Voor een tweede kindje gaan.. Maar vriend zit sinds 2 weken weer te sturen in zijn truckie. Hij is 4 jaar international chauffeur geweest en toen paar maanden op kantoor gezeten voor de kleine maar werkte niet voor ons.. Nu dus terug op de wagen en hij wil nog even wachten, maar het kriebelt zooooo erg, verschrikkelijk.....
Vervelend zeg! Hopen dat hij snel bijdraaid. Is je vriend dan heel de week van huis? Lijkt me dan toch ook wel lastig om de zorg helemaal alleen te hebben.
Van maandagochtend tot vrijdagmiddag avond meestal.. ervaar het niet als zwaar momenteel, ben thuisblijfmoeder. En tuurlijk zal het drukker zijn met 2 kinderen maar denk niet zwaarder als iemand waar ze allebei werken met twee kinderen. En denk dat ik het makkelijk aan kan..
doe het dan!gabriella is toch n prachtig kind!t lijkt zelfs mij leuk om weer zo een grote baby te zien hier!
Ja.. Maar mijn vriend moet er wel een goed gevoel bij hebben, daar wacht ik al een tijdje op. Haha ik weet niet of ik weer een groot kindje krijg hoot, haha.. Weet je nooit natuurlijk, niks is te plannen met kinderen!
TOTAAL off-topic: Ik ben zelf ook geboren in maart '90 en mijn dochtertje heet Gabriëlle.. Grappig... Maar wel super leuk voor je dat het weer begint te kriebelen. Hebben jullie het er al ooit over gehad, wanneer je voor een 2e zou willen gaan? En als jullie het al gewend zijn dat je vriend op de vrachtwagen zit, hoeft het toch geen probleem te zijn?
Ooh wat leuk dat je weer wilt..! Hopen dat je vriend het ook snel weer wil. Veel praten en vragen wat zijn redenen zijn.
Hihi grappig, maar 1 letter verschil... Wij zeiden altijd, 2/2.5 jaar verschil.. Je kan het niet plannen natuurlijk! Dus eigenlijk had ik er alweer voor willen gaan... Alleen vriend was bij zijn oude baas vaak maar 1 of 2 nachtjes thuis, was dat zat die korte weekenden, miste de kleine, en ging ander werk doen, dus wou toen liever nog wachten. Zit weer op de wagen inmiddels en dit bevalt tot nu toe goed.. we hebben het er vaak over gehad, maar hij wil nog niet.. Wat ik van hem begrijp is dat hij bang is dat het weer komt dat gevoel, alleen zijn de weekenden nu langer vaak dus dat scheelt. En hij is bang dat het te zwaar is voor me, gekke vent. Dat komt wel goed!
ik snap heel goed dat je voor een tweede wilt gaan hoor het is erg leuk! ons zoontje is nu 22 maanden en ons dochtertje bijna 3 maanden...en het is leuk maar ook ontzettend zwaar! mijn vriend is 1 hooguit 2 hele dagen per week thuis, ik ben nu ook thuisblijf moeder. We hebben redelijk makkelijke kindjes en ons zoontje kan zich prima alleen vermaken als dat moet maar hoe dan ook is het zwaar. dus ergens begrijp ik je vriend wel dat hij zich zorgen maakt of het niet te druk voor je wordt want het is gewoon wel zo. de oudste begrijpt natuurlijk meer en kan praten en lopen maar hoe dan ook heb je eingelijk nog steeds 2 baby's en ik kom soms toch echt handen tekort, denk maar aan de spitsuren wanneer ze moeten eten in bad en naar bed, dat is echt een hectisch moment en dan moet je je verstand op nul zetten en toch met beiden poten op de grond blijven staan. begrijp me niet verkeerd hoor ik ben superblij met mijn kindjes maar wenste toch dat mijn vriend vaker thuis was om te helpen want er zijn goeide dagen maar er zijn ook minder goeie dagen waarop onze zoon bijv in zijn drift-zeurbui fase zit en onze dochter ook even lekker mee gaat doen. op dat soort momenten kan ik echt bijna huilen