De peuterpubertijd... ik zit er op dit moment echt midden in. Maar tot welke leeftijd duurt het eigenlijk?
Hier ook in een vloeiende lijn van peuter naar kleuterpuberteit en het lijkt er (nog) niet rustiger op te worden.
Haha! Ik moet zeggen dat ik de peuterpuberteit wel mee vind vallen tov de tijd ervoor. De baby en dreumestijd vond ik zwaarder (qua huilen en slapen). Begin peuterpuberteit was ze wel flink lastig, maar vind haar nu best een makkelijk kind geworden! Uiteraard wel met haar periodes en ze eist haar aandacht wel op, maar dat is het ook.
tis hier nog niet over meneertje luistert niet :x ik word er zoooo flauw van! Ik zeg: uitbesteden tot ze 5 zijn of zo
Het valt hier mee... Maar dat is natuurlijk net wat je ervan verwacht . Ik had het in ieder geval erger verwacht als je de 'verhalen' hoort. Ik merk dat het het beste gaat als ze uitdaging heeft, dingen te doen heeft. Dagen alleen thuis zijn funest, en logisch ook want ze zijn enorm leergierig op deze leeftijd. Verder hebben we hier uiteraard de momentjes op de gang en op de trap maar daarna gaat het eigenlijk altijd beter. Wat vind je vooral pittige momenten?
De overgang naar de peuterpubertijd naar kleuter stemt me ook niet zo gelukkig Het meest pittige is dat ze nu elke avond gillend in bed ligt en echt om niets! Soms komt ze uit bed en dan staat ze ineens weer voor je neus. Het elke keer terugleggen word ik persoonlijk heel moe van. Wel iets zeggen, niet iets zeggen. Ik ben er gewoon klaar mee. Dan zijn er gewoon momenten dat ze in haar enthousiasme wegrent en niet meer luistert dat ze het geen wat ze wil doen niet mag doen. Soms kan dit echt een gevaarlijke situatie opleveren, maar ik kan niet snel genoeg bij haar zijn (ben zwanger, dat ontneemt veel puf) en ik wil eigenlijk a priori ook niet achter haar aanhollen. Ze is over het algemeen wel lief hoor en de meeste dingen kan ik prima hebben. Ze is een goede tester, laat ik het zo zeggen... daar ben ik eigenlijk alleen maar blij mee. Ze mag ook best dreinen, maar ze schiet er gewoon niet zoveel mee op. Haar nieuwsgierigheid brengt haar af en toe in de problemen zeg maar. Ze is ook wel heel lief voor me. Komt veel knuffeltjes en kusjes halen en helpt graag mee. Dat laatste zet ik dus veel in en werkt altijd.En uitdagende dingen werken meestal ook, maar ja... als het dan eenmaal bedtijd is en ze ligt/staat te gillen tot ze een ons weegt, pffff... dan zit voor mij ook de dag erop en kan ik het wat slechter trekken. En ik weet ook niet zo goed wat de beste actie/reactie is.
Hm mijn eerste gedachte was "Tot de 4e verjaardag" Maar hier helpt het ook om wat uitdagendere spelletjes te kopen, einde van de dag even naar de speeltuin... Beetje spelen met andere kinderen terwijl mama een boek leest zegmaar. Dan kunnen we er beide weer tegen rond bedtijd en slaapt ze beter.
je moet misschien op houden met middagslaap!hier was het 3 maandenlang n probleem om naar bed te gaan.(of slechte stemming als hij in de middag niet geslapen heeft) niet zo zeer veel huilen of zo maar steeds van die dingen vinden om niet te gaan slapen maar toen begon hij echt goed tegen als hij geen middagslaap heeft. hij kan de dag goed door en 19uur ligt hij in bed binnen 3minuten diep in slaap. de rest weg lopen en willen ontdekken,gevaarlijk klimmen etc was altijd zo hier.we gaan niet naar buiten als hij mijn hand niet vast houdt.en hij heeft geleerd waar hij los mag lopen en waar hij hand moet vast houden. men zegt dat de hoogte punt van peuterpubertijd juist bij 3,5 jaar ligt. omdat ze dan ook veel meer kunnen. dus volhouden!
@bosi: hier oko.. maar toen begon het "ik ben zo moe van school en dus chagerijnig"-verhaal maar we zijn inmiddels aan het ontdekken of dat normaal is of misschien toch niet we komen er wel.. alleen soms is het wel even doorbijten.
Nee toch! Nog erger? ik hou mijn hart vast Tim klimt steeds uit zijn bed 's avonds en ook 's middags. We zitten erover te denken om hem een tijdje in een campingbedje te laten slapen tot hij weer zijn sterren verdiend heeft om in zijn grote bed te slapen.
Ik heb wel het geluk dat mijn zoontje gewoon in zijn bed blijft liggen. Hij ligt in een peuterbed. Ik zeg gewoon dat hij moet blijven liggen en dan luisterd hij gewoon. ging dat trouwens maar met alles zo. Maar hij is erg brutaal / ongehoorzaam / kattig / en we zitten ook in de fase dat papa stom is en dat hij papa slaat etc etc...
Ja hier precies zo! En als Ties dan eens driftig is, vind ik dat veel makkelijker te handelen dan een huildag van een baby.
Hier is het sinds een half jaar ongeveer wel een stuk rustiger, ze heeft wel andere 'zeurpuntjes' maar niet meer van die peuteracties.
Sil zit ook enorrrrrm te peuterpuberen, maar voor de zekerheid ga ik er maar vanuit dat het nog wel 2 of 3 jaar gaat duren; kan het alleen maar meevallen (of ik krijg gelijk - OMG!) Ik moet wel zeggen dat Sil heel erg schommelt tussen bloed-onder-je-nagels-gedrag en super-lief-en-zoet-gedrag. Dat laatste maakt wel veel goed, eigenlijk. Zonder de momenten dat hij komt knuffelen en kussen en vertellen dat hij me lief vindt, zou ik echt allang compleet gek zijn geworden van de momenten dat hij weer eens niet naar boven wil, onder de douche, op het potje/de wc, boterham eten, in zijn autostoel, etc. etc. etc. Ik probeer wel steeds de begrijpende, liefdevolle aanpak, maar aan het einde van zo'n dag dat werkelijk ALLES een gevecht is geweest, heb ik mezelf er wel eens op betrapt dat ik hem iets hardhandiger uitkleed dan normaal... Ach ja, het mantra dat me hier doorheen sleept is jullie waarschijnlijk welbekend: hetiseenfasehetiseenfasehetiseenfasehetiseenfase
Hier ook van peuter, naar kleuter tot aan het naar school gaan. Alleen toen ook netals Saskia omschreef "ik ben moe van school-gemopper". Dat zal vast overgaan in de puberteit, dus is pas over als ze de deur uit is Nee, wordt langzaam hier nu wat beter..
Belize: middagslaapjes zijn al pasé... behalve als ze echt omvalt, dan leg ik haar wel in bed en soms valt ze nog wel in slaap in de auto. Maar 95% van de tijd slaapt ze dus niet meer 's middags. Ik doe er van alles aan om haar te blijven uitdagen. Ze speelt veel buiten, we hebben een tuin en achter huis zit een speelweide waar veel andere kinderen ook spelen. Staat ook een glijbaan, schommel, grasveld, klimrek etc etc. Genoeg om zich uit te leven dus. Ze doet op het kdv ook mee in de peuterplus groep, dus ook daar wordt ze gewoon flink uitgedaagd. Aan de activiteiten overdag zal het dus niet liggen. Ik denk dat we er gewoon allemaal doorheen moeten. Het houdt me inderdaad wel op de been dat als ze weer eens bezig is dat het een fase is. Ik probeer maar zo consequent mogelijk te zijn, maar zelfs dat lijkt niet te helpen.