Ten eerste, ik zou haar man adviseren zich te laten steriliseren. Om escalatie te voorkomen. Is er een reden dat hij dat niet eerder gedaan heeft? Maar tweede punt, als ze zo in de wolken is, vrees ik dat het al te laat is en dat het 'ik ben met de pil gestopt' een inleiding is naar 'ik ben zwanger'. Voor de rest sluit ik me aan bij andere reacties hier. Je vriendin is zichzelf niet de baas en heeft hulp nodig. Dus ja, licht haar man in en kijk of je samen met hem een spoed opname kan regelen. Grote kans dat ze al richting een psychose aan het gaan is als ze de pil heeft weg gedaan.
Wel een beetje jammer dat hij zo redeneert want dan onderschat hij de situatie denk ik. Maar buiten dat, volgens mij is daar ook wel wat hulp voor te krijgen. Als hij dat maar gewoon aangeeft bij de psychiater of een andere instantie. Zijn vrouw is echt niet de eerste huismoeder die wordt opgenomen terwijl ze een gezin thuis heeft.
Soms doe je iemand het grootste plezier door ze tegen zichzelf in bescherming te nemen. Als ik het zou zijn, mag ik hopen dat mijn vriendinnen een besluit nemen die het beste is voor mijn kinderen en niet waar ze mij tijdelijk een plezier mee doen. Ik heb jaren geleden iets soortgelijks meegemaakt en uiteindelijk samen met haar vriend ons best best gedaan haar op te laten nemen. Het heeft nog een paar weken geduurd voordat ze haar opnamen, maar goed... Ze zijn inmiddels getrouwd en hebben een gezin. Verder denk ik n.a.v. de informatie die je geeft dat je haar man niet nieuws verteld als je besluit het te vertellen. Hij staat er niet voor niets naast en eerlijk gezegd zou ik dan allang bedacht hebben dat ze de pil innname kan faken en zorgen voor mijn eigen anti-conceptie. Hij kan ook verschillende maatregelen nemen een zwangerschap te voorkomen!!! Ik lees niet terug dat hij dat ook doet en vind in dit geval als ze nu dan wel zwanger zou zijn, dat het zijn eigen schuld is en niet moet zeuren. En als laatste wil ik graag nog even noemen dat het misschien ook in combi met een hormonenkwestie kan zijn gezien ze zo goed reageert op zwangerschapshormonen? In dat geval zou de juiste combi medicatie de boel in haar hoofd wat kunnen temmen terwijl ze op de psychische hulp wacht. Sterkte met de situatie. Mijn vriendin en ik hadden destijds geen van beiden kinderen waardoor het allemaal een stukje makkelijker was. Maar het blijft pijnlijk om iemand van wie je houdt zo te zien strijden met zichzelf.
Eens met IMoeder. Verder moet ik mij ontzettend inhouden om niet te gaan schelden. Hoe durft jouw vriendin zulke levensgrote beslissingen te maken voor haar man? Ja, zij voelt zich gelukkig voor 9 maanden, maar hij zit er ook min. 18 jaar nog aan vast. Beseft ze dat wel? Dat ze ontzettend egoïstisch bezig is? En wat het kind? 'Tja, jij bent er enkel zodat ik mij goed voel voor 9 maanden. Daarna heb ik weer een nieuw kind nodig of zo.' Ik vind het een hele erge en trieste situatie en ik hoop absoluut dat deze familie hulp krijgt. Heel veel sterkte!
Dit gedeelte zal ze inderdaad niet beseffen. ze heeft geen controle meer over haar eigen gedachten en wil dit wel graag. verder heeft ze het gevoel dat ze die controle terug krijgt als ze zwanger is. ze zal het dus niet zozeer doen voor het kind maar meer voor het gevoel alsof ze nog mag bestaan. Ik vind het daarom ook jammer dat je zo hard reageert. waarschijnlijk als ze onder de juiste behandeling staat, zal ze dit zelf ook beseffen. Ook al heb je gelijk dat het niet klopt. maar goed dat is wat een psychose met je kan doen Het is trouwens geen aanval, maar een uitleg! dus snap me niet verkeerd
Daarom ben ik dus hard. Ik vind dit absoluut not done. Ze koopt geen vissen om haarzelf goed te laten voelen, ze gebruikt kinderen.. mensen. En dat is gewoon absoluut niet oké. Ik zou ook zeker haar man aanraden om condooms te gebruiken (die hij ergens veilig opbergt). Ik kan me voorstellen dat de situatie heel gecompliceerd is, maar ik wil jou ook even (opnieuw) wakker schudden en ik wil je laten realiseren dat dit echt te ver gaat. Zij heeft het recht niet om dit soort dingen te doen. Naast het feit dat het slechts een tijdelijke oplossing is, kan dit ook hele nare gevolgen met zich meebrengen. (Waar zij uiteraard niet aan denkt op dit moment vanwege haar psychische gesteldheid maar daarom dat haar omgeving beter moet gaan opletten.) Weet haar psycholoog/psychiater ook van deze situatie af? Weet haar man ondertussen dat ze gestopt is met de pil?
Ik zou vandaag nog met haar man gaan praten. Hij moet echt weten dat ze gestopt is met de pil. En hij weet dat hij haar er niet mee kan vertrouwen, dus eigenlijk snap ik niet zo dat hij er niet allang wat omheen deed. Ik begrijp zijn dubbele gevoelens omtrent de opname wel. Maar ik denk dat je vriendin snel hulp nodig heeft, veel sneller dan de geplande termijn
Je heb inderdaad gelijk dat het niet goed is. zoals ik dat inderdaad ook aangaf. maar ze doet het niet expres en ze zijn wel bezig voor hulp. daarbij zorgt ze wel onwijs goed voor haar andere 3 kinderen. ondanks dat het niet goed met haar gaat. dus ja ze koopt vissen voor haar eigen plezier maar laat ze vervolgens (nog) niet in de streek. Ik snap heel goed wat je bedoelt, de kans dat het snel veranderd is ook aanwezig zeker als het ze zonder hulp loopt. maar ze doet ook haar best om het goed te doen. want ze probeert eerlijk te zijn en als je echt diep in de put zit en het je niet meer uitmaakt dat zal je dat nog niet eens proberen bij wijze van. En het is heel moeilijk, maar om haar dieper de grond in te trappen gaat ook niet werken.
Ik heb ervaring met ptss maar niet met psychoses (dus daar kan ik niet veel nuttigs over zeggen). Ik snap dat het een verademing is om mensjes in haar leven te hebben die ze wel dichtbij kan laten en die haar niet triggeren. Maar ze zal goed moeten beseffen dat als ze weer zwanger word ze grote kans heeft om al haar kinderen kwijt te raken. En als ik dit zo lees heb ik het idee dat ze daar niet mee zal kunnen leven. Ook vraag ik me af of het zou helpen als hij zich zou laten steriliseren. Als ze echt zo obsessief zwanger wil worden en ze komt erachter dat het niet met hem kan is er denk ik risico dat ze het bij een andere vent gaat proberen. Ik ben niet snel voor sterilisatie maar in dit geval denk ik toch dat het belangrijk is dat zij gesteriliseerd word. Allereerst zou een opname goed zijn zodat ze weer rationeler na zal kunnen denken. En dan aan het einde toch kijken of ze akkoord gaat met definitieve anticonceptie. Ik weet het niet zeker maar zover bekend is bij mij krijgt iemand met aanleg sneller psychoses naarmate er meer stres en drukte op de hersenen komen. Daarom lijkt het hebben van nog meer kinderen uitgesloten, hoe goed evt therapie ook zou aanslaan. P.s. Ik denk dat ze niet alleen ptss heeft maar dat er nog meer speelt.
Ja, ik kan me voorstellen dat het ontzettend moeilijk is! En wat moet jij je ook machteloos voelen. Je weet kritische informatie (het niet innemen van de pil) maar wat moet je ermee? Vertellen? niet vertellen? Maar wat dan? En wat als je het wel verteld? .. nou goed, erg ingewikkeld dus. Zeker omdat jouw vriendin op dit moment (of eigenlijk nooit?) stabiel is. Nogmaals veel sterkte!
Aan schelden heeft een depressief iemand niets hoor... depressieve mensen zien de wereld heel anders als '''normale''' mensen
Tijdens een depressie ziet iemand voornamelijk het negatieve van dezelfde wereld. Waardoor het totaalbeeld anders is.
Ik heb haar net gesproken en ze is net bij haar psychiater geweest en heeft daar alles vertelt. Haar psychiater heeft haar gezegd eerst af te wachten of ze überhaupt zwanger is (ze heeft zondag nod) voor ze met haar man gaat praten. Maar ze heeft dus wel met klem geadviseerd om met hem te praten. Verder zal waarschijnlijk haar dosering medicijnen omhoog gaan of misschien andere medicatie. Maar mocht ze inderdaad zwanger zijn, zal haar medicatie sowieso aangepast worden. Ik laat het weten zodra de uitslag bekend is. Iedereen trouwens bedankt voor de reacties!
Ik heb even niet alle reacties gelezen. Maar je zegt dat tijdens de zwangerschap ze juist goede periode heeft en daarna ook nog. Geeft ze bv of fv? Mijn eerste indruk is dat ze hormonaal helemaal van de leg is. Wie weet kan dat eens nagekeken worden.
Ik dat niet niet dat ze hierbij stil staat nee. Ik denk ook niet dat ze stopt met de pil vanwege een vierde kind, maar omdat ze zich alleen maar beter wil gaan voelen. Tijdens de zwangerschappen voelde ze zich goed en deze vrouw is zo wanhopig en ziek dat ze niet rationeel nadenkt. Buiten dat vind ik haar man ook egoïstisch. Als hij zo wantrouwig is naar zijn vrouw en geen vierde kind wil, kan hij zich ook laten helpen of condooms dragen i.p.v. de verantwoordelijk bij haar neer te leggen. Hij is niet blij met een opname lees ik omdat hij dan te druk krijgt. Wie zijn belang heeft hij dan voor zich? Duidelijk niet dat van zijn zieke vrouw. TS; ik denk ook dat de hormonen van de anticonceptie een grote boosdoener zijn. Ik reageer ook heel slecht op de pil. Dat ze stemmen hoort is een ander probleem los van de anticonceptie en ik hoop dan ook dat ze zo snel mogelijk geholpen wordt. Haar zelfmoordpoging is een schreeuw om hulp en die heeft ze ook echt nodig.
Ja, om te schelden. Niet om haar uit te schelden. "potverdrie, hoe durft ze." en niet "K*twijf, hoe durf je." edit: ik zei niet 'potverdrie' ik zei 'verd*mme'. Die betutteling van ZP is echt vreselijk vervelend.