Vorige week is onze dochter 1 jaar geworden, en het lijkt wel of de drang naar een tweede kindje daarmee alleen maar groter wordt . Sinds een maand kriebelt het ineens enorm! Wat lijkt het me heerlijk om nog een zwangerschap mee te maken en weer zo'n wonder te verwelkomen ♥. Maar het kan nog even niet... Manlief is aangenomen voor een hogere functie, met als voorwaarde dat hij zijn hbo afrondt. Een pittige studie die nog ruim anderhalf jaar duurt, en tot die tijd wil manlief niet aan een broertje of zusje voor I. denken. Uiteindelijk wordt ons hele gezin er (financieel) beter van, maar pffff, af en toe baal ik er wel van. Als dit er niet tussen was gekomen, waren we er beiden wel klaar voor geweest nu. Nog meer mensen in een soortgelijk 'schuitje'?
Ja wij (of althans ik ) hier ook. Heb in februari besloten te stoppen met mijn baan toen, en per april uit dienst. Nu ben ik pas sinds kort weer begonnen met een nieuwe baan en wordt zoontje in oktober 2. Overal in de omgeving weer baby's en gevoelsmatig zou ik het ook echt wel weer willen, maar nu gaat werk (en zekerheid) toch even voor! Dus bij ons word het waarschijnlijk volgend jaar, tenminste als mijn man ook overstag is. Die zit nu nog in de fase van onzekerheid van mijn werkloosheid en moet er weer even aan wennen dat die zekerheid terug is.
Ik wilde toen onze jongste 3 maanden was alweer voor een volgende. Mijn man wilde dit ook niet en uiteindelijk heb ik een jaar moeten wachten. Financieel was dit de beste keuze en ook de meest practische keuze maarja je moedergevoel gaat hier natuurlijk dwars tegenin he hahaha Mijn moedergevoel was zo sterk dat ik soms zelfs aan het huilen was omdat ik zo graag nog een kindje wilde en wist dat hij hier nog niet klaar voor was. Stom he! Een vriendin van me was stiekem gestopt met de pil maar dat vind ik echt een vreselijk iets wat je kunt doen. Je kiest samen voor een kindje en op die manier dwing je je man tot iets wat hij niet wilt met als gevolg dat misschien je hele gezin wel uit elkaar valt omdat hij er nog niet aan toe was. Dus nee gewoon rustig wachten tot manlief er ook klaar voor is.
Snap ik goed MvM1984. In deze tijd is de zekerheid van een baan zo belangrijk. Juist in het belang van je gezin. Fijn dat je een nieuwe baan hebt gevonden en hopelijk kunnen jullie vanaf volgend jaar voor een tweede beebje gaan . Happyglow, drie kinders in september! Wat ontzettend leuk . In de fase van huilen zit ik (nog) niet , maar ik denk dat het moedergevoel alleen maar sterker wordt en dus de drang naar een volgend kindje ook. Vraag het me over een half jaar nog eens, hihi. Stiekem stoppen met de pil vind ik echt not done! Wat je zegt, je kiest er samen voor en pas als je er beiden klaar voor bent.
Happyglow, zie dat je jongste dochter van september dit jaar is! Nog gefeliciteerd!! Wat een rijkdom zeg, drie kinderen...
oh hier nog eentje met erge kriebels..... ons zoontje is net 1 geworden en het kriebelt al vanaf de 10 maanden.. manlief wil nog even wachten en dat respecteer ik natuurlijk maar vind het wel lastig hahaha ik wil hem niet dwingen maar gooi en af en toe heeeel subtiel een hintje in.. hahaha hij begint al iets meer te praten over, als er straks een 2e is dan.. dus wie weet.... maar denk dat hij nog een half jaartje wil wachten voor we aan de 2e beginnen.. hopelijk duurt het dan niet zo lang voordat we zwanger raken als bij de eerste en zonder ziekenhuis..
Dank je wel! Zo voel ik het ook, ben zo ontzettend gelukkig en blij dat hij er uiteindelijk toch klaar voor was. Hij kwam er zelf mee waardoor hij nu ook echt actief mee helpt en geniet van de uitbreiding. De trotsheid die hij uitstraalt is geweldig om te zien. Ben een gezegende vrouw! En het was inderdaad wel lichtelijk de hoop dat deze ook in September kwam (de eerste 2 waren namelijk puur toeval) Maar dat we het zo precies uitkiende was echt heel grappig we waren namelijk al 3 maanden bezig voor ik zwanger raakte en nu hebben we 3 verjaardagen in 10 dagen tijd wat dus 1 groot feest betekend en 1x visite en de daarbij horende troep extreem handig haha. Hoop dat het bij jou niet zo erg word als bij mij (tot huilends aan toe) maar snap je situatie wel. Ookal is je verstand het met de keuze van je partner eens, je kunt je moedergevoel gewoon niet meekrijgen in die keuze. Heel vervelend haha.
In 10 dagen tijd ook nog Happyglow! . Inderdaad handig zeg. Gewoon één grote feestmaand! En wat heerlijk dat je man er ook zo van geniet. Mammz, onze kindjes schelen 1 dag zie ik . En begrijp ik het goed dat jullie de MMM in 'moesten' om in verwachting te raken? Ik hoop voor jullie dat een tweede zwangerschap sneller mag lukken.
Dat hoop ik ook voor je Mammz! Een kennis van mij kreeg van de huisarts het advies om alvast te beginnen omdat het gezien haar verleden en medische toestand nog wel even kon duren helaas. Met als resultaat dat ze direct zwanger werd van een tweeling zonder hier nog aan toe te zijn. Dit was enorm zwaar dus het kan ook altijd anders natuurlijk! Hoop voor jou dat als jullie er beide aan toe zijn je snel zwanger bent van nog zo'n wondertje!
Hier kriebelt het ook enorm. Manlief wil ook wel voor de tweede gaan maar ik geef nog borstvoeding en heb dus nog geen cyclus...
2e kindje is ook hier iets wat de gemoederen bezig houdt . Ons mannetje is ook net 1 jaar geworden, maar bij ons lijkt het tegengestelde aan de hand. Manlief wil heel graag een 2e en ik zie het nog niet zo zitten. Wil echt wel heel graag nog eentje, maar ik heb gewoon het gevoel dat ik het nu nog niet aan kan. We zijn nu keihard )) in onderhandeling over wanneer beginnen. Kan je daar niet wat mee? 1,5 jaar studie, daar kan je 9 maanden dragen vanaf trekken en dan een paar maanden extra voor het proberen. Als je het een beetje leuk brengt kan je over 6 maanden al aan de gang... Zonder gekheid, het zijn lastige beslissingen. Vroeger dacht ik altijd dat het steeds makkelijker zou worden, vond vakkenpakket op school al zo moeilijk... Maar nu merk ik wel dat dat verre van de waarheid is. Succes met het temmen van de kriebels!
@smurfjesmama. Hier ook de omgekeerde wereld. Manlief wil er dolgraag nog 1 bij en ziet het liefst dat ik nu alweer stop met de pil . Ik wil juist helemaal geen tweede en daar waren we het een paar weken terug ook over eens. We zijn toen naar de huisarts gegaan om voor mij de pil te halen en voor hem een doorverwijzing naar het ziekenhuis voor een knip om maar zo te zeggen. Maar een paar dagen nadat hij de doorverwijzing had gehad begon hij te twijfelen. Ik had toen een afspraak gemaakt in het zhuis voor hem en die verplaatst hij nu telkens. Hij probeert me nu heel vaak om te praten. Pffff mannen
Ook hier een mama en eigenlijk ook een papa die heel graag een tweede willen. Ik was er na de geboorte van mijn zoontje al snel achter dat ik een tweede wil (volgens mij was de navelstreng nog niet doorgeknipt toen wist ik het al ). Ik heb mijn zwangerschap als super ervaren, met vrijwel geen klachten. Ik voelde me heerlijk met mijn dikke buik, als of ik de hele wereld aankon en ik was super trots op mijn bolletje Mijn bevalling was nog beter, na 2,5 uur is mijn zoontje thuis geboren zonder knip, hechtingen of wat dan ook. Dus ik verlang weer enorm naar dat moment. Ook vriendlief ziet het al helemaal voor zich om weer een wonder welkom te heten in ons gezinnetje. Maar ja financieel Ik ben van 5 dagen naar 3 dagen gegaan en dat scheelt enorm in het salaris. Mijn zoontje gaat 2 dagen naar het k.d.v. en 1 dag naar mijn vriendin. Meer oppas kunnen wij niet regelen de ene oma werkt ook nog 4 dagen en de andere oma heeft onlangs een beroerte gehad en heeft nog niet de kracht om op te passen (voorheen om de week bij oma en om de week bij vriendin) Ook vriendlief krijgt niks geregeld op zijn werk om 1 dag minder te werken. Uiteraard gaat ik niet zielig doen. We kunnen het nu goed redden met de inkosten maar een tweede zit er zolang mijn zoontje naar het k.d.v. gaat niet in. Waarschijnlijk zal de tweede hier pas komen als de eerste naar de basisschool gaat. Mijn ideaal had geweest om rond de eerste verjaardag van mijn zoontje te stoppen met de pil. Helaas we zullen dus nog even moeten wachten.
Wat een leuk topic mag ik mee kletsen? hier ook kriebels, die had ik al heel gauw weer echter wilde ml er niks van weten nu ineens sinds een paar weken heeft hij ook de kriebels en liever nu nog dan morgen, hij zegt vooral: '' je weet nooit hoelang het kan duren ! '' en dat is zeker waar..sinds hij dat heeft verteld zijn mijn kriebels een beetje omgeslagen in angst..het lijkt me eng om meer zwanger te zijn..weer te bevallen..gaat alles wel goed? hoe zal de omgeving reageren enz? om dus een beetje een middenweg te vinden hebben we afgesproken volgend jaar te stoppen met de pil rond maart/april/mei @Hummeltje wat vervelend dat jullie nog lang moeten wachten .. het kdv is idd ook niet goedkoop ..wat ben ik dan blij met opa en oma die willen oppassen, al werk ik maar 1 dag. Financieel zijn we geen miljonairs maar we redden het ..gezondheid en liefde dat is wat telt zeg ik altijd maar. ik hoop voor je dat de tijd om zal vliegen zodat jullie gauw aan een tweede kunnen beginne..
Hier kriebelde het bij manlief en mij heel erg toen zoonlief drie maanden was... Wij zijn er wel voor gegaan en meteen eerste maand raak haha... Zoonlief is dus 13 maanden als zijn brusje wordt geboren!
Nee helemaal niet eigenlijk! Ik moet zeggen dat ik niet echt ergens tegen op zie, hoewel zowel mijn eerste als deze zwangerschap niet makkelijk zijn. Veel kwaaltjes etc. Soms is het wel lastig want ik ben echt extreem moe maar heb natuurlijk wel een kleine boef die aandacht vraagt! Maar juist door hem ga ik door en blijf ik bezig! Daarnaast trekken manlief en ik ons sowieso weinig aan van wat anderen vinden van onze keuzes, maar mijn ouders en goede vriendinnen vinden het allemaal erg leuk. Een vriendin gaf de lompe opmerking "oh wat erg is zeker ongepland"? Nouja die is redelijk uit mijn leven gegooid haha!
Bij mij heeft het het gevoel dat ik een 2e nog niet aan kan wel een groot deel te maken met angst. Aan de ene kant dat het misschien allemaal niet lukt (rationeel weet ik dat het juist dom is om te wachten als je dat denkt). En aan de andete kant of alles wel goed gaat. Zwanger zijn ging niet soepel en het ter wereld brengen was ook een drama. Ik heb er totaal geen goede herinneringen aan over gehouden, behalve dat wat nu in de kamer vakkundig mijn handtas zit leeg te halen. Ik begrijp het dus wel, maar man begrijpt dat ook niet zo goed. Ik weet ook niet zeker of hij doorheeft wat de impact op hem gaat worden als ik niks meer kan en er nu een kleintje bij rond banjert. @roxyroxx: van harte gefeliciteerd! Superleuk lijkt me dat, als je kindjes qua leeftijd dicht bij elkaar zitten.
@roxyroxx Wat een domme opmerking zeg... Ja zo denk ik dus ook van jeetje het zal wel druk worden haha maar aan de andere kant ik werk daarnaast niet dus dat scheelt denk ik een hoop..hoop ik hahaha @smurfjesmama Als ik andere hoor over hun bevalling denk ik altijd jeetje ik moet niet zo zeuren toch vond ik me eigen bevalling ook best heftig .. De kraamweek verliep ook niet echt zoals ik gedacht had..veel te druk pff soms wel 5 bezoeken per dag en dan ook nog om 21u savonds. Dat wil ik dus helemaal anders. ..ook wist het halve dorp dat ik ingeleid ging worden en ook dat wil ik de volgende keer niet omdat ik continu smsjes kreeg "of ze er al was" pff.. Sorry voor me frustratie hahah ..maar dat zit mr gewoon nog erg dwars. Ml begrijpt wel dat mijn lichaam nu net de oude weer is . En daarom begrijpt hij ook dat ik tot volgend jaar wil wachten.
Nou ik kan ook nog maar moeilijk wachten, ML ook! Maar het zal toch nog even moeten.. Heftige zwangerschap met bi en bevalling met spoed ks achter de rug maar ik vond het fantastisch, beetje raar maar waar Toch lijkt het me te zwaar om dit nu te combineren met een druk ventje die ik de hele dag moet tillen. Ookal is hij echt super makkelijk gelukkig.. Verder heb ik momenteel geen vast werk, gaat ML voorzichzelf beginnen en moeten we de zolder nog verbouwen.. Niet het ideale moment dus Toch gaan we er hopelijk in ergens in 2014 wel weer voor. Heb al weer een hele namenlijst klaar! Kan niet wachten..