Ik maak mij een beetje zorgen om mijn zoontje of hij autistische trekken heeft. 1. Hij is heel erg actief, zit geen seconde stil 2. Hij eet niet alles, voorbeeld als hij een stukje noot van chocola krijgt dan spuugt ie het uit, met alles eigenlijk wat raar voelt in zij mond. 3. Hij raakt snel overstuur, en draaft zijn zin door. 4. Hij heeft een hekel aan slapen, is soms 13 uur lang wakker maar slapen ho maar.En als hij in slaap probeert te komen dan schopt hij om zich heen, zo valt hij in slaap. 5. Hij kan niet tegen viezigheid, dan moet hij het meteen schoonvegen of zijn kleren gelijk uitrekken, owja hij Moet perse spijkerbroekjes dragen de rest wilt hij niet dragen, het liefts loopt hij inromper rond. Nu heb ik hem met moeite aan de korte broekjes aangedaan . 6.Alle deuren moeten achter hem dicht 7. Hij is erg bang van harde geluiden bijv. Boormachine bij de buren. 8.Hij kan nog niet praten, hij zegt wel paar woorden maar niet veel 9.Owja hij is erg sociaal hij legt makkelijk contact met andere mensen Owja hij heeft oog voor detail en vergeet niks, weet de route naar zijn oma,erg intelligent. En hij doet alleswat ik doe zelfde bewegingen bijv hoe ik loop en hand in zij gaat ie ook zo lopen Owja hij is gek op dansen, hij doet de gangam style echt precies zoals in het klipje.En doet alles na wat hij in een tekenfilm ziet
klinkt wat mij betreft niet typisch autistisch. Beetje dwangneurotisch, dat wel. Maar dat hebben alle peuters wel in meerdere of mindere mate.
Lijkt me niet bepaald autistisch. Sommige dingen herken ik...stukjes in de mond, gevoeligheid voor structuren en zin doordrijven, maar dat is peutergedrag! Het ene kind is gevoeliger of actiever dan t andere kind...en betwijfelt bepaalde kanten sneller dan andere vaardigheden.
Klinkt behoorlijk normaal, peuters kunnen soms behoorlijk obsessief-compulsief uit de hoek komen. Hun manier om orde te scheppen in een onbegrijpelijke wereld
Klinkt ook wel een beetje hoog sensitief. Beetje nieuwetijdskind achtig. Maar niks verontrustends in mijn ogen
hoi ik denk dat je kind nog te jong is en het gedrag niet genoeg uitgesproken is om er iets van te kunnen zeggen. Het lijken me allemaal normale dingen voor een peuter eigenlijk. maak je voorlopig maar geen zorgen.
Mijn zoontje op die leeftijd. Wil je niet bang maken, maar mijn zoontje is dus wel autistisch. Misschien is het natuurlijk helemaal niet zo he? Maar kijk naar je onderbuikgevoel. Als je je zorgen maakt, zou ik je aanraden hier iets mee te doen. Mijn zoontje kijkt me goed in de ogen, houdt van knuffelen en is ook sociaal. Daarom nooit stappen ondernomen, maar de zorgen bleven. En achteraf had het beter geweest eerder contact op te nemen met integrale vroeghulp. Dan had hij eerder op het MKD gekund vanwege de wachtlijsten. Verder gilde mijn zoontje veel als dreumes en had een ontwikkelingsachterstand (liep met 20 maanden). Hij at ook pas met 2 jaar vast voedsel (wel brood) idd vanwege de structuren die hij slecht kon verdragen. Heel veel sterkte in je zorgen. Hopelijk zijn ze voor niets. Liefs
Ik herken een aantal punten en mijn zoontje heeft een ass. Hier ook integrale vroeghulp gestart (toen mijn zoon 2,5 was) en inmiddels staat ie op de wachtlijst voor een KDC. Wat Jetje86 zegt: volg je onderbuikgevoel. Dat van mij speelde al op toen mijn zoontje 8 weken was, toen had ik al het gevoel dat er iets 'anders' was. Autisme is heel breed....ik kreeg ook geregeld in mijn omgeving te horen: Oh dat doet mijn zoontje ook en dat doet mijn kind ook blablabla... Maar uiteindelijk was het wel zo dat die moeders een kindje hebben met 1 of 2 kenmerken en de mijne heeft er wel 30 (bij wijze van spreken).
Dat is het he.. Elk kind heeft wel autistische kenmerken.... De onze zelfs vrij veel... In verhouding dan. Want ze heeft geen ASS dus. (Off. vastgesteld door een 2e lijns psych) Soms is het lastig maar je kent je eigen kind uiteindelijk het best. En ja, het is ook peutergedrag.... En als je je zorgen maakt.. Moet je daar wat mee doen. Ik herken zelf eigenlijk alle punten op 1 na. (Het late praten... Sinds d'r eerste woordje... Staat dat snaveltje echt geen seconde stil en met amper 2 jaar sprak ze in complete volzinnen.) Vaak weet je zelf ook wel hoe je er het beste mee om kunt gaan... Dus is er thuis geen of nauwelijks een probleem. Bij anderen... Die wat minder feeling hebben met het gedrag van je kind is dat al gauw lastiger. Gaat hij al naar psz? Dan kun je daar eens vragen hoe het gaat en hoe hij in de groep ligt en dergelijke en je zorgen eens uitspreken bij iemand die heeeeeel veel kindjes van die leeftijd ziet. In theorie zou een opvallend kind dus op moeten vallen. En misschien valt het dan toch ineens wel mee. Het meest frustrerende vind ik trouwens het gedrag mbt kleding Ergens vorig jaar heeft ze besloten dat spijkerbroeken niet lekker zitten. Liggen dus in de kast want ze trekt ze ECHT niet aan. Ja.. Onder dwang van mij en dan loopt ze heel de dag te jammeren dat het niet lekker zit. Dus dat is ook niks. Ze heeft 1 gevoerde spijkerbroek... Die is lekker zacht van binnen dus die trekt ze aan als ze van mij een dag echt een broek aan moet. En die trekt ze dan enkel aan als ik zeeeeeeer overtuigende logische argumenten heb. Bijv als we gaan schaatsen... En schoolreis naar de Efteling. E toevallig heeft ze nu een broek mee naar oma.... Maar alleen omdat het moest van mij EN oma. Als middenweg heb ik wel van die spijkerleggings gekocht trouwens.. Dat zit lekker EN staat d'r echt heel goed.
Mijn dochter heeft dezelfde leeftijd en heel veel punten herken ik hoor! Deuren moeten dicht, gillen, zeer actief zijn, geen seconde stil zitten... je overige punten herken ik niet zo. Daarentegen wel weer bij mn zoon: kan niet tegen harde geluiden, kriebel stofjes of gekke structuren van eten. maar onze zoon is niet autistisch hoor... hooguit hoogsensitief. ik zou me niet direct zorgen maken, maar blijf alert en vraag eventueel bij de opvang ( gaat hij naar een creche of gastouder??) of CB wat hun mening is. Zij zien meerdere kinderen en kunnen misschien beter observeren en vergellijken met andere kinderen.
Ik kan ook zo gek worden van dat kleding gedoe Zoon heeft het niet specifiek met 1 ding, maar gewoon met álle nieuwe kleding en schoenen. Zelfs als hij zelf heeft uitgezocht in de winkel, zelf het uit de kast trekt en zegt dattie het aan wil, komt er toch totale weerstand op het moment dat hij daadwerkelijk een arm of een been ergens in moet steken... *zucht* Héél leuk met het wisselen van seizoenen of als hij naar een volgende maat moet
Volgens mij zijn alle peuters autisten. Ze hebben in ieder geval nog niet hetzelfde 'sociaal gewenste' gedrag als ouderen kinderen en volwassenen (meestal) hebben. Daarom worden er op deze jonge leeftijd ook nog geen diagnoses gesteld van dit soort dingen. Het praten lijkt mij wel wat laat. Dat zou je eventueel eens met het cb kunnen bespreken. Valt het nog binnen de marges of is het zinvol daar extra aandacht aan te besteden?
Mijn neefje is ook een beetje zo.. Hij is hoogsensitief. maar ik moet ook zeggen dat mijn dochter ook wel zulke trekjes heeft.
Volg je onderbuik gevoel. Ik heb door de tijd heen wel geleerd dat je er eigenlijk nooit naast zit. Mijn oudste heeft ook ASS en ik heb eigenlijk van begin af aan het idee gehad dat er iets niet helemaal in de haak was. Dingen gaan gewoon anders. De ontwikkeling loopt anders, zijn reacties zijn anders. Plus dat mijn mannetje een gigantische driftkikker is. Dus al zijn onbegrip kwam er uit met gigantische driftbuien.
Ja Cb weet het wel pas na zijn 2 de verjaardag gaan ze daar extra aandacht aan besteden. Ja hij zegt wel mama, papa, kijk, kat, en nog veel woorden wat ik niet snap,beetje chinees nog voor mij mam kom zegt hij, en als ik wat vraag is het standaart antwoord nee! Hij maakt wel goed duidelijk wat hij wil.
Ja mijn zoontje is ook een driftkikker , als iets niet gaat zoals hij wilt, is het schreeuwen slaan en stampvoeten, ohw en meneertje heeft sindskort wat ontdekt, als hij boos is op mij , keert hij zijn rug om , met armen overmekaar heen en boos gezichtje , en praat dan niet met mij
Owja mijn zoontje die weet dat ik vaak kleertjes koop voor hem , iedere keer als ik terugkom van de winkels kijkt hij gelijk in mijn tassen, en als er niks voor hem erbij zit wordt hij boos. En als er wel een nieuwe overhemd bijv. Erin zit dan wilt hij het gelijk aantrekken, hij trekt ook gelijk de etiketten eraf
Dat heeft mijn zoontje nog nooit gedaan. Haha, dat doet nummertje 2 wel. En daar moet ik stiekem om lachen. Mijn oudste zoontje heeft niet echt een kort lontje, het is ook geen stampvoeten. Het is echt gillen, krijsen, schoppen, slaan, bijten, en met dingen gooien en smijten. Maar niet omdat iets niet mag, maar omdat ????? En dat bij tijden 1,5 uur lang en hebben periodes gehad dat dat vier keer op een dag was. En dan nog twijfelen of het normaal is of niet.
Het is altijd het totaal plaatje wat je moet zien natuurlijk. Losse dingen kunnen idd eruit zien als autisme. Maar het is vaak hoe een kind overkomt, op nieuwe dingen reageert, hoe het is in sociale situaties enz enz. Onze jongste had met 1 jaar en 11 maanden al de diagnose autisme te pakken. Maar zijn gedrag was dan ook wel heel erg extreem. Wilde nooit getroost worden, zag ons totaal niet staan ( we konden weggaan, terugkomen etc, hij keek niet op of om het deed hem totaal niks ) Ook als opa en oma binnen kwamen dan deed hem dat niks. Als ie boos was dan schreeuwde en huilde hij uren lang en bonkte zn hoofd overal tegenaan tot bloedens toe!!! Zei geen woord tot zn 3 jaar. Nu is ie bijna 3,5 jaar en zegt nog maar losse woorden en een buitenstaander verstaat die woorden niet eens. Hij speelde en speelt nog steeds nergens mee. Draaide overal mee, zette alles op een rij enz. Als je zn naam riep ( nu gaat het beter ) dan reageerde hij totaal niet. Je kon voor hem staan te roepen en zwaaien en dansen en hij ging gewoon verder met een deurtje van een auto open en dicht doen, urenlang. Maar goed, dat is dus de extreme vorm. Zn broer heeft ook autisme maar die praat wel. Had vroeger wel een achterstand maar niet veel. Ook hij speelde vroeger nergens mee en zette alles op een rij, maakte totaal geen contact met vreemden maar naar ons toe was ie juist erg claimerig en kon geen seconde zonder ons zijn. Erik is normaal tot bovennormaal begaafd. Maar dat maakt het voor hem juist moeilijker. Buitenshuis bij anderen laat ie perfect gedrag zien. Hij houd zich giga in. Aangepast gedrag heet dat. Maar dit gedrag houd ie niet lang vol en thuis barst dus de bom. Echt heel erg om mee te maken en je komt niet tot hem doorgedrongen Maar als je hem dus zo even zou zien in de winkel zou je echt niet zeggen dat ie autistisch is. Maar als je dus het totaal plaatje ziet dan zie je het duidelijk.