ja maar mijn broertje gaat zich binnenkort verloven en trouwen , wat als mijn moeder zegt wil je goud uit de kluis pakken ik heb het nodig , wat dan zal ik dan nee zeggen?
Ik zou het goud verkopen en het geld op je rekening zetten (en je schulden afbetalen) Als je moeder er dan over begint zou ik gewoon heel onschuldig doen alsof ik er niets meer van wist dat ik het haar beloofd had. Zo ben jij van je geldproblemen af en heeft je moeder geen reden om ruzie te zoeken. Ik vind dat als je het beloofd hebt je moeder er eigenlijk recht op heeft maar als ze daarna alles aan je broertje wil geven vervalt dat in mijn ogen.
Jij hebt het goud gekregen van je opa bij jouw trouwen. Dus het is van jou. Ik neem aan dat je moeder er sowieso niet bij kan, omdat het in jou kluis ligt. Dan hoef je ook niet bang te zijn dat ze het aan je broertje geeft. Als ze er wel bij kan zou ik het veilig stellen door het te bewaren in een kluisje waar ze er niet bij kan. Ik zou het verder laten rusten nu. Waarom zou je ruzie maken over iets dat pas zou kunnen gaan spelen als ze overleden zou zijn? Je hebt gewoon recht op je kindsdeel na overlijden van je moeder. Maar ze is nog in leven en ik vind het hebberig om nu al ruzie te maken over of je een huis gaat erven na haar overlijden of niet.
Ik vind ook 'eens gegeven.. Blabla..' Maar ben nu toch wel heel erg geneigd jou voor gek te verklaren als je dat goud aan je moeder overhandigd.. Zeg dan gewoon dat je het voor haar bewaard in de kluis tot ze er zelf een GOEDE bestemming voor gevonden heeft, ipv het spekken van je broertje.. En als ze er dan iets zinnigs mee wil doen, kun je alsnog t goud voor haar reserveren.. Komt er nou een dikke ruzie van, dan hou je t lekker zelf Hoe zou je moeder reageren als t andersom was?
Inderdaad, nee zeggen. Het is niet van haar, want jij hebt het gekregen van je opa & oma. Dus zij beslist niet wat ermee gebeurt.
nee goud krijgt mijn broertje als die gaat trouwen om zijn bruiloft te bekostigen, dus niet als ze dood gaat ofzo en het ligt ook in mijn kluis omdat mijn moeder geen geld wou geven om zelf 1 te huren
Ben t met iedereen eens dat t jou deel is!!! Maar..........(kleine kanttekening) Ik vind t niet eerlijk dat je zeg dat je broertje t niet nodig heeft, omdat hij t financieel goed voor elkaar heeft. Ook mensen die zelf financieel alles op n rijtje hebben, verdienen wel eens een extra'tje. Je kan t hem niet misgunnen omdat jij t minder heb, zo werkt t toch niet? Dus of iemand t goed of slecht heeft vind ik niet uitmaken. Hij zijn deel, jij de jouwe. Niet aanvallend bedoeld, maar dit vond ik een beetje jaloers overkomen.
brabbel ik bedoel meer van hij krijgt toch zijn deel, waarvoor heeft ie mijn deekl nodig dan? kijk als hij financieel aan de grond zat, wil ik hem best mijn deel geven en kijken of ik hem verder mee kan helpen maar als ie alles gewoon heeft waarom krijgt ie dan ook nog mijn deel?
ehh heel simpel. 1 jij hebt het gekregen 2. je broer krijgt zijn eigen deel. dus heel eerlijk als jouw moeder jouw deel aan je boer wilt geven tja dan bekostigd hij zijn bruiloft maar me tzijn eigen deel. ik zie niet in waaom jouw deel daarvoor gebruikt moet worden. snao sowieso niet waarom je het aan je moeder "beloofd" hebt. Je opa en oma waarvan je het gekregen heb die hebben het voor jouw en je broer bedoeld en als jij je moeder dan wat toe wilt doen tuurlijk leuk en lief maar 10.000 euro?? waarom in hemelsnaam als je het zelf goed kan gebuiken?
Eens gegeven blijft gegeven zou ik zeggen, maar aan de andere kant, als je moeder "te beroerd" is om zelf een kluisje te regelen... Ik zou zeggen dat ik het geld terug heb gelegd bij opa en oma omdat jij het kluisje niet kan betalen omdat je zelf nog schulden hebt dankzij haar. Laat haar maar voelen dat ze ook fout is. Nu is mijn band met mijn ouders niet de geweldigste, maar ik zou het gewoon zeggen. Mam, ik heb het goud zelf nodig om mijn schulden die ik mede dankzij jou heb gekregen af te betalen. Daarbij komt dat mijn broer (jouw afgod) van opa en oma ook "trouwgoud" krijgen. Als ze het er niet mee eens is.... Tsja jammer... dan heb jij nog een lieve opa en oma
ja jij hebt het goed verwoord . Maar ik heb het haar nog niet gegeven (ik heb het ook verkeerd opgeschreven in het beginstukje zie ik nu). Toen ik het goud kreeg van opa en oma ben ik naar haar toegeweest en gezegd dat ik nu het goud heb . En zij ging er min of meer automatisch vanuit dat het van haar is . En ik heb ook niks gezegd omdat ik het sneu vond voor haar en ik dacht dat ze het nodig had voorhaarzelf als ik het had geweten dat ze het aan mijn broertje wilt geven had ik het misschien niet eens gezegd. pff het is heel ingewikkeld allemaal ene kant denkik achhhh wat maakt uit geef haar maar al het goud en geen gezeur meer erover maar ander kant waarom ben ik steeds degene die benadeeld wordt? ze gunt haar zoontje alles maar ik ben degene die steeds de l.l wordt en niks krijgt. Maar hoe nu verder moet ik er zelf over beginnen of als de dag komt waarop ze erna gaat vragen? of zal ik haar meegeven en zeggen dat ik het toch wel heel oneerlijk vind allemaal dat ze alles aan mijn broertje geeft en mij niks.
dus zei ging er voor het gemak maar even vanuit dat het voor haar was. Nou haha juist. WAAROM maak jij je druk over hoe jij moet gaan zeggen dat je JOUW goud niet aan je moeder gaat geven om aan je broer te geven.. Je hoeft dit niet te zeggen, haar aanname dat het voor haar is . Iets wat ik persoonlijk belachelijk vind dat een moeder aanneemt dat ze de erfenis van haar dochter krijgt. natuurlijk ga je dat niet geven voor de lieve vrede, kweek wat ruggegraad meid! het is jouw geld, jouw goud. Hup (gedeelte) inleveren en schulden aflossen. Als zei het lef heeft wil je het goud aan mij geven, zeg je welk goud./ dat goud wat ik heb gekregen van opa en oma, wat ik gebruikt heb om mijn studie schuld af te betalen aangezien ik dat zelf heb geregeld destijds, dat goud is weg. punt.
Als je het haar niet hebt toegezegd heeft ze pech gehad, dan is het van jou. En dat je geen ruzie met haar wil kan ik begrijpen, maar geloof me, ik word ook benadeeld door mijn moeder tov van broers en zusje, en ik heb al kang geleden besloten dat dat haar keus is maar dat ik daar niet onder gebukt hoef te gaan.
Even op een rijtje Het gaat om de ouders van je VADER Die hebben goud. Ze geven jou en je broertje ieder een deel Je moeder is gescheiden van je vader en hun zoon dus. Heel logisch dus dat je opa en oma het niet aan je moeder geven, ze is geen kind van ze en nogineens een schoondochter meer, dus feitelijk is ze helemaal niks van je opa en oma Je opa en oma geven jou en je broertje het goud, NIET jou moeder. Als ze wilde dat je moeder het kreeg gaven ze het wel aan haar Ik zou het dus als opa en oma zijnde echt een naaistreek vinden als jij het aan je moeder zou geven en als ik er als oma achter zou komen zou ik het zeer zeker terugwillen Zeg nou zelf. Jij bent zelf oma en geeft 10.000 euro goud aan je kleinkind, en zei geeft het vervolgens aan iemand die nogineens familie is ( je moeder is feitelijk niks meer van je opa en oma nu je vader en zei gescheiden zijn) ik zou echt laaaaaaiend zijn hoor!! Het geld is voor JOU bedoeld, niet voor je moeder, anders gaf je opa het wel aan je moeder
Voelt echt een beetje zo: Jij bent moeder van een zoon Je zoon krijgt van jou een nieuwe auto twv 10.000 euro waar jij heel lang voor hebt gewerkt Je zoon besluit de auto lekker aan zijn schoonmoeder te geven terwijl jij je zuurverdiende geld hebt uitgegeven aan een auto voor JOU zoon en NIET zodat je zoon de nieuwe auto aan schoonmoeder kan geven Dan voel je je toch ook genaaid? Komt het feitelijk wel op neer Opa en oma hebben hard gewerkt voor die 10.000 euro goud, en jij geeft het aan hun ex schoondochter waar ze niets mee van doen hebben. Ik zou flink pissig op jou zijn als ik jou opa en oma zou zijn