Hoi, Ik lees altijd veel hier op het forum, al jaren. Maar typ zelf niet veel mee, normaal gesproken.... Nu zit ik zelf met veel zorgen en zet daarom toch het hele verhaal hier maar neer. Gisteren heb ik een groeiecho gehad, met 25.1 weken. Alle afgelopen echo's waren goed. Dus verwachtte we nu eigenlijk ook niks bijzonders. Helaas was de echoscopiste wel duidelijk. De baby had m.n. een te klein buikje. Ik zag op de echo dat deze bijna 3 weken achterloopt. Daarnaast had ik ook weinig vruchtwater. Ze had het gemeten en ik zag dat de ene meting 2, 4 was en de andere 1, 6 was. Helaas had ik geen poli afspraak na de echo omdat dat niet lukte qua planning. Maar eenmaal thuis toch weer contact opgenomen, omdat ik zo zonder uitleg het weekend niet in wou. Nu afgesproken dat ik in ieder geval goed in de gaten moet houden of ik de baby blijf voelen en of ik evt. toch vruchtwater verlies. Zelf denk ik dat dat laatste niet zo is...als dat wel zo zou zijn, dan zou het alleen druppelsgewijs moeten zijn, anders lijkt me stug. En a.s. dinsdag heb ik een afspraak met mijn eigen gyn, die er ook meer in gespecialiseerd is. Dan wordt er een plan van aanpak gemaakt. Gelukkig was het doppleronderzoek tijdens de echo wel goed! Maar voor nu dus veel extra zorgen Die er toch al wel waren....omdat ik met 19.2 weken een dreigende vroeggeboorte had. Had toen ontsluiting en een uitpuilende vruchtzak. Heb uiteindelijk, na veel gesprekken en overleg, een week later toch een cerclage en pessarium gekregen. Wat zich tot nu toe goed lijkt te houden, maar dat blijft ook spannend. Door de cerclage zit het uiteinde van de baarmoedermond dicht, zo'n 1,5 cm, maar daarboven is de ontsluiting er nog en de vruchtzak puilt ook nog uit Al met al ben ik er echt verdrietig van...het voelt zo als falen van mijn lichaam. Eerst mijn baarmoedermond die het niet trekt en nu dit erbij....De moed zakt me af en toe in de schoenen. Terwijl deze zwangerschap zo als een cadeautje kwam. Zomaar spontaan...terwijl ik normaal gesproken, heel moeilijk zwanger kan worden. Gelukkig heb ik al twee kindjes en had toen twee normale zwangerschappen, want van deze zwangerschap genieten lukt niet meer. Ik kan de tijd nu wel vooruit kijken en hopen dat alles goed komt. Voor nu maar eerst dinsdag weer afwachten...
Pfff, wat een zorgen idd. Slopend ook, om gewoon af te moeten wachten hoe het zal verlopen. Heel veel sterkte
Wat goed van je dat je hebt teruggebeld! En, al heb je er niets aan, ik vind het schandalig dat ze niet wat politijd voor je hebben vrijgemaakt. Er zijn altijd spoedplekken. Zeker met jouw achtergrond lijkt me dit, als leek, iets om zéér serieus te nemen. Ze hebben dus niet eens een ctg gemaakt? Volgens mij zou ik tot dinsdag in bed gaan liggen en niets meer doen en ik ben echt geen paniekkikker. En als je twijfelt: bellen, al is het midden in de nacht. Heel erg veel sterkte, wat een spanning.
Heftig zeg.. ik vind het ook raar dat ze na de echo niet even tijd voor je hebben gemaakt. Ik had afgelopen week een gewone controle maar ze vond mijn baarmoeder klein aanvoelen. Had eigenlijk aankomende week de groeiecho maar ze heeft heel makkelijk kunnen regelen dat ik m afgelopen week meteen kreeg. Wel goed van je dat je gebeld hebt. En voor nu goed naar je lichaam luisteren en bij enige twijfel meteen bellen! Sterkte.
Wat ontzettend rot allemaal dan kan een weekend ineens wel heel lang duren... ik wil je in ieder geval aanraden om niet te veel informatie op te gaan zoeken op Internet. En inderdaad bij twijfel meteen bellen! Werd er telefonisch nog iets aangegeven behalve dat er dinsdag een plan gemaakt gaat worden?
Hoi allemaal, Bedankt voor jullie reacties.... Ik ben gistermiddag wel naar de spoed poli geweest voor overleg over de situatie. De arts-assistent was gelukkig heel aardig en vond het meer dan logisch dat ik had gebeld en me zorgen maakte. Hij vond het ook niet logisch dat ik geen poli-afspraak had. Volgende x toch anders doen dus vanuit hun kant. Maar goed... verder dan uitleg erover en mogelijke scenario's kon hij niet vertellen. De verpleegkundige bij de spoed poli was trouwens wel een enorm kreng zonder inlevingsvermogen. Ga daar dinsdag nog wel wat van zeggen bij de controle. Ze zei in de wachtkamer al...Waar kom je nou eigenlijk voor? Ik denk niet dat we wat voor je kunnen en doen weet niet of ze tijd voor je hebben want het is druk en dit is geen spoed. Hou daar rekening mee!! Pff ik was me pissig:x Het is dat m'n man me zei rustig te blijven.... De arts was er wel binnen 5 min. En de verpleegkundige heeft ons verder genegeerd. Sloeg nergens op. Ik had al veel rust voorgeschreven gekregen ivm de cerclage. Dus verder dan een beetje in huis rommelen...bankhangen en liggen doe ik al niet. Helemaal stil liggen had volgens de arts nu niet veel meer waarde. En een ctg hebben ze niet gedaan. Denk ook omdat ik de baby goed voel. Die stuiterd gewoon vrolijk door...gelukkig
Fijn dat je je baby goed voelt, dan voel je ook meteen een verandering. En ook prettig dat de arts-assistent wel even tijd voor je nam en het ook een rare manier van doen vond. En die verpleegkundige, pffff, die had een slechte dag, zullen we maar zeggen. Ben erg benieuwd hoe alles gaat verlopen, je klinkt gelukkig nog lekker nuchter, dat is fijn voor jezelf.
Nou, dit kon mijn verhaal wel zijn. Met 21 weken opgenomen vanwege weeën die ontsluiting en uitpuilende vruchtzak hadden veroorzaakt. Vruchtzak teruggeduwd en cerclage geplaatst. Met 24 weken een groeiecho om alles nog eens te checken, ook om te weten hoe groot het kindje is, mocht het toch te vroeg geboren worden. Na alle goede echo's nu ook opeens buikje dat twee weken achter liep en verminderd vruchtwater. Moest vanwege cerclage al wekelijks terug komen vanaf toen (heb tot ruim 24 weken in ziekenhuis gelegen), maar nu ook om dopplers te doen en 1x per twee weken een groeiecho. Godzijdank zijn de dopplers steeds goed en afgelopen maandag was mijn vruchtwater ook weer gemiddeld! Ik heb voor de zekerheid wel laten testen of ik geen vruchtwater verloor, voelde mezelf daar heel onzeker over. Bij mij vermoeden ze een klein kindje in aanleg (ben zelf ook klein en slank) maar een niet optimaal functionerende moederkoek willen ze uitsluiten. Dit kan dus door die dopplers in de gaten te houden maar ook door de groeicurve te volgen. Overigens is het kindje dan in de meeste gevallen klein, maar gewoon gezond! Ik herken je zorgen en gevoelens helemaal. Ik ben ook zo boos en verdrietig geweest om mijn lichaam. Zwanger worden lukte ook al niet zonder hulp vanwege PCOS en nu dit. Ik probeer echter positief en vol vertrouwen te blijven, ook al ben ik regelmatig erg angstig. Ik hoop dat je door mijn verhaal een beetje een idee hebt van wat het plan kan zijn maar vooral dat je gerustgesteld bent. Sterkte!
Oh ja, een ctg op deze termijn geeft een nog te onduidelijk beeld, zeiden ze tegen mij. Vanaf 28 gaan ze eventueel ook ctg's doen.
Dat is achterhaald. De grens van levensvatbaarheid is sinds 2010 naar 24 weken gegaan. Sindsdien doen ze ctg's vanaf die termijn als daar aanleiding voor is. Die geven een zeer duidelijk beeld. (Ik heb destijds vanaf 24 tot 30 weken in het ziekenhuis gelegen met gebroken vliezen, en kreeg dagelijks ctg's, vandaar.) TS, sterkte. Hopelijk is het gewoon een kleintje. Die groeiecho's zijn niet zaligmakend. Bij mij zaten ze er bij een termijn van 30 weken maar liefst 400 gram naast.
@Light: poeh jou verhaal lijkt idd op die van mij. Fijn dat je het verteld, want dat stelt idd wel een beetje gerust! Heb trouwens ook PCOS, maar deze was ondanks dat, een onverwacht spontaan cadeautje Maar jij hebt dus ook echt weeën gehad....ik niet...had alleen een heel klein beetje bloedverlies eenmalig. Omdat ik afgesproken had altijd te bellen, kwamen we er dus zo achter. Op het ZH schrokken de artsen eigenlijk er zelf wel van. Wel goed dat ze je strak onder controle hebben. En bij jou was voor die tijd ook niks geks opgemerkt wat betreft de groei van de baby en het vruchtwater? De afgelopen weken hebben ze bij mij heel vaak gekeken, met 19, 5 weken, de "20 week echo" en een uitgebreide GUO een week later. En weer een week later weer een GUO omdat we nogal een eigenwijze baby hebben. Die telkens moeilijk ligt voor de echo's. We weten ook nog steeds niet zeker of het een jongen of een meisje is Bij een controle daarna viel de gyn met de echo ook niks op. Ze zei zelfs toen...er is genoeg vruchtwater. Ik hoop dat als er dinsdag gekeken wordt....neem toch aan dat de gyn even kijkt....het allemaal meevalt. Ben in ieder geval benieuwd hoe nu verder en heb al veel vragen opgeschreven die ik dan wil doornemen. Sowieso is er een grote kans dat ze me door gaan sturen naar een zh waar ze, mocht dat nodig zijn kunnen helpen voor 32 weken.... Heel spannend allemaal....ik probeer de moed er maar in te houden. Alleen soms wel moeilijk zo
Vreemd, ik kom in een academisch ziekenhuis dus daar zullen ze het toch wel weten? Het zou niet veel meerwaarde hebben zeiden ze, maar daarom controleren ze ook via die dopplers. Kindje is vanaf 24 weken inderdaad levensvatbaar. Ja hè Mus, onze verhalen lijken erg op elkaar. Heb inderdaad 24 uur weeën gehad, maar niet als dusdanig herkend. Ik heb wel vaker buikpijn namelijk. Had het deze keer wel gemeld omdat het erg pijnlijk was maar maakte me pas zorgen toen ik (niet eens heel veel) bloedverlies had. Ben daarna meteen doorgestuurd naar ziekenhuis en van daaruit met loeiende serenes naar AZM in Maastricht. Hier mag ik inderdaad ook voor 32 weken bevallen maar ik hoop dat de kleine toch langer veilig in mijn buik blijft zitten. Maar dat hier de neonatologie erg goed bekend staat, stelt me wel gerust. En inderdaad, mijn echo's waren altijd goed. Ze vonden mijn 20-weken echo zelfs zo perfect dat ze me gevraagd hebben of ik mee wilde werken aan een training. Maar kennelijk kan ook vruchtwaterhoeveelheid dus fluctueren? En groei echo's zijn inderdaad momentopnames, daarom moeten ze er ook meerdere doen om er iets van te kunnen zeggen. Zijn jouw andere kindjes misschien ook wat kleiner geweest? Oh ja, nog iets anders: de gyn zei tegen mij als er down under weer wat gebeurd ik echt veel pijn ga krijgen omdat het door de cerclage niet mee kan rekken. Misschien is dat voor jou ook wel een geruststelling, aangezien je niets gemerkt had? En dan kunnen ze weer remmen met weeënremmers. Maar, we gaan gewoon voor een goede afloop: onze beebjes blijven nog lekker lang binnen blijven en goed kunnen groeien!
Ook ik lag in een academisch ziekenhuis. Alle dames met dreigende vroeggeboorte die daar lagen, gingen vanaf 24 weken dagelijks aan het ctg. Soms zelfs twee keer. Spannende tijd voor jullie allebei. Ik hoop dat het allemaal nog heel lang mag duren.
Ik hoop het ook Maria999!! Is het toen bij jou wel goed gekomen? Zo vroeg gebroken vliezen.....heftig ook!
Ja, was het ook. Met 24 gebroken, zes weken plat in het academisch, en met 30 bevallen. Het is goed gekomen!! (Had ik toen graag vast even willen weten .)
Dat is echt geweldig Maria! En inderdaad, wist je van tevoren maar dat het goed zou komen. Daarom zijn succesverhalen zoals die van jou echt heel fijn om te lezen!