Helaas herkenbaar. Op het moment is mijn zoon erg de grenzen aan het opzoeken. Hij gaat daar best ver in, doet zijn broertje expres pijn. Daarbij lijkt hij niet gevoelig te zijn voor straf. We moeten oppassen dat we niet constant meegaan in dit gedrag. We proberen zoveel mogelijk te negeren en wel grenzen te geven, maar geen politiegedrag zeg maar. Hier komt het voornamelijk dat het met mij even niet zo lekker gaat en hij mist me gewoon (en ik hem ook ). Verder lijkt hij weer in een ontwikkelingssprongetje te zitten, stelt heel veel vragen, legt veel verbanden en zijn fantasie werkt ook erg goed . Daardoor is hij 's nachts veel wakker en aan het spoken, wat zijn gedrag natuurlijk ook niet ten goede komt.
Zelfde als mijn dametje. Die is op psz ook heel gezellig en thuis komt de ondeugd eruit. In januari vraag ik een extra ochtend aan, dat kan hier heel makkelijk, mits er plek is natuurlijk. Dan is ze bijna 3 en kan ze alvast een beetje wennen aan het schoolritme.
Ik herken het ook niet en hier ook twee kinderen met een vergelijkbaar leeftijdsverschil en grote ontwikkelingsvoorsprong. Ja, aandacht vragen / eisen heb ik hier ook wel gezien rond die leeftijd maar niet ten koste van zijn zusje. Ik denk dat dat iets is waarop je erg goed moet letten. Een pak op de broek is volgens mij in deze omstandigheden niet de juist aanpak. Je wilt juist minder agressie en dat bereik je niet door agressie.. Een pittig karakter en dat vraagt dus nog meer aandacht van papa en mama. Veel naar buiten, veel 1 op 1 aandacht (en mee boodschappen doen is natuurlijk maar het halve werk: spelen, spelletjes doen, samen ravotten, kletsen etc etc). En HEEL duidelijk maken dat zuslief (voorlopig) off limits is (tot ze zichzelf kan verdedigen.. want oh, die fase komt ook nog!) Succes, probeer je eigen rust vooral te bewaren en kijk vooral naar de positieve dingen en benoem deze!
Ik moet wel eerlijk bekennen dat ik denk dat mijn zoontje wel boft met zoveel aandacht. Hij is vandaag heel druk. Juist heel lief hoor, maar hij had enorm druk zitten doen op de psz. Na het eten zat hij op de bank te springen en gek te doen. Van buiten uit laten razen wordt het alleen maar erger (bovendien heb ik vandaag erge pijn in mijn rug) en dus zijn we rustig samen aan tafel gaan kleuren. Nu is hij heerlijk zelf aan het spelen met zijn treinbaan. Ik denk dat het heel belangrijk is om het oudere kind echt even 1 op 1 aandacht te geven als het jongere kind slaapt. Even samen boekje lezen, puzzelen, kleuren, spelen.
Ja dat helpt hier ook.. even helpen met focussen.. samen een puzzel maken, knutselen.. Je ziet de rust over zo'n gezichtje komen.. heerlijk en dan zijn ze liever dan ooit! Met een baby van 10 maanden moet dit trouwens ook best wel lukken.. oudste aan de tafel, jongste op de grond met een boel speeltjes. Muziekje (bijvoorbeeld verhaaltjes) erbij.. gezellig!
1 op 1 aandacht is niet zaligmakend hoor. Hier dus de jongste die de meeste rare dingen uithaalt. En aangezien de oudste naar school gaat, heeft hij regelmatig alleen de aandacht
het probleem is. Als ik hem zijn zin zou geven, zou mijn dochter helemaal geen aandacht meer kunnen geven. Ik kan nog niet naar haar kijken of een simpele kus geven of hij begint al. Dat geldt ook voor als mijn man en ik elkaar een kus geven. Het is erg moeilijk om de aandacht dusdanig te verdelen, dat hij ook niet telkens zijn zin krijgt. Hij moet zich nu eenmaal ook aanpassen. Ik vind zelf dat wij meer dan genoeg met hem alleen doen/aandacht aan hem geven. Verder is het inderdaad zo, dat het helpt om zoveel mogelijk te doen, spelen etc. Vandaag heb ik hem even met zijn zus laten spelen, boekje lezen samen (onder toezicht ). Zijn gedrag bestrijden met agressie is inderdaad niet de oplossing. Ik was wel even heel duidelijk tegen hem, agressie kan ik het niet noemen, het was meer om hem duidelijk te maken dat dit echt niet kon en hem z.s.m. op zijn stoeltje te krijgen. Vandaag ook, mijn moeder was er. Dus zegt beide kindjes gedag, knuffelt hem even en gaat dan naar mijn dochtertje. Ze pakt haar even op schoot en het eerste wat mijn zoon doet, is achter mijn moeder gaan zitten en keihard in haar rug trappen. Dus weer op de stoel gezet, uitgelegd etc. Het blijft moeilijk, hopelijk wordt het snel minder.
@Wen, ik begrijp de tip wel en ik neem alles ten harte op het moment. Ik denk dat we allebei ons uiterste best doen, het blijft gewoon moeilijk om een manier te vinden om ermee om te gaan en vooral jezelf niet gillend gek te laten maken. pfffff
Ik doe niet anders. Het lijkt alsof er gedacht wordt dat hij niet genoeg aandacht krijgt, maar dat is echt niet zo.
Maar er is hoop, hier vandaag een voorbeeldige dag, dus niet 1 maar 2 stickers in het vakje van vandaag. Ik ben ziek en moest weer naar de ha, en hij luisterde perfect kwam lief mijn handjes vast houden tijdens de injectie en was helemaal trots op zich zelf dat hij zo lief was. Al met al hier een perfecte dag het gaat echt de goede kant op, tja sommige kindjes zijn gewoon erg aandacht vragend , maar er is dus hoop.
blaine, wat fijn dat jullie een goede dag hadden . Ooit komt het allemaal goed hihi. Hier ging het ook redelijk op het schop incident bij mijn moeder na.
bij slaan moet je het gedrag van dader negeren en alle aandacht naar het slachtoffer richten. door straffen en corrigeren geef je hem aandacht, wat hij doet is eigenlijk negatief aandacht vragen. hij leidt de aandacht nr zichzelf toe.hij weet dat jij hem niet kan negeren als hij slaat en schopt. hij weet dus wel dat het eigenlijk niet mag slaan.dus uitleggen etc is niet wat hij nodig heeft. hij moet leren dat hij op deze manier juist alle aandacht naar de baby toe vestigt en hijzelf echt buitengesloten wordt. als hij t weer doet probeer het een dag consequent op deze manier, neem je baby en troost haar kus haar etc. en zeg niks tegen hem. na een tijdje begrijpt hij dat hij op deze manier niets bereikt. hij gaat dan vanzelf lief tegen baby(op oma) doen om er bij te kunnen horen. elk pozitief gedrag moet je dan belonen door prijzen en complimenten. zodat hij ziet dat hij het goede ding doet.
Pure jaloezie dus. Denk je ook dat hij oma had geschopt als zij hém bij zich had genomen ipv je dochtertje? Kan jij hem op zo'n moment niet afleiden? 'Kom, wij gaan lekker koffie maken voor oma, ga jij mij helpen? Weet je nog welke koekjes we gisteren gekocht/gebakken hebben? Doe jij ze maar in trommel, maar je moet ze eerst maar even proeven'. Weet ik veel, zoiets. Hij krijgt nu negatieve aandacht doordat hij op de strafstoel moet etc. Maar dit is voor iedereen niet leuk, zo'n negatieve sfeer in huis!
bedankt! Ik denk dat het inderdaad een kwestie van afleiden is. die trap kwam eigenlijk uit het niets, dus dat zag ik ook niet aankomen. Hij zat rustig tv te kijken. Tuurlijk moeten wij allemaal leren die aandacht zo goed mogelijk te verdelen. Bedankt voor de tips!
Luna1, nog een tip die me plots te binnen schiet. Toen wij het echt even niet meer wisten hebben we via het cb contact opgenomen met een pedagoog. Die kijkt naar de hele situatie. Ze heeft ons toch wat handvaten geven. Gelukkig ging het al snel beter maar het gaf ons wel een andere kijk op de situatie. Soms zit je er zelf zo in dat je sommige dingen niet meer ziet.
Hoi luna, wat krijgen jullie het te verduren zeg! Hier vind megan het ook wel eens niet leuk als ik suzannah aandacht geef en haar niet. Het gaat zeker niet zo ver als bij jullie maar ze slaat haar ook en duwd haar om, trekt aan d'r haar soms net zo lang dat ze gaat huilen. Megan vind dat niet leuk en gaat haar dan snel knuffelen en speelgoed voor haar halen. Ik heb haar nooit gestraft voor het pesten van haar zus maar haar zelf het probleem, huilende suzannah, laten oplossen onder begeleiding van mij. Ik zie dat ze steeds meer van haar zusje kan hebben en als ze een keer huild dan lost negan het vaak op door een kus te geven en af te leiden met speelgoed. Ook als suz wat pakt van megan en ze wil het terug dan heb ik megan geleerd het speelgoed om te ruilen en niet af te pakken. Dan blijf suz ook blij en hoef ik me er niet mee te bemoeien. Megan is super trots als ze dingen zelf mag doen. Met verschonen betrek ik megan er ook bij. Dan pakt ze haar hond om ook een schone luier te geven. De box is het moment van rust voor de meiden. Dan kunnen ze even alleen spelen. Ook wel eens lekker Ik merk dat ze elkaar steeds meer opzoeken en dat ze steeds beter en leuker met elkaar spelen. Ik denk wel dat wij het onwijs getroffen hebben hoor! Suzannah is veel rustiger als megan en dat maakt het wel heel makkelijk. Gooien met speelgoed en dibgen stuk maken, gillen en slaan is bij ons ook 2 min straf in de gang. Zonder uitzonderingen! Ik merk wel dat als ze een grens verleg dag met veel gang tijd de volgende dag super lief is Sterkte ik hoop dat het snel rustiger in huis word! Nog 1,5jr en hij mag naar school hihihi xxx