Nu we de ergste crisis hebben gehad en er steeds meer dingen open gaan,aan we took langzaam te denken over hoe de lange termijn er uit zal zien. Ik hoorde al van een vriendin van mij dat ze bij haar op werk (een Ministerie in Den Haag) niet verwachten dat ze ooit weer allemaal zoals vroeger elke dag op kantoor zouden zijn. Dit vind ik best wel heftig. Ook vraag ik me af wanneer en of we ooit weer overgaan op een hand geven wanneer je iemand nog niet kent of je vrienden en familie weer gewoon knuffelen en drie zoenen geven. Een tijdelijke crisis was heftig, maar ik vind het lange termijn perspectief ook wel heftig.
Ik denk eerlijk gezegd dat dit allemaal wel mee gaat vallen.. ligt er voornamelijk aan of corona zo heftig blijft als het nu is.. Bij een behandeling, vaccin of dood bloeien van het virus zijn we snel genoeg weer naar het oude.. dat sluipt er vanzelf wel weer in..
Hier gaan we met vrienden gewoon weer om als ‘vroeger’. Maar gister kwam er iemand bij mij thuis die ik niet kende en die zei bij de deur; ik weet niet of je een hand geeft of ben je niet zo moeilijk? Dus ik zei; nou loop maar door hoor, en ging aan de kant. Hij komt naar binnen, draait zicht on, steekt zn hand uit en zegt; ik ben ..... en voordat ik t wist had ik m dus een hand gegeven. Dat wilde ik dus niet. Ik liet m niet voor niets zo binnen. Maargoed, zoals ik al zei; met vreemden vind ik een beetje afstand prima, en met bekenden doen wij er niet meer aan. Voor onszelf een goede deal zo
Ik denk dat over het echte lange termijnperspectief (dus over meerdere jaren) nog niet heel veel zinnigs te zeggen is. Voorlopig zal het nog anders gaan en er zullen vast zaken van blijven hangen. Maar wat en hoe? Ik hoop in elk geval wel dat we na1 september weer enkele dagen niet thuis hoeven te werken perse. Want dat vind ik echt niet bevorderlijk voor de geestelijke gezondheid, in mijn situatie dan. En ik hoop dat het VO weer wat meer normaal les kan gaan geven. Maar verder zullen we het wel zien.
Wat maakt dat jullie die afweging zo maken? En dat doen jullie bij alle vrienden en bekenden? Enkel bij echt vreemden niet?
Voor nu dus degene met wie we omgaan. Dus de vrienden en familie die bij ons komen, of naar wie wij toe gaan. Zij zij er net zo in als wij. Ik vind het ook niet moeilijk om van andere afstand te houden, dat doe je normaal eigenlijk ook al automatisch. Maar niet met mensen waar ik mee omga, het voelt nu niet meer goed op de een of andere manier.
Oké. Wij staan daar heel anders in. Het is voor ons juist helemaal niet moeilijk om die1,5 meter te bewaren tov vrienden en familie. We willen hen juist nog steeds beschermen en dus houden we afstand. Onze ouders zijn 70+ en vallen in de risicogroep. Daarbij loopt mijn vriend al genoeg risico in zijn vitale beroep. Dus kans dat hij het (al dan niet ongemerkt) oploopt en wij via hem is best groot. Dus wij zitten gewoon buiten in de tuin als we contact hebben met vrienden en familie op 1,5 meter afstand. Ik vraag me wel af, jij werkt toch in de kinderopvang, of dat je dit wel mag doen vanuit je werk. Je houdt je bewust niet aan de richtlijnen maar werkt wel met kleine kinderen waar je geen afstand toe hebt. Weet je werkgever dit eigenlijk ook?
Handen geven heb ik niet zoveel moeite mee als ik erna mn handen kan wassen. Ik vermoed dat alles wel langzaam terug gaat naar het oude, maar dat daar best een tijd overheen kan gaan. Thuiswerken was al iets dat steeds meer gebeurde maar nu hebben ook veel meer mensen de faciliteiten ervoor.
Ook goed toch? Maar voor ons houdt het echt een keer op en wij gaan niet wachten op een vaccin waar wij niet achter staan. Dat zou wellicht betekenen dat wij elkaar nooit meer mogen ontmoeten binnen die 1,5m? Want die 1,5m gaan ze er echt niet zomaar uithalen, misschien wel nooit.
Nou ja, nooit is wel heel erg definitief. Maar ik had mijn post nog aangevuld: Ik vraag me wel af, jij werkt toch in de kinderopvang, of dat je dit wel mag doen vanuit je werk. Je houdt je bewust thuis niet aan de richtlijnen maar werkt wel met kleine kinderen waar je geen afstand toe hebt. Weet je werkgever dit eigenlijk ook?
Oh, jahoor, dit mag. Op mijn werk lukt het ook niet altijd afstand te houden van mijn collega’s. Ouders mogen bij ons ook binnen komen als kind het moeilijk heeft, kinderen mogen trakteren en ouder mag daarbij zijn. Wij houden ons aan het protocol, maar slaan niet door. Jahoor, mijn werkgever weet ervan. Mag ik vragen waar je nu precies op doelt? Jij vind of denkt dat ik iets strafbaars doe?
Ik denk echt dat dit niet blijvend is. Mensen ' vergeten' snel en ik denk daarom ook dat we vrij vlot weer normaal doen. En ik vind dat helemaal prima. Paar weken terug hier vrienden gehad voor een bbq, en die ook begroet met een knuffel. Ik ben er helemaal klaar mee. Al die achterlijke regels, in mijn ogen schijnveiligheid. Ik hoop dat alles snel weer normaal is
Precies. Maar het kabinet zal dit natuurlijk niet snel toegeven er juist op blijven hameren. Maar nee, nu de terrasjes weer open gaan, de verre vakantieoorden weer open gaan, de vliegtuigen weer vol geladen worden, moet ik dan serieus 1,5 meter bij mn vriendin vandaan blijven zitten in mn eigen tuintje? En ohja, daarbij kwam nog bij dat als ik dan met haar naar het café ga ik wel gezellig naast haar mag zitten binnen de 1,5m cirkel. Maar ook alleen dan he?! Schijnveiligheid? Of niet? Ik doe er iig niet aan mee.
Ik houd wel afstand en zo lang het dit heerlijke weer is, spreek ik bij voorkeur buiten af. Het kan nu makkelijk, dus waarom niet? Buiten durf ik de afstand best tot 1 meter te beperken ipv 1,5. Maar ik ga zeker niet knuffelen of vlak bij elkaar zitten. Tegen de tijd dat het weer kouder wordt, kijken we wel weer verder. We hebben een groot huis, dus een ander gezin op wat afstand zien kan prima. Maar een verjaardagsfeestje met meerdere huishoudens gaat hier niet gebeuren zolang het afgeraden wordt. Ik breng liever zulke 'kleine offers' dan dat het weer uit de hand loopt en je straks weer in de situatie komt dat de reguliere zorg niet doorgaat, de scholen weer dicht moeten, verpleeghuizen geen of minder bezoek etc. Ergens snap ik wel dat mensen dit liever negeren. En zelfs dat mensen die twee dingen in hun hoofd totaal loskoppelen ('Mijn verjaardagsfeestje zorgt heus niet voor een totale lockdown.') Zo werken onze hersenen blijkbaar. Maar de realiteit is gewoon: al die verjaardagsfeestjes en andere bijeenkomsten samen, zorgen natuurlijk uiteindelijk wèl voor een toename van het aantal besmettingen. En individueel is voor veel mensen een besmetting niet zo erg. Maar juist dit soort samenkomsten met weinig afstand zorgen voor uitbraken met meerdere besmettingen. Waarbij een deel wel ernstig ziek wordt (dat is al risico 1) en grote uitbraken wel degelijk weer als gevolg kunnen hebben dat er weer strengere maatregelen komen (risico 2). Ik wil aan beide risico's niet bijdragen. Wij houden ons dus aan de maatregelen. Ik heb er best moeite mee dat steeds meer mensen zich er totaal niet aan houden. Het is menselijk hoor, om vooral te focussen op korte termijn en positieve prikkels. Maar komop, het wordt allemaal zo duidelijk uitgelegd. Je kunt er ook voor kiezen om je kop uit het zand te halen. Jouw keuzes hebben niet alleen gevolgen voor jou en de mensen om je heen maar voor de hele samenleving. Maar goed, dit is vechten tegen de bierkaai. Als mensen meer ingesteld waren op lange termijn denken, iets doen voor anderen ipv jezelf, nu jezelf iets ontzeggen voor een beter resultaat in de toekomst etc. dan zou de hele wereld er anders uitzien. Dan hadden we ook geen klimaatcrisis. Geen gigantische armoedekloof. Dus als je kijkt naar hoe de mensenheid zich in z'n algemeen gedraagt, hoeven we weinig illusies te hebben dat mensen zich wel aan deze maatregelen blijven houden. Maar ach, ik houd liever hoop dan dat ik bij de pakken neer ga zitten. Dus ik houd me netjes aan de maatregelen en hoop dat zoveel mogelijk mensen dat ook blijven doen. Zelfs als anderen het niet meer doen.
Wat is er volgens jou schijnveiligheid aan een regel als niet knuffelen? Denk je dan dat je het virus met een knuffel niet overdraagt? Of dat je het toch wel krijgt, ook als je niet knuffelt?
Bedoel niet zo zeer het knuffelen. Kijk in de supermarkt, de karretjes schoonmaken. Die moet je schoonmaken maar bij onze Lidl in de stad kun je wel broodjes uit die bakken halen met zo'n knijper, en die wordt niet schoon gemaakt. Vriesvakken iedereen zit daar aan. Bij de kassa plexiglas maar als je naast de kassa staat op je boodschappen in te laden sta je ook niet 1,5 meter van elkaar af. Dat vind ik echt schijnveiligheid en dat soort regels slaan totaal nergens op. Mensen kwijnen weg in verzorgingstehuizen, maar straks mag je wel op het terras zitten. Ik gun het de horeca echt hoor, maar de oudjes kwijnen compleet weg. Ik vind het allemaal zo krom. De media heeft de mens gek gemaakt en ik weiger daar aan mee te doen. En gelukkig heel veel mensen met mij.
Heeft de media de richtlijnen bedacht volgens jou? Of de "gekgemaakte mensen"? Of heeft de media het kabinet "gekgemaakt" om de genoemde richtlijnen op te stellen? Want ik snap je link tussen de genoemde regels en de "media" niet helemaal?? Denk jij ook dat de kwetsbaren uit verzorgingshuizen dadelijk op de terrassen gaan zitten? Want wat is de link tussen die twee? Je weet dat de bezoekregeling voor verzorgingshuizen een stuk eerder is versoepeld dan de opening van de terrassen? Men kan zo nog meer van elkaar losstaande zaken in een blander gooien en daar eigen logica bij bedenken, maar gelukkig werkt het in het echt toch iets anders.