Nee hoor. Mijn omgeving weet dat ik niet tegen harde geluiden kan (om maar even een voorbeeld te noemen), ik ga dan echt niet steeds zeggen "ja dat komt door autisme en tinnitus". Maar tegen een vreemde vaak wel, zodat ze het beter begrijpen, en de meesten hier op het forum zijn voor mij vreemden. Ik heb vooral gemerkt dat mensen het tegen je kunnen gebruiken als ze het niet met je eens zijn en zelf niet met goede argumenten komen. Dat hoor ik van meerdere mensen (ook mensen die "iets anders" hebben maar niet neurotypisch zijn zeg maar) dus ik denk niet echt dat het aan mij zal liggen.
Wij maken vaak dat soort grapjes. Als mijn man weggaat zeg doe je vriendin de groeten of ik vraag hem zo ineens "hoe heet ze?" En dan verzint hij vaak iets. Of hij vraagt of hij (mijn zogenaamde minnaar) al weg is. Sowieso vaak grapjes daarover. Of over de kinderen alle rare dingen komen van zijn kant. En dat de zo leuk knap en slim zijn hebben ze van mij.
Ik informeer trouwens ook soms ff bij mijn man hoe laat hij denkt thuis te komen, zodat ‘ik mijn minnaar op tijd laat vertrekken’. Ook grappig, toen we ons klushuis kochten, en we een trapkast in onze slaapkamer bleken te hebben zei ik tegen een goede vriend tijdens de rondleiding (terwijl mijn man er ook bij stond ): “en hier moet jij je straks dan verstoppen als ‘maartman’ plotseling eerder thuis komt van het werk.”
Ik ben ‘streng gereformeerd’ En wij maken dit soort grapjes regelmatig. Ik denk trouwens niet dat iedereen in onze omgeving dat doet, er zijn ook wel mensen die daar te serieus voor zijn, of hoe zeg je dat..? Ik zou me pas zorgen gaan maken als er geen grapjes meer over gemaakt kunnen worden bij ons..
Heeft die 50 euro achter gelaten op 't nachtkastje? (Bijv) Schrik me helemaal dood! - oh das handig, dan is 't huis vrij Kinderen doen rare dingen - heeft die van jou Kinderen doen lief - heeft die van mij Kinderen flippen helemaal de pan uit - leuk zeggen ze...kinderen...ze zeiden dat je er zoveel voor terug kreeg Hoelaat kom je thuis? - hoezo? Hoelaat gaat je minnaar weg dan? Zoiets komt hier regelmatig voor. Helemaal niks mis mee als je zelf deze humor ook hebt. Maar ik ben dan wel iemand die zegt dat 't te ver gaat of dat die ene grap te scheef was. Heb t niet goed onthouden maar het zeggen van vet varken is echt not done. Sowieso grapjes over lichamelijke onzekerheden moet je gewoon niet doen. Maar dat ligt ook weer volledig wanneer het grapje plaats vind. Ts hoe denk je er nu over na het lezen van de verhalen?
Mss een totaal andere humor? Mijn man zijn humor is vreselijk maar omdat hijzelf het geweldig vind en het zo sappig zegt kunnen we er wel wat mee lachen. Maar dat is dus niet met zijn grap zelf eigenlijk. En met vreselijk bedoel ik iets als in de dierentuin naar de lynx staan kijken en mijn man die dan naar de kinderen roept, jongens kijk de rechts loopt daar. Eigenlijk lachen wij meer met elkaar dan met grapjes. In bed gaan liggen en degen die het licht uit doet zen kussen snel weggooien en toestanden.
Ja ben ik met je eens hoor. Ik moet wel heel hard lachen om het grapje van je man, dat zou mijn man ook kunnen zeggen Maar ik bedoelde dat ‘te serieus’ in de context van streng gelovig zijn. Ik schat in dat bepaalde mensen uit onze kerk, ook al zouden ze het stiekem wel grappig vinden, toch uit principe niet om grapjes over vreemdgaan zouden lachen.
Mijn man die verkoopt dus de hele dag door zo flauwe praat. Onze zoon zei dat hij gehackt was in een spelletje. Ah komt goed uit was zijn reactie, tis morgen spaghetti en gehakt hadden we nog niet. En dan zit hij hem hier een kriek te lachen. Ahja bij ons is het meer een ander soort humor, zeker niets met principes te maken.
Hier ook inderdaad dat soort grappen. Soms ben ik een avondje weg en dan app ik dat ik eraan kom en dan krijg ik iets terug in de trant van: Ow shit, stuur ik snel die 3 vrouwen weg.
Ja dat bedoel ik meer eigenlijk. (En nee ook niet 'stiekem', maar wij vinden het ook echt niet grappig gewoon... Andere kwestie van humor zal ook wel meespelen denk ik?) Maar om ons nou erg serieus te noemen? Dat absoluut niet juist Die voorbeelden van Neuzeke, dat zou mijn man net zo kunnen doen.
Nee maar dat is dus het verschil wat ik bedoel; er niet om lachen omdat je het niet grappig vindt, of er uit principe/geloofsovertuiging niet om lachen terwijl je het wel grappig vindt. Snap je?
Mijn zus is blond, de rest bruin. Dus regelmatig kwamen de grappen van, "is ze van de melkboer?" Standaard reactie dat "onze opa melkboer was.... Dus we hopen van niet." . Mensen verschieten dan heel snel... hahahahaha. En hij was ook echt melkboer. Hier gaat nu het grapje rond "ssst, we hebben het er niet meer over". Bij stoten van je hoofd, iets totaal niet zien liggen, een mok laten vallen etc. Gewoon bij de dommerige acties.
Ik en mijn vriend maken ook standaard domme grapjes maar we kunnen sowieso van elkaar wel heel veel hebben.. Hij kan wat zeggen van mijn spekbillen maar ik net zo goed van zijn driedubbele onderkin. Of als hij ineens heel veel berichtjes krijgt in korte tijd gaat het ook meteen van 'oh leuk, heb je een nieuwe chick?' en dan reageert hij ook zo van 'ja, super handig voor als jij eens geen zin hebt!' xD ik lig daar echt niet wakker van. Of idd als hij vroeger thuis komt na een weekend weg en ik verwacht het nog niet roep ik iets in de kamer van 'snel, verstop je, hij is al thuis!!!' xD
Ja dat snap ik wel, maar voor mij persoonlijk overlapt dat gewoon, denk ik. Als iets tegen mijn geloof ingaat (of andere principes) vind ik het ook gewoon echt niet leuk/mooi/grappig enz.