Beterschap. Bijzijn duurde de keelpijn 3 weken. En echt ergens keelpijn, gewoon dat je moeite moet doen om te slikken. Daarna steeds minder tot het opeens weg was.
Het ergste is eraf maar soms heb ik weleens het idee dat ik naar mezelf sta te kijken terwijl ik praat. Het gesprek komt echt uit mijn mond maar het klinkt niet naar mij en ik heb moeite met je aankijken.
Oh wat vervelend! Ik hoop dat we allemaal snel weer de oude zijn, want dit duurt al veel te lang naar mijn zin…
Ik heb vannacht tot half 4 wakker gelegen van de stekende oorpijn. En om vier uur werd ik weer wakker gemaakt. Geweldige nacht...
Gister leek het aardig te gaan, maar hoest me nu helemaal de rambam, tot kokhalzen toe en natuurlijk erge pijn tijdens t hoesten. Werd wakker met 38.2, dus ben er helaas toch nog niet
Jeetje wat een boel zieke mensen. Iedereen veel beterschap. Mijn oudste dochter is nu ook aan de beurt. Spierpijn, keelpijn, snotverkouden en zo enorm veel hoesten. Niet normaal meer. Ze blijft er zowat in. Volgende week heeft ze praktijkexamen voor haar scooter en ik hoop zo voor haar dat ze dan weer een beetje fit is. Het is bij haar echt zo'n vreselijke droge hoest. Ze heeft wel nog eetlust en enkel wat lichte verhoging gehad. Zelf ook jaren terug weleens een goede griep gehad en het heeft echt tijd nodig. Voor iedereen die langer dan 3 weken aan het hoesten is wel even een afspraak bij de huisarts maken, het zekere voor het onzekere. Beterschap allemaal!!
Ik ga zo naar de huisarts. Hopelijk krijg ik op zijn minst iets voor de oorpijn. Oma is ziek. Dus ik zal vanmiddag in mijn eentje zitten met de kids.
Ik dacht even dat het minder werd tot ik weer volle bak pijn kreeg. Elke slik krimp ik in elkaar. HA gaf aan niet veel te kunnen doen en dat ik een spiegel moet gaan opbouwen van PCM en Ibu. Dat ga ik dan maar eens doen consequent vandaag en hopen dat dit snel over gaat.
Ik vind het zo slopend! Ik heb nu echt het gevoel alsof ik nooit meer 100% de persoon ga zijn die ik voor de griep was Geen koorts meer, hoesten is minimaal, neus zit nog een beetje dicht maar niet overdreven... Wat nog wel: mijn oren suizen nog, af en toe nog een hartklopping (had ik tijdens de koorts heel veel last van), beetje last van mijn darmen, nog geen plezier in eten, tijdens het ontbijt word ik vaak een beetje misselijk... En vooral dat rare, wazige gevoel ik mijn hoofd. En als ik 's nachts wakker word dan begint mijn hart sneller te kloppen en krijg ik overal rillingen, inclusief aan mijn hoofdhuid... Lijkt wel op kleine paniekaanvalletjes of zo! Kan iemand me een hart onder de riem steken en zeggen dat het allemaal weer goedkomt? Ik lees ook wel dat je tot 3 weken moet herstellen van de griep, en ik zit nu op 1 week en 2 dagen vanaf mijn eerste dag koorts, dus ik hoop dat dit gewoon normaal is. Maar ik vind het zo eng want ik heb dit nog nooit gehad!
Gisteren weer een paar uurtjes gewerkt op at. Ging goed alleen na 3 uurtjes werken wat zere benen en lichte hoofdpijn. Thuis gekomen niet bekaf of weet ik het dus, had het gevoel dat ik wel een hele avonddienst kon werken. Maar of het toeval is geen idee. Vandaag weer hartstikke hoofdpijn, misselijk en moe. Heb net 2 uur liggen slapen, terwijl ik afgelopen nacht ook heel goed geslapen heb. Nu ga ik mij weer naar beneden slepen, naar de 2 andere zieke Kids. Straks de andere weet van school halen en met 1 van de Kids naar fysio, waar ik dus zo geen zon in heb. Ben overigens nu 2.5 week onderweg, sinds een dag of 4 koortsvrij en mijn kuur voor longontsteking was gisteren klaar. Ik had een flinke nasleep na corona 2 jaar terug en nu met de griep knap ik ook maar niet op
Oh jeetje, jij hebt je deel ook wel gehad! Ik wens je veel beterschap, hopelijk gaat het snel de goede kant op!!
Dank je. Lees net in je onderschrift dat je zoontje geboren is met cranio. Onze 10 jarige dochter is ook geboren met cranio.
Ja hoor, uiteindelijk komt het weer goed maar het heeft wel veel tijd nodig. Jaren terug heb ik een flinke griep gehad, spierpijn, hoge koorts, knallende koppijn etc, wanneer ik dan dacht dat ik wel weer een rondje met de hond kon lopen zakte ik halverwege zowat door mijn benen en moest ik echt even gaan zitten. Ook regelmatig mijn bed in moeten gaan en dan ook echt slapen maar ook dit is weer voorbij gegaan. Heeft toen ook wel een maand geduurd. Ik ging dan wel weer werken maar was dan ook gesloopt en dat rare gevoel in je hoofd herken ik ook. Alsof je er niet helemaal bij bent en je amper iets opneemt, een rotgevoel is dat. Beterschap en hopelijk ben je straks weer helemaal de oude.
Oh, wat toevallig! Het is zo zeldzaam, dus best gek om hier iemand tegen te komen Hoe gaat het nu met haar? Met ons zoontje is gelukkig alles helemaal prima. Zijn hoofdje zal nooit helemaal rond zijn (hij moet een grotere maat fietshelm en hij kan alleen grotere verstelbare petjes dragen bijvoorbeeld), maar dat is het dus we prijzen ons gelukkig
Dank je voor je opbeurende woorden! Dat het even duurt, daar kan ik me bij neerleggen, zolang ik maar weet dat het weer helemaal in orde komt... De vermoeidheid valt bij mij doorheen de dag gelukkig mee, maar ik ben gisteren toch ook wel om half 9 gaan slapen, ik was kapot... En inderdaad, alsof je er niet helemaal bij bent! Dat vind ik echt veruit het meest vervelende van alle symptomen, ik wil gewoon mijn brein weer volledig kunnen gebruiken... Nogmaals dank, ik heb weer wat hoop