Hoi dames, Zullen wel mijn hormonen zijn die opspelen, maar kan er zo boos om worden dat mensen je altijd proberen in een negatieve sfeer te brengen ofzo. Ik heb aan een aantal mensen verteld dat ik zwanger ben, 10 weken. Heb met veel moeite het geheim gehouden tot nu dus. We zijn er zo blij mee en ik was zoo blij dat ik het eindelijk mocht vertellen. Heb vorige week een echo gehad en alles was goed dus ik dacht dat het nu wel mooi was om te vertellen. Lijkt wel of sommige mensen jaloers zijn of het je niet gunnen o.i.d. want het ging gelijk na het feliciteren over miskramen en dat ik nog maar niet te blij moet zijn want het kan altijd nog misgaan enz. en die en die had ook een miskraam gehad blablablabla... Nou mijn goede moed zakte alweer in mijn schoenen want ik weet zelf ook wel dat de kans nog aanwezig is en ben zelf ook best onzeker. Ik vind het niet nodig dat dat nog even onder je neus gewreven word als je al een paar onzekere weken achter de rug hebt. Ik reageerde dat wij op dit moment heel blij zijn en dat als het misgaat we dan wel weer zien hoe of wat. Daar werd niet meer op gereageerd. Ik vraag me af hoe jullie erover denken.. Vinden jullie 10 weken te vroeg om het te vertellen? en vinden jullie dat ik me aanstel als ik me er rot over voel dat ik zulke reacties kreeg? Ik ben nu ook wat emotioneler natuurlijk en kan minder hebben dan normaal.
Ik heb het ook altijd na de eerste echo verteld. Idd wel een beetje stom dat er gelijk over miskramen gesproken wordt.... Trek het je niet aan en geniet lekker van je zwangerschap
Helemaal niet te vroeg, zeker niet als het voor jou goed voelt. Ik kan me ook niet voorstellen dat zodra ik zwanger ben het geheim te houden tot 12 weken. Je bent blij er groeit een wonder in je logisch! Mensen hebben "helaas" wel vaak de neighing dingen te bagitaliseren en dat werkt soms 2 kanten op! Bij ons toen het niet lukte kregen we constant "het komt wel goed" "jullie zijn nog jong" "ik kan niet me niet voorsteleln dat jullie geen ouders worden" terwijl de kans dat het niet ging lukken na elk onderzoek groter werd. Het is een vervelende eigenschap van mensen! Geniet! en super gefeliciteerd met de zwangerschap en gewoon lekker vertellen, trek je niks aan van mensen dat is mijn tip
Nee hoor, ik snap je helemaal.. dat is ook de reden waarom ik het eigenlijk bijna aan niemand heb verteld.. alleen familie uiteraard..de rest ziet vanzelf wel een buikje verschijnen.. verder moeten ze zich er niet mee bemoeien.. ik ben misschien wat harder, maar heb dan ook genoeg meegemaakt waardoor ik soms zo resoluut over bepaalde dingen denk.. Ik wil dat niets of niemand mijn geluk in de weg staat..
ik vind zeker niet dat je je aanstelt... het kan altijd misgaan ook als ze 18 zijn... je heb een hartje gezien dus de kans dat het mis gaat is al zover gezakt... ik snap nooit dat mensen altijd de ervaringen van andere moeten delen en niet gewoon blij kunnen zijn... geniet ervan meid ik vind het knap dat je nog zo rustig ben gebleven ondanks de horrormonen😄😄
Ik vind het ook niet te vroeg hoor. Ik heb het deze week op het werk verteld omdat dit praktisch goed uitkwam. Vanavond horen de ouders het en dit weekend de overige familie Ik denk dat als je een goede echo gehad hebt en het goed voelt je het gewoon kan vertellen. En misgaan kan altijd, ook na het 1e trimester. Beetje flauw dus van mensen om daar over te beginnen
Stom dat ze zo reageren. Het is zeker niet vroeg om het te vertellen en kan me voorstellen dat je andere reacties had verwacht.! Hoop dat de reacties wat positiever gaan worden vast wel!!
Ik heb het ook verteld na de eerste echo. De mijne was iets later, na 13 weken. Maar als het hartje klopt, dan klopt het en ben je zo goed als zeker uit de 'gevarenzone'! Ik heb hiervoor een miskraam gehad en ik was juist blij dat ik niet 100x moest zeggen dat het fout is gegaan! Wat betreft de vervelende opmerkingen: lompe horken hou je altijd! Ik hield mezelf altijd maar voor dat ze sociaal incapabel zijn. Niks van aan trekken.
Hoi, Ik moest het nog vertellen. Ben woensdag 12 weken. Vind het ook best eng. Ik weet dat mensen dat soort dingen zeggen. Maar ik heb meerdere miskramen gehad en als mensen mij hun blije ieuws vertellen is dat ook wat ik altijd denk. Niet omdat ze het naar mijn idee te vroeg vertellen..maar ik heb het de eerste keer ook vroeg verteld. en had er zo een spijt van toen ik de halve wereld kon vertellen dat het niet meer goed was enzo. Ook het delen met de buitenwereld maakt het echter...waardoop voor mijn gevoel de klap groter leek. Dusja...als mensen mij hun blije nieuws vertellen met 5 of 6 weken bijvoorbeeld is dat wel wat ik denk. Maar zeggen is natuurlijk wel weer een tweede. Ik zou het ook absoluut niet leuk vinden. Je wl toch dat mensen samen blij met je zijn. Maar ik denk toch ook dat het goed bedoeld is. Ookal is het vrij ongepast. Zo heb ik laatst ook de opmerking van mn opa en oma gehad.. je bent een geweldige moeder. we vinden je geweldig met je dochter..maar waarom weten we niet. maar een tweede zouden we je afraden. Zou niet blij voor je zijn. heb al 10 keer gevraagd is er iets dat ik naar jullie mening verkeerd doe. maar nee...echt niet..maar ze denken gewoon dat een tweede geen goeds zal brengen.... en dan ben je dus al zwanger... dus dat nieuws brengen gaat ook pijnlijk worden. Zie er zoooo tegenop. En dat terwijl ze mijn enige familie zijn... Dus dat was het belangrijkst.... achja...
Lief jullie reacties ik kon het verder even aan niemand kwijt en het luchtte al op om het even van me af te schrijven. Gelukkig reageerde niet iedereen zo vervelend en waren er een paar gewoon alleen maar positief. Vanavond vertellen we het ook nog aan wat mensen en ik weet zeker dat die heel blij zullen zijn. Ik ken ook mensen die het direct na een positieve test verteld hebben. Ja dat vind ik vroeg, maar ik laat iedereen die keuze zelf maken zonder te oordelen of te gaan opnoemen hoe vaak een miskraam voorkomt. Voor mijn man en mij was de grens het te vertellen na de goede echo en we hebben er idd een goed gevoel over. Dat goede gevoel was even weg na die reacties maar dankzij jullie reacties komt het weer terug
wooow.. heftig dan dat ze dat zeggen Hoezo zou je voor een 2e ook geen goede moeder kunnen zijn als je dat voor 1 kindje bent? Sterkte, ik hoop dat het meevalt de reacties.. mensen kunnen zo hard zijn.
Nix van aantrekken joh, jouw/jullie zwangerschap, vreugde , plezier en kindje. Als het voor jullie maar goed voelt! Iedereen is anders.. en iedereen doet dingen anders.. Iedereen voedt zijn kind anders op... heeft andere normen en waarden. En pakt dit ook anders op... who cares? ja jij maar dat zijn je hormonen joh. Lekker laten gaan.
Nee, ik vind het zeker niet te vroeg om te vertellen en zulke reacties moet men op welke termijn dan ook gewoon voor zich houden. Al had je het meteen na de eerste test verteld! Dikke knuffel voor jou.
Ja ik zit er nu al een tijdje over na te denken en heb nu ook zoiets van 'lekker boeiend wat anderen vinden of denken'.. stel dat het nog mis gaat dan zullen ze vast helemaal hun oordeel klaar hebben. Zo van 'zie je wel, had je maar moeten wachten met vertellen'. Ik ga er niet meer mee zitten en lekker blij zijn. Het leeft in mijn buik, we hebben zijn/haar hartje zien kloppen, de groei was voor het termijn helemaal goed, dus op dit moment geen reden om negatief te zijn
Thanks Micchan Ik las wel eens wat over jou in topics en weet dat je zelf genoeg hebt meegemaakt. Dus ook een dikke knuffel terug!
Je hebt het niet te vroeg verteld hoor. Die mensen reageren gewoon stom. Na een goede echo is de kans heel groot dat het goed gaat. Mijn vk vertelde dat een echo met 10 of 12 weken niet eens zoveel uitmaakt. Misgaan kan het tijdens de rest van de zwangerschap ook en zelfs daarna nog (God verhoede het) dus als je daarop moet wachten... Wij hebben het met zes weken al tegen onze ouders, broer en zus verteld, na de goede echo tegen de rest. Bij mijn miskraam hadden we het nog niemand verteld maar dan kan ook niemand je steunen, mocht je daar behoefte aan hebben. Dat was toen niet zo fijn. Het is trouwens iets heel Nederlands, zo lang wachten met vertellen. In het buitenland doen ze niet zo moeilijk.
Mijn schoonvader lag slecht, heel erg slecht, en wij hebben het verteld 2 dagen voordat hij kwam te overlijden. Ik was toen 7 weken. Het gevoel dat wij hadden: hij moest gewoon weten dat hij opa werd. En aangezien manlief en ik wat schelen in leeftijd, en schoonvader dus best wel op leeftijd was, hadden we zoiets van: nu vertellen of hij weet het niet meer. Hij is toen een stuk "vrediger" gaan inslapen vind ik. Het was alsof er een last van zijn schouders afviel, hij stierf ook met een glimlach. Vonden we erg "mooi". Zijn stieffamilie (mijn schoonvader zijn 2e vrouw en haar familie) hadden ook zoiets van: najaaaa dat zeg je toch niet straks wil hij doorleven! (ze waren m eigenlijk "zat" want hij was een blok aan hun been. Lang verhaal. Ga ik nu niet vertellen. Mijn punt is: mensen zullen altijd wat te zeiken hebben. Voelt het goed, dan is het prima.
Nee hoor zeker niet te vroeg!! Ik zie soms mensen op facebook die net 4 weekjes zijn net een licht positieve test nog niet eens overtijd en dan al op facebook plaatsen!! daar stoor ik me dan weleens aan dat zijn mensen die niet nadenken over wat er mis kan gaan. Terwijl het eigenlijk juist goed is om er zo positief in te staan. Ik vind dat je helemaal niet vroeg bent en je hebt al een goede echo gehad dus al iets meer zekerheid! lekker laten kletsen joh.. Ik heb hiervoor ook een miskraam gehad en toen ik deze zwangerschap bekend maakte kreeg ik zelfs een keer te horen: Ja ik ga je nog niet feliciteren hoor want het kan nog mis gaan.. ( was toen ook 10 weken ) uuhm Hallo!!?? Vond dat zo een schokkende reactie....😠
Dat soort b*tches had ik ook om me heen. En heel veel die idd jaloers zijn. Laat die mensen lekker. Zou het negeren & degene die bij mij niet positief reageerde hoeven geen kaartje te verwachten na de geboorte 😁 zo doe ik dat. Maar trek je er niets van aan en geniet.. Misgunners heb je altijd helaas