Jawel maar je kan zelf toch ook wel bedenken dat iemand die bij het archeon werkt niet met opzet dik is omdat ze in het wevershuisje wilt laten zien dat als je dik was in de middeleeuwen je rijk bent Edit: ze vroeg duidelijk “kijk naar mij en vertel waarom ik rijk ben”
Deze vallen in het niet bij sommige dingen die jullie te horen hebben gekregen en waar mijn mond letterlijk van open viel, maar toch: Ik, 19 weken zwanger, op een werkborrel: Verre collega: Goh, ik hoorde dat je zwanger bent, maar euhm, is dat wel bevestigd? Ik: kijk vragend Zij: Nou, je ziet er niks van. Weet je het zeker? Ik: Ja, het is meermaals bevestigd... Zij: Oh nou, weet je wel zeker dat het goed zit dan? Ik: (cynisch) Nee. Zij: (kijkt schaamteloos naar m'n -toegegeven- flinke voorgevel) Of zit het dáár soms?! Ha-Ha-Ha --- Ik, drie dagen na m'n bevalling, flink veel bloedverlies dus twee van die mega maandverbanden in, loop in m'n net te strakke joggingbroek naar de keuken om drinken te pakken voor het kraambezoek zegt m'n moeder, net hoorbaar, tegen m'n zus: "moet je die luierbillen van d'r zien!" En maar lachen... Schatten zijn t, maar zo lomp af en toe. Het raakte me echt vreselijk op dat moment. --- Ik heb een zichtbare afwijking aan m'n ogen. Vroeger wel mee gepest, maar in m'n volwassentijd eigenlijk zelden mee geconfronteerd en als dat dan eens gebeurt komt het ook wel binnen. Maar goed; ik was zwanger van de eerste en een vage kennis, die ik tegenkwam in de supermarkt, vraagt of ik weet wat het wordt: Ik: "Ja, een meisje!" Zij: "Oh wat leuk, maar ik hoop wel voor d'r dat ze jouw haar heeft en niet jouw ogen!" Sommige mensen...
Nadat ik iemand vertelde dat mijn zoontje overleden was door complicaties bij de bevalling "Ach, kop op, je bent nog jong, genoeg tijd om wondertjes te maken" Echt.. wauw.
Mijn zus is plotseling overleden. ‘Och wat erg, had ze kinderen? Nee ze had geen kinderen. Oh gelukkig!’ Die vond ik zo gemeen maar heb ik wel twintig keer moeten beantwoorden. Alsof het een troost voor me moest zijn dat ze geen kinderen had. Schoonmoeder toen we vertelden dat we een zoontje kregen: he wat jammer ik had liever een meisje.
Toen ik nog steviger was: “Als je niet zo dik was, was je echt een knappe meid” AU Ongeveer een jaar terug, de man van een vriendin van mij: “Als wij zoveel moeite moesten doen om kinderen te krijgen, hadden we ze nooit genomen” Ik stond echt met mn mond vol tanden, dat kwam ff hard aan.
Niet waar! Wauw... wat kunnen mensen toch lomp zijn. Gecondoleerd en sterkte! En misschien hebben we dezelfde schoonmoeder... hier bij het 1e meisje: een jongen was ook wel leuk geweest. Bij het 2e meisje: zo jammer! Jullie hadden vast ook een jongen gewild? En nu: zou leuk zijn als jullie nog een 3e kregen, want een jongen is wel gewenst. Kan de familienaam toch nog doorgaan.
Alsof dat met een meisje niet kan. Pfff. Ik had ze gelijk meegedeeld dat de kinderen mijn achternaam zouden krijgen.
Over die geslachten Ik vertelde op mijn werk dat ik een tweeling kreeg. De meeste cliënten weten dat ik al een zoontje heb. Er was er één dame die vurig hoopte dat minstens een van de twee een meisje was, voor mij. Ik zei dat het mij niks uitmaakte, drie jongens is zo net zo leuk. Ach zei ze, drie schoondochters is natuurlijk ook prima, als je daar een band mee hebt. Ik zei, drie schoonzoons is net zo gezellig en toen waren we uitgekletst. Ze keek me aan op zo’n manier van ‘waaaaat’
Ah kijk, dat is inderdaad heel wat anders! Ik dacht dat er gewoon werd gevraagd waaraan je dat zou kunnen zien, en dat het antwoord aan een dikke buik was. Maar nu snap ik inderdaad dat het wel erg beledigend was.
Wij waren er heel open over dat we een kinderwens hadden. Best wel even tijdje bezig geweest om zwanger te raken. Vrienden van ons vertelden in de tussentijd zwanger te zijn van hun eerste. Gaat hij naast me staan om vervolgens te zeggen: ben je toch lekker niet de eerste die zwanger is, zijn we je toch nog voor.
Pfff... echt he.. Snap niet dat mensen dat hun strot uit krijgen. Hier hoorde ik ook veel "ach, je bent nog jong". En: "Je wordt iig snel zwanger." Ook vaak gehoord:"Je hebt toch al een kind?" En een vrouw die rond 17 weken haar zoontje was verloren zei: "Het enige wat ik wilde, was moeder worden. Jij bent dat al. Waarom tel je niet gewoon je zegeningen en laat je het hier bij?" Die kwam hard aan, ik voelde me zó ondankbaar. En dat ben ik echt niet hoor.
In de categorie geslacht...mijn schoonmoeder denkt dat t een knul is, ze had daar toevallig over gedroomd dat er een ‘James’ geboren zou worden en vervolgens die dag kondige dochter aan dat ze grote zus zou gaan worden. Ja nu moet t natuurlijk wel een jongetje zijn als je dat hebt gedroomd, want dan kan idd de familienaam voortgezet worden En ik kan dan alleen maar denken stel dat t een knul is kan die er later ook voor kiezen om de naam van zijn partner aan te nemen Heeft mijn broer ook gedaan Echt zo’n onzin. Maakt toch niet uit of t jongen of meisje is. Zie mezelf niet als een jongensmama, maar wie weet word ik dat toch We zullen t af moeten wachten maar ergens “hoop” ik dan dat t weer een meid is, voor dat lekker puh gehalte (ja ik kan erg kinderachtig zijn )