet persée moet, maar als ik het zo graag wou , dan zou hij er zeker nog over nadenken, dat is ondertussen al weer dik half jaar geleden. Nu komt hij tot de conclusie dat hij het echt niet ziet zitten om nog voor een tweede te gaan.
Ik snap jou man wel dat het op dit ogenblik niet de ideale moment is om een kleine baby erbij te hebben. Gelukkig weet jij nu wel al waar je aantoe bent, en je geduld beloond zal worden

@Krekeltje, ik lees wel dikwijlder dat er vrouwen zijn die het bij ééntje willen houden en de man graag een tweede wil. Die mannen leggen zich er dan idd meestal bij neer, maar ik heb echt een moedergevoel en weet niet of ik me er zo zal bij neerleggen.
Het is heel erg frustrerend ja, komt zelfs tussen ons in te staan als ik het zover laat komen.

 

Nou, ik wil ook wel een 2e en dat had ik NOOIT gedacht.
Het koste ons bijna al ons huwelijk omdat ik er 1 wilde. Maar toen hem duidelijk was dat ik het ook eng vond is hij overstag gegaan.

Hoe dan ook, mijn man blijft nu dus ook hangen in het "ik wil geen 2e".
Ik probeer het nu eigenlijk ook te laten rusten. Wie weet komt het nog wel een keer. Zo niet dan heb ik een schitterende dochter waar ik dan al mijn liefde maar op moet los laten.

En ik ben zo bot geweest naar onze vrienden toe om te zeggen, hij wil geen 2e en sindsdien houden ze hun mond dicht. Scheelt.

 

Ik denk idd wel dat het voor mannen en vrouwen anders aan voelt.
Mannen 'willen' vaak wel of geen kind. En vrouwen 'voelen' / 'moeten' dat met heel hun lijf. Altans, das mijn ervaring. Maar mijn man weet ook hoe mijn zwangerschap en bevalling was, dus snapt wel dat ik nu niet wil.

 

1Dondersteen, hebben jullie voordat jullie gingen samenwonen over kinderen gepraat? Dat zijn wij hier dus vergeten anders hadden we nu deze discussie niet gehad wss. Mijn vriend wist van in het begin dat ik een kind wilde, niet dat dat er 2 waren zegt hij, terwijl ik altijd al 2 kinderen heb gewild.

Krekeltje, denk idd dat het bij mij in mijn lijf zit dat nogmaals zwanger/mama willen worden.
Het zwanger worden en de bevalling is nu net hetgene wat mijn vriend voor een stuk tegenhoud. Onze dochter ademde niet bij de geboorte, ze heeft hier wel niets aan overgehouden, maar de schrik zit erbij hem wel in. Ik heb de bevalling ondergaan, hij heeft het heel bewust meegemaakt.

 

Happy3, waarom plan je dan niet een afspraak met de vkl of gyn om dat te bespreken als sat de reden is? Die kunnen je man misschien gerust stellen en goede begeleiding garanderen.

 

denk dat je het even moet laten rusten en het niet zo definitief moet opvatten...bij mannen werkt het meestal zo heb ik gemerkt, dat ze even moeten wennen aan het idee (van een kindje of een tweede) en dat ze er later misschien toch anders tegenaan kijken. probeer het niet teveel te bespreken, laat hem even en over een paar maanden kan je hem vragen of het hem misschien beangstigt of wat hem doet besluiten geen tweede te willen...is het omdat hij bang is dat jullie relatie er onder lijdt of dat jullie niet veel tijd hebben nu voor elkaar...vaak is dat een 'probleem' voor mannen,want er verandert ineens veel in een relatie met een kindje erbij! ineens is de man niet meer nummer een voor zijn vrouw/vriendin...! het kan zijn dat dat iets is waar hij zich ongerust over maakt.

probeer dus hem zekerheid te geven in eerste instantie, dat hij alles voor je is, geef hem complimentjes en doe dat een tijdje (speel het desnoods een beetje hahaha!) en dan kan je erover praten dat jouw wens wel een tweede kindje is en of jullie er niet uit kunnen komen, dat hij misschien wat minder definitief is. misschien over een jaar of twee jaar (je bent 33 las ik, op zich niet heel erg oud...ik kreeg m'n eerste kindje op 37e jarige leeftijd en daarom willen wij nu gaan voor een tweede omdat ik niet veel tijd heb, anders zou ik wachten)

het valt nl niet mee een 2e als je een dreumesje hebt! zwanger, weer van voor af aan met een newborn...daar kan een man best huiverig van worden!

pak hem dus aan met tact en praat over je onzekerheden en zijn onzekerheden!succes!

 

sorry, lees je reactie nu pas.

Hier ook vrienden die er tegen hem over beginnen, en ook hij reageert dat andere er niet over moeten zagen. Sommige denken dat ze mij daarbij helpen, iedereen weet dat ik een tweede wil en hij niet, maar werkt averechts.:x Ik hoop dat jou man ook snel bijdraait. Veel succes. De tips van Mukkie alvast toepassen denk ik.

@Marieke, hij weet dat de gyn ons bij een volgende bevalling sneller tot een keizersnede zal leiden, omdat het risico vrij groot is dat bij een tweede het opnieuw kan gebeuren. (Schoudertjes zijn te breed voor mijn bekken) Mijn gyn vertelde me vorige maand zelfs dat ze mijn bevalling absoluut nog niet vergeten was, dus moet hele impact geweest zijn op mijn vriend

@Mukkie, ik weet dat je gelijk hebt ik moet het laten rusten, maar dat is net zo moeilijk. Iedereen rondom mij wordt zwanger van 2de, of zelfs 4de kindje, ik wil gewoon dat hij zegt, heb nog even geduld, je krijgt nog een tweede. Ik heb idd nog wel even tijd, maar over onze dochter hebben we 3 jaar gedaan, ik heb 50% kans op miskraam, raak niet heel snel zwanger, en dat houd me natuurlijk ook bezig.
Ik duim voor jou dat je snel zwanger mag zijn. 2 kindjes kort op elkaar is zwaar, heb gisteren neefje van 10 weken een hele dag bijgehouden, huishouden blijft dan wel liggen. Je hebt me wel goede tips gegeven

 

hoop dat m'n tips werken...haha! ik snap je heel goed! ook ik kan niet wachten om weer zwanger te raken nu na een 'bijna zwangerschap' deze maand hihi! m'n verlangen naar een 2e kindje is helemaal aangewakkerd en wij hebben ruim 5 jaar gedaan over de eerste dus idd hebben we wel ene reden om nu te beginnen. toch probeer ik er niet teveel over te praten, wil het leuk houden tussen ons en gezellig en dan komt het vast denk ik...ik probeer erop te vertrouwen.

hoe moeilijk ook: probeer je vriend de tijd te geven. mannen kunnen ook toch ineens inzien dat het allemaal best meevalt! als je er goed over praat over een tijdje kan je heel duidelijk aangeven wat jij verlangt en dan is hij misschien ervan doordrongen dat het toch de moeite waard is...je kan hem ook te vriend houden he haha! je hebt hem wel nodig hihi!

succes en sterkte met wachten en het tactisch spelen hahaha!komt goed!

 

o enne: laat je niet gek maken door je omgeving (hier hetzelfde probleem van allemaal 2e of 3e kindjes...)

 

Hoi,

Ja hoor, we hebben het er over gehad. Dat ik er 1 wilde.... Zie je bij mij de kink in de kabel? En hier een hel van een bevalling gehad (5 x hardstilstand ivm ruggeprik)
En ons meisje kwam er ook blauw uit... navelstreng 2 x om nekje + dat ze eigenlijk nooit via de natuurlijke weg had mogen komen. Ik ben eigenlijk te smal. Toch haar eruit getrokken terwijl ze verkeerdom lag, zuignap op d' r voorhoofd. En 2 gescheurde nekspieren... overgehouden aan het trekken.Bijna een jaar fysio aan huis...

Hoe dan ook ze lijkt er ook niets aan overgehouden te hebben. Ze is erg bij dehand en lijkt behoorlijk slim te zijn. (ze maakt al zinnen van 4 woorden, kan zeker 30 minuten tekenen, binnen het papier... *trots* hihi.
Solly... ik was even afgeleid door mijn eigen opschepperij. hihi

Bij ons is de afspraak dat ik bij de volgende een keizersnee krijg en niet meer bij de vk hoef te lopen. Dit heb ik voor elkaar gekregen omdat ik woest was bij het nagesprek met de gyn. (Ze had tijdens de bevalling laten vallen dat ze mijn schaambeen moesten gaan breken omdat ze vast zat.... ik heb geperst dat wil je niet weten...)

Man ik dwaal af...
Wat ik wil zeggen is. Het advies wat al eerder is gegeven, bespreek dit met je gyn en kijk of je vriend mee kan om gerustgesteld te worden. Vind ik een hele goede.

Alleen voor mijn man maakt het niet uit dat de begeleiding van uit het zkh zou zijn en dat het een keizersnee zou woren. Het gaat hem erom dat het te druk is en dat we financieel het misschien niet kunnen dragen.

Ik probeer momenteel ook niet aan te dringen omdat hij overspannen thuis zit.Dan is praten over kids niet handig..

Ik zit stiekem nu een beetje te hopen dat onze laatste vrijpartij een "ongelukje" met zich mee brengt. Onveilig gevreeen, alleen zingen kerk... voordat enzow... dus de kans is miniem.

succes ermee.

 

@ Mukkie, goede tips!!
Ik praat er met hem ook niet over. (ik gooi het hier er uit.... bij de mama' s waaar ik meestal bij babbel)
En ik hoop idd dat hij over een tijd er misschien anrs over denkt.
Of dat het nu perongluk raak mag zijn...

oh en je bent nu al zwanger geweest. Ik heb begrepen dat je lichaam dat zich herinnert en sneller zwanger wordt (ik weet het niet zeker maar ik hoop er ook op... hihi)

En zeg idd tegen jullie vrienden en kennissen dat ze er niet met hem over moeten praten. Dat het alleen averechts werkt. Dan ben je van dat gedoe af.
(ps ik ben onddertussen 35)

 

Lastige situatie dus, misschien kun je proberen dmv je andere kindje, dat het misschien leuk is dat er nog een broertje of zusje bij komt voor jullie andere kindje. Ik weet nog goed dat ik een jaar of 5 was en niets liever wou dan een broertje of zusje waarmee ik kon spelen, alleen vond mijn moeder het destijds eng om aan een tweede kind te beginnen, gezien wat probleempjes die ze had toen ze in verwachting was van mij, maar uiteindelijk luisterde ze naar hun toen 5 jarige dochtertje en besloten overstag te gaan. Maar toen was ik al 5 en ik neem toch aan dat jij graag sneller wil als ik zo lees. Maar misschien een goede tip, en idd jullie moeten er wel samen achter staan. Veel succes meid.

 

Heel herkenbaar wat ik hier lees! Hier 4 maanden geleden bevallen, maar viriendlief heeft altijd al gezegd dat hij maar 1 kindje wil. Laatst nog eens over gehad en hij blijft daarbij. Zijn redenatie is dat hij het te druk vindt straks met de sportclubjes ed. Ik vind het vreselijk dat hij er maar 1 wil, ik zou er wel 2 of 3 willen! Ik probeer het te laten rusten voorlopig en wil het over een half jaar tot een jaar nog eens aankaarten. Hij weet hoe erg ik het vind, maar zegt ook dat hij niet denkt dat zijn wens zal veranderen in de toekomst.

Fijn om hier te lezen dat er meerderen met dit probleem zitten.... Tis o zo moeilijk! En je erbij neerleggen gaat gewoon niet. Ik ben 31, dus ik heb nog wel even, maar het idee dat er nooit een broertje of zusje zal komen maakt me echt gek!

 

pfff het is wat met die mannen hahah!! nou ik heb een paar weken geleden ook met mijn man gepraat en die is uiteindelijk overstag (dacht ik). Maar zodra de echte beslissing genomen moet worden krabbelt hij nog hard terug... denk niet dat hij durft ofzo.... Ik probeer er maar even niets van te zeggen en hopelijk draait hij wel weer bij.
Ik weet nu wel zeker dat hij een 2e wil, alleen ik wil heel graag nu (zoontje is al 2.4 maanden). Maar mijn man heeft altijd tijd genoeg... en nu dus ook weer...!!!
meiden wat is het toch een rotgevoel he, als je zo graag wilt. Ik moet eerlijk bekennen dat ik er mee opsta en mee naar bed ga!!!
hopelijk komt het ooit nog eens goed....

 

ik heb hier hetzelfde met een derde. En mijn man gaat zich laten sterrliseren dus binnenkort is het echt over voor ons.

Ik vind het echt heel jammer

Mijn probleem is ook nog dat onverwachts (ondanks spiraal) zwanger ben geweest van een derde. Maar dat werd een miskraam.
Mijn wens is nu dus nog groter, maar die van mijn man alleen maar kleiner. Hij is zich rot geschrokken en vindt dat we door het oog van de naald zijn gekropen :x