Eerste zwangerschap zonder moeders

Allereerst van harte gefeliciteerd met je zwangerschap!! Ik herken het inderdaad. Momenteel ook zwanger van mijn 1e kindje en mijn moeder is ook overleden. Ik weet wel dat ze van bovenaf vast alles in de gaten houdt, maar mis inderdaad ook het delen. Ze heeft gelukkig veel opgeschreven in mijn babyboek, dus haal daar e.e.a. uit en hou nu zelf ook een dagboek bij. Daarnaast kan ik sommige dingen ook met mijn vader en schoonmoeder bespreken, maar het blijft soms moeilijk en laat er ook wel eens een paar traantjes om. Wens je veel sterkte toe, een héél voorspoedige zwangerschap en een wolk van een baby!

 

Gefeliciteerd met je zwangerschap!! Geniet ervan, want de tijd vliegt zo voorbij . Ik heb ook geen moeder.. Ze leeft wel, maar is er nooit geweest en zal er nooit zijn.. Helaas.. Het blijft moeilijk vooral als je zelf moeder wordt. Gelukkig kan ik wel dingen uit mijn eigen jeugd met mijn vader bespreken. Toch is een moeder anders! Mijn mans moeder is twee jaar geleden overleden, dus die hebben we ook niet. Af en toe vind ik de gedachte dat we straks geen moeder aan onze zijde hebben best eng. Heel veel sterkte!

 

weet heel goed hoe je je voelt. mijn mama is vorig jaar in juni overleden na een 8jaar vechten tegen darmkanker. ze heeft nog net haar kleinzoon leren kennen en heeft dan zelf besloten het op te geven. nu ben ik terug zwanger en mis ik haar verschrikkelijk. heb ook enorm veel schrik voor de kraamperiode . bij ons zoontje was zij de eerste die kwam, in haar rolstoel met een mondmasker en handschoenen want ze had net een chemo achter de rug. heb ik een prachtige foto van ook je ziet enkel haar ogen maar oh wat stralen ze . ook de mijlpalen in je kindjes leven zijn momenten waar je een dubbel gevoel bij zult hebben, de eerste verjaardag en zo, dan ben je blij en trots maar toch heb je dat stekende gemis. en het word er niet makkelijker op zijn mssn geen erg opbeurende woorden, maar het is realiteit en je leert er mee omgaan.
dikke knuf iig aan alle mama's to be zonder mama!

 

Wat een fijn topic dit!
Ik herken het helaas ook.. mijn moeder is ruil 3 jaar geleden overleden op 53 jarige leeftijd.. Veel te vroeg natuurlijk.

Nu ben ik in verwachting en ben zo verdrietig... zou zo graag alles met haar willen delen, vragen of zij dezelfde kwalen had als ik nu heb etc etc etc...Het valt niet mee, sterkte!

 

Wat verschrikkelijk zeg, ga er helemaal van waterogen.
Zit zelf niet in jou situatie maar het lijkt me echt ontzettend moeilijk!
Al geniet ze vast wel stiekem mee van je zwangerschap hoor..
Misschien moet je dat ook maar in je achterhoofd houden, dat vind ik altijd wel fijn als het gaat om mensen die er niet meer zijn die me erg dierbaar waren.

Dikke knuffel!

 

Gefeliciteerd met je zwangerschap.

Ik heb hier geen ervaring mee maar wil je veel sterkte wensen. Een zwangerschap wil je met niemand liever delen dan je moeder. Dat lijkt me echt heel zwaar als dit niet kan.

Ik hoop dat je ondanks alles toch kunt genieten van je zwangerschap

 

mijn moeder is niet overleden, maar heb haar niet meer.
we hebben sinds vorig jaar geen contact meer en nu ik zwanger ben vindt ik dat soms moeilijk vooral met vragen.
kleertjes kopen en dingen die je wilt delen met een moeder.

wil je sterkte wensen en hoop dat je wel kan genieten van je zwangerschap!

 

Allereerst natuurlijk gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik weet precies hoe je je voelt....toen ik dit topic aan het lezen was heb ik weer een pakje Tempo moeten aanbreken. Zo herkenbaar!! Mijn moeder is afgelopen oktober overleden. Nog erg vers dus allemaal. Ik houd me ook vast aan het idee dat ze van boven meekijkt, maar ik zou willen dat ze gewoon vanaf deze planeet zou meekijken!!
We hebben nog aan niemand verteld dat ik zwanger ben, dus heb het ook met nog niemand kunnen delen. Ik weet zeker dat m'n moeder allang door had gehad dat ik zwanger ben!
Bij de intake van de verloskunidge vroeg ze of al onze ouders nog leefden, zonder na te denken zei ik "ja".....om vervolgens in huilen uit te barsten bij de VK. En dit terwijl ik echt geen huiler ben, zo raar!!
Pffff, wel even fijn om van me af te schrijven moet ik zeggen, lijkt wel een goedkope therapiesessie haha

 

Allereerst van harte met je zwangerschap...Ik weet precies wat je doormaakt. Alleen heb ik mijn vader verloren aan een plotselinge hartstilstand in 2009(52 geworden) Nu moet ik zeggen dat ik erg veel steun heb aan iedereen om me heen,vooral mijn moeder. Maar begin nu idd erg het gemis te voelen.

Blijf inderdaad met vragen achter, hoe zou hij het vinden, zou hij trots zijn....of wat had ik nog graag....pffff

Hoorde laatst van een oud collega's van mijn vader ( die spiritueel is) dat mijn vader erg trots was op ons, en allang kennis had gemaakt met zijn kleinzoon ( niemand wist dit nog ) je moet het natuurlijk geloven, maar het deed mij zo veel goeds.

Blijf sterk....

 

Nou ik kan er ook over meepraten alleen ik was zwanger van de 2e.
Bij mijn moeder werd in 2001 ernstige vorm van borstkanker geconstateerd toen was ik 14 jaar en heb sinds die tijd echt gezorgd voor mijn moeder het was zo'n sterke vrouw en vocht dr eigen overal doorheen maar ze had nog 1 wens dat ze oma wilde worden en dat werd ze in januari 2004 voor het eerst het werd ook haar naamgenoot.
Na 13 maanden schoon te zijn geweest is de ziekte terug gekeert en ging het bergafwaards en werd ze opgegeven ze konnen alleen nog maar rekken. Toen werd ze in sept 2006 oma van een kleinzoon en in dec 2006 mocht ik mijn kleine ontvangen dus ze was in de wolken dat ze alles nog mee kon maken.
In maart 2008 ondekte ik dat ik zwanger was van de 2e het was per ongeluk door de pil heen maar ja toch van harte welkom en het ging zo slecht met me moeder maar ze ging nog overal mee naartoe echo's noem maar op maar ze kon niet meer en eind sept ging het zo slecht dat we er alles aan deden om haar nog van mijn buikkie te laten genieten ze wist dat we nog een meid kregen en hoe ze zou gaan heette ik heb alle echo's die er bestaan nog laten maken zodat ze een idee had hoe het eruit zal zien en de vk kwam nog bij haar thuis om het hartje te laten luisteren.
Toen heeft zij euthanasie aangevraagd want ze was op het was mijn moedertje niet meer en toen op 10-10-2008 was de dag dat we afscheid moesten nemen en ze zei ik ben er altijd bij en zet een stoeltje klaar bij de bevalling want ik ben er.
Dat hebben we gedaan want 3,5 week later beviel ik van mijn dochter op 7 -11-2008 11 dagen te vroeg maar ik wist zeker dat ze erbij was en nog is nu ben ik weer zwanger van mijn derde wat ook niet gepland is en kwam door het spiraal maar zeker welkom is maar toch blijf het moeilijk zonder je moedertje. View attachment 136313
dit is een foto die is een maandje voordat ze stierf genomen wat ben ik trots haar als moeder te hebben gehad ze was pas 48 jaar.

sorry voor dit lange bericht maar het luchtte wel op.

allemaal sterkte

 

Helaas weet ik ook wat je voelt. Inmiddels is het voor mij alweer bijna 13jr geleden dat mijn moeder haar jarenlange strijd tegen borstkanker verloor en op 52 jarige leeftijd overleed. Ik was 14. Inmiddels ben ik 27, getrouwd en zwanger van de eerste. Bij elk groot gebeuren in mijn leven (afstuderen, eerste baan, eerste huisje, trouwen, kindje) denk ik aan haar en ben ik weer boos en verdrietig dat zij niet bij mij kan zijn en het allemaal niet kan meemaken. Gelukkig heb ik een hele lieve schoonmoeder die dichtbij staat maar niks staat in vergelijking met je eigen moeder. Mn vader leeft nog wel en hij houdt haar in leven door herinneringen met mij te delen, want die zijn na zolang al redelijk vervaagd helaas. Ik vind het een vreselijk idee dat mijn dochter straks gaat opgroeien zonder mijn moeder, haar oma. We denken erover om haar te vernoemen (tweede naam) maar daar twijfel ik nog over. Ik wens je veel sterkte. Mijn tip: praat erover met je vriend/man wanneer je het er moeilijk mee hebt en krop het niet op. Misschien is het fijn om met je vader over haar te praten?

 

Gelukkig heb ik er geen ervaring mee, en leven mijn beide ouders nog. Toch heb ik met tranen in mijn ogen mee zitten lezen met dit topic en wilde ik jullie allemaal heel veel sterkte wensen. Ik kan me voorstellen hoe moeilijk het nu is en hoe erg je het moet zijn je moeder/vader te moeten missen. Daarom even een hart onder de riem! Sterkte! Liefs

 

@ Fancher: wat een prachtige vrouw is je moeder zeg!
ik vind het ook wel fijn dat Sasjuh dit topic heeft geopend, want het lijkt me fijn een vangnet te hebben als het eens wat moeilijker gaat. dan kan je hier alles van je af kome schrijven en wat steun zoeken bij andere meiden die in hetzelfde triestige schuitje zitten.

wilde ook ff een foto posten van mijn mams als eerbetoon en net als Fancher omdat ik trotsben dat zij mn moeder is! dit is er eentje van haar eerste ontmoeting met onze zoon, ze kwam net terug van een chemo beurt vandaar het mondmasker en de hanschoenen.

 

pfff al je dit zo leest dan zijn er toch akelig veel mensen die hetzelfde doormaken. Bah, het zou niet mogen!!

@ fancher; hele mooie foto! Als je haar zo ziet, kun je je niet voorstellen dat ze er een maand later niet meer is.
@ melotje; wat moet dit een dierbare herinnering zijn. Je ziet dat je moeder ziek is, maar die ogen!!!! Wat stralen die en wat 'n blijdschap!

@ Sasjuh; idd goed dat je dit topic hebt geopend, ik heb eerder vandaag al m'n verhaal erbij gezet, maar ik merk dat het me echt goed doet om bewust over haar te schrijven

 

@ melotje bedankt voor je reactie en die foto van je moeder straalt zoveel liefde en geluk voor je kleintje uit echt mooi wees er maar heel trots op en ben ook zeer blij dat dit topic is geopend.

@peeter jij ook bedankt en dat kun je je niet voorstellen he maar het is jammer genoeg wel zo ze was echt een levensgenieter door dik en dun maar ja je moet door he

de rest gefeliciteerd met jullie zwangerschap en sterkte met een moeilijke tijd maar we kunnen elkaar wel steunen in dit topic

groetjessssssssss

 

Ja helaas ken het gevoel... Van twee kanten zelfs.. Ook schoonmama is er niet meer... En kan je vertellen ook met een tweede steekt het nog steeds... Misschien zelfs nog net ietsjes meer.

Dikke knuffel!! Je bent niet alleen!