Door het verhaal van Caruli moet ik hier weer aan denken. Ik vind het niet gepast om dit in een van de andere topics te plaatsen omdat het nogal confronterend is. Waarom doen ze in NL helemaal niets met kindjes vanaf 23 weken en in ons buurland Belgie wel? Vraag me af.. als er in nl geen plek meer is in een academisch ziekenhuis en je moet overhoopt naar bijv Antwerpen, zou je kindje dan met 23 weken al wel de kans krijgen, terwijl als je bijv in het Radboud ligt dat ze dan niets doen voor de kleine? Toevallig is er nog niet zo heel lang geleden in Spanje een meisje geboren waarvan de ouders gewoon in Belgie wonen, en die hebben door te smeken een kans gekregen om het meisje te laten leven. En het kindje heeft wel complicaties, maar eigenlijk dezelfde als die Sam had en Sam is met 30 weken geboren. Blijft altijd lastig als je dit soort verhalen leest (bedoel nu Caruli). Groetjes Daphne
volgens onze vk is de overlevings kans van zulke jonge kinderen te klein en laten ze de natuur hun gang gaan en daarbij hebben die kleintjes het erg zwaar. ik weet niet wat de aantallen zijn van die het goed overleven, maar je moet, vind ik, kinderen ook niet onnodig laten lijden, als de overlevings kans te klein is of dat ze alleen als "kasplantje" kunnen leven. emotioneel wil je graag alle kindjes redden en het persoonneel in de ziekenhuizen ook.
De overlevingskansen van zulke kleintjes zijn echt heel miniem en als ze dan al overleven is het dan meestal als kasplantjes... Wij hebben twee jaar geleden net hetzelfde meegemaakt als Caruli (wij wonen in België), ons dochtertje leefde nog toen het werd geboren en ze hebben geprobeerd om haar zuurstof te geven, maar haar longetjes waren nog veel te onrijp en klapten dus de hele tijd dicht. Na 18 minuten kwamen ze aan ons vragen of we wilden dat ze nog langer probeerden, ze zeiden er ook bij dat er 1 kans op zovele miljoenen was, dat ze er gezond zou uitkomen en dat er waarschijnlijk dan al heel veel operaties enz zouden moeten gebeuren ook al omdat de orgaantjes nog verre van rijp zijn aan die leeftijd. Wij hebben dus zelf de beslissing moeten nemen om alles stop te zetten en geloof me, dat wil je ook niet... je weet dat het het beste was voor je ukkie, maar ergens blijf je je maar afvragen of je toch de behandelingen door had moeten laten gaan.. Ik vind het systeem in Nl dus beter.
Ja het blijft moeilijk. Tot hoever moet je de grens gaan verleggen? Denk dat de gyn's en kinderartsen er misschien beter aan doen, om naar de conditie van het kindje te kijken. Het ene kindje is met 24 weken al bere sterk, en kan overleven, het andere kindje is dat misschien al met 23 weken, maar kan ook later. Denk toch dat ze naar factoren moeten kijken. Hoe zwaar is het kindje, hoe reageert het op alles. Ik vind de grens 26 weken wel heel redelijk. Hoewel ik in het AMC ook kindjes heb mee gemaakt van 24/25 weken. En gelukkig hebben ze het overleefd. Wel denk ik dat het van belang is bij een dreigende vroeggeboorte dat er wel direct die spuitjes gegeven word voor de rijping van orgaantjes. Zelf zeg ik 26 weken... Was al bang dat Danischa het niet zou redden bij 30/6 weken....
het probleem is dat ze niet de tijd hebben om eerst de conditie van het kindje te bekijken. zodra het kindje geboren wordt moéten ze gelijk gaan behandelen om uberhaupt het kindje een kans te geven om te overleven .ze kunnen dus niet eerst kijken hoe het kindje het doet..... vandaar dat die grens op 25? weken ligt hier in nl.... moeilijk blijft het wel. twee weken later, en je kindje heeft een káns om te leven!
En toch kunnen ze best snel inschatten hoe het met een kleintje gaat waneer het net geboren is. Denk dat er gewoon goed overlegt moet worden met de ouders zelf. Zelf zeg ik nogsteeds 26 weken is vroeg zat om een kans te geven. Een EERLIJKE kans
Lees dit opic nu pas vandaar mn late reactie. Ik vind het ook wel vreemd. Ikzelf woon in het grensgebied. Op 20 min is hier een NL streekziekenhuis, als je hier woont en je hebt echt iets wat niet in het streekziekenhuis kan dan ga je automatisch naar universitair in Gent (B). het is ook daarom dat ik idd een kindje ken die hier in de buurt woont die met 24 is geboren en inmiddels een vrolijke meid is van 3. Ze is idd niet helemaal oke (problemen met longen door beademing ed.) maar ze heeft een goede kwaliteit van leven. Bizarre is dat als ze een half uur rijden verderop had gewoont ze was doorgestuurd naar een ziekenhuis is rotterdam maar ze niks hadden gedaan. Verschil tussen je kind mee naar huis nemen na een paar maanden of moeten begraven is hier letterlijk een half uur rijden.
Ik ben zelf bevallen op de grens, 25 weken en 6 dagen. Als de artsen niet hadden ingegrepen had ik er nu 1 van de 2 niet meer gehad. In ons geval hebben ze niet eerst aangekeken en gelijk actie ondernomen. Dit is wel de reden dat ik mijn zoon en dochter nog heb.
hallo ik was hier aan t rondkijken omdat ik bang ben dat ons kindje ook te vroeg geboren word(ben ook al opgenomen in t ziekenhuis met weeen..ff in t kort) ik vraag me zo af wat me te wachten staat nu en als ons kindje binnekort al geboren word of t een overlevingskans zou hebben en of t helemaal gezond zou zijn dan ik ben 28 weken zwanger..misschien vind ik hier meer vrouwen die dit hebben meegemaakt liefs lin
hoi linny ik zelf ben ook bevallen met 28 weken en 4 dagen...het was een spannende tijd maar ons meisje was zo sterk dat ze helemaal gezond ter wereld is gekomen...nu is ze al ruim 4 maanden en ze doet het geweldig... dus je ziet het komt allemaal vast wel goed.. sterkte de komende tijd..
sonya one love bedankt voor je reactie dit doet me echt heel veel goeds! wat heb je een mooi meisje zeg..gelukkig is alles goed geniet er lekker van. liefs lin
hoi linny, ik ben met 31,4 weken bevallen van een zoon. hij heeft t vanaf dag 1 ontzettend goed gedaan en is met 35 weken en 5 dagen naar huis gekomen. dat was vorige week donderdag. ik heb ook vanaf week 28 af en aan in t ziekenhuis gelegen en was ook ontzettend bang dat ik een vroeggeboorte zou krijgen. ' heel veel succes met je zwangerschap en als je nog vragen hebt, moet je mij maar een PBtje sturen. groetjes
Hoi Linny, Sam is geboren met 30.1 week en ze heeft wel een lastige start gehad, maar nu is ze echt een normale baby. Ze heeft een litteken, maar dat is ook alles wat ze er aan overgehouden heeft. Groetjes Daphne
Hier nog een kleintje die met 30 weken 6 dagen geboren is. Ze is eventje geholpen om op gang te komen maar vanaf dat moment heeft ze zelfstandig geademd met ondersteuning van een snorretje. Met 36 weken en 4 dagen mocht Danischa weer mee naar huis zo goed ging het. Kleintjes doen het over het algemeen beter buiten de buik in zo een geval. Danischa moest er ook echt uit, want een dag langer zou ze in de buik niet overleefd hebben. Maar bij mij was het van weg P-E mijn bloeddruk was te hoog en mijn bloed te dik waardoor ze heel hard moest werken om voeding binnen te krijgen. Hoop dat jij Linny veel rust kan nemen nu want dat is ook heel belangrijk, en wellicht blijft je kindje dan nog even lekker bij tot je minstens 40 weken bent! Tis je echt gegunt... Maar RUST is voor nu echt heel belangrijk! Laat je id mogelijk maar lekker vertroetelen door partner en familie
jeej meiden wat ben ik blij met jullie reacties! (traantjes van blijdschap)wat heerlijk voor jullie dat jullie kids t allemaal zo goed doen en voor mij zelf een enorme oppepper! ik zag t een beetje somber in voor ons babytje.ben gister ook bij de verloskundige weer geweest, zij stelde me ook wel gerust van als we eenmaal over de 30 weken heen zijn heeft t al een echte goede kans.vandaag is mn mannetje thuis gebleven omdat ik nog veel pijn heb in mn benen rug en buik, kon wel een dagje verwennen gebruiken hoop een beetje uit te rusten en op kracht te komen voor de komende 10 weken maar we gaan ook voor de zekerheid alvast wat spulletjes klaarleggen voor als we wel weer onverwachts naar t ziekenhuis moeten. heel veel liefs
Hoi Lin, ik ben met bijna 29 zwangerschap (van mijn dochter) opgenomen in het ziekenhuis omdat mijn placenta niet meer goed functioneerde en mijn dochter een groeistilstand had. ze dachten dat ze haar direct moesten halen daardoor. Ze heeft het echter volgehouden tot 36 weken, geheel tegen de verwachting van alle artsen in! uiteindelijk is ze met een keizersnede gehaald omdat ze aangaf dat het niet meer goed ging. ze was maar 1250 gram maar ze deed het vanaf het begin super. ze is nu een heerlijke peuter die nergens meer een achterstand in heeft. HOu vol, ik weet uit ervaring dat elke week dat je kindje langer in je buik zit een feestje is! dus meid, mijlpalen afstrepen en probeer positief te blijven! wie weet is jouw ukkie ook zo'n eigenwijsje wat lekker nog even blijft zitten! sterkte deze komende spannende tijd. liefs Marij
hoi marij wat super dat ze zo lang nog bleef zitten zeg! zo kan t dus ook ik moet dinsdag weer naar t ziekenhuis en dan gaan ze me weer onderzoeken en krijg ik een echo..dus ik hoop dat t tot dietijd een beetje rustig is, de afgelopen dagen nog niet hang de hele dag aan de telefoon met de verloskundige,ben blij dat ze me nu door heeft gestuurd naar de gynacoloog.t blijft allemaal afwachten en dat is nou niet echt me sterkste punt helaas liefs lin
Hoi Marij hier rommeld t nog steeds wat aan.Ik ben ondertussen ook al mn slijmprop verloren..wat overigens niet hoeft te betekenenen dat de bevalling meteen begint..maar ja t is wel weer vroeg en ik loop al zo te sukkelen dus veel vertrouwen krijg je er ook niet van, ik ben afgelopen week maar 1x bij de verloskundige geweest dus t gaat wel wat beter. Voorlopig zit t er nog bedankt voor de intresse! liefs lin