Een klein ruzietje mondde nog uit tot een leuk gesprek. Ik was de keuken aan het poetsen. En vanmorgen had ik alvast de bami gemaakt voor vanavond. Kan maar klaar zijn. En had eventjes geen aandacht voor dochter. Het moment natuurlijk voor dochter (6 jaar) om eens flink te lopen klieren. Ze was al een poosje flink opstandig. 'H, kleedt jezelf eens aan, alsjeblieft?' 'nee!' 'H, ik zeg het nog 1 keer! Je pyjama mag in de wasmand, en je jurk aan.' 'nee!' 'nu!' 'NEE!' *geluid van kleding die door de kamer gesmeten wordt* "Potverdikkie, H! Kom jij maar eens even hier! Ga maar eens even op het stoeltje in de keuken zitten!' "Nee! Ik wil niet bij jou zitten!" "Niks mee te maken. Schijnbaar kan ik je niet eens heel eventjes in de kamer laten terwijl ik aan het poetsen ben. Ik heb meer dingen te doen. Nu zitten, en die grote mond dicht. Ik wil je pas weer horen als je op een rustige toon tegen me kan praten. Ik wil niet meer dat je tegen me schreeuwt." *dochter zit te mokken op een stoel in de keuken.* " mam? " " ja? " "Hou je nog van mij?" "Natuurlijk, H! Ik hou altijd van jou." "Ook als ik stout ben?" "Altijd. Ook als je stout doet." "Zullen we het weer goed maken?" "Ja graag. Ga je dan niet meer zo gillen tegen me?" "Nee. Mam?" "Ja?" "Ik hou ook van jou. Ook als ik boos ben" "Gelukkig maar. Dat weet ik ook, schatje." "Maarreh.. Je bami ruikt wel naar poep!" En bedankt.
Dochter van 5 kijkt een natuurfilm: "gelukkig kunnen wij altijd makkelijk eten hè, ons eten loopt niet de hele tijd weg"
Ik tegen mijn zoon die een driftbui heeft: 'Je hoeft niet zo boos te doen. Ik kan dat veel beter' Dochter (4) op de achtergrond: ' Ja dat klopt. Daar weet ik alles van.' En bedankt hè.......
Als de grens is bereikt tel ik tot 3. Aangezien dit niet vaak voorkomt wist onze dochter altijd dat het gemeend was. Echter werkt dit niet bij onze zoon (2). Steevast begint hij '4!, hoedje van papier' aanvullend te zingen.
Ik vind het zo'n heerlijke leeftijd als ze tegen de kleuter fase aanzitten. Over 3 weken is mijn oudste 4. Regelmatig heeft ze van die lieve, leuke en eigewijze uitspraken. Vaak zit ze sochtens bij haar zusje van 14 maanden. Ach kom maar lief Moppie van me. Eik mag niet naar de jongens wc , want ik ben geen jongetje maar een meisje. Ze spreekt vreemde aan, als we samen wandelen. En stelt 100 vragen. Ze mag van mij altijd zo heerlijk eigewijs blijven.
Dochter, 6 jaar, gooide een stuiterbal naar me. '??? Ehm... Auw?' 'Ik kies jou, Pikachu!' Ze wil zo graag beleefd zijn. Als we iets bestellen in een winkel, of restaurant, begint ze altijd met: "Mag ik graag een...? ' Ik vind het zo lief dat ik het hart niet heb om haar te verbeteren. En een laaaaaang verhaal van laatst. De schoolfoto 's die ik zo graag van haar wilde hebben omdat ze aan het wisselen is, en ik haar fietsenrekje zo prachtig vind, gaan dus mooi niet gebeuren... De juf vermelde dat madame, na vele telefoontjes gepleegd te hebben met de schoolfotograaf en deze zijn hele studio op zijn kop te hebben gezet, blijkbaar gewoon niet op de foto is geweest! Weg mooie foto's van mijn wisselende meisje.. Hoe dit heeft kunnen gebeuren? Nou, zo dus. S'morgens vroeg, de ochtend dat de schoolfotograaf zou komen, vertelde ze tegen papa "Pap? Ik ga dus echt niet zo op de foto he." Papa:'hoe bedoel je?' 'nou.. Zo. Met die tanden.' Papa:'doe niet zo gek, meid. Je bent prachtig. Dat worden vast heel mooie foto' 's hoor. Wedden? ' Dochter, duister:'Wedden van niet?' Papa:'och jawel. Kom, we gaan naar school.' Ik was dus naar mijn werk he, had man het nou maar tegen mij gezegd. Onze dochter is namelijk 99,9 % een kopie van mij. We hadden moeten weten dat we zulke uitspraken dus heel serieus moeten nemen, want wat ze in haar hoofd heeft... Een week na het maken van de foto's had ik dus geen link naar de website van de fotograaf. Ik dus even vragen aan juf, want eerder had ik de andere kinderen uit haar klas wel al met briefjes met daarop de persoonlijke link naar buiten zien komen. De aap kwam uit de mouw. Ze werken dus met groepjes van 6 a 7 Die werden groep voor groep naar de fotograaf gestuurd Elke keer als een groepje klaar was met foto's maken, was de volgende al aan de beurt. Mevroi heeft het dus voor elkaar gekregen om te wachten tot een groepje klaar was, en is heel vlug daarbij aangesloten, terwijl de kinderen uit haar groepje richting fotograaf gingen... Dus die is niet op de individuele foto's gegaan. Alleen op de klassenfoto... Mijn man heeft van verhalen te horen gekregen dat ik net zo was als kind. Alleen nog een tandje erger, en vroeg me te overwegen haar naam in 'Karma' te veranderen...
Zoon van 4 zit op logopedie. Hij is bezig met de letter L. Zijn vader heeft hem 1x gezegt dat het plaatje lui, papa lui betekend. Dus telkens als ik dat boek pak opend hij die pagina. Wijst hij naar het plaatje en zegt hij die weet ik! Papa is lui!
Vanochtend tijdens het ontbijt. N: Sinkie Sinkie Ik: Wat? Nee he N? Heb je gepoept?! Hij zegt altijd stinkie stinkie als die gepoept heeft. N: Neeheee, Sinkie Sinkie Ik: Je hebt dus wel gepoept? N: Neeeeheeeee.. inmiddels boos kijkend N: SINKIE SINKIE!!!! Ik kijk naar C in de hoop dat zij het begrijpt maar zij ligt inmiddels volledig in een deuk. N: MAAMAAAAAAAA SINKIE SINKIE! Wijzend naar de televisie.. Hij zat de teletubbies te kijken en zag tinkiewinkie
Jongste van net 2: E had iets gedaan wat niet mocht. Ik:" E, je bent een deugniet". Ze kijkt me aan en zegt:" E deugwel" Oudste van 5: We lopen naar school en A vraagt hoe oud opa is. Ik zeg dat hij bijna 80 is. "Oké, dan wordt hij daarna 81, dan 82" enz. Ze stopt bij 99. Ik vraag:" hoe oud wordt opa dan?" A: " Maar mam! Denk je nou echt dat opa de 100 gaat halen?"
Man is een paar dagen weggeweest en belt onderweg naar huis Zoon: heb je wat meegenomen? Papa: wat zou ik mee moeten nemen? Zoon: nou, een tas vol cadeautjes misschien?
Zoon van net 5 zegt mama 6+6+6= 18 dus ik zeg hoe weet jij dat? Door de nopjes op de kruk. Ik dacht aan de houten kruk dus ik zeg ik zie geen nopjes. Nee mama de kruk op de wc. Ik leunde heel ver naar voren en kon de nopjes tellen. Heb 3 keer geteld tot 6 dus 6+6+6=18 Ik vond het slim bedacht en moest hard lachen hoe hij dat zelf had bedacht
Buurtkindje: "Heb jij ook een broer?" Dochter:"Ja maar die zit nog in mama's buik. Je mag wel even voelen hoor."
2,5 jaar bijna en een peuter willetje. Dochter aan de knutsel, papa wil lief helpen met de stickers die soms wat rot loskomen..."Neeeej, papa jij zittuh!" En wijst papa direct en met serieus gezicht zo naar zn stoel terug en gaat triomfantelijk uitgebreid tonen hoe zij zelluf die stickers wel even kan plakken en aandrukken. Gevolgd door een koppie van "zei t je toch? Kan t zelluf hoor!" Morst drinken over tafel: Dl: " ahoh...omaaaa...is baaaah! Is vies!" Oma: oma gaat al een doekje halen Dl pakt doekje over " soooooo schoonmaken, klaaaaaar!" Wij stomverbaasd over t woordje schoonmaken... Oma: dank je wel! DL: geeft doekje terug. "assies!"(Alsjeblieft) Dochter speelt in de tuin achter. Papa laat een boertje. DL kijkt op van dr gepruts, kijkt naar dr vader en staat met dr wijsvingertje heen en weer en uitgestreken koppie naar papa: "ohohohohoh....stout!" (Mama onder de tafel van t lachen, t woord stout gebruiken wij helemaal niet zal ze wel van de kdv hebben ofzo, maar dat gezicht en dat vingertje...geen porum) Tegen mij: "mama zitten, koffie! Koffie is eeeet! (Heet)" Ik: "Nou goed plan! Maar mama kan toch geen koffie maken als ze zit." Dl denkt na, glimmende oogjes en rent weg. Komt terug met dr theekannetje en dr beker. Ik: "Nou ja dan maar thee, ook lekker! Dankje wel!" DL na inschenken van een bekertje fantasie thee en naast me te komen zitten op de bank. Wijst naar de beker en kijkt me met serieuze blik aan: "Pas op he? Is eet!" Ik: "jaaa goed dat je t zegt, mama zal extra blazen." Zijn de momenten dat je de peuterdriftbuien weer vergeet.
Ik had C verteld dat papa en mama morgen naar de baby gaan kijken. Na een tijdje... C: Mamaaaa! Ze gaan een gat in jou buik maken! Ik: huh? Waarom? C: anders kan je de baby toch niet zien? Met van die rollende ogen alsof ik dom ben of zo
Ons meisje van 1,5 knoeit opzettelijk met haar beker op de grond. Roept dan keihard en heel enthousiast ohoh! Poetsen!! en rent naar de bijkeuken om de dweil te halen....... weet niet van wie ze heeft, maar niet van mij
Mijn meisje van 3 gisteren. De austronaut zit in de raket en vliegt daarmee naar de ruimte en de maan. Ook gisteren tegen de moeder van een vriendinnetje. Wij eten ook spaghetti en ik mag helpen, want ik ben al groot. T. Mag nog niet helpen die is te klein. Papa heeft een groeistreepje gezet dat deed hij met een boek en een krijtje daarom ben ik groot. Dit vertelde ze echt met een uitgestreken gezicht met een toontje van dat je het maar even weet.