Grammaticale Hulp

Ik zou het zo doen;

Het stukje; We hebben alle twee bij de geboorte het geluk en gezondheid meegekregen. Wat wij echter meekregen is heel veel verdriet en pijn.

Klopt niet. Want je zegt eerst; wat we meekregen is geluk en gezondheid, en daarna zeg je; wat we ECHTER meekregen is verdriet en pijn.

Dat klopt niet, wat kreeg je mee, verdriet en pijn, of geluk en gezondheid, of beide? Want bij beide moet je de zinsopbouw gebruiken die ik in mijn versie hierboven heb vermeld.

Minder leestekens vermelden, en het meer als een verhaal vertellen.

 

Dat zinnetje spreekt ziczelf idd nogal tegen

 

Ik zou daar dan wel 'maar' aan toevoegen.

Hoewel sommige voorstellen hierboven weliswaar een stuk beter lezen is het inderdaad erg belangrijk dat je niet teveel aan de woorden van de 'schrijver' verandert. Het is immers zíjn verhaal...

 

Maar het moet wel leesbaar en begrijpbaar zijn.
Ik moest het tekstje meerdere malen lezen, wou ik begrijpen waar het over ging.

Soms als je warrig of snel schrijft, kan je later niet meer zien waar het over ging.

 

Natuurlijk, daar ben ik het ook wel mee eens, maar wij hebben slechts één heel klein stukje gezien. Ik neem aan dat e.e.a. een stuk begrijpelijker wordt wanneer je het als onderdeel van het geheel leest.
Het gaat hier niet om een Tweet maar om iemand's dagboek.

Zoals TS eerder ook al had gezegd was het de bedoeling dat het ook nog herkenbaar zou zijn als het schrijven van een hersenletselpatient. Daar ben ik het helemaal mee eens. Het heeft voor die man weinig toegevoegde waarde als zijn verhaal ineens als een Harry Potter avontuur wordt weergegeven...

 

Ik vind niet dat het verhaal half onbegrijpelijk moet zijn omdat de schrijver dingen anders verteld door zijn letsel. Het gaat om het LEVEN van een hersenletselpatient, niet om de woordenschat.

Als er in het voorwoord wordt verteld over hem als persoon en wat hem is overkomen, is het toch duidelijk.

Wil niet zeggen dat je dan zinnen grammaticaal verkeerd moet schrijven om maar duidelijk te maken dat hij hersenletsel heeft.

Als een blinde een boek schrijft is het toch ook niet in braille, en als een analfabeet wilt vertellen over zijn leven zonder te kunnen lezen en schrijven, moet je een boek dn k so sgrvn zdat t dudlijk wrdt dt h n ankagbeet is.

 

Dat het het relaas is van een hersenletselpatient moet blijken uit het verhaal en niet of het grammaticaal warrig is opgeschreven.
Ik wee niet of het voor een openbar dagboek/blog is, maar dan zou ik het niet lezen.

 

Ik weet ook niet wat de uiteindelijke bedoeling is van dit verhaal. Voor zover ik het begrijp gaat het er niet om dat hier een bestseller uitrolt, maar heeft deze man aan TS gevraagd of hij zijn verhaal/gedachten op wilde schrijven als een soort van dagboek. (Misschien wel voor zijn nazaten)?. TS wilde dat op de beste manier doen en vroeg hier om advies.

Ik kan me zo voorstellen dat als ik in de schoenen van deze man stond, dat ik zou willen dat TS zo veel mogelijk MIJN woorden/gedachten zou gebruiken, zonder al te veel opschmuck.

Ik neem ook niet aan dat hij ervan wakker zal liggen als iemand op zwangerschapspagina.nl zijn verhaal niet zal volgen omdat het niet lekker wegleest...

 

Kennelijk zit er een diepere gedachte achter, want anders vraagt ts hier niet om schrijfadvies. Beetje flauw voor degenen die serieus advies geven.

Als het alleen voor de man zelf is, dan neem je de gesprekken op en typ je ze uit, dan maakt het ook niet uit hoe het grammaticaal in elkaar steekt en wie er wat van begrijpt.

 

OK, ik zit hier ook niet om een discussie op gang te brengen, dus ik trek me er tussenuit. Ik ga morgen een week op vakantie naar mijn schoonouders in Engeland dus heb mijn slaap hard nodig!

TS: heel veel sterkte en succes met het schrijven van dit dagboek. Lijkt me niet makkelijk...

 

Grammaticaal scheelde er niet zoveel aan hoor, het was schrijftechnisch alleen nogal warrig en langdradig. Het "liep" niet. Vond ik hoor en wie ben ik.

Hoe gaat dat trouwens? Dicteert hij jou of typ jij zijn geschreven dagboek uit?

 

Na een dubbele punt altijd een hoofdletter gebruiken!