sinds een paar maanden valt het mezelf op dat ik een paar dagen voor mijn menstruatie verander in een lusteloze depressieve vrouw. Dit neemt dusdanige vormen aan ik mijn baan niet meer zie zitten, het liefst de hele dag niks doe, mijn dochter en vriend buitensluit. Ik ben belachelijk snel boos, maar dan ook echt boos. Normaal ben ik heel rustig, werk ik graag en hard. Naast mijn baan van 32 uur studeer ik nog op het hbo en ik vindt het allemaal geweldig. Maar die paar dagen per maand ben ik in staat om ontslag te nemen mijn relatie te verbreken en op een flatje te gaan zitten ver weg. Uiteraard ga ik naar de huisarts, maandag na de vakantie ga ik direct bellen. Ik vermoed pmss als ik Google moet geloven... Zijn er hier dames met soort gelijke ervaring en misschien al tips die ik mee kan nemen naar mijn huisarts?
Herkenbaar! Ik heb geen tips voor de huisarts, wel ervaring met een specifieke essentiële olie die mij hier enorm bij helpt. Sinds ik die gebruik vanaf de start van elke dreigende menstruatie heb ik weer emotioneel evenwicht. Mocht je meer willen weten, stuur maar een pb. En anders kan de huisarts je vast ook verder helpen. Sterkte!
Ik heb dit gehad toen ik nog een mirena had. Ding verwijderd en de klachten waren weg. Veranderen van anti-conceptie kan echt een flink verschil maken. Ik weet niet in hoeverre dat op jou van toepassing is, maar misschien iets om mee te nemen.
Ik heb daar pas iets over gezien op tv. En daar hadden ze het over voeding en hormonale disbalans. Pms is hormonale disbalans. Dat meisje is door de juiste voeding te eten compleet van haar pms afgekomen. Wat voor voeding dat precies is... geen idee...
Ik herken hetgeen je beschrijft. Na de geboorte van mijn dochter had ik ook 1,5 week elke maand dezelfde narigheid. Heel erg emotioneel, verdrietig, somber/depressief, "het" niet meer zien zitten. Nu gebruik ik alweer sinds het voorjaar de pil en ik ben er helemaal van af. Heerlijk! Ik slik de strippen door, 3 maanden en dan word ik "ongesteld". Stelt ook niets voor in vergelijking met mijn echte menstruaties. Ik had echt heel veel bloedverlies met daarbij dus ook elke keer anemie. Ik ben erg blij dat ik de pil slik!
Ik herken het. Ik had het heel erg toen mijn vitamine D te laag was. Ook veel pijn. Het is met het stijgen van mijn vitamine D allemaal een stuk beter geworden. Dus ik merk het nog wel maar minder extreem.
Ja herkenbaar, geen hormonale ac en vitamines op peil. Bij mij bleek geen alcohol rondom menstruatie de truc. Ik drink nu niet vanaf dag 22 tot dag 3 ongeveer, en dan heb ik er bijna geen last meer van. Bizar vind ik het.
Bedankt dames Ik gebruik geen hormonaal voorbehoedsmiddel. Toch weer aan de pil was ik al aan het overwegen dus die ga ik zeker bespreken i.c.m. Doorslikken. Vitamine D ga ik ook opperen, hadden jullie dan de hele maand last of ook alleen vlak voor de menstruatie? Alcohol nuttig ik amper dus dat zak het niet zijn. Hopelijk is het straks vlot wat beter, dit is echt niks.
Ik herken het deels. De dagen voor mijn menstruatie ben ik juist top fit en kan ik de hele wereld aan. Tot die menstruatie aanbreekt dan ben ik alle dagen van de menstruatie moe, lamlendig, chagerijnig en opvliegerig. Ik besefte me de laatste menstruatie pas dat hier een patroon in zit en dat het dus waarschijnlijk iets hormonaals is.
Ik herken het wel een beetje. Ik ben ook gestopt met AC en daar had ik nog veel meer last van dus ga er niet meer aan beginnen. Paar dagen voor menstruatie word ik chago en prikkelbaar en wil ik het liefst alleen in een hoekje weg kruipen. Alles is al snel teveel en het liefst wil ik dat mensen niet tegen me praten en me met rust latenZ Maar doordat ik weet dat het van de hormonen is, probeer ik er niet teveel in mee te gaan. Vit D slik ik in hoge doseringen en dat helpt inderdaad. Vit B Complex idem.
Ik herken het ook. De laatste dagen voordat mijn menstruatie begint, voel ik me neerslachtig, ben gauw van mijn stuk, vind mijn werk niet meer leuk, kortom: het evenwicht is totaal weg. Zodra mijn menstruatie doorbreekt, is het over en zie ik alles weer zonnig in. Ik gebruik geen hormonale anticonceptie. Bij mij helpt het om in die dagen mezelf steeds toe te spreken: het komt door de hormonen dat je je somber voelt, over een paar dagen is alles weer als vanouds. Daar voorkom ik niet mee dat ik me zo voel, maar ik kan het dan beter relativeren. De wetenschap dat het iets hormonaals is en dat het ook weer overgaat, helpt me om sombere gevoelens in die dagen weg te duwen.
Zelfde verhaal hier. Het ontstond na de geboorte van mijn oudste. Het werd steeds heftiger en langer. Op advies van de gynaecoloog toch weer de pil gaan gebruiken en daarbij ook het advies om de pil door te slikken zonder stopweek. Nergens meer last van sindsdien.